КУЛТОТ ЗА МАРИЈА

EvAngelos напиша: Зошто Исус во Библијата и се обраќа на Марија со зборот „жено“, а не со „мајко“?"Исус и одговори: „Што имам Јас со тебе, жено? Уште не дошол Мојот час.”" (Јован 2:4)"А Исус, штом ја виде мајка си, и покрај неа, ученикот, кого го љубеше, и рече на мајка си: „Жено, ете ти син!”" (Јован 19:26)Зошто ја нарекувал жено?Зошто никаде не читаме дека ја нарекол мајко?Мараната не одговори на ова прашање. Дали има некој друг похрабар православен верник што ќе одговори на ова прашање?

Maran Ata не одговори на ова прашање затоа што тврдоглавоста на ЕвАнгелос не сака да одговори на прашањето кое му беше поставено нему уште пред да го постави ова прашање самиот тој!

Инаку, одговорот лежи, како што ти рече пред некое време, во лингистичко-културолошката разлика.

Ајде, сега да видиме ти како ќе одговориш на прашањето кое го избегнуваш пола месец:

Кога Господ, ако Богородица ја родила само Човечката природа на Господ, ја примил Својата Божествена природа? Во кој момент? За време образанието, за време крштението, за време рапнувањето???


Абе протестанти, веза немате од христијанството! Ниту ти, ниту Изворен, ниту Рита не го знаете одговорот на едно обично прашање

Подобро повлечи се од оваа дискусија, затоа што пак ќе излезеш смешен, како што тоа се случи со разобличувањето на твоите лаги околу зборот благодатна кој е употребен само за Богородица, и за зборот Маран Ата, односно, дека Адон или Адонаи биле зборови на АРАМЕЈСКИ!!!

Пак те предупредувам, за твое добро, да не се бламираш

Изменето од Maran Ata - 17.Ноември.2009 во 01:39

Повели прифати го предлогот за фер дискусија  (во која наизменично ќе си одговараме на прашањата) па да видиме кој ќе се ваѓа (а и веќе се ваѓа) со своето непознавање на Библијата.
Моите одговори се спремни и едвај чекаат да најдат прикладно место да бидат постирани. Но за жал некој се плаши од таквото место?

EvAngelos напиша: Зошто Исус во Библијата и се обраќа на Марија со зборот „жено“, а не со „мајко“?"Исус и одговори: „Што имам Јас со тебе, жено? Уште не дошол Мојот час.”" Зошто ја нарекувал жено?Зошто никаде не читаме дека ја нарекол мајко?

Јован 2: 1-8, 11 На третиот ден имаше свадба во Кана Галилејска, и мајката на Исуса беше таму. Поканет беше на свадбата и Исус, и учениците Негови. А кога проврши виното, Му рече мајка Му на Исуса: “Немаат вино.” Исус и рече: “Што бараш од Мене, жено? Уште не дошол Мојот час.” Но мајка Му негова им рече на слугите: “Се’ што ви рече, направете!” А таму имаше шест камени садови за вода, поставени за миење, според јудејскиот обичај, што собираа до две до три мери. А Исус им рече: “Наполнете ги садовите со вода!” И тие ги наполнија догоре. Па им кажа: “Нацрпете сега и однесете му на старосватот!” И му однесоа. Така направи Исус почеток на Своите чудеса ко Кана Галилејска и ја покажа славата Своја; и учениците Негови поверуваа во Него.

Оваа глава од Евангелието по Јован започнува со акцент кој е ставен на Богородица. Треба да се забележи дека апостолот намерно не ја пишува по име – Марија, туку дава до знаење дека таа е Мајка на Исус, Мајка на Господ Бог нашиот Спасител. Понатаму следува како Богородица Му вели на Својот Син дека домаќините немаат вино. Од таа нејзина изјава, јасно можат да се забележат неколку работи:

Таа Му вели на Господ да направи нешто околу тоа што домаќините немаат вино. Во тоа време, Господ бил околу 30 години и тогаш ја започнал својата проповедничка дејност (Лука 3:23). Тој немал работа која би му носела приход. Дали Богородица очекувала Господ да купи вино за сите гости? Се разбира дека не. Значи, таа била сосема сигурна дека Тој може да направи чудо.Таа знаела дека Тој е Божји Син и дека е семоќен. Дури и на слугите им се обраќа и им вели да бидат послушни, да веруваат во Неговата сила. Таа прва, со својата вера, Го исповеда пред луѓето како Господ.

Господ и’ одговара дека сеуште не дошол Неговиот час, што значи дека не е време да се објави на светот како Спасител, но и покрај тоа, ја послушува Својата Мајка.

Иако Господ индиректно вели дека нема ништо со тоа што снемало вино, т.е. дека не сака да се објавува во тој момент пред луѓето, сепак таа знаела дека ќе ја послуша. Од ова се гледа нивниот длабок духовен однос , каде беспрекорно се разбираат меѓусебно, иако на почеток изгледа дека Господ ја одбива.

Како што Богородица Го дала Спасителот на светот преку раѓањето, така сега Го покажува на светот преку чудото кое Господ го прави од послушание кон неа.

Исто така, може да се види дека Богородица има огромна љубов кон луѓето , во случајов - домаќините, и знаејќи дека ако гостите забележат дека снемало вино, тие ќе бидат посрамени. Затоа таа сака да им помогне, сострадува со нив.

Свадбата во Кана Галилејска е единствената случка во евангелијата, каде некој бара помош за човек кој е во подалечна и нејасна врска, и притоа дава до знаење дека Исус е Оној Кој треба да се „послуша“ за да се добие помошта.

Во целата оваа случка може да се види дека се манифестира еден нов вид мајчинство, духовно, а не телесно. Богородица не го моли Својот Син како обичен човек да купи вино за гостите, туку таа Го моли како Бог кој е моќен чуда да прави!

За некои, кои сакаат да ја заматат сета оваа слика, и да ја претстават Мајката на нашиот Господ како неважна личност од соседството, останува дилема зошто Господ не ја нарекол „мајко“ туку и’ се обраќал со „жено“.

За да се објасни конкретна конструкција на некоја реченица која била искажана во минатото, пред 2000 години, треба да се земат лингвистичко-културолошките навики помеѓу тој народ од тоа време и нас, односно помеѓу јазикот и изразите од тоа време и денес кај нас. Господ и Богородица зборувале арамејски во древно вrеме, а не македонски во 21 век.

Во тоа време, зборот „жено“, не бил збор на понижување, туку збор со кој се укажува чест кон одредено човечко битие од женски род. Доколку тој збор би бил навредлив, откако Господ и’ го рекол на Богородица, таа би се навредила, но тоа воопшто не било така. Не само што таа не се навредила, туку и потврдила дека Господ и’ укажува чест со тоа што на слугите им вели: „направете како што ќе ви каже“.

И доколку навистина тој збор е навредлив, тогаш Самиот Господ би си ја прекршил Својата Заповед која е прва со ветување:

Ефесјаните 6: 2, 3 “Почитувај ги татка си и мајка си! ” - тоа е првата заповед со ветување, “за да ти биде добро, и да живееш долго на земјата.”

За зборот „жено“ во својот Прирачник – грчки лексикон Г. Абот – Смит објаснува дека тој збор означува „израз на почит и нежност“. Исто така, забелешката за зборот „жена“ во The Companion Bible гласи: „жено“ е „форма на почит кон оној кој се обраќа“.

Согледувајќи ги сите овие работи, заклучокот е многу јасен :

Богородица била почитувана од Својот Син и таа е првата која Го исповеда како Господ. Таа е онаа која непоколебливо верува во Него, за разлика од сите останати кои поверувале во Господ откако виделе чуда, а некои од нив и се колебале во својата вера. Нејзината вера не може да се спореди со ничија друга.


Изменето од Maran Ata - 17.Ноември.2009 во 13:41

Свети Теофан Затворник за Мајката Божја:

Мене, одамна ме праша една душичка: „Зошто Мајката Божја толку високо се почитува, не само повеќе од светите луѓе, туку и од ангелите и архангелите?“ И јас одговорив: „Затоа што ни Ангелите и Архангелите, ни Херувимите, ни Серафимите немале така блиско и важно учество во уредувањето на нашето спасение како Таа“. Уредувањето на нашето спасение се нарекува домострој на воплотувањето. Потребно било Синот Божји и Бог да ја прими во Својот ипостас човечката природа, зашто без тоа нашето спасение не можело да се уреди… Оваа природа е земена од Приснодевата, преку слегувањето на Светиот Дух и осенувањето на силата на Севишниот. Ангелите и Архангелите при воплотувањето служат на надворешен начин, не влегувајќи во суштината на делото на воплотувањето, додека Мајката Божја влегува. Заради тоа Таа се почитува повеќе од секое создание… Силата на ова суштинско учество во воплотувањето и Нејзиното застапништво за нас, е појако од секое друго.

Мараната, моето прашање не беше дали апостолот Јован дал до знаење дека Марија Му е мајка на Исус. Јас не прашав ни дали Исус и бил послушен на Марија. Не прашав ни дали зборот „жено“ бил навредлив или понижувачки. Ниту пак прашав дали Исус ја почитувал Својата мајка? Јас не прашав ништо од ова, ниту пак некогаш сум го оспорувал тоа. Јас поставив едно кратко, јасно, концизно и прецизно прашање:

Зошто Исус во Библијата и се обраќа на Марија со зборот „жено“, а не со „мајко“?

"Исус и одговори: „Што имам Јас со тебе, жено? Уште не дошол Мојот час.”" (Јован 2:4)"
А Исус, штом ја виде мајка си, и покрај неа, ученикот, кого го љубеше, и рече на мајка си: „Жено, ете ти син!”" (Јован 19:26)

Значи моето прашање е зошто Исус ја нарекувал жено, а не мајко? Зошто никаде не читаме дека ја нарекол мајко?

Tetratka, temava e izvonredno interesna i mislam deka nejzinata vazhnost go premavnuva sluchajnoto i veshtachki sozdadenoto sopernishtvo na forumov.

Zatoa, deli kje bidesh ljubezen da ni go pretstavish posochenoto so tvoi zborovi, dokolku smetash oti bi bilo neumesno da postirash citati?