Австралија или Канада да се оди?

Па сега 

brza напиша: uuaaaauuuu!!! ....................................

@Поларна мечка,

Гледам дека убаво си се вклопил во средината и го имаш прифатено тамошниот вредносен систем по парашање на нечива сопосбност да најде вработување во сопствената професија. Значи секој еден таков самиот си е виновен за состојбата во која се наоѓа и никој друг.

Види, јас тоа мислење не го делам. Причините за тоа зошто некој се наоѓа во таква ситуација се многу покомплексни одколку нафрлување само на симплистички, нео конзерватинви размислувања. Со префлување на вината врз таквите индивудуалци, некој си ги пере рацете за објективните состојби во земјата, воопшто системот, економијата.....односно грешките направени било на ниво на органзиација, било на ниво на државна админстрација.

Јас би рекол дека 70% од вината се субјективни додека 30% објективни причини. Самодовербата, нискиот морал, страв од непознатото, недоволното познавање на јазикот, непознавање како воопшто функционира системот, како да се аплицира, како да се однесува на интервју за вработување, како да се продадеш...се субјективни, додека објективни се состојбите во економијата, предрасудите по однос на квалификации, верска, расна припадност, сексуалната ориентација, стапката на вработеност, односно невработеност, конкурецијата, коњуктурата во рамките на една професија, регулативите односно неопходната акредитација по прашање на прифатливоста на одередни професии......

Сите тие професори, вајс президенти, директори, лекари, забари се иселеници кои дошле во Канада со оформено образование во Македонија и 100% познавање на англискиот јазик? Мора Канада да го има пробрано најдоброто од Македонија!

Двојба по однос на квлаификациите имало и ќе има и тоа не само дали некој истите ги има стекнато надвор од Канада, туку и каде ги стекнал внатре, во самата Канада. Осбено тоа е важно при првото вработување, а и од состојбите на пазарот за вработување. Ако нема доволно кадри, тогаш е дај што ќе дадеш, во спротивно кртиериумите се пооштруваат. Капиталот во основа не познава рестрикции, па ако смета дека нема доволно кавлаитетн кадар, тогаш ќе го бара онаму каде што може да го најде, притоа неограничувајќи се на државните граници.

Протекционизам има, предрасудите во однос на различност по секој основ се дел од животот без разлика што во прекуокеанските земји некој се обидува тоа законски да го регулира и санкционира. Луѓето свесни за овие анти дискриминаторни акти и консеквенците од кршењето на истите, принудени се да оперираат на подруго рамниште. Во секој случај предрасудите не се сузбиени дури и во највисоките државни иституции, кои самите се носители на оваа регулатива. Неспорно е дека со се поголемото мешање и примена на ваквата регулатива, толеранцијата на разликите станува дел од секојдневанта пракса. Верувам дека овие акти на долг временски период ќе покажат уште позавидни резултати.

Иако има недостаток од лекари и забари, мигрантите кои имаат завршено надвор од земјата мора да полагаат дополнителни испити кои во основа траат 2 години или половина од факултетот. Лекарското лоби ова многу добро го користи, пред се со цел да си го заштити сопствениот пазар. Тоа никој нема да ти го каже отворено, а образложението е многу едноставно. Новите мигранти ќе работат со луѓе, животот на луѓето е нешто најскапоценото, па према тоа австралиска акредитација е нешто што мора да се има. Тоа што некои се и меѓународно афирмирани непарви разлика.

Дури и електричарите треба да имаат посебна акредитација, возачките дозволи не важат, па мора и да се преполага. Додуша само практичниот дел, барем така беше.

Се чини дека инженерите најлесно поминуваат, дипломите брзо се нострифицираат, но ним не им е потребно којзнае какво познавање на јзикот. Во математиката, физиката, хемијата.... се користат или се универзални “јазици“.

Своето образование го има формирано во Македонија, а надградено овде. Сум поминал од двете страни на оградата и како вработен и како работдавач. Многу добро знам што зборувам и како оперира системот. Сум бил во прилика да бидам толерантен према луѓе кои биле вредни и способни, но немале однос. Но, после извесно време доѓаш до констатација дека секој е заменлив и без секого се може. Еднсотавно одлучуваш to let him/her go, без разлика каков е нивниот допринос за органзиацијата. Вулгарно кажано everyone is dsiposable!

Успехот е релативна категорија, но во било кое општество истиот се проценува од доминантниот вредносен систем кој постои во матичната земја.

Парите се еден од факторите, но не и единствениот. Има многу мигранти кои имаат многу пари, но се маргиналци во однос на општествените збиднувања. Нивната способност и можност да влијаат врз општествените текови, во било кој домен, се рамни на нула.

Ништо не е црно и бело, ништо не е просто и едноставно. Луѓето се општествени суштества и сами неможат да функцинираат. Интеракцијата со другите е неопходна. Таа интеракција ги создава условите, таа интеракција ги креира правилата на игра, која пак во повратна спрега ќе има силно влијание на организационата поставеност и одосите меѓу нејзините составни компоненти.

Брза,

Тоа за слоновите држи вода, посебно меѓу мнозинството од првата генерација иселеници....за втората, веќе е сосема поразлично.



Изменето од Platenik - 29.Јуни.2012 во 02:33

Ајдеее, забегавме, а само требаше да  ја  решиме дилемата на Гонзо
Ама нејсе,кога требаше да се бие битка за “домата“ Брза отиде да се сонча и дозволи   Белото Мече (оној одозгора) потпомогнат од Плтеникот,  да  ја натегне работата кон  Канада (Меси нешто затаи со фалбите за успешно вдомување во Америка), а од Австралија и Нов Зеланд немаме преставник на дијаспората па   податоците некако не ни се релевантни
И сеега уште не сме начисто-Каде да замине наш Гонзо? И дали воопшто да замине?
Значи, да резимираме-за да си успешен онаму во белион свет мора да се правиш важен и да не веднеш глава. Таму не важи партиска книшка од владеачка партија.Арно ама за да успееш со непокорот  треба да почнеш после 3-4 години копање ураниум, чистење кенефи. Чим ти верифицираат знаењето стекнато дома работата оди колај. Него Мече, не ни кажа тоа колајот колку години трае или оди преку ноќ како во домава наша-станеш партиски активиста, добие партијата избори и почнуваат тендери. Дури да се свртиш стана богатун какви оние од ПМ не можат ни да замислат дека се може.
И друго Мече од 500 000 дијаспорци, ај дај некој приближен процент, колку нашинци кои знаат јазик, имаат верифицирани дипломи, наоружани се со знаење имаат успех?! Имате ли вие од ПМ некоја статистика?
Нам тука ни е лесно да се множиме и делиме, оти богатуните се менуваат на 4 години. Чим пројдат избори едни почнуваат со осиромашување други со богатење.
Убаво  би било да не се лажиме, оти дели/множи за да успееш кај и да си (освен ако не си политичар во УПМ) ти отиде пола живот и дури се свртиш остаре. Паричките остануваат за  втората генерација. Оној од првата генерација мора да печали, да трупа па малку на старост му останува време за трошење.

Незнам зошто толку ги издвои луѓето со различна сексуална оријентација, во однос на останатите. Патем тие се надпросечно успешни. Никој не ја доведува во прашање толерантноста на канадското општество во споредба со други земји, вклучувајќи ја и Македонија. Поентата е дали и во развиените оптшества има предрасуди.

Се сложувам дека јазикот е потребен. Меѓутоа да тврдиш дека новите мигранти се со 100% познавање на англискиот, ќе те молам кажувај му на некој друг.

Кој рече дека Македонците се засегнати повеќе од другите?! Македонците се подеднакво засегнати како и другите, а во некои случаеви и помалку. Една од причините е што не се кафеави.

Мислам дека многу стеротипно гледаш на работите врска дефинирањето на успехот. Зборуваме за мигранти, високо образовани со подруги очекувања за својот живот. Ако постои малограѓански и вулгарен вредносен систем, тој повеќе важи за постарите генераци. Што се однесува до влијанието врз општествените текови би рекол дека образованата мигарција има исто толкаво влијание колкту што имаа плочкарите и камионџиите или прашање е на нијанси.

Денеска никој не работи две смени или бара обертајмче. За “плочкарите“ има се помалку работа од причина што фабриките им се затворија и се пренесоа во Кина. За професионалците кои достигнале одередено ниво, пак нема обертајмче и кога ке видиш сите дневно работат 7:21 или помалку. Барем така е овде кај мене. Ако во овие земји некогаш се призведувало од игла до локомотива, сега од игла до локомотива се произведува во Кина. Вулгаризирам, ама овде само се продава, а продавачите се платени 15,5 долари на час. Не е само тоа, туку и одредени служби на поголеми компани, сметководстово, палтен промет, call centri оперираат од Индија, Филипини.... таму каде што работната рака чини помалку. За тоа какво влијание има интернетот врз малопродажбата на бела техника, обвуки, и алишта и да не ти зборувам. Се повеќе луѓе си нарачуваат директно за 20-30% помалку во однос на она што би платиле за истата стока во продавница. Прашање е на време кога и тие 15,5 долари на час ќе станат многу.

Затоа уживај во успехот кој го имаш додека трае, создавај услови каде некој ќе мисли дека безтебе неможе. Знам дека велат не е битно од каде доаѓаш, туку каде одиш, ама не ќе биде на одмет да не се заборава од каде доаѓаш.

Ја сум рекол дека ние во Македонија не сме доволно тестирани по однос на предрасудите. Хипотетички, ако во Македонија има таков силен наплив на мигранти како што има во прекуокеанскиот свет, дури тогаш ќе се види македонецот во право ссветло. Ова незажи само за Македонците, туку за сите на Балканот. Мнгоу сме дружељубиви и гостопримливи кога странците се во мал број. Мислам дека ние би биле многу полоши од овие овдешниве.

Како и се друго, со страв или без, пливањето лесно се учи, ако ништо да плуташ. Меѓутоа не е битно само да пливаш, туку и да испливаш.

Туку да се вратиме на темата, Канада или Австралија?

Рековме

- дали има предрасуди, да,
- расизам, да
- протекционизам, да
- верска (не)толранција, да
- познавање на јазик, потребно
- можност за вработување, да но не како порано
- квлаификации, потребни
- надоградба,потребна
- знаење на системот, потребно
- спосбност како да се презентриаш, потребна
- спосбност како да се продадеш, потребна
- мотивираност, потребна
- истрајност, потребна
- 50000 бруто годишна плата, недоволна
- 150000 бруто годишни примања за четворо-челно семјство, пристојно

Како котираат преку окенаските земји во однос на другите?

Канада и Австралија знам дека се земји со највисока економска и политичка стабилност. За САД ќе му го препуштам зборот на Меси иако сум убеден од она што го пратам, дека САД се за никаде.

Мамад,

За твоја инфорамција, половина од Нов Зеланд е преселен во Австралија,вклучувајќи ги и новозеландските Македонци. Тие кои неможеле првично да добијат виза за Австралија, по 2-3 години проведени во Нов Зеланд, сега со новозеландски пасош мигрираат во Австралија. Па сега ти сама процени и донеси си заклучок.




Изменето од Platenik - 29.Јуни.2012 во 17:32

mamamd напиша: ....................... Значи, да резимираме-за да си успешен онаму во белион свет мора да се правиш важен и да не веднеш глава. Таму не важи партиска книшка од владеачка партија.Арно ама за да успееш со непокорот  треба да почнеш после 3-4 години копање ураниум, чистење кенефи. Чим ти верифицираат знаењето стекнато дома работата оди колај. Него Мече, не ни кажа тоа колајот колку години трае или оди преку ноќ како во домава наша-станеш партиски активиста, добие партијата избори и почнуваат тендери. Дури да се свртиш стана богатун какви оние од ПМ не можат ни да замислат дека се може. И друго Мече од 500 000 дијаспорци, ај дај некој приближен процент, колку нашинци кои знаат јазик, имаат верифицирани дипломи, наоружани се со знаење имаат успех?! Имате ли вие од ПМ некоја статистика? Нам тука ни е лесно да се множиме и делиме, оти богатуните се менуваат на 4 години. Чим пројдат избори едни почнуваат со осиромашување други со богатење. Убаво  би било да не се лажиме, оти дели/множи за да успееш кај и да си (освен ако не си политичар во УПМ) ти отиде пола живот и дури се свртиш остаре. Паричките остануваат за  втората генерација. Оној од првата генерација мора да печали, да трупа па малку на старост му останува време за трошење.