КРШТЕВАЊЕ НА БЕБИЊА-ДА ИЛИ НЕ?

Главното прашање овде не е Крштението на деца туку несогласувањето меѓу ПАЕДОБАПТИСТИ и КРЕДОБАПТИСТИ (крштевање на деца и вера, па крштение). Првите велат дека се крштеваат верници и нивните деца (Реакт и јас – православен став), а вторите (аџи и евангелос – евангелистички став) само оние кои исповедаат вера.

Сè до дваесетите години од XVI век не постои никаков проблем/противење или негација на крштевањето на деца (вклучително и бебиња). Ова започнува под влијание на Thomas Muenzer и некои други фанатици, кои било против цивилните, но и црковните авторитети. Тие го негираат и се против меѓу другото и првородниот грев и човечкото сладострастие (похотливост) се до времето на пресметливост, одговорност, односно до полнолетство. Иако за ова нема никаква основа во Светото писмо, сепак, голем број на Швајцарци, Германци и Холанѓани го прифаќаат ова Анабаптистичко движење. Ова движење било толку нападно што Римокатолиците, Лутераните и Реформаторите заеднички реагираат и се одрекуваат од истото (односно го негираат). Истото се смета за понижувачка навреда на она што го практикувале генерации според Христовата наредба (Матеј 28,18-20) да ги крштеваат сите народи независно од возраста.

Кој е толку слеп за да го лимитира излевањето на Божјата благодат и милост само врз адолесценти и возрасни, а да ги исклучи бебињата и децата!? Што правиме со Јован Крстител кој уште од утробата на неговата мајка бил исполнет со Дух Свети (Лука 1,15), со Исус Кој запретил: „а кој соблазни едно од овие мали, за него е поарно да му се обеси воденички камен на вратот и да потоне во морска длабочина“ (Матеј18,5), со апостол Петар: „Зашто за вас е ветувањето, за вашите деца и за сите што се далеку, што ќе ги повика Господ, нашиот Бог“ (Дела 2,39). Кој срамен смртник ќе си дозволи да изјави дека оваа прекрасна покана е невалидна за бебињата и децата, или пак го забранува крштевањето на бебињата и децата во генерациите што следеле!?

Ако цели семејства (види го постот на Реакт) биле примени во христијанството преку Крштението, тогаш ова сведочи за нешто што е неменливо и востановено за сите времиња. Христијанската историја ја рефлектира и потврдува оваа пракса со секоја наредна генерација.

Совесните христијани не го одложуваат, туку напротив брзаат да пристапат со нивните деца кон крштението за и тие да можат да го примат дарот на спасението и благодарно да ја прегрнат потврдата на апостолот која се протега на сите возрасти: „Оти сите сте синови Божји преку верата во Христа Исуса; сите, што се крстивте во Христа, во Христа се облековте“ (Галат. 3,27).

Неколку прашања:

Зошто нема никакво противење на тоа да се крштеваат деца и бебиња во раната црква?

Кој дел од Светото писмо изрично забранува крштевање на деца и бебиња?

Каде во Светото писмо се наведуваат години кога некој може да се крсти?

Дури и да има навистина години кога некој стигнува до „полнолетство“, како некој може да го препознае дека навистина не само ги има годините, туку е и „зрел“?

Дали верата секогаш е иста, расте или се намалува? Кога верата е доволно голема за некој да се крсти,а кога не е? Кој го одредува ова?

Каде во Светото писмо се вели дека децата се ослободени од последиците на првородниот грев само поради тоа што не се доволно зрели за да веруваат? (Дури и сè што е создадено (тварите) е под клетвата на човечкиот род (Рим. 8,19-20).

Зошто благодатта Божја да им се одземе на малите деца во христијанското семејство?

Ако треба децата да се крстат на поголема возраст (која и да е), зошто нема никакво упатство/патоказ/совет во Светото писмо за родителите да може да ги подготват своите деца за крштение?

На крајот ме интересира која Христова заповед ја погазуваме ако детето се крсти и зрее во неговата вера!?

Само немојте да ми го малтретирате Марко (16,16) грешката со овој стих ви е едноставното не разбирање дека не важат истите закони за бебиња и деца, и за возрасни. Библијата не е пишувана за деца, па затоа во ништо и не им се обраќа ним. За нив се грижат нивните родители кои треба да слушнат, да разберат и да поверуваат. Потоа има огромна разлика во самото крштение на едните и другите. Возрасните треба да се покајат, а децата не – немаат за што.

„а кој соблазни едно од овие мали, за него е поарно да му се обеси воденички камен на вратот и да потоне во морска длабочина“ (Матеј18,5)

Сè до дваесетите години од XVI век не постои никаков проблем/противење или негација на крштевањето на деца (вклучително и бебиња). 

Веднаш започнуваш со фалсификувана историја. Историски немаме доказ дека крштевањето на бебиња се извршувало во првите три века, а да не зборувам за средниот век. Реков некаде, ама никој од вас не се осмели ни да одговори, каде се инструкциите за крштевање деца во пишувањата на Јован, Марко, Матеј, Лука, Павле, Јаков, Петар, Јуда??? Каде се во пишувањата на Климент Римски, Поликарп, Игнациј, Јустин Исповедник, Иринеј, Климент Александриски, Максим Ерусалимски сите во првите три века? НИТУ ЗБОР! Каде се во деталните инструкции за крштевање дадени во Дидахето, кои јасно зборуваат само за крштевање на возрасни??? Сите ли заборавиле???

Значи не е точно дека до 16 век, непостои проблем... Првото масовно покрстување на деца, всушност се случува кога Константин, шо врска немал од верата, од политички цели во 4 век наредува крштевање на целата популација и со тоа децата. Значи да не зборуваме за некаков континуитет со апостолската и раната црква, кога ВЕДНАШ уште тука паѓа во вода тој континуитет... Ако 350 години нешто не се правело, тогаш тоа е ГОООЛЕМ проблем...

Кој е толку слеп за да го лимитира излевањето на Божјата благодат и милост само врз адолесценти и возрасни, а да ги исклучи бебињата и децата!?

Ова е толку глуп аргумент, прости на изразот, ама не знам дали вреди да се одговара. Прво и основно, никој не лимитира излевање на Божјата милост врз децата, бидејќи како што знаеме милоста тој ја дава и на благодарните, и на неблагодарните. Кога Христос рече да дојдат децата кај него, тој ги БЛАГОСЛОВИ, а не ги крсти!

Ајде по твојава логика, уште пред да земат мајчино млеко, да им бутнеме леб и вино, оти КООООЈ Е ТОЈ СЛЕПЕЦ шо им одзема од благодатта? И уште во утробата да им проповедаме, оти КООООЈ Е ТОЈ СЛЕПЕЦ што им ја одзема благодата на Божјата реч? Едноставно нема никаква логика тоа што го збориш. Крштевањето е симбол на верата, на човек кој е покајан и просветлен доволно за да ја докаже својата вера со крштевање.

Ако цели семејства (види го постот на Реакт) биле примени во христијанството преку Крштението, тогаш ова сведочи за нешто што е неменливо и востановено за сите времиња.

Немаме доказ дека биле крштевани деца, тоа е ДОДАВАЊЕ кон Божјиот Збор, што е СТРОГО забрането со ВЕЧНО ПРОКЛЕТСВО да се прави во книгата на Откровението... Не знам како се осмелуваш толку храбро да кривотвориш со Божјата Реч... Да сум на твое место, би почнал малку повеќе да стравопочитувам што таму пишува, а што НЕ ПИШУВА...

Зошто нема никакво противење на тоа да се крштеваат деца и бебиња во раната црква?

Во најраната црква (1-3 век) нема противење, затоа што не се крштевале мали деца. Многу просто и јасно. Понатаму, има противење, како што спомнав, Тертулијан на пример во 3 век, советува да се чека до стапување во брак, а не да се крштеваат мали деца. Да не зборуваме за вековите од 4-12 каде има многу места и движења кои повикувале кон враќање на вистинските христијански принципи во врска со крштевањето...

Кој дел од Светото писмо изрично забранува крштевање на деца и бебиња?

Каде во Светото писмо се наведуваат години кога некој може да се крсти?

Години не се наведуваат, но се наведуваат услови: покајание и вера. А дали нив бебето ги исполнува?

Зошто благодатта Божја да им се одземе на малите деца во христијанското семејство?

На крајот ме интересира која Христова заповед ја погазуваме ако детето се крсти и зрее во неговата вера!?

Кој поверува и се крсти, ќе биде спасен. Редоследот е јасен. (хехе, дури и се римува...) Да не зборувам за Дела 2, каде јасно се гледа дека тие што „го примија евангелието“ се крстија...

Библијата не е пишувана за деца, па затоа во ништо и не им се обраќа ним.

Види види... Стварно??? Ама кај крштевањето, им се обраќа на децата а?

1. Зошто нема никакво противење на тоа да се крштеваат деца и бебиња во раната црква?
2. Кој дел од Светото писмо изрично забранува крштевање на деца и бебиња?
3.Каде во Светото писмо се наведуваат години кога некој може да се крсти?
4.Дури и да има навистина години кога некој стигнува до „полнолетство“, како некој може да го препознае дека навистина не само ги има годините, туку е и „зрел“?
5. Дали верата секогаш е иста, расте или се намалува?
6. Кога верата е доволно голема за некој да се крсти,а кога не е?
7. Кој го одредува ова?
8. Каде во Светото писмо се вели дека децата се ослободени од последиците на првородниот грев само поради тоа што не се доволно зрели за да веруваат? (Дури и сè што е создадено (тварите) е под клетвата на човечкиот род (Рим. 8,19-20).
9. Зошто благодатта Божја да им се одземе на малите деца во христијанското семејство?
10. Ако треба децата да се крстат на поголема возраст (која и да е), зошто нема никакво упатство/патоказ/совет во Светото писмо за родителите да може да ги подготват своите деца за крштение?
11. На крајот ме интересира која Христова заповед ја погазуваме ако детето се крсти и зрее во неговата вера!?