Hoc demonstrandum est!

Go objavuvam integralno, otvorenoto pismo do site nasi prijateli i neprijateli, politicari i kreatori i negatori na nasiot identitet, od nasiot vrven klasicen filolog i odlicen poznavac na antickata istorija, Prof. d-r Ljubinka Basotova, sto vsusnost pretstavuva poucno cetivo, koesto sodrzi del od istoriskite fakti na koi treba da se povikuvaat nasite neuki politicari pri pregovorite koi se vodat pod pokrovitelstvo na UN, a so medijatorstvo na G-dinot Metju Nimic, tekst-reakcija koj denes izleze vo Vest, kade sto novinarot i urednikot od nim poznati pricini go imaat skrateno, a delovite koi nedostasuvaat vsusnost ja sodrzat poentata na istiot.
                                         
                               Кој ја присвојува историјата?
                                  Hoc demonstrandum est!

          Со години веќе сме изложени на беспоштедни напади и навреди од страна на нашите јужни соседи како присвојувачи на нивната, хеленска историја. Сега дури стигнуваат од нив до нас и закани со уцени доколку не го смениме уставното име на нашата земја. Наводно, тие имале ексклузивно право на името Македонија, зашто историјата на оваа земја била нивна, хеленска историја. Е, ајде да видиме дали е баш така и кој е тој што присвојува туѓа историја.
     - Како прво, ги прашуваме нашите соседи, кога тоа државата Македонија била исто што и Хелада (односно, нивните полиси, зашто во антиката нивните претци, Хелените и не биле баш некој државотворен народ, за разлика од Македонците, кои имале не полиси, туку држава)?
     - Нашите соседи ставаат знак на равенство меѓу Хелените и Македонците. Ние прашуваме: ако Македонците биле Хелени, и историјата на Македонија е историја на Хелада, зошто предокот на Александар III Македонски (кој во антиката токму така е нарекуван, а прекарот Велики го добил многу подоцна) Александар I (480 г.пр.Хр.) бил наречен Филхелен (Filhelen “оној што е пријател со Хелените, што ги љуби Хелените”)? Зошто би бил Филхелен, ако бил Хелен?       
     - Зошто Демостен, хеленската гордост и слава, за таткото на Александар Македонски жестоко ќе извикува на атинската агора дека Филип: “... не само што не е Хелен, не само што не им е близок ни роднина на Хелените, туку тој не е ниту од барбарска земја, за која би се кажало нешто убаво, туку е Македонец - гибел и Македонец - злодеец” (Демост. Трет говор против Филипа, гл. 31)
- Зошто кај Плутарх читаме како Александар извикува дека “Хелените се перчат пред Македонците како полубогови сред диви ѕверови”, правејќи притоа (и не само таму) јасна дистинкција меѓу овие два етноса? (Плутарх, Споредбени животописи: Александар)
-       Ако Македоците биле Хелени, тогаш тие би зборувале ист јазик (или бар некој хеленски дијалект). Но изворите експлицитно ни укажуваат дека Хелените не го разбирале јазикот на Македонците. Кај Плутарх читаме (кавгата меѓу Александар и Клит), како Александар им се обраќа и ги повикува своите штитоносци “на македонски, што било знак за голема вознемиреност” (ибидем).
-     Дека Хелените не го разбирале македонскиот јазик ни сведочи и к*ртиј Руф. (Историја на Александар Македонски, кн.VI, гл.9); пишувајќи за судењето на Филота, Александар го прекорува Филота што нема да се брани на мајчиниот (македонски) јазик, зашто овој претходно изјавил дека ќе се брани на јазикот, на кој и тој (Александар) зборувал секогаш кога сакал сите да го разберат; од ова јасно произлегува дека не сите присутни го разбирале неговиот мајчин, т.е. македонскиот јазик.
        И други антички извори укажуваат на посебноста на македонскиот етнос и држава (Ливиј, Страбон, Диодор Сикулски), која по смртта на Александар опстојува се до освојувањето на Македонија од страна на Римјаните до средината на вториот век (146 г.) пред Христа, кога станува римска провинција Македонија. Римското владеење на овие простори, (подоцна како Источно римско царство, чии поданици во историските извори се нарекувани Ромеи, т.е Римјани,) трае се до паѓањето на Константинопол (1453 г.) и освојувањето од Османлиите, кога териториите од Ромејското царство и народите, што го населувале (а ги имало преку 40) стануваат поданици на Отоманската империја, вклучително и Македонија .
     Ако се знае сето ова, ако е непобитен фактот дека Македонија од памтивека била држава (за разлика од Хелада, чии полиси никако не можеле да се обединат и да создадат држава, каква што имале Македонците), ако се знае дека Филип е тој, откако ги покорил, се обидел да ги обедини преку Коринтскиот сојуз, дека тој се прогласил за хегемон (вожд) на тој сојуз и со тоа ја наметнал македонската доминација врз Хелените, дека по неговата смрт тоа место го зазел неговиот син, Македонецот Александар, ако е јасно дека историјата на државата Македон не е историја на Хелада, иако во воените походи на македонските владетели учествувале и Хелени (а учествувале и други етноси), тогаш, кој е тој, што присвојува туѓа историја? Оние ли, што секогаш надмено, со потценување и презир гледале кон Македонците (сп. Демостен, Плутарх), па иако некогаш “се перчеле како полубогови среде диви ѕверови” сега од петни жили настојуваат да се идентификуваат со тие “диви ѕверови”, кои “ниту се Хелени, ниту им се блиски ни роднини”, и си го присвојуваат правото историјата на античка Македонија да ја прикажат како своја историја, оспорувајќи ни го нам, кои живееме на дел од територијата на античка Македонија, правото нашата држава да ја нарекуваме Македонија, како што се нарекувала од секогаш.
Впрочем, кој им го дал правото да ни бидат кумови и да ни наметнуваат име?! Ние не сме доселени од некоја друга Македонија, па според нивниот терк (Неа Тенедос, Неа Мудоња и др.; речиси сите топоними на Халкидик се со придавката Неа) да се нарекуваме Нова Македонија. Ние сме тука, повеќе од милениум и пол, на просторите на географска Македонија и нашата држава ќе се нарекува Македонија и никако поинаку. Не се напрегајте да го убедите светот дека некој нешто ви присвојува. Вие сте тие што се перчите со туѓи перја, вие кревате врева околу името на нашиот аеродром, како да ви е Александар Велики прв братучед, заборавајќи што вашите славни претци мислеле и кажувале за Македонија и Македонците. Не претерувајте со вашата македонофобија, не се покажувајте како недостојни потомци на толку славни претци (Хомер, Перикле, Сократ, Платон, Аристотел, Тукидид, Софокле, Ајсхил, Еврипид и многу други). Имате доволно своја слава. Не присвојувајте си го она, што не е ваше.
Ова треба да се предочи на нашите јужни соседи. Ова треба да го има предвид господинот Нимиц и учесниците од обете страни во преговорите за името на нашата татковина.

                          Hoc dicendum et demonstrandum est
                        (Ова треба да се каже и да се покаже!)

                                               Македонски духовни конаци
                                   Проф.д-р Љубинка Басотова, класичен филолог
                                    Претседател на Извршниот одбор на Конаците




Ova pismo-reakcija e objaveno na forumov so soglasnost dadena od avtorot.


Изменето од moira - 27.Октомври.2007 во 17:03

Nasata istorija postoi i potvrdena e preku brojni istoriski zapisi, ne od nasi makedonski istoricari, tuku od antickite istoricari i hronicari, vo koi sekako gi vbrojuvam i staro grckite istoricari i hronicari, za promocija na nasata istorija ne se potrebni pari, tuku znaenje na istata i povikuvanje na nesoborlivite istoriski fakti i vistini. Dokolku nasite politicari poradi neznaenje na istorijata na sopstveniot narod i nasite koreni, ne se vo moznost da se povikuvaat na istoriskata vistina, postojat knigi, encikopedii pa i sovetnici i profesori koi sekako besplatno bi gi drzele lekciite od istorijata i bi gi sovetuvale, za da mozat dostojno i VERODOSTOJNO da go branat naseto minato, segasnost i idnina, i naseto edinstveno ime MAKEDONIJA.
Mediumskata ofanziva i debatnite emisii bi bile od ogromna korist za samopromocija, no vodeni od kompetentni novinari i kompetentni diskutanti, pozavaci na istorijata. G-dinot Kerim dobi publicitet vo makedonskata javnost, so samoto imenuvanje na nasata tatkovina so ustavnoto ime, a papa se ogreba i sobra politicki poeni na istoto sobranie, no ako podlaboko navlezat vo diskusija vo kojasto treba da gi odbranat stavovite i cesta na imeto i drzavata koja ja pretstavuvaat, tuka se bosi, zatoa sto i tie ne ja poznavaat istorijata na antickite narodi i argumentite na koi treba da se povikuvaat pri obranata se delumno poznati za niv, a mozebi i totalno nepoznati. Imeto ne se brani so dnevno politicki poeni ili so emocii, imeto se brani so istoriski fakti koisto treba da bidat posoceni, pretstaveni na zasegnatite strani i odbraneti od nasa strana.
A lobi grupite rabotat za pari, namesto da gi trosime narodnite pari za marketinski kampanji na lokalnite televizii i dnevni vesnici i nedelnici, krajno vreme e da pocneme da gi trosime za odbrana na nasata cest, istorija i ime.

A koja e tvojata istorija??? Nasata e napisana, opisana, i nepobitna. Koga ti ke ja osoznaes , togas moze da diskutirame, a dokolku gresam demantiraj me.

moira напиша: Go objavuvam integralno, otvorenoto pismo do site nasi prijateli i neprijateli, politicari i kreatori i negatori na nasiot identitet, od nasiot vrven klasicen filolog i odlicen poznavac na antickata istorija, Prof. d-r Ljubinka Basotova, sto vsusnost pretstavuva poucno cetivo, koesto sodrzi del od istoriskite fakti na koi treba da se povikuvaat nasite neuki politicari pri pregovorite koi se vodat pod pokrovitelstvo na UN, a so medijatorstvo na G-dinot Metju Nimic, tekst-reakcija koj denes izleze vo Vest, kade sto novinarot i urednikot od nim poznati pricini go imaat skrateno, a delovite koi nedostasuvaat vsusnost ja sodrzat poentata na istiot.                                                                          Кој ја присвојува историјата?                                   Hoc demonstrandum est!           Со години веќе сме изложени на беспоштедни напади и навреди од страна на нашите јужни соседи како присвојувачи на нивната, хеленска историја. Сега дури стигнуваат од нив до нас и закани со уцени доколку не го смениме уставното име на нашата земја. Наводно, тие имале ексклузивно право на името Македонија, зашто историјата на оваа земја била нивна, хеленска историја. Е, ајде да видиме дали е баш така и кој е тој што присвојува туѓа историја.      - Како прво, ги прашуваме нашите соседи, кога тоа државата Македонија била исто што и Хелада (односно, нивните полиси, зашто во антиката нивните претци, Хелените и не биле баш некој државотворен народ, за разлика од Македонците, кои имале не полиси, туку држава)?      - Нашите соседи ставаат знак на равенство меѓу Хелените и Македонците. Ние прашуваме: ако Македонците биле Хелени, и историјата на Македонија е историја на Хелада, зошто предокот на Александар III Македонски (кој во антиката токму така е нарекуван, а прекарот Велики го добил многу подоцна) Александар I (480 г.пр.Хр.) бил наречен Филхелен (Filhelen “оној што е пријател со Хелените, што ги љуби Хелените”)? Зошто би бил Филхелен, ако бил Хелен?             - Зошто Демостен, хеленската гордост и слава, за таткото на Александар Македонски жестоко ќе извикува на атинската агора дека Филип: “... не само што не е Хелен, не само што не им е близок ни роднина на Хелените, туку тој не е ниту од барбарска земја, за која би се кажало нешто убаво, туку е Македонец - гибел и Македонец - злодеец” (Демост. Трет говор против Филипа, гл. 31) - Зошто кај Плутарх читаме како Александар извикува дека “Хелените се перчат пред Македонците како полубогови сред диви ѕверови”, правејќи притоа (и не само таму) јасна дистинкција меѓу овие два етноса? (Плутарх, Споредбени животописи: Александар) -       Ако Македоците биле Хелени, тогаш тие би зборувале ист јазик (или бар некој хеленски дијалект). Но изворите експлицитно ни укажуваат дека Хелените не го разбирале јазикот на Македонците. Кај Плутарх читаме (кавгата меѓу Александар и Клит), како Александар им се обраќа и ги повикува своите штитоносци “на македонски, што било знак за голема вознемиреност” (ибидем). -     Дека Хелените не го разбирале македонскиот јазик ни сведочи и к*ртиј Руф. (Историја на Александар Македонски, кн.VI, гл.9); пишувајќи за судењето на Филота, Александар го прекорува Филота што нема да се брани на мајчиниот (македонски) јазик, зашто овој претходно изјавил дека ќе се брани на јазикот, на кој и тој (Александар) зборувал секогаш кога сакал сите да го разберат; од ова јасно произлегува дека не сите присутни го разбирале неговиот мајчин, т.е. македонскиот јазик.         И други антички извори укажуваат на посебноста на македонскиот етнос и држава (Ливиј, Страбон, Диодор Сикулски), која по смртта на Александар опстојува се до освојувањето на Македонија од страна на Римјаните до средината на вториот век (146 г.) пред Христа, кога станува римска провинција Македонија. Римското владеење на овие простори, (подоцна како Источно римско царство, чии поданици во историските извори се нарекувани Ромеи, т.е Римјани,) трае се до паѓањето на Константинопол (1453 г.) и освојувањето од Османлиите, кога териториите од Ромејското царство и народите, што го населувале (а ги имало преку 40) стануваат поданици на Отоманската империја, вклучително и Македонија .      Ако се знае сето ова, ако е непобитен фактот дека Македонија од памтивека била држава (за разлика од Хелада, чии полиси никако не можеле да се обединат и да создадат држава, каква што имале Македонците), ако се знае дека Филип е тој, откако ги покорил, се обидел да ги обедини преку Коринтскиот сојуз, дека тој се прогласил за хегемон (вожд) на тој сојуз и со тоа ја наметнал македонската доминација врз Хелените, дека по неговата смрт тоа место го зазел неговиот син, Македонецот Александар, ако е јасно дека историјата на државата Македон не е историја на Хелада, иако во воените походи на македонските владетели учествувале и Хелени (а учествувале и други етноси), тогаш, кој е тој, што присвојува туѓа историја? Оние ли, што секогаш надмено, со потценување и презир гледале кон Македонците (сп. Демостен, Плутарх), па иако некогаш “се перчеле како полубогови среде диви ѕверови” сега од петни жили настојуваат да се идентификуваат со тие “диви ѕверови”, кои “ниту се Хелени, ниту им се блиски ни роднини”, и си го присвојуваат правото историјата на античка Македонија да ја прикажат како своја историја, оспорувајќи ни го нам, кои живееме на дел од територијата на античка Македонија, правото нашата држава да ја нарекуваме Македонија, како што се нарекувала од секогаш. Впрочем, кој им го дал правото да ни бидат кумови и да ни наметнуваат име?! Ние не сме доселени од некоја друга Македонија, па според нивниот терк (Неа Тенедос, Неа Мудоња и др.; речиси сите топоними на Халкидик се со придавката Неа) да се нарекуваме Нова Македонија. Ние сме тука, повеќе од милениум и пол, на просторите на географска Македонија и нашата држава ќе се нарекува Македонија и никако поинаку. Не се напрегајте да го убедите светот дека некој нешто ви присвојува. Вие сте тие што се перчите со туѓи перја, вие кревате врева околу името на нашиот аеродром, како да ви е Александар Велики прв братучед, заборавајќи што вашите славни претци мислеле и кажувале за Македонија и Македонците. Не претерувајте со вашата македонофобија, не се покажувајте како недостојни потомци на толку славни претци (Хомер, Перикле, Сократ, Платон, Аристотел, Тукидид, Софокле, Ајсхил, Еврипид и многу други). Имате доволно своја слава. Не присвојувајте си го она, што не е ваше. Ова треба да се предочи на нашите јужни соседи. Ова треба да го има предвид господинот Нимиц и учесниците од обете страни во преговорите за името на нашата татковина.                           Hoc dicendum et demonstrandum est                         (Ова треба да се каже и да се покаже!)                                                Македонски духовни конаци                                    Проф.д-р Љубинка Басотова, класичен филолог                                     Претседател на Извршниот одбор на Конаците Ova pismo-reakcija e objaveno na forumov so soglasnost dadena od avtorot.

Изменето од novace - 28.Октомври.2007 во 13:10

moira напиша: Sto se odnesuva do otvorenoto pismo, mislam deka treba da sluzi kako izvor na argumenti vo pregovorite na nasite neuki politicari. A za profesorkata, ova mozam so celosna odgovornost da go tvrdam, deka taa kontinuirano go brani ovoj stav, ima objavuvano poveke pisma, kolumni i intervjua na ovaa problematika. Duri i stozerot na komunjarskata novinarska propaganda, Nova Makedonija, vo dalecnata 1992 ili ..., ne mozam so tocnost da se setam, ima objaveno pismo reakcija tokmu na ovaa problematika. No, koj pameti i koj cita, a bogami i koj objavuva. I zatoa Novace te molam, nemoj dokolku ne go poznavas deloto na profesorkata so lekoumno iskazani konstrukcii. Inaku za tvoja informacija profesorkata e taa koja vpregna sila, znaenje i nevidena prevceduvacka vestina pa taka na nasiot narod mu go podari prevodot na "Istorijata na Aleksandar Makedonski" ("De Rebus Gestis Alexandri Macedonis") od Quintus Curtius, najgolemiot istoricar i hronicar vo Antickiot Rim. Inaku Profesorkata e avtor na prevodite na relevantni dela od antickie avtori i izvori vo koi se govori za Antickite Makedonci i inicijator da se prevede deloto na Plutarh. Mislam deka Novace se potrudiv, beglo da ti otslikam kade e i kade bila profesorkata do sega vo vrska so "makedonskite raboti". No krucijalnoto prasanje e koj gi slusnal, i koristel delatata i sovetite, ne samo na profesorkata, tuku i na drugi makedonski umnici koga ednostavno neli, dedo ni se otkaza od naseto imae.

Изменето од novace - 28.Октомври.2007 во 17:16

Vo kontekst na temata, ekskluzivno za site forumdjii i posetiteli na forumot politika, go objavuvam tekstot srocen od peroto na najsofisticiranta makedonska poetesa, neguvatelkata na makedonskata arhaicna rec, Svetlana Hristova Jocik, po povod mediumskoto i politickoto ludilo koe vo kontinuitet se slucuva kaj nasiot juzen sosed, a osobeno e zasileno denovive, pred novata runda pregovori vo vrska so naseto rodeno ime MAKEDONIJA.


Ние сме, што сме: Македонија
           
          Ја привршуваме подготовката на вонредниот број на Портал, насловен: Антологија на научната мисла за Александар Македонски и Книжевно разновидие. Станува збор за фрагменти од античките извори и најзначајните научни студии за Алаксандар Македонски од севкупната историја до денес. Исчитувајќи ги одново и одново материјалите, а во контекст на долготрајното и нагласено воинствување на Грците за нашето име Македонија, се концентрирав на историски и научни извори, кои недвосмислено ја потврдуваат самобитноста и различноста на Македонците од Хелените. Еве само еден дел од таа непобитна фактографија:
-     Најраните податоци за Македонија ги среќаваме уште во Хомеровата Илијада, каде што се опејани настаните од крајот на Тројанската војна, во која учествувале и некои племиња од Македонија;
-     “ Ех! Што би можело да има поново од ова: еден Македонец, кој што ги напаѓа Атињаните и како господар ги уредува работите во Хелада!” (Демост. Прва Филипика, 10)
-     “ Филип не само што не е Хелен, не само што не им е близик ни род на Хелените, туку тој не е ниту од барбарска земја, за која би се рекло нешто убаво, туку тој е Македонец - чума, Македонец - злодеец.” (Демост. Трета Филипика, 31)
-     “ Тие љубеле да се нарекуваат Македонци, што всушност и биле.” (Павсаниј)
-     Кога Александар го прашал прочуениот архитект, кој е тој, го добил одговорот:” Архитект сум, Динокрит, Македонец и ти носам планови и нацрти, достојни за твојата слава.“ (Витрувиј, Полион)
-     “Официјален јазик во војската и администрацијата во целата империја бил македонскиот јазик, неговиот прадедовски коине, или Александров коине.” (акад. Антоније Шкокљев - Дончо)
-      “Антагонизмот беше реципрочен, бидејќи Македонците беа израстени во еден горд и самосвесен етнос, кој со презир гледаше на Хелените.” (Улрих Вилкен)
-     “ Дури сега, по сето изминато време има пророчишта, кои му биле посветени на Македонците и сите се во негова најголема чест.” (Аријан)
-     “Тестаментот на Александар Македонски”, автентичен доказ за минатото на Македонците.” (Герм. Автор)
Тоа е само мал дел од бројните докази за нашето родено име.

П.С.
Нашите јужни соседи, Рим никогаш не ги нарекувал Хелени, туку им го наметнал името Грци (Graeci), а територијата, што ја населувале ја нарекувал Грција (Graecia), како што денеска ги нарекува целиот свет, а тие, секоја чест, не отстапуваат од своето име Елас.
     И ние никогаш не ќе му направиме предавство на името Македонија. Никогаш!!!

                                                  Светлана Христова - Јоциќ

Александар е Македонец како и татко му и дедо му и сите останати Македонци од кралските лози.Тоа што ти немаш самопочитување и почитување кон својата нација и нејзината историја тоа е друга тема