ПОУКИ НА СВЕТИТЕ ОТЦИ

ПОУКИ НА ПУСТИНСКИТЕ ОТЦИ


Во една пригода, рече ава Григориј:
– Овие три работи Бог ги бара од секој човек што примил крштевање: од душата бара правилна вера, од устата вистина, од телото непорочност.


Раскажуваше ава Касијан:
Беше еден старец кого го служеше некоја света девица. Но луѓето озборуваа:
– Тие не се чисти.
Слушна старецот за ова. А кога требаше да умре, им рече на отците:
– Кога ќе умрам, засадете го овој стап на гробот; па, ако пушти лисја и донесе плод, знајте дека сум чист спрема неа, а ако не пушти лисја, знајте дека згрешив со неа.
Го засадија стапот, и на третиот ден тој пушти лисја и донесе плод. И сите го прославија Бога.


Некој монах дојде при ава Макариј Египетски, и му рече:
– Ава, кажи ми поука како да се спасам.
А старецот му рече:
– Појди на гробиште и почни да ги кудиш умрените.
И отиде монахот на гробиштето и почна да ги куди умрените и да фрла камења по нив. Кога се врати, му раскажа на старецот. А овој му рече:
– Ти кажаа ли нешто?
Монахот одговори:
– Не.
Старецот му рече:
– Појди повторно утре, и пофали ги.
И, откако повторно отиде на гробиштето, монахот почна да ги фали, велејќи:
– Апостоли свети и праведници.
Па се врати при старецот и му рече:
– Ги фалев.
А ава Макариј го праша:
– И ништо не ти одговорија?
Монахот рече:
– Не.
Тогаш старецот му рече:
– Гледаш ли, ги навредуваше и ништо не ти рекоа, и ги фалеше и пак ништо не ти одговорија; така и ти, ако сакаш да се спасиш, биди мртов: како и овие умрени, немој да ја имаш на ум ниту неправдата ниту славата човечка, и ќе можеш да се спасиш.


Говорел Ава Макариј: „Ако е понижувањето за те*е e пофалба, сиромаштијата – богатство,
а недостигот – изобилие, нема да умреш, зашто не може да се случи, оној што е правоверен и што се подвизува во благочестивоста да падне во нечистотијата на страстите и во демонска прелест.“
    

Изменето од sard - 14.Јуни.2006 во 17:28

Му се исповеда некој монах на ава Пимен:
– Направив голем грев и сакам да поминам три години во покајание.
Му рече старецот:
– Многу е.
А монахот го запраша:
– А една година?
Овој му одговори:
– Многу е.
А присутните прашаа:
– А четириесет дена?
Старецот повторно одговори:
– Многу е.
Па додаде:
– Ви велам, ако човек се покае со сето срце и не продолжи да прави грев, за три дена Бог ќе го прифати.

Рече ава Пимен:
– Како што чадот ги изгонува пчелите и тогаш се зема сладоста на нивниот труд, така и телесното задоволување го изгонува стравот Божји од душата, и i го одзема секое трудољубие.

Ги имам читано на Премин портал,

Go prasale monasite eden starec: "Otec, zasto ti sekogas stois na prozorec koga tvojot brat gi pee psalmite?", A starecot odgovoril: "Zasto ne sakam nekoj da pomisli deka go tepam."

http://www.bsn.org.yu

Изменето од orto - 23.Октомври.2006 во 00:46

Pravoslavie,

Blagodaram za prekrasniot tekst.