Фатима ќерка на Мухамед

kusavim

Eve koja bila fatima Radijallanhu anhuma waraduan. Ako treba prevod vo nesto sto ne e jasno,kazete ke se prevede. i mnogu greski informacii imas fatima r,a, ne umrela na 18 godini tuku na 29 godini. pogledni ubavo sve za nejziniot zivot. i nemala 5 deca tuku 6. 
Fatima bint Muhamed ibn Abdulah ibn Abdulmutalib ibn Hašim (606 - 632; arapski: فاطمة الزهراء), također poznata kao Fatima az-Zehra (فاطمة الزهراء), je bila četvrta i najmlađa kći poslanika Muhammeda. Rođena je godinu dana prije Muhammedovog poslanstva kada je Muhammed imao 39 godina. Fatimina majka je bila Hatidža, jedina supruga poslanika Muhammeda sa kojom je imao potomstvo. Bila je sa Muhammedom čitavo vrijeme njegovog progona kao i u vrijeme preseljenja u Medinu.

Fatimino rođenje 

Poslaniku Muhammedu su svi sinovi umrli kao djeca, pa su ga njegovi mekanski protivnici pogrdno nazivali “kusavim” ili čovjekom bez repa, tj. bez poroda. Tim povodom je dobio Božije obećanje u 108. suri “Kevser” da će dobiti kćerku Fatimu. Kevser je postao Fatimin nadimak, a ta riječ također označava i jedan rajski izvor. U toj k*ranskoj suri, Fatima je predstavljena kao “mnogo dobro” ili “kevser,” a “...onaj koji tebe mrzi, sigurno će on bez pomena ostati.”
Neki historičari tvrde da su Zejneba, Umm Kulsum i Rukaja zapravo kćeri Muhammedove supruge Hatidže iz prvog ili drugog braka, te da je Fatima jedina Poslanikova kći, uzimajući kao dokaz za to suru ‘Kevser’. Činjenica je da je Muhammed mnogo puta spominjao Fatimu u svojim hadisima, a druge tri djevojke nije spominjao. Takav tretman svoje djece ne bi mu priličio. Osim toga, Hatidža je već imala četrdeset godina kada se udala za njega, a iza sebe je imala dva mrtva muža.
Udaja
Kada je imala 18 godina, poslanik Muhhamed ju je udao za svog amidžića Aliju. Kada je Alija došao Muhammedu da prosi Fatimu požalio mu se da nema novca za svadbu. Na to mu je poslanik Muhammed rekao da proda oklop koji je dobio kao plijen u bici na Bedru, što je ovaj i učinio, i prodao ga Osmanu za 450 dirhema i napravio svadbu. Alija je Fatimi dao mehr, vjenčani dar u iznosu od 400 miskala. Muhammed je svojoj najmlađoj kćerki obezbjedio miraz koji se sastojao od kreveta, prekrivača od platna, narukvica, dva jastuka sa platnom za njih, mješine za vodu, čaše i dva glinena ćupa.
U toku njihovog braka Aliji je bilo ponuđeno da se oženi sa kćerkom Ebu Džehla, koji je bio jedan od njavećih Muhammedovih protivnika. Muhammed je, nakon što mu je ovo rekla, otišao u džamiju i rekao prisutnima da ne odobrava taj brak i da je jedini način da se taj brak ostvari da se Alija predhodno razvede od Fatime. Nakon toga, Alija je odustao do tog braka.
U nekoliko navrata, Muhammed je nazivao Fatimine sinove i svoje unuke Hasana i Huseina ‘svojim sinovima’: “Allah je izveo potomstvo svakog Božijeg Poslanika iz njegovih bokova, dok je postavio moje potomstvo u bokove ovoga (čovjeka)” – pokazujući na Alija (‘Daha’iru-l-ukba fi menakib davi-l-k*rba,’ str. 69.)
Imao je običaj da miluje Hasana i Husejna po kosi, uz riječi: “Svi sinovi pripadaju svojim očevima jer se njihovo srodstvo veže za njihovog oca, osim Fatiminih sinova, jer sam ja njihov otac i njihovo srodstvo” (Ahmed ibn Hanbel, ‘El-Menakib’; Taberani, ‘El-Mu‘džem el-Kebir,’ I, 24; Muttaki El-Hindi, ‘Kenzu-l-‘Ummal,’ VI, 220.
Fatimin život 
Fatima je bila Muhammedovo najdraže dijete. U jednom hadisu se prenosi da je Muhammed rekao da je ona jedna od četiri najbolje žene. Živjela je skromno i siromašno. Sama je radila svoje kućne poslove. Jednom prilikom, kada više nije mogla podnijeti teške poslove koje je obavljala obratila se svome ocu da joj nađe sluškinju koja će joj biti ispomoć što je on odbio uz objašnjenje da se siročićima šehida sa bitke na Bedru mora posveti veća pažnja nego njoj. Fatimu su strašno pogađale ružne stvari koje su nevjernici činili njenom ocu. Aiša r.a., druga supruga Poslanika Muhammeda kaže da je Fatima po ponašanju i osobinama bila najsličnija Muhammedu. Bila je skromna i stidljiva. Zbog siromaštva ona i njen suprug Alija često su znali zaspati gladni. Jedne prilike tri dana za redom u mjesecu Ramazanu je svoju hranu dala prosjacima koji su joj došli na vrata i sama ostala bez obroka. O tome je objavljena k*r'anska sura Insan ili Dahr: “...Oni su zavjet ispunjavali i plašili se Dana čija će kob svuda prisutna biti, i hranu su davali – mada su je i sami željeli – siromahu i siročetu i sužnju. ‘Mi vas samo za Allahovu ljubav hranimo, od vas ni priznanja ni zahvalnosti ne tražimo! Mi se Gospodara našeg bojimo, onoga Dana kada će lica smrknuta i namrgođena biti.’ I njih će Allah strahote toga Dana sačuvati i blaženstvo i radost im darovati...” (76:7-11).
Potomstvo
Fatima je rodila šestero djece, tri djevojčice i tri dječaka. Imena sinova su Hasan, Husejn i Muhsin. Imena kćeri: Rukajja, Ummu Kulum i Zejneb. Preko potomstva Fatiminog se nastavila loza Muhammedova. Zajedno sa Muhammedom, Alijom, Hasanom i Husejnom, ona sačinjava tzv. ehli-bejt, svetu porodicu čiji je zadatak očuvanje islamske tradicije.
Smrt
Poslanik Muhammed je rekao da će Fatima biti prva od njegove rodbine koja će ga sresti u Džennet. Fatima je zaista umrla prva od Muhammedove rodbine, šest mjeseci poslije njegove smrti, trećeg dana mjeseca Ramazana, u 29 godini starosti. Pošto je još za života izrazila želju da je se pored propisanog načina pokrivanja mrtvaca tijelo dodatno pokrje sa platnom, koje je bila i unaprijed pripremila to je i učinjeno. Također, u skladu sa njenom željom, sahranjena je noću, jer nije željela da nepoznati ljudi vide njeno tijelo.

Автор	Порака Тема Пребарувај Опции за темата Внеси реплика Внеси нова тема Верзија за печатење Преведи Тема
MUSLIMA_1 Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Посети го сајтот на членот Додај во листа на пријатели Група Регистриран: 18.Септември.2011 Статус: Офлајн Поени: 83	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај MUSLIMA_1 Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 07.Октомври.2011 во 23:13
	Eve koja bila fatima Radijallanhu anhuma waraduan. Ako treba prevod vo nesto sto ne e jasno,kazete ke se prevede. i mnogu greski informacii imas fatima r,a, ne umrela na 18 godini tuku na 29 godini. pogledni ubavo sve za nejziniot zivot. i nemala 5 deca tuku 6. Fatima bint Muhamed ibn Abdulah ibn Abdulmutalib ibn Hašim (606 - 632; arapski: فاطمة الزهراء), također poznata kao Fatima az-Zehra (فاطمة الزهراء), je bila četvrta i najmlađa kći poslanika Muhammeda. Rođena je godinu dana prije Muhammedovog poslanstva kada je Muhammed imao 39 godina. Fatimina majka je bila Hatidža, jedina supruga poslanika Muhammeda sa kojom je imao potomstvo. Bila je sa Muhammedom čitavo vrijeme njegovog progona kao i u vrijeme preseljenja u Medinu. Fatimino rođenje Poslaniku Muhammedu su svi sinovi umrli kao djeca, pa su ga njegovi mekanski protivnici pogrdno nazivali “kusavim” ili čovjekom bez repa, tj. bez poroda. Tim povodom je dobio Božije obećanje u 108. suri “Kevser” da će dobiti kćerku Fatimu. Kevser je postao Fatimin nadimak, a ta riječ također označava i jedan rajski izvor. U toj kranskoj suri, Fatima je predstavljena kao “mnogo dobro” ili “kevser,” a “...onaj koji tebe mrzi, sigurno će on bez pomena ostati.”* Neki historičari tvrde da su Zejneba, Umm Kulsum i Rukaja zapravo kćeri Muhammedove supruge Hatidže iz prvog ili drugog braka, te da je Fatima jedina Poslanikova kći, uzimajući kao dokaz za to suru ‘Kevser’. Činjenica je da je Muhammed mnogo puta spominjao Fatimu u svojim hadisima, a druge tri djevojke nije spominjao. Takav tretman svoje djece ne bi mu priličio. Osim toga, Hatidža je već imala četrdeset godina kada se udala za njega, a iza sebe je imala dva mrtva muža. Udaja Kada je imala 18 godina, poslanik Muhhamed ju je udao za svog amidžića Aliju. Kada je Alija došao Muhammedu da prosi Fatimu požalio mu se da nema novca za svadbu. Na to mu je poslanik Muhammed rekao da proda oklop koji je dobio kao plijen u bici na Bedru, što je ovaj i učinio, i prodao ga Osmanu za 450 dirhema i napravio svadbu. Alija je Fatimi dao mehr, vjenčani dar u iznosu od 400 miskala. Muhammed je svojoj najmlađoj kćerki obezbjedio miraz koji se sastojao od kreveta, prekrivača od platna, narukvica, dva jastuka sa platnom za njih, mješine za vodu, čaše i dva glinena ćupa. U toku njihovog braka Aliji je bilo ponuđeno da se oženi sa kćerkom Ebu Džehla, koji je bio jedan od njavećih Muhammedovih protivnika. Muhammed je, nakon što mu je ovo rekla, otišao u džamiju i rekao prisutnima da ne odobrava taj brak i da je jedini način da se taj brak ostvari da se Alija predhodno razvede od Fatime. Nakon toga, Alija je odustao do tog braka. U nekoliko navrata, Muhammed je nazivao Fatimine sinove i svoje unuke Hasana i Huseina ‘svojim sinovima’: “Allah je izveo potomstvo svakog Božijeg Poslanika iz njegovih bokova, dok je postavio moje potomstvo u bokove ovoga (čovjeka)” – pokazujući na Alija (‘Daha’iru-l-ukba fi menakib davi-l-krba,’ str. 69.) Imao je običaj da miluje Hasana i Husejna po kosi, uz riječi: “Svi sinovi pripadaju svojim očevima jer se njihovo srodstvo veže za njihovog oca, osim Fatiminih sinova, jer sam ja njihov otac i njihovo srodstvo”* (Ahmed ibn Hanbel, ‘El-Menakib’; Taberani, ‘El-Mu‘džem el-Kebir,’ I, 24; Muttaki El-Hindi, ‘Kenzu-l-‘Ummal,’ VI, 220. Fatimin život Fatima je bila Muhammedovo najdraže dijete. U jednom hadisu se prenosi da je Muhammed rekao da je ona jedna od četiri najbolje žene. Živjela je skromno i siromašno. Sama je radila svoje kućne poslove. Jednom prilikom, kada više nije mogla podnijeti teške poslove koje je obavljala obratila se svome ocu da joj nađe sluškinju koja će joj biti ispomoć što je on odbio uz objašnjenje da se siročićima šehida sa bitke na Bedru mora posveti veća pažnja nego njoj. Fatimu su strašno pogađale ružne stvari koje su nevjernici činili njenom ocu. Aiša r.a., druga supruga Poslanika Muhammeda kaže da je Fatima po ponašanju i osobinama bila najsličnija Muhammedu. Bila je skromna i stidljiva. Zbog siromaštva ona i njen suprug Alija često su znali zaspati gladni. Jedne prilike tri dana za redom u mjesecu Ramazanu je svoju hranu dala prosjacima koji su joj došli na vrata i sama ostala bez obroka. O tome je objavljena k*r'anska sura Insan ili Dahr: “...Oni su zavjet ispunjavali i plašili se Dana čija će kob svuda prisutna biti, i hranu su davali – mada su je i sami željeli – siromahu i siročetu i sužnju. ‘Mi vas samo za Allahovu ljubav hranimo, od vas ni priznanja ni zahvalnosti ne tražimo! Mi se Gospodara našeg bojimo, onoga Dana kada će lica smrknuta i namrgođena biti.’ I njih će Allah strahote toga Dana sačuvati i blaženstvo i radost im darovati...” (76:7-11). Potomstvo Fatima je rodila šestero djece, tri djevojčice i tri dječaka. Imena sinova su Hasan, Husejn i Muhsin. Imena kćeri: Rukajja, Ummu Kulum i Zejneb. Preko potomstva Fatiminog se nastavila loza Muhammedova. Zajedno sa Muhammedom, Alijom, Hasanom i Husejnom, ona sačinjava tzv. ehli-bejt, svetu porodicu čiji je zadatak očuvanje islamske tradicije. Smrt Poslanik Muhammed je rekao da će Fatima biti prva od njegove rodbine koja će ga sresti u Džennet. Fatima je zaista umrla prva od Muhammedove rodbine, šest mjeseci poslije njegove smrti, trećeg dana mjeseca Ramazana, u 29 godini starosti. Pošto je još za života izrazila želju da je se pored propisanog načina pokrivanja mrtvaca tijelo dodatno pokrje sa platnom, koje je bila i unaprijed pripremila to je i učinjeno. Također, u skladu sa njenom željom, sahranjena je noću, jer nije željela da nepoznati ljudi vide njeno tijelo.
	Jevreji govore: "Uzejr je - Allahov sin", a kršćani kažu: "Mesih je - Allahov sin."* To su riječi njihove, iz usta njihovih, oponašaju riječi nevjernika prijašnjih -

Templarius Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 12.Февруари.2008 Локација: Macedonia Статус: Офлајн Поени: 2754	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај Templarius Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 08.Октомври.2011 во 00:26
	Aha....da beeeeeeeeee ete sega se znam...
	Give me your secrets Bring me a sign Give me a reason To walk the fire See another dawn Through our son's eyes You give me a reason To walk the fire.

MUSLIMA_1 Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Посети го сајтот на членот Додај во листа на пријатели Група Регистриран: 18.Септември.2011 Статус: Офлајн Поени: 83	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај MUSLIMA_1 Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 08.Октомври.2011 во 00:35
	Nisto ne e covekot uci dodeka e ziv,ama koga ke davas informaci za islamot davaj gi arfumentirano i so cist dokaz da ne dojde do zabuna.
	Jevreji govore: "Uzejr je - Allahov sin", a kršćani kažu: "Mesih je - Allahov sin."* To su riječi njihove, iz usta njihovih, oponašaju riječi nevjernika prijašnjih -

Templarius Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 12.Февруари.2008 Локација: Macedonia Статус: Офлајн Поени: 2754	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај Templarius Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 09.Октомври.2011 во 01:15
	Apsolutno od sega se ce bide ARFUMENTIRANO i flambirano ako sakas....
	Give me your secrets Bring me a sign Give me a reason To walk the fire See another dawn Through our son's eyes You give me a reason To walk the fire.

MUSLIMA_1 Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Посети го сајтот на членот Додај во листа на пријатели Група Регистриран: 18.Септември.2011 Статус: Офлајн Поени: 83	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај MUSLIMA_1 Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 09.Октомври.2011 во 01:30
	eve i prevod za tie i malce po opsirno od ova. Фатима со Алија проживеала возвишен брачен живот, верно и покорно. Иако Алија понекогаш бил строг и брзо се лутел, таа била трпелива и задоволна. Никогаш не и пречело што Алија бил сиромав. Алија исто така ги запознал нејзините доблести, нејзината сила и залагање во брачниот живот, па не престанал да ја спомнува во целиот негов живот. Во една прилика му рекол на Ибн А’беду: „Ибн А’беду, сакаш ли да ти кажам нешто за мене и Фатима.Таа беше ќерка на Аллаховиот Пратеник, салаллаху алејхи ве селлем, и нему најмило создание, а таа е моја жена. Мелеше на воденица додека рацете не и се правеа рани. Вода црпеше со мешунката додека градите и вратот не ги повредеше. Куќата ја чистешеа се додека својата облека не ја испрашеше.Оганот под котелот го потпалуваше и така својата облека ја валкаше а тоа ја повредуваше. Од Мисфер ибн Махрем се пренесувадека рекол: „Го слушнав Пратеникот како од мимберот вели: „Фатима е дел од мене. Ме мачи она што и неа ја мачи и ме навредува она што и неа ја навредува.“ Господару мој ова е моето семејство! Името и е Фатима а прекар Ез-Зехра (жена со светло лице). Нејзиното име е прочуено во страниците на историјата. За нејзиното име се врзани семејства и династии и со тоа го истакнале својот углед. По нејзиното име е основана и држава по име Фатимија. Нејзиниот татко е Мухаммед. Пратеник, и тоа е доволно... Мајка и е Хатиџа бинт Хувејлид, а тоа е доволно... Нејзиниот маж е Али ибн Ебу Талиб, внук на Абдул Муталиб, Хашимија, момче на крејшиите и јунак на исламот. Синови и се Хасан и Хусејн, а Пратеникови внуци, и најодбрани момчиња во Џеннет.Таа, Фатима, нејзиниот маж и нивните деца се Пратеникови најблиски и тој најмногу ги сакал. Муслим пренесува кога е објавен ајетот:„Дојдете (па) ние да ги повикаме нашите синови ( а вие) вашите синови, нашите жени и вашите жени и ( да повикаме ) ние себе си и вие себе си’’,Тирмизи пренесува од Умму Селеме дека Пратеникот салаллаху алејхи ве селлем, им укажал чест на Хасан, Хусејн, Алија и Фатима кога покажал кон нив и рекол:„Господару мој, ова е моето семејство и тие се дел од мене.Сочувај ги од секаква нечистотија и ичисти ги онака како што Ти тоа го правиш.“ Наследство и воспитание* Цртите на човечкиот карактер и начинот на размислување го одредува судбината. Тие особини на човечкиот карактер најчесто се пренесуваат по наследен пат, по патот на гените од родителите и дедовците. Личните црти на човековиот морал, однесувањето и неговата личност се условени од средината во која живее а посебно од домот во кој се воспитува во детството. Тоа значи дека најголемо влијание во тоа имаат таткото и мајката. Сето ова е одредено со природната наука, морал и опшество. Тоа истото го утврдила и верата многу порано кога го утврдила влијанието на наследните гени, па вели: „Одберете за себе соодветни“ Верата исто така го признала и влијанието на средината и поради тоа предупредува на убава жена од расипана средина. Што се однесува на наследните фактори на Фатима веќе биле предодредени, загарантирано најдобри и највозвишени, како и најугледна и најчесна домашна средина. Можеш да замислиш каква била девојката која што наследила од семејството крејшии она што Аллах сака, широкоградност од Хашимии, господство од Абдул Муталиб, чистота Абдуллахова,богобојазност Мухаммедова, доблеста на Хатиџа и на старата мајка Амина. Замисли каква е девојката родена во куќа која што се градела од љубов, чија што ладовина била топлината на таткото кого што го викале “Поверливиот“ и мајка која што ја викале “Чиста“. Тој шампион меѓу момчињата а таа шампион меѓу девојките на племето крејш.!!! Фатима е родена пред пратеништвото, во период кој не е прецизен во преданијата, зошто преданијата се разликуваат околу пет години, помалку или повеќе. Тоа секако не е од пресудно значење. Поважно би било да се рече дека таа е родена кога Аллаховата одредба ветувала на нејзиниот татко најголемо пратеништво од пратениците. Тоа бил период на длабоко размислување и побожност, како и осаменост во пештерата Хира секоја година. И точно на четириесет години од неговиот живот Аллах му испраќа Објава да је пренесе на сите луѓе, а посебно на својот народ. Аллах сакал Фатима да се воспитува во тешки пратенички моменти, да расте во крило на пратеништвото. Како таква таа растела со пратеничка мисија и се развивала со нејзиното ширење. Доживеала, свесна или несвесна, тајно повикување на нејзиниот татко во Аллаховата вера, потоа опоменување и повикување на неговите најблиски,а после тоа кога по волја на Господарот јавно се испречи пред неверниците повикувајќи на брегот Сафа, тогаш се разгорил оган помеѓу него и неговиот народ кој што беше заслепен и вообразен, газеше во идолопоклонството, во заблудата на татковците. Почнаа да ја откоренуваат својата суровост и омраза. Набргу потоа дојде и бојкот. Фатима заедно со Пратеникот, својата мајка и останатите членови од семејството била бојкотирана и ја почувствувала горчината на гладта како и болката на прогонството. Така Пратеникот, салаллаху алејхи ве селлем, со своите правоверени пиел горки чаши од живото. Чаши со најтемни навреди и најголеми злосторства. Сето тоа Фатима го видела, почувствувала и проживеала. Сите овие случувања молскавично поминале низ нејзиното срце и оставиле длабоки бразди. Се обидувала да го заштити својот татко од сите тие непријатности. Што можеше правеше со рацете, а во моменти на крајна немоќ се обидувала со солзи и плач. Што би можело да доживее мало девојче чии што татко го злоупотребувале пред нејзините очи и уши освен болни поуки пропратени со солзи? Еден ден Пратеникот, салаллаху алејхи ве селлем, клањал во харем додека една група на дрски неверници седеле во близина. Испратиле еден бедник од нив, кој што дошол и на него фрлил заклано бравче. Пратеникот,салаллаху алејхи ве селлем, останал така на сеџда додека не дошла Фатима и го тргнала тој леш.Умми Џемила, жената на Ебу Лехеб, истурила нечистотија и ѓубре пред куќата на Пратеникот, саллаллаху алејхи ве селлем.Кога и да го направела тоа, Пратеникот и Фатима тоа го отстранувале и се трделе да ја вратат чистотата на местото на кое била истурена нечистотија. Еден ден го сретнал еден расипник од крејшиите и му ставил прашина на главата. Пратеникот мирно се вратил дома а Фатима плачејќи го чистела тоа. Најголема тешкотија таткото чувствувал кога гледал детски плач, поголема тешкотија од тоа е кога гледал солзи на девојче, а најтешко од сето тоа кога знае дека тие солзи се лично поради таткото. Пратеникот поради тоа, кога би видел солзи на своето девојче, велел: “Не плачи мила, Аллах навистина го штити твојот татко.“ Навредувањата продолжувале, а Пратеникот бил упорен во повикувањето се до Хиџра (Преселување во Медина). Пратеникот заедно со Ебу Бекр се преселиле во Медина а потоа го пратил Зејд ибн Харис и Ебу Рафија во Мека да ги донесат своите семејства. Го направиле тоа, а со нив дошла и неговата жена Севдету бинту Зема и неговите две ќерки, Фатима и Умми Кулсум. Пратеникот заедно со нив се населил во домот на исламот. Алија и нуди брак на Фатима* Пратеникот имал четири ќерки и сите биле од Хатиџа. Најстарата од нив била Зејнеба, потоа Рукајја, Умми Кулсум и Фатима. Со Зејнеба се оженил Ебул Алибин Ребиа чија што мајка се викала Халет бинту Хувејлид. Рукајја и Умми Кулсум биле омажени за синови на Ебу Лехеб, Утбет и Утејб. После објавата на ајетот:„Проклети да се рацете Ебу Лехебови, а тој е проклет (пропаднал)“, Ебу Лехеб и неговата жена ги приморале своите синови да ги остават Пратениковите ќерки.Се оженил со едната, а потоа со другата Осман Зун Нурејн. Фатима била најмлада од сестрите, не била полнолетна до преселбата во Медина. Али ибн Еби Талиб сакал да ја побара за жена од Пратеникот, салаллаху алејхи ве селлем. Во неколку наврати сакал да испрати стројници зошто го потикнувала желбата и љубовта, но во тоа го спречувале срамот и сиромаштијата. Алија ни раскажува самиот како ја побарал за жена Фатима, р.а., па вели:“Сакав од Аллаховиот Пратеник да ја побарам ќерка му, но немав ништо од иметок. Се сетив на неговиот подарок кој ми го даде. Отидов и ја побарав. Пратеникот ме праша: “Дали имаш нешто од иметок?“ Одговорив дека немам, а тој повторно ме праша: “А каде ти е штитот кој што ти го подарив тогаш и тогаш?“ “Кај мене е“ реков.“ Дај и го“ рекол Аллаховиот Пратеник. Со овој пример Пратеникот, салаллаху алехи ве селлем, им покажал на татковците кои ги мажат своите ќерки дека треба да олеснуваат, а не да ја отежнуваат мажачката, додека Алија им покажал на правоверните момчиња кои што немаат ни сребро ни злато да се потпрат на Аллах и на својата морална добрина, а Аллахово е да го помогне секое момче кое што сака добро. Фатима им даде пример на девојките дека кај момчињата најмногу треба да се цени нивниот иман и нивниот морал. Динарите и дирхемите се безвредни во споредба со она што е во градите, а тоа е далеку поважно од она што е во рацете. Пратеникот пред асхабите изјавил дека најдобар мехр е оној кој е најлесен. За оној кој сака брак рекол: “Побарајте макар метален прстен.“ Кога асхабите го известиле дека еден се оженил со жена за четири оки сребро им рекол многу зачудено: „Како да копате сребро од овој брег.“ Такво било неговото практично подучување и совети. Со мажачката на своите ќерки својот говор го потврдува и со дело, а најубав украс на говорот е делото во него, најубава теорија е онаа која се потврдува со пракса. Прекрасен е прописот кој што е објаснет со самото извршување. Најкорисно воспитување е она кое стои на мораните вредности и на убавиот темперамент кој што во секој момент максимално делува. Примерна свадба Алија се венчал со Фатима, но неколку месеци не и се приближил. Дури после победата на исламот и муслиманите на Бедр тоа го направи.Така после успехот на муслиманите на Бедр Пратеникот и пријде на Аиша а Алија на Фатима. Како Аллаховиот Пратеник да сакаше да ја надополни веселбата со Аллаховите благодети. Дали знаете што била Фатимината облека? Нејзината облека била кат од кадифе, перницата од кожа наполнета со палмини пердуви, мешунка за вода и два сада. Тоа беше руба на најугледните жени и Пратеникови миленички. А дали знеш каква била нејзината свадба? Џабир ибн Абдуллах вели: “Присуствував на Алијевата свадба и не сум видел поубава, куќата беше намирисана, не почастија со урми и суво грозје додека нивната постела таа ноќ беше со овчја кожа.“ Со оваа умереност и скромност е завршена среќната свадба, на ист начин на кој пред тоа е извршена и предложувањето на бракот, мехр, руба, без компликации, расипништво и претерување. Пратеникот рекол, веројатно за нивната прва брачна ноќ: “Не правете ништо додека не ви дојдам.“ Потоа отишол и ја повикал Фатима. Излегла пред него од срам не зборувајќи ништо. Пратеникот рекол: “Не се двоумев да те омажам, а ти си ми најдрага.“ После тоа побарал малку вода, зел абдест,малку ги испрскал и рекол: “Господару мој, спушти го на нив својот благослов, направи го нивниот брак благословен а и нивниот пород благословен.“Небесата ја прифатија довата а Аллах го направи благословен породот на Алија и Фатима. Лозата на Пратеникот ќе беше прекината со исклучок на овој брак. Взаемно помагање во животните обврски Алија и Фатима во живот тргнале по пат кој не беше послан со цвеќе и мириси. Напротив, нивниот пат бил послан со боцки обоени во крв. Тој бил сиромав човек. Од татко му не наследил ни сребро ни злато, а ни овци ни камили. Оставено му било самиот да го реши прашањето за егзистенција на овој свет. Патот во пустината да го копа со сопствените раце, како би се снабдил себе и своето семејство.Пред нив било и прашањето за џихад, борба на Аллаховиот пат и во непрекинатите учества во борбите кои ги водела исламската војска против непријателите, идолопоклониците, лицемерите, Евреите шпекулантите и колебливци. Фатима со Алија ги делела сите животни тешкотии, обврската за џихад, напорите на пат по кој што оделе и во сето тоа заедно успевале, се поднесувале и трепеле. Му била најдобар помагач во извршување на верските обврски, и исполнување на дуњалучките потреби. Покрај сите други обврски пред неа биле и домашните обврски, кои што во тоа време не било лесно да се извршат. Парчето леб кое што оди од рацете на трговецот во рацете на купувачот бара многу работа да се изврши пред тоа. Во таа време тоа било мелење на житото, месење, и подготовка на бедуински начин. Во домот немала слугинки или куќни помошнички. Сето тоа го правела пред неа Фатима, ќерката на Есад, мајка на Алија, голема одговорност имал Алија, зошто морал да биде праведен и да внимава на послушноста кон мајка му и мајчиниот мир. Од друга страна, морал да се грижи за жената и да внимава на неа. Трпеливоста не го напуштила. Успеал да ја подели работата и двете да бидат задоволни. На мајка му и рекол:“Ќерката на Пратеникот нека се грижи за водата и уште по нешто ако затреба. Тебе ти се доволни работите околу куќата, мелењето и подготвување на храна. “Фатима сопругата и Фатима мајката не познавале ништо освен потпомагање, љубов и согласност. Кај нив не било присутно она што ја пореметува хармонијата во домот, а што е присутно кај многу снаи и свекрви. Таткото на Хасан (Алија) не се лакомел околу иметокот. Секоја врата во која влегувал дишела со халал обскрба. Еднаш работел кај една жена која што издржувала сираче, друг пат кај некој Евреин. Им црпел вода со кора а секоја кора била една урма. Ова бил животот на Пратениковиот братучед и неговата сопруга, и ќерката на Пратеникот. Сето тоа било исцрпувачко за двајца млади луѓе. Кога Аллах му дарувал на Пратеникот нешто од воениот плен Алија и рекол на Фатима: “Црпев и носев вода така што ме болат градите, а Аллах му дарува на твојот татко нешто од воениот плен па појди до кај него, да ни даде помошник.“ Фатима рекла: “Јас, се колнам во Аллах, мелев на воденицата додека не добив плускавци на рацете.“ Отишла кај Пратеникот а тој ја запрашал:“Фатима, зошто дојде?“ “Дојдов да те поселамам.“ Понатаму Фатима раскажува дека се засрамила и се вратила дома. Кога Алија ја запрашал: “Што направи?“, рекла: “Ми беше срам да го прашам.“ Најпосле решиле да појдат заедно. Кога стигнале кај Пратеникот Алија рекол: “Божји Пратенику, толку многу работев и носев така што градите ме заболеа.“ Фатима додала: “Јас толку многу мелев така што рацете ми се заранија, а ти со Аллаховата волја доби нешто од воениот плен, па дај ни помошник.“ Што бил одговорот на милостивиот татко?! Неговиот одговор бил: “Еднакви се сите членови на заедницата.“ “Се колнам во Аллах, нема да ви дадам, а побожните пред џамијата да ги оставам со празни стомаци, зошто не наоѓам ништо што нив би им дал.“ Се вратиле Фатима и нејзиниот сопруг нога за нога, а малку потоа дошол Пратеникот. Тие двајца биле под прекривач, кој, кога би ги покриле нозете би ја откриле главата, и обратно. Кога станале, Пратеникот им рекол: “Ваша покривка, ваша постела?! Алија, сакате ли да ви кажам нешто поубаво од она за што ме прашавте?“ “ Секако“ - одговориле. Пратеникот им ги кажал зборовите на кои го подучил Џибрил: “После секој намаз речете десет пати СУБХАНАЛЛАХ, десет пати ЕЛХАМДУЛИЛЛАХ и десет пати АЛЛАХУ ЕКБЕР. Кога ќе тргнете да легнете проучете триесет и три пати СУБХАНАЛЛАХ, триесет и три пати ЕЛХАМДУЛИЛЛАХ и триесет и три пати АЛЛАХУ ЕКБЕР. Ова ви е подобро од слуга ( помошник) .“ Алија пренесува: “Се колнам во Аллах овие зборови не ги изоставив откако не подучи Пратеникот, салаллаху алејхи ве селлем. Што им направил Пратеникот освен што им додал нова обврска на нивните физички обврски, додал една духовна обврска повеќе? Но, на познавачите не им е непознато дека обземеноста на високите, духовни цели го елиминираат физичкиот замор. Ги оживува на дуњалукот срцата на жителите на идниот свет.Така човекот живее на земјата како да е жител на небото. Познавајќи го тоа Пратеникот, салалаху алејхи ве селлем, препорачувал пост со зборовите: “Во мене имате пример. Ноќите ги поминувам во размислување а Аллах ќе ме нахрани и напои.“ Понекогаш кај Алија и Фатима се случувало она што се случува кај сите сопружници. Се случувале мали несогласувања. Кога тоа ќе стигнело до Пратеникот тој ќе изговорел некој збор или ќе се насмевнел, додека не поминел моментот на лутина и додека шејтановото око не би било исфрлено. Никогаш не се обидувал да биде бранител на својата ќерка обвинивајќи го нејзиниот маж. Секогаш бил праведен судија помеѓу нив и мудар лекар. Бухари пренесува дека Пратеникот, салаллаху алејхи ве селлем, во една прилика дошол кај Фатима, и бидејќи не го нашол Алија дома, ја запрашал на Фатима:“ Каде ти е мажот?“ Таа му одговорила: “Малку се скаравме па излезе и сеуште не се вратил.“ Пратеникот, салаллаху алејхи ве селлем, му рекол на некој асхаб да го побара. Човекот се вратил и на Аллаховиот Пратеник му рекол: “Аллахов Пратенику, ене го во џамијата.“ Пратеникот отишол и го нашол како спие. Наметката паднала од него и прашина имало врз него. Ја истресил прашината и го довикал: “Стани ти по кого се разнесе прашината!!!“ Тоа го повторил два пати. Алија станал и се вратил во својата куќа и жена а лутината во него исчезнала како што исчезнуваат летните облаци. На брачното небо се вратиле ведрината и бистрината. Ебу Амр пренесува...“Алија и Фатима се скараа. Во тој момент влезе Пратеникот и не излезе додека не ги смири. Му рекле: “Кога влезе беше со едно расположение, а кога излезе на твоето лице видовме среќа (ведрина).“ Пратеникот рекол: “Зошто да не, кога помирив двајца мои најдраги.“ Фатима со Алија проживеала возвишен брачен живот, верно и покорно. Иако Алија понекогаш бил строг и брзо се лутел, таа била трпелива и задоволна. Никогаш не и пречело што Алија бил сиромав. Алија исто така ги запознал нејзините доблести, нејзината сила и залагање во брачниот живот, па не престанал да ја спомнува во целиот негов живот. Во една прилика му рекол на Ибн А’беду: „Ибн А’беду, сакаш ли да ти кажам нешто за мене и Фатима. Таа беше ќерка на Аллаховиот Пратеник, салаллаху алејхи ве селлем, и нему најмило создание, а таа е моја жена. Мелеше на воденица додека на рацете не се појавија рани, вода црпеше со мешунка додека градите и вратот не ги повредеше. Куќата ја чистешеа се додека својата облека не ја испрашеше. Оганот под котелот го потпалуваше и така својата облека ја валкаше а тоа ја повредуваше. Положбата на Фатима кај Пратеникот Фатима била најмладата ќерка на Пратеникот,како и најдрага и најблиска. Таа воедно му била и најслична, со тело и по однесување. Ги надживеала сите негови деца. Тогаш не е ни чудо што Пратеникот толку и подарил љубов и што му била толку мила и блиска. Мајката на правоверните Аиша радијаллаху анха, пренесува: “Никогаш не сум видела толку сличен на Пратеникот кога стои или седи како ќерка му Фатима. Кога Фатима ќе влезеше кај Пратеникот ќе станеше и ќе ја бакнеше, па ќе ја седнеше крај себе, а кога Пратеникот ќе влезеше кај неа,ќе станеше, ќе го бакнеше и ќе му направеше место покрај себе.“ Таа татковска нежност и чувство до израз дошла во неколку наврати. Кога луѓето од племето Хишам ибн Мугире барале од Пратеникот Алија да се ожени со ќерката на Ебу Џехел, Пратеникот не дозволил. Се качил на мимбер и рекол: “ Ми дојдоа луѓе од племето Ибн Хишам Ибн Мугире и побараа да дозволам венчавка за Алија со ќерката на Ебу Џехел, а јас тоа не го дозволувам, и пак не дозволувам и не дозволувам освен ако Алија сака да ја разведе мојата ќерка и да се ожени со неговата ќерка. Фатима е дел од мене, ме мачи она што и неа ја мачи, и ме навредува она што и неа ја навредуав. Јас се плашам тоа на Фатима да не и наштети во нејзината вера, а јас не го забранувам со тоа дозволеното ниту го дозволувам забранетото. Се колнам во Аллах во една куќа нема никогаш да се сретнат ќерката на Аллаховиот Пратеник и ќерката на Аллаховиот непријател.“ Ова чувство било многу силно, но згаснало кога се соочило со Аллаховите прописи. Пратеникот, салаллаху алејхи ве селлем, сакал да им покаже на луѓето дека Аллаховите прописи не ги поштедува никого, без разлика кој на каква положба се наоѓа. Тоа и го покажал со примерот за неговата најдрага личност Фатима, кога во една прилика рекол:“ Се колнам во Аллах, кога Фатима би украла јас би и ја отсекол раката!“ Во поглед на одредбата на оној свет Пратеникот и велел: “О Фатима, ќерко Мухаммедова, знај дека кај Аллах јас ништо нема да ти помогнам. Кого ќе го затрупаат неговите дела неможе да му помогне неговото потекло.“ “Ме мачи неговата болка!“ Задоволството и лесниот живот не ги прави луѓето големи туку големи луѓе поминуваат низ школото на болката, а големите срца се прекалуваат во топилниците на жалоста. Аллах сакал срцето на Фатима да се прекалува во печката на искушенијата и созрева на жарта на болеста и тагата. Прво ја погодило тоа што ја изгубила својата мајка, уште како девојче. Потоа ја спржила тагата откако смртта ги зела нејзините браќа и сестри. Се нижеле болка над болка. Најтежок губиток и бил кога го изгубила својот татко, на Аллах најмилото создание, Мухаммед, Аллахов Пратеник. Била присутна и во најтешките моменти на неговата болест. Секој ден влегувала во неговата соба, ќе го бакнела по обичај, како и кога бил здрав. Бидејќи болеста притискала се посилно и посилно се плашел да не биде присутна во часот на неговата разделба со душата, па ја засмејувал и ја веселел да не пати и да не ја чувствува неговата болка. Аиша,радијаллаху анха вели: “Фатима , еднаш ни дојде а нејзиниот од и беше како на Пратеникот. Пратеникот и рекол: “Добре дојде ќерко моја.“ Се помести да седне од неговата десна страна. Тогаш и рече нешто на уво така што таа почна да плаче. Повторно се поткрена и и шепна нешто па се насмевна. Реков: “Никогаш до денес не сум видела така блиску среќа и тага. Ја запрашав за она што и шепна. “Не ги откривам Пратениковите тајни“- одговори. Кога пресели повторно ја прашав за она што и рече Пратеникот.Таа ми рече: “Џибрил секоја година ме преслушуваше еднаш за кр’ан а оваа година тоа го направи два пати. Не сум го видел додека не ми дојде мојот еџел. Ти ќе бидеш прва од моето семејство која ќе дојде, т.е. со која ќе се сретнам, а јас сум твојот најдобар предходник.. Заплакав а тој ми рече:“ Не сакаш ли да си жена над жените на сите светови?, па се насмевнав.“ (Пренесува Бухарија и Муслим) Болеста толку многу се влошила така што Пратеникот се онесвестил, потоа се разбудил, и ги преживувал најголемите маки. Тоа го видела Фатима и болката се пренесила од татковото тело во просторот на нејзиното срце и во него правела бразди , а тогаш плачејќи ќе речела: “ Ме мачи неговата болка.“ Пратеникот ги слушнал нејзините зборови и и одговорил:“Од денес твојот татко нема да има страдање ни болка.“ Сакал да и каже дека ќе пресели од овој свет кој што е преполн со маки и болка, во куќа која што не знае за маки и болка. Оставајќи зад себе беспомошна ќерка облеана во тага Пратеникот заминал во друштво на Возвишениот Аллах кога таа имала триесет години. Не поминале ниту шест месеци и се остварило сето она што Пратеникот го рекол.Фатима била прва која го напуштила овој свет. Во вторник навечер во последната третина од рамазан единаесета година по хиџра таа преселила на ахирет. Чистото тело е закопано на благословено место , ноќе како што и нарачала. Зад себе оставила убав спомен за другите и вистински пример за муслиманките, како и потомството кое што преку неа се врзало за Пратеникот. Аллах да е задоволен со неа и да ја награди со најубава награда со која ги наградува искрените!!!* Амин!!!.
	Jevreji govore: "Uzejr je - Allahov sin", a kršćani kažu: "Mesih je - Allahov sin."* To su riječi njihove, iz usta njihovih, oponašaju riječi nevjernika prijašnjih -