Куќни слави и имендени во Христијанството

Makedon, a shto veli Stariot Zavet za nefilite, dzhinovite koi se ragjale od zemnite zheni i sinovite Bozhji ?

Ajde da ne shirime natamu muabet po ovie raboti... kje ne odnesat vo sferi koi nema da bidat mnogu ugodni za diskutiranje.

Fakt e deka veruvanjeto, molenjeto i polozhuvanjeto zhrtvi na bozhestva, polubozhestva, svetci, svetii, proroci, bozhji sinovi i "narechi gi kako sakash" , postoelo odsekogash i kje si postoi sekogash, samo imeto i konceptot kje se menuva.

Ne se raboti za nishto drugo tuku za chovekovata svest i um koi ne se menuvaat so nikakvi teoloshki dekreti ili verski dogmi.

Se slozhuvam so ahmar1 koj, prevedeno na naroden jazik, veli - obidi se da im go odzemesh toa na lugjeto, pa kje vidish kakva kloca kje ti udrat!


Zatoa nema nikava potreba od branenje ili odobruvanje na takviot odnos, tuku toa treba da se obelodeni i za toa treba otvoreno da se govori. Samo taka kje mozhe da im se pomogne na lugjeto so vreme da se osvestat. Crkvata treba poleka, no postojano, da napreduva vo taa nasoka, a ne da molchi i da opravduva plashejkji se deka kje go izgubi stadoto dokolku ne mu odi bezrezervno po negoviot kjejf.

Taka ne praveshe Isus, pa ne gledam zoshto taka ne bi pravele i onie koi se deklarirat kako negovi sledbenici.

Изменето од Messenger - 04.Ноември.2010 во 13:40

Messenger напиша: Makedon, a shto veli Stariot Zavet za nefilite, dzhinovite koi se ragjale od zemnite zheni i sinovite Bozhji ?

Дали мекаде тие имаа боженствени карактеристики? Разликата меѓу "синови Божји" и единородниот Син Божји е огромна. Најпросто се објаснува ако се каже дека синот кој е посвоен е истотака син како и биолишкиот, но не е биолошки, како што е оној зачнатиот од родителите, бидејќи не ги има карактеристиките кои произлегуваат од генитен на родителите.

Messenger напиша: Ajde da ne shirime natamu muabet po ovie raboti... kje ne odnesat vo sferi koi nema da bidat mnogu ugodni za diskutiranje.

Зошто така размислуваш Messenger? Зарем криењето на нештата е поарно отколку дискутирањето за истото? Зарем проблемите се решаваат ако јас и ти знаеме нешто и си се правиме, народски кажано на "удрени"? Зарем така ќе се разјаснат нештата? Жалам, но не можам да се согласам со тебе.

Messenger напиша: Fakt e deka veruvanjeto, molenjeto i polozhuvanjeto zhrtvi na bozhestva, polubozhestva, svetci, svetii, proroci, bozhji sinovi i "narechi gi kako sakash" , postoelo odsekogash i kje si postoi sekogash, samo imeto i konceptot kje se menuva.

Кој принесува жртви на светиите?!
Кој смета дека светиите се Богови?!

Messenger напиша: Ne se raboti za nishto drugo tuku za chovekovata svest i um koi ne se menuvaat so nikakvi teoloshki dekreti ili verski dogmi.

Дали некој христијанин во Македонија сеуште верува во древномакедонските божества? Дали е политеист?!

Messenger напиша: Se slozhuvam so ahmar1 koj, prevedeno na naroden jazik, veli - obidi se da im go odzemesh toa na lugjeto, pa kje vidish kakva kloca kje ti udrat!

А како ќе го објасниш почитувањето на Мајката Божја од најстари времиња и тоа од ученици на Апостолите, кои биле Евреи, каде што немало многу богови, полубогови и други слични нешта?

Messenger напиша: Dobro Makedon, jas dozvoluvam deka onamu kade shto zhiveam i tamu kade shto si ti lugjeto se odnesuvaat razlichno. Kaj mene, na primer, lugjeto se krstat i im se molat na freskite na svetcite, postojano barajkji neshto od niv i na krajot gi bacuvaat i im ostavaat pari, krpi, shishinja zejtin, charshavi, najlon chorapi...

И јас се крстам пред фреската, или пред иконата, истата ја бакнувам, иако пред неа не оставам нешта кои ги наброја ти, а и не верувам дека иконата може да ми помогне во нешто. Како ли само ќе ми помогне мене самата икона, или некому, мене до ден денес не ми стана јасно. Иконата е слика на Господ Исус Христос, Пресвета Богородица или некој друг, но таа не е живо битие, истата не може самата да помогне некако. Дури и чудата кои се случуваат некогаш преку некоја икона, не се случуваат поради самата икона, туку поради допуштение на Бога. Инаку тоа што го наброја, се случува и овде, многу повеќе отколку таму, особено со хулахопките, крпите, посебно на денот Успение на Пресвета Богородица го забележувам како честа појава. Тоа и досега е осудено од Црквата, дури и постирав текст овде, ама народот си продолжува по старо.

Во ред е да се оставаат подароци, но не мора да се стават токму пред фреската, или иконата. Може да се остават на соодветно место.

Messenger напиша: A toa ne e nishto podrugo od onoa shto go pravele vo minatoto so molenje razni bogchinja koi bile zashtitnici na semejstvoto i semejnite interesi (plodnost na zemjata, srekja i berikjet vo rabotata, rajski zadgroben zhivot, zashtita i plodnost na zhenata, izlekuvanje od bolesti...) i prinesuvanje zhrtvi. Da, nie mozheme da intelektualizirame i da se respraveme okolu kontekstite i modifikaciite (ednite bile pomali bogchinja, drugite bile svetci i machenici, onie bile ona, ovie bila ova, onie zhrtvuvale kokoshki i jagninja, a ovie davale 100 denari i 5 dolari ...), no vo osnova toa ne pravi nikakva razlika.

Зарем подароци не се носеа во храмот Господов во Израилот? Oставање подароци постои од дамнешни времиња, дури и Авраам давал жртви на Бога.

Messenger напиша: Lugjeto sekogash im se molele na onie shto smetale deka se poblizu do Boga, bez obzir kako gi narekuvale ili kako si gi zamisluvale vo razlicnite veri. Sekogash sakale nekoj da gi zashtituva direktno ("Sv.Nikola kje ti pomogne da minesh sigurno vo patuvanjeto", "Pomoili mu se na Sv.Pantelejmon za da ozdravish"...) ili indirektno (fakjanje protekcija do Boga preku molenje na Deva Marija koja kje se zavzeme za nas).

Св. Никола или св.Пантелејмон, или било кој светија се застапува за нас, не посредува. Постои разлика меѓу зстапник и посредник (медијатор), а сите нешта кои се случиле, се по Божјо допуштение. Такво нешто во паганските вери немало. Таму немало потреба од допуштение од врховното божество, или нешто друго, затоа што таму ниту божествата не биле сезнајни, па затоа во тие митологии се сретнува, како што кажав и поназад, лажење, измами и меѓу самите божества.

Messenger напиша: Ne znam, mozhebi navistina zhiveeme vo razlichni svetovi ili imame potpolno razlichni interpretacii za isti pojavi.

Имаме различни интерпретации, затоа што тоа што ти го наброја, можам да кажам дека е почесто овде, отколку кај тебе. Секако, говорам за нашиот народ, не знам како е кај католиците или другите кај тебе.

Messenger напиша: Inaku vo vrska so ovoj tolku chesto posochuvan "krunski" argument:

Македон напиша: А како ќе го објасниш почитувањето на Мајката Божја од најстари времиња и тоа од ученици на Апостолите, кои биле Евреи, каде што немало многу богови, полубогови и други слични нешта?

Messenger напиша: Objasnuvanjeto e mnogu ednostavno - toa bilo, kako shto samiot velish, normalno chovechko pochituvanje na majkata. Za zhal, so godini i so aktivna podrshka od Crkvata toa prerasnalo vo neshto mnogu povekje od toa...

Зошто уште од најстари времиња, ако е почитувањето на мајката, секаде е објаснето како почтивуање на Мајката Божја, па уште и во Библијата е наречена Мајка Господова? Има многу материјални остатоци кои говорат за тоа. Нема да постирам цитати, ги знаеш и самиот, да не ја разводнувам дискусијата. Тогаш кога се говорело за сето тоа, никаде не била канонизирана од страна на самата Црква посебна доктирна за Богородица.

Messenger напиша: I tokmu za toa govorime na ovaa tema, kako shto govorevme i na temata za ikonite... da se ima slika od nekoj chovek ili da mu se posveti nekoj den od aspekt na pochituvanje e edna rabota, no da pochne istiot da se obozhuva kako posebno bitie koj ima direktna vrska so Boga, kako medijator megju lugjeto i Boga, da mu se moli za direktna interferencija vo zhivotot na chovekot ili kako bogopolozhen posrednik megju chovekot i Boga, e neshto sosem drugo. Toa ne e nishto porazlichno od odnosot na lugjeto vo prastarite paganski vreminja koga im se molele na najrazlichnite bozhenstva i simboli bidejki gi smetale za nekakvi posebni Bozhji manifestacii prateni za zadovoluvanje na chovekovite potrebi.

Целосно се согласувам. Нашиот народ, пак ќе кажам, говорам за нашиот, не знам како е кај другите народи, ти веројатно подобро знаеш како е меѓу другите заедници во твојата близина, не треба да обожува никого, освен Бог. Почитувањето на светците не треба да се претвори во паганско обожување на истите, затоа што тие не треба да се обожуваат. Споменот за нивното мачеништво, придонес во Божјиот план и сл. во ред е да се негува, во ред е да молиме за нивно застапништво пред Бога, како застапништво на праведници, но, не треба да се заборави Бог во сето тоа. Тие нешта мора да се разграничат, а особено тоа сметањето дека светците се семоќни и заборавањето дека сите нивни молитви се исполнуваат со Божјо допуштение.