|
ФРАГМЕНТИ ОД ЕДНА УБАВА КНИГА |
Внеси реплика | страница <1 567 |
Автор | |
temimi
Сениор Регистриран: 01.Јуни.2007 Локација: Saudi Arabia Статус: Офлајн Поени: 325 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
|
ДУХ И СМИСЛА НА ПОБОЖНОСТА Побожноста има дух и тело (форма). Нејзиниот дух е верувањето кое поттикнало на неа и целта заради која таа е извршена. Телото (формата) на побожноста е дело на екстремитетите, изговор на јазикот и движења на торзото. Молитвата ја сочинуваат, на пример, движења и изрази, стоење и седење, прегибување и спуштање ничкум на тлото (руку и сеџда), читање на к*ранот, спомнување и славење на Бога. Сето ова е телото, формалната страна на молитвата, но неопходна без која нема молитва. Ако двигателот на тоа не е исправно и чисто верување и ако се немало намера за извршување и покорување на Божјата заповед и барањето на Неговото задоволство, молитвата е мртво тело и форма без душа. |
|
Mozes da mi gi izvrtuvas zborovite, no ne i religijata!
|
|
temimi
Сениор Регистриран: 01.Јуни.2007 Локација: Saudi Arabia Статус: Офлајн Поени: 325 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
|
СУШТИНСКОТО ВО ОБОЖУВАЊЕТО НА БОГА, Суштинското и основното во обожувањето е да веруваме дека само Возвишениот Алах е Оној Кој може да донесе корист и штета. Ова треба малку повеќе да се објасни. Бог е Создател на сè. Ги создал световите и сè што е во нив. Ако ги набљудувавме овие нешта, ќе увидиме дека Бог, Кој го создаде сето тоа направил едни од нив да доминираат над другите и да влијаат врз нив: ако огнот допре суво дрво ќе го изгори; водата го гасне оганот, ако се истури врз него; човек добива маларија кога ќе го „касне“ маларичен комарец; а ако во телото на болниот се внесе кинин, тој оздравува. Возвишениот меѓу овие нешта направил врски. Нивното спојување бива само во размерот кој Тој го определил. Хлорот е штетна материја, содата е штетна материја, но кога ќе се спојат настанува корисна материја, неопходна за човекот - сол за готвење. Од ова можеме да ги извлечеме следните заклучоци: 1 - Утврдивме дека врските и односите следат утврдени правила, кои не се менуваат. Тоа се Божјите закони во вселената кои стручно ги нарекуваме природни закони. 2 - Овие врски меѓу нештата кои сме ги нарекле природни закони, не се сите видливи, како што е видлива и очигледна врската меѓу оганот и дрвото што го гори, и огнот и водата која ја гасне. Не се сите овака едноставни и очигледни, но повеќето од нив се попрецизни и подлабоки. Бог одредил лек за секоја болест, но не го ставил на воочливо место и не го направил готов и подготвен за употреба, туку го направил (возвишена е Неговата мудрост) во скришни и чудни места и во состојби во кои не се очекува дека ќе се наоѓаат. Пеницилинот е поставен во материја која се чини како да е смртоносен отров, како што ги поставил најдобрите мириси и најубавите бои во една од најсмрдливите и најлоши материи, црна и грозна материја која се нарекува катран. Од него се добиваат и мириси и бои! И не се наоѓа во слична, погодна состојба, туку делотворниот потребен елемент е помешан со други материи и неговото издвојување бара многубројни обиди, експерименти и труд. Кој ја читал книгата „Вечна ученичка“ дознал како добивањето на еден грам радијум изискувало филтрирање на огромна количина на разни материи и спроведување на постапки и процеси кои следеле после тоа, а кои траеле со години. 3 - Сè до сега, не сме откриле за овие вселенски закони, кои ги поставил Господарот на вселената, ниту толку колку што е капката вода од морето. Видовме во нив големи чудеса и ова малку што сме го откриле го вброивме во она што го нарековме науки (научни дисциплини). Така настанале биологијата, хемијата, физиката, физиологијата, медицината и останатите научни дисциплини. На секоја оваа научна област & се посветиле одредени луѓе и се занимавале исклучително со неа, како би ги сфатиле и разбрале Божјите закони и како би откриле уште повеќе. 4 - Откривме дека во вселената има некои нешта кои нам ни штетат и нешта кои ни користат. Има два вида на користи и штети: 1 - Она што се случува преку надворешна, видлива причина, во склад со природниот закон кој сме го откриле, како кога ќе престане да чука нечие срце после земање на отров. Дознавме преку искуството и експериментите за неговото дејствување врз срцето. 2 - Она што се случува без надворешна, видлива причина и не се засновува на некој познат закон, како кога ќе престане да чука срцето на здрав човек одеднаш заради срцевиот удар, а чија причина е непозната. Овие двете категории и видови се од Возвишениот Бог. Единствено Тој дава корист или штета. 5 - Возвишениот Бог го создал човекот со склоност да биде корисен и човекот се служи со сите средства тоа и да го оствари. Бог го создаде човекот природно склон да ја мрази штетата и тој ги користи сите средства и лукавство да ја отстрани од себе. Бара помош и во тоа ја употребува целата сила. Некое барање на помош верата го дозволува, а некое го забранува сметајќи го за спротивно на верувањето. Тогаш кое барање на помош е дозволено, а кое е забрането? Ако ти се разболи детето, па повикаш лекар да го прегледа и да одреди лек, си го извршил она што е дозволено, затоа што си се користел во лечењето со природниот закон кој го поставил Создателот на вселената и со човекот кој го познава законот. Но, ако си повикал надрилекар за да му одреди лек без знаење и почитување на природните закони, тоа би било забрането барање на помош. Кога би дошол покрај гробот на лекарот и би го повикувал да ти помогне, тоа би било забрането барање на помош. Но, ако науката е немоќна, или лекот не користи, па си се помогнал во лечењето со молитва или милостиња, или си побарал од добар човек да те учи на молитва, тоа е дозволено барање на помош. Ако си застанал покрај гробот на добар човек и си барал од него помош, тогаш тоа е забрането барање на помош. Давањето на лек на болниот како средство за оздравување е дозволено. Но, кога би го зел лекарскиот рецепт, па би направил од него талисман и би го закачил на вратот на болниот или кога би го ставил во вода, па би го напоил со таа вода, со уверување дека тоа ќе го излекува, би го извршил она што е забрането.[1] Барање на корист од нешта кои Бог не ги направил надворешна, видлива причина, тие користи се забранети. Жена што не може да роди, ако бара помош од лекар и во лековите кои Бог ги дал, произведени во согласност со законите на науката, не направила ништо што е забрането или спротивно на верата. Меѓутоа, кога би поверувала, како стариците во Сирија, дека чукањето во алката на Ханделијската џамија на ридот Касијун (кај Дамаск), во време на првата џума во месецот Реџеп, помага да затрудни, или кога би се послужила, како средство за забременување, со врзување на крпа на прозорецот на едно од турбињата[2], тогаш би направила нешто што е спротивно на чистото исламско верување. Од ова јасно се гледа дека потпомагањето со природните закони, обраќањето кон човек кој ги познава и земање на вообичаени средства за остварување на корист е дозволено, но под услов да веруваме и да ни е на ум дека единствено Возвишениот Бог е Оној Кој донесува корист, а не некој друг или нешто друго. |
|
Mozes da mi gi izvrtuvas zborovite, no ne i religijata!
|
|
temimi
Сениор Регистриран: 01.Јуни.2007 Локација: Saudi Arabia Статус: Офлајн Поени: 325 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
|
ДОЗВОЛИТЕ И ЗАБРАНИТЕ МУ ПРИПАЃААТ САМО НА БОГА |
|
Mozes da mi gi izvrtuvas zborovite, no ne i religijata!
|
|
temimi
Сениор Регистриран: 01.Јуни.2007 Локација: Saudi Arabia Статус: Офлајн Поени: 325 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
|
ЉУБОВ КОН БОГА И СТРАВ ОД НЕГО Човекот љуби и презира. Сака вкусна храна, убава глетка. Мажот ја љуби сопругата. Понекогаш претерува во оваа љубов, па тука се измешуваат и некои облици на обожување, но покрај тоа, таа е ограничена како и секоја друга, човечка љубов. Ја сакаме користа која ја постигнуваме од она што го сакаме и сласта која ја чувствуваме во близината на љубената личност. Но, кога љубениот ќе заболи од болест која го унакажала и од која отпаѓаат неговите екстремитети и исчезнува неговата убавина, завршува и исчезнува и оваа љубов. Може, дури да се претвори и во презир и во омраза. А, љубовта која ја чувствува верникот кон Возвишениот Бог е апсолутна и безгранична. Дури, и она што го љубиме во овој свет го љубиме во името на Создателот Кој тоа го создаде, ни го потчини и ни даде моќ да се користиме со тоа, или да се насладуваме со неговиот изглед или допир. Човекот се плаши од многу созданија: се плаши од огнот, дивите ѕверови, смртоносниот отров, насилниците. Но, тој страв е ограничен. Тој се сведува на оддалечување од штетата која се крие во она што застрашува. И кога ќе се осигура од можна штета - стравот го напушта. А, стравот од Бога е апсолутен и неограничен. Љубовта кон Возвишениот Бог и стравот од Него спаѓаат во основите на исламското верување. Овие две својства се духот на обожувањето. Неопходно е да се напомена дека љубовта кон Возвишениот Бог не значи пишување на љубовни писма до Него, како што тоа го правел Ибнул Фарид, ниту таа да се нарекува „божествена љубов“, како што тоа му се припишува на Рабија ел-Адевија. Исто така, треба да се напомене дека стравот од Бога не значи стравување кое води во презир, ниту пак жалост која води во пореметување или неморалност. Љубовта кон Возвишениот Бог бива, и се реализира, со покорност, со давање на предност на Неговото задоволство над страстите на душата и заведувањата на демоните, како и следењето на Неговиот пратеник, нека е Божјиот мир над него: „Kажи: „Ако Алах го сакате, мене следете ме!“ (Али Имран, 31). Значи, следењето е мерило на љубовта. А стравот од Него се постигнува со оддалечување од она што го забранил и со давање на предност на сласта на добрите дела и наградата на идниот свет над сласта на гревот на овој свет. Покорноста кон Бога не е како покорноста на Неговите созданија. Ние им се покоруваме на некои луѓе, потчинувајќи & се на Божјата заповед, како што е покорноста кон Пратеникот, нека е Божјиот мир над него, или одѕивајќи им се на законите на природата, или страв од опасноста. Народот му се покорува на владетелот, детето го слуша таткото, жената го слуша мажот, човекот го слуша оној кој му направил добрина во она што не му штети. Некој од нас, понекогаш, бива принуден на покорност, па се покорува плашејќи се од непријатност и вознемирување. Сите овие покорувања и потчинувања, освен покорувањето кон Пратеникот, нека е Божјиот мир над него, затоа што тоа претставува покорување кон Возвишениот Бог, се ограничени. Затоа што, апсолутната покорност Му припаѓа на Возвишениот Господар, Алах. Покорност во сè, во она што нам ни се допаѓа и во она што нам не ни се допаѓа, во она чија мудрост и целисходност ја разбираме и во она што не го разбираме. Оваа покорност е плод на љубовта кон Бога и таа е нејзин доказ. |
|
Mozes da mi gi izvrtuvas zborovite, no ne i religijata!
|
|
dzem
Сениор Регистриран: 07.Март.2008 Статус: Офлајн Поени: 117 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
|
OSOBINE DZEHENNEMA I NJEGOVIH STANOVNIKA
Ovo je, tako mi Allaha, kuca ponizenja, prezira, patnje i razocarenja, Ovo je kuca jecanja, uzdisaja i jaukanja i kuca tuge, kuca u kojoj stanuju nesrecni, jadni i oni koji se, placuci, kaju. U okove ce im biti ruke i vratovi stavljeni, a svuda oko njih ce vatra plamtjeti, njihovo pice bice kapljevina od koje ce im utrobe i koza gorjeti, a hrana ce im biti sa drvet Zekum. U trbuhu ce im kao rastopljena kovina kljucati, kao sto voda kad kljuca vrije. Prizivace sebi smrt ali im nece biti udovoljeno. Trazice od svoga Gospodara da iza|u iz dzehennema, ali ce im biti receno da se vrate u njega i nista ne govore. A kako bi se ti osjecao kad bi ih vidio, na licima vucene i ociju koje su ugasle. A tek da cujes njihovu dreku i jadikovke, a oni ne cuju. Medusobno proklinjanje musrika u vatri: Zatim ce musrici biti baceni u vatru, ummet za ummetom izme|u ljudi i dzina. Pa kad bude usao neki ummet zalice se Allahu dz.s. na prethodni govoreci: “Oni su ti koji su nas zaveli.” Prethodni ce ummet odgovarati: “Vi ste zalutali kao sto smo i mi zalutali pored onolikih dokaza i argumenata koji su nam predoceni na dunjaluku preko Poslanik s.a.v.s.a. Da je Allah nas uputio, uputio bi i vas.” Svejedno je da li cemo strpljivo podnositi ili cemo jedni druge tuzakati. Nema nam spasa. Kaze Allah dz.s.: “Ulazite u dzehennem s narodima, sa dzinima i ljudima koji su prije vas bili i nestali!” - reci ce On: “I kad god neki narod u|e, proklinjace onaj za kojim se u nevjerovanju poveo. A kad se svi u njemu iskupe, tada ce obican puk reci o glavesinama svojim: “Gospodaru nas, ovi su nas u zabludu odveli, zato im podaj dvostruku patnju u vatri!” - “Za sve ce biti dvostruka!” - reci ce On - “ali vi ne znate.” A glavesine ce reci obicnom puku: “Pa vi nemate nikakve prednosti nad nama!” Zato iskusite patnju za ono sto ste radili.” (El A’raf, 38-39) Allah Uzviseni, kaze: “I kada se u vatri budu prepirali, pa oni koji su bili potlaceni reknu glavesinama svojim: “MI smo se za vama povodili, mozete li nas makar malo vatre osloboditi?”, onda ce glavesine reci: “Evo nas, svi smo u njoj jer Allah je presudio robovima Svojim.” I oni koji ce u vatri biti govorice strazarima dzehennemskim: “Zamolite Gospodara svoga da nam bar jedan dan patnju ublazi!” A zar vam poslanici vasi nisu dokaze jasne donosili?” - upitace oni. - “Jesu!” - odgovorice. - “Molite onda vi!” - reci ce oni. Ali ce molba onih koji nisu vjerovali uzaludna biti.” (El Mu’minun, 7-50) Allah dz.s. kaze: “I izaci ce svi pred Allaha, pa ce oni koji su bili tlaceni reci glavesiama svojim: “Mi smo bili vase pristalice, mozete li nam imalo Allahovu kaznu olaksati?” - “Da je nas Allah uputio”, - odgovorice oni - “i mi bismo bili vas uputili. Zalili se mi ili trpjeli, svejedno nam je, spasa nam vise nece biti.” (Ibrahim, 21) Allah dz.s. kaze: “Allah je nevjernike prokleo i za njih oganj razbuktali pripremio, u njemu ce vjecno i zauvijek boraviti, ni zastitnika ni pomagaca nece naci. Na Dan kad se njihova lica u vatri budu prevrtala, govorice: “Kamo srece da smo se Allahu pokoravali da smo Poslanik s.a.v.s.a slusali!” I govorice: “Gospodaru nas, mi smo prvake nase i starjesine nase slusali, pa su nas oni s pravog puta odveli; Gospodaru nas, podaj im dovostruku patnju i prokuni ih prokletstvom velikim!” (El Ahzab, 64-68) Allah dz.s. kaze: “A dzehennem zalutalima ukazati257[1] i reci ce im se: “ Gdje su oni kojima ste se klanjali, a niste Allahu; mogu li vam oni pomoc, a mogu li i sebi pomoci?”, pa ce i oni i oni koji su ih u zabludu doveli u njega biti baceni,258[2] i vojske Iblisove - svi zajedno. I oni ce, sva|ajuci se u njemu, govoriti: “Allaha nam, bili smo, doista, u ocitoj zabludi kad smo vas sa Gospodarom svjetovaizjednacavali, a na stranputicu su nas naveli zlikovci, pa nemamo ni zagovornika, ni prisna prijatelja, - da nam je samo da se povratimo, pa da postanemo vjernici!” (Es Su’ara, 91-102) Odricace se sejtan u dzehennemu svojih sljedbenika: Kad Allah dz.s. presudi svojim robovima onako kako ih je opisao pa kad budu baceni nevjernici u vatru zovnuce ih sejtan kako bi se ogradio od toga da je on Allahov drug, a sto su ljudi prakticno na dunjaluku pokazivali kroz poslusnost i pokornost sejtanu, ucinivisi tako neposlusnost Allahu i Njegovu Poslanik s.a.v.s.u. Uprkos dokazima vjerovjesnika i Poslanik s.a.v.s.a njima poslatim krenuli su stopama sejtana i ako za takav postupak nisu imali valjana ni razloga ni dokaza. Kaze Allah dz.s.: “I kada bude sve rijeseno, sejtan ce reci: “Allah vam je pravo obecanje dao, a ja sam svoje obecanje iznevjerio; ali, ja nisam nikakve vlasti nad vama imao, samo sam vas pozivao i vi ste mi se odazivali; zato ne korite mene, vec sami sebe, niti ja mogu vama pomoci259[3] niti vi mozete pomoci meni. Ja nemam nista s tim sto ste me prije smatrali Njemu ravnim.” Nevjernike sigurno ceka bolna patnja.” (Ibrahim, 22) Iblis ce reci: “Ja vam danas ne mogu koristiti, niti vas mogu izbaviti od ove bolne patnje, a ni vi ne mozete nista uciniti da mene izbavite od ove strasne patnje. Zaista vam je Allah dz.s. istinito obecanje dao, a vi ste bili nepokorni i porekli ste njegovo obecanje. A ja sam vas laznim obecanjima mamio pa ste me poslusali i smatrali ste ga istinitim. Zato nemojte meni, nego sebi prigovarajte. A nasilnicima pripada bolna patnja.” Jad i tuga stanovnika dzehennema: Allah dz.s. kaze: “I svi ce prikriti tugu kad vide da ce kaznjeni biti, a Mi cemo na vratove nevjernika sindzire staviti; zar ce biti kaznjeni drukcije nego prema onome kako su radili?” (Saba’, 33) Allah dz.s. kaze: “Na Dan kad nevjernik prste svoje bude grizao govoreci: “Kamo srece meni da sam se uz Poslanik s.a.v.s.a pravog puta drzao, kamo srece, tesko meni, da toga i toga za prijatelja nisam uzeo, on me je od k*r’ana odvratio nakon sto mi je priopcen bio!” - a sejtan covjeka uvijek ostavlja na cjedilu.” (El Furkan, 27-29) 69 - Prenosi se od Ebu Hurejre r.a. da je Resulullah s.a.v.s. rekao: “Nece niko uci u dzennet a da mu se prije toga ne pokaze njegovo mjesto u vatri koje bi ga cekalo da je nesto lose uradio kako bi povecao zahvalu Allahu, i nece uci u vatru niko prije nego mu se pokaze mjesto u dzennetu koje bi ga cekalo da je cinio dobro, kako bi se jos vise rastuzio.” (hadis prenosi Buharija260[4]) 70 - Prenosi se od Abdillaha bin Omera r.a. da je Resulullah s.a.v.s. rekao: “Kada stanovnici dzenneta budu uvedeni u dzennet, a stanovnici dzehennema budu baceni u vatru, doci ce se sa smrcu. Postavice se izme|u dzenneta i dzehennema, pa ce biti zaklana, a pozivac ce uzviknuti: “O stanovnici dzenneta, nema smrti. O stanovnici dzehennema, nema smrti. Tada ce se stanovnici dzenneta jos vise radovati, a stanovnici dzehennema ce se jos vise razalostiti.” (Muttefekun alejhi261[5] i dodao je Muslim da je Ebi Seid rekao: “Pa je Resulullah s.a.v.s. proucio: “I opomeni ih na Dan tuge kada ce biti sa polaganjem racuna zavrseno, a oni su ravnodusni bili i nisu vjerovali.” I rukom je pokazo na dunjaluk.”262[6]) Trajnost dzehennemske kazne: Allah dz.s. kaze: “A nevjernici ce u patnji dzehennemskoj vjecno otati, ona im se nece ublaziti i nikakve nade u spas nece imati,263[7] nismo im Mi nepravedni bili, oni su sami sebi nepravdu nanijeli, Oni ce dozivati: “O Malik, neka Gospodar tvoj ucini da mi umremo!”264[8] - a On ce reci: “Vi cete tu vjecno ostati!” Mi smo vam slali Istinu, me|utim vi ste tu Istinu prezirali.” (Ez Zuhruf, 74-78) Allah dz.s. kaze: “A nevjernike ceka vatra dzehennema, oni nece biti na smrt osu|eni, i nece umrijeti, i nece im se patnja u njemu ublaziti, - eto tako cemo svakog nevjernika kazniti -, oni ce u njemu jaukati: “Gospodaru nas, izbavi nas, cinicemo dobra djela, drukcija od onih koja smo cinili.” - “A zar vas nismo ostavili da zivite dovoljno dugo da bi onaj koji je trebalo da razmisli265[9] imao vremena da razmisli, a bio vam je dosao i onaj koji opominje? Zat iskusite patnju, nevjernicima necemo pomoci!” (Fatir, 36-37) 71 - Prenosi se od Ebi Musa El Es‘arija r.a. da je Resulullah s.a.v.s. rekao: “Stanovnici dzehennema ce toliko plakati da bi la|a mogla po njihovim suzam plovoti, a isplakivace krv umjesto suza.” (hadis prenosi Hakim266[10] i kaze da je sened ovog hadisa sahih, a dva sejha, Buharija i Muslim ne prenose ga, a slaze se sa njim Ez Zehebi. El Bani ga cijeni hasenom267[11]) Dzehennemski okovi i katran: Allah dz.s. kaze: “A ako se cudis, pa - cudo su rijeci njihove: “Zar cemo, zaista, kad zemlja postanemo, biti stvoreni ponovo?268[12]” Oni ne vjeruju u Gospodara svoga; na njihovim vratovima bice sindziri i oni ce stanovnici dzehennema biti, u njemu ce vjecno ostati.” (Er Ra’d, 5) Allah dz.s. kaze: “Toga dana ces vidjeti grijesike povezane u zajednicke269[13] okove; kosulje ce im od katrana biti270[14] a vatra ce lica njihova obavijati.” (Ibrahim, 49-50) Drvo Zekum:271[15] Allah Uzviseni, kaze: “Drvo Zekum bice hrana grijesniku, u trbuhu ce kao ratopljena kovina272[16] vriti, kao sto voda kada kljuca vrije.273[17] “Scepajte ga274[18] i usred ognja odvucite,275[19] a zatim mu, za kaznu, na glavu vodu koja kljuca izljevajte!” “Okusaj, ta ti si, uistinu, “mocni” i “postovani”, ovo je, zaista, ono u sto ste sumljali!”276[20] (Ed Duhan, 43-50) Allah Uzviseni, kaze: “A da li je bolja ta gozba ili drvo Zekum koje smo nevjernicima kao kaznu odredili?277[21] To je drvo koje ce usred dzehenema rasti, plod ce mu poput sejtanskih glava biti. Oni ce se njime hraniti i trbuhe ce svoje njime puniti, zatim ce to s kljucalom vodom izmjesati,278[22] a potom ce se, sigurno, opet u dzehennem vratiti. Oni su oceve svoje u zabludi zatekli pa i oni stopama njihovim nastavili.”279[23] (Es saffat, 62-70) 72 - Prenosi se od Abdillaha bin Abbasa r.a. da je Resulullah s.a.v.s. proucio ovaj ajet: “Bojte se Allaha onako kako se treba bojati i umirite samo kao muslimani!” Rekao je Resulullah s.a.v.s.: “Kad bi samo jedna kap drveta Zekum kanula na dunjaluk unistila bi sve stanovnike zemlje i zivot na njoj. A sta ce tek biti sa onim ko se time hrani.” (hadis prenosi Tirmizi280[24] i kaze da je hasen sahih, a i El Bani smatra ga sahihom281[25]) Dzehenemska kapljevina: Allah d.s. kaze: "Pa je svaki oholi inadzija nastradao, - pred njim ce dzehennem biti - i on ce biti pojen odvratnom kapljevinom,282[26] mucice se da je proguta283[27] ali je nikako nece moci prozdrijeti i smrt ce mu sa svih strana prilaziti, ali on nece umrijeti; njega ce teska patnja cekati." (Ibrahim, 15-17) Allah d.s. kaze: "Ova dva prorivnicka tabora spore se oko Gospodara svoga; onima koji ne budu vjerovali bice odijela od vatre skrojena, a kljucala voda bice na glave njihove ljevana; od nje ce se istopiti ono sto je u trbusima njihovim, i koza, a gvozdenim maljevima284[28] bice mlaceni; kad god pokusaju da zbog teskog jada iz nje iza|u, bice u nju vraceni; "Iskusite patnju u uzasnoj vatri!" (El Hadzdz, 19-22) Kaznjavanje onoga ko nare|uje dobro, a ne cini ga i zabranjuje sve sto je ruzno a sam to ne cini: 73 - Prenosi se od Usame bin Zejda r.a. da je rekao: "Cuo sam Reslullah s.a.v.s. da je rekao: "Bice doveden covjek na Sudnjem danu i bacen u vatru. I prosuce se njegova crijeva285[29] i omotavace se oko njega kao sto se omotava uze oko magarca kad okrece mlinski kamen. Stanovnici dzehennema ce se oko njega okupiti i pitati: "Sta se to desilo sa tobom, covjece? Zar nisi nare|ivao dobro i odvracao od zla?" A on ce tada odgovoriti: "Jesam, nare|ivao sam dobro, a sam ga nisam cinio, odvracao sam od zla a sam sam ga cinio." (Muteffekun alejhi286[30]) Dubina dzehennema: 74 - Prenosi se od Ebu Hurejre r.a. da je rekao: "Bili smo kod Reslullah s.a.v.s. u momentu kad je on cuo udar, pa nas je Reslullah upitao: "Znate li sta je ovo?" A mi smo odgovorili: "Allah i Njegov Poslanik s.a.v.s. najbolje znaju." A on je rekao: "Ovo je bio kamen koji je bacen u dzehennem prije sedamdeset godina a tek je sada pao na dno dzehennema." (hadis prenosi Muslim287[31]) 75 - A Utba bin Gazvan r.a. je rekao: "Napomenuo je da je kamen bacen sa vrha dzehennema i da je padao sedamdeset godina, a tim da njegova dubina nije poznata, ali, tako mi Allaha, bice napunjen." (hadis prenosi Muslim288[32]) Kad vatra obuhvati stanovnike dzehennema: Allah d.s. kaze: "Reci: "Stradace, uistinu, oni koji na Sudnjem danu izgube i sebe i porodice svoje. Eto, to je pravo stradanje!" Nad njima ce biti nasl*ge vatre, a i ispod njih nasl*ge; time Allah strasi robove svoje. "O ljudi Moji, bojte se Mene!" (Ez Zumer, 15-16) Allah Uzviseni kaze: "A da nevjernici znaju da tada nece moci da otklone vatru od lica svojih, a da im niko nece moci pruziti pomoc, nego da ce im nanadno doci i zaprepastiti ih i da je nece moci nazad vratiti i da im se nece vremena dati!" (El Enbija, 39-40) Изменето од dzem - 29.Март.2008 во 10:25 |
|
Euzu Billahi minessejtanirradzim Bismillahirrahmanirrahim ~ HasbunAllahu ve ni`mel vekil~
|
|
Внеси реплика | страница <1 567 |
Tweet
|
Скок до | Овластувања Вие не може да внесувате нови теми на форумот Вие не може да одговарате на теми на форумот Вие не може да ги бришете вашите пораки од форумот Вие не може да ги менувате вашите пораки од форумот Вие не може да креирате анкета на форумот Вие не може да гласате на форумот |