IDIVIDI forum Веб сајт
почетна страница почетна страница > Стил на живот > Уметност , култура и традиција
  Активни теми Активни теми RSS - најдоброто од мајсторче62
  најчести прашања најчести прашања  Пребарувај форум   Настани   Регистрирајте се Регистрирајте се  Влез Влез

најдоброто од мајсторче62

 Внеси реплика Внеси реплика страница  <12345 23>
Автор
Порака
majstorce62 Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)
...

Регистриран: 23.Декември.2007
Статус: Офлајн
Поени: 4251
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај majstorce62 Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 23.Декември.2010 во 21:00
ЕДНОЛИЧНО ИСТ



Ист среде милиони лисје
во крошната на ова старо стебло
исконски води со жилите му длабоки
во карпите и глиништата што бара,
Ист како милиони капки
киселодождни,
коритото суво
на вековите претежнати што го бараат,
за да се слеат со солзите на татковците
и крвта на прадедовците,
и мислата им света со себеси
да ја надојат
-сонот недосонет да го иссонат,
Ист, како исти букви
во зборови со различно значење,
како иста надеж,
иста желба,
иста цел на крајот на истиот пат
на кој сите ги препознавам
и никој не ме препознава,
-освен познатите.
БИДИ СИ ГОСПОДАР НА СОПСТВЕНИОТ УМ
Кон врв
majstorce62 Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)
...

Регистриран: 23.Декември.2007
Статус: Офлајн
Поени: 4251
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај majstorce62 Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 23.Декември.2010 во 21:03
АБОРТУС НА ПЕСНАТА


и тоа може да се случи:

жарче ќе фрлиш, ќе подметнеш
среде пластови сено некосено,
кај што срца нестоплени чемреат,
во срцата извор ќе ископаш
далги зариени ќе одриеш
вода мевлемлија да потече...

а ветрот спокој го најавнал
меѓу лисјето, среде тревите
в гумно зелено – почивало,

жарчето гламја е, енего
црно око неопулено.
БИДИ СИ ГОСПОДАР НА СОПСТВЕНИОТ УМ
Кон врв
majstorce62 Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)
...

Регистриран: 23.Декември.2007
Статус: Офлајн
Поени: 4251
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај majstorce62 Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 23.Декември.2010 во 21:04
МАГИЈА

Метастазите на магијата
се расчаталиле низ зглобовите
низ крвотокот фрчат експресните возови
на последна рожба
на сопствената прескакулица,
на последното себенадминување,
последното себенадраснување,
очите на чинкифрлачката талкаат
по хоризонтите на повампирената надеж
таму кадешто оживуваат
од здивот на великомачениците
мртвите птици
на замолчените илуминации

Слушај, слушај како набабрува
воздухот на пролетното утро
од румените мириси на метафорите!
БИДИ СИ ГОСПОДАР НА СОПСТВЕНИОТ УМ
Кон врв
majstorce62 Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)
...

Регистриран: 23.Декември.2007
Статус: Офлајн
Поени: 4251
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај majstorce62 Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 23.Декември.2010 во 21:07
КОРИТО                 

Кога солзите ќе секнат,
ќе замрат,
ќе пресушат
длапката во душата
што до вчера
корито и била свето
ќе ја спознае сета бесмисла
на постоењето свое
и смешно ќе зјае во нечие гето
како недопеано опело
за вистината неродена,
зборот, глеј го,
забревтано кај ита
со стапало да стапне на килимот светол,
од лачи златни Аполон што го ткае
над могилата на семето клето.
што корито – длапка трајна
издлаби во душата неспозната
со длето на солза сјајна.
БИДИ СИ ГОСПОДАР НА СОПСТВЕНИОТ УМ
Кон врв
majstorce62 Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)
...

Регистриран: 23.Декември.2007
Статус: Офлајн
Поени: 4251
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај majstorce62 Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 23.Декември.2010 во 21:09
ЦЕР

Во фустан од најчиста светлина
Стокми ја тагата,

Накинџури ја, истафри ја како мома
За мажење,
Нека блескаат од неа монистрите
На спомените
Како очи на млада пуполка
Што гушка бара од новиот ден...

Од срма и свила извези вез
На одразот стивнат
Во времето зад,
Кај што волчји заби бразди сечат
А зборовите не можат да се доречат,
Низ мигот сќутучен да се провлечат,
Па месишта кинат, ко жарој печат,
Ја парталат кожата,
По стрништа паламидни ја влечат...

Собери бронза од првата зора
Дури сонот уште не истинал в черги,
Дури мислата трње не пошла да гази,
Троа бронза саде нацрпи
Со солзата бисер бигоросан
На насмевката на последната надеж –
Кога стивнуваше плачот на закланите срни...

Стокми ја тагата
Во фустан од најчиста светлина...
БИДИ СИ ГОСПОДАР НА СОПСТВЕНИОТ УМ
Кон врв
majstorce62 Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)
...

Регистриран: 23.Декември.2007
Статус: Офлајн
Поени: 4251
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај majstorce62 Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 23.Декември.2010 во 21:10
АРЛЕКИНИЈАДА



Да погрешиш, дал е грев,
Од кого откуп неоткупен да бараш ,
Пред кого сметки неплатени да платиш -
Кога и обвинет, и кадија
Во сопствената судница си?

Бранителите и тужителите
Се обична публика во куклена претстава
Во која Арлекин ќе го убие Арлекина
Со бодежот на клетвата
на наречницата од предградието на градот
Во кој душите на презрените
Го бараат пергаментот на заблудата

Сам си...
Сам со сведокот на оваа Арлекинијада –
Кукларот тажен, стар,
Што свиснал лице во градите трошни
како дете мало,
На кое од скинатите џебови
Му испаднале новите џамлии.

Нникој не се дума повеќе -
Кој ли натаму ќе ги влече конците
На разиграните марионетки?

Публиката ја нема веќе...
Сал мрвиот Арлекин
крвари во својата жива сенка....
БИДИ СИ ГОСПОДАР НА СОПСТВЕНИОТ УМ
Кон врв
majstorce62 Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)
...

Регистриран: 23.Декември.2007
Статус: Офлајн
Поени: 4251
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај majstorce62 Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 23.Декември.2010 во 21:11
САЛ ЕДЕН ТИ Е ТОЈ
На Мона Лиза

И извор и утока ,
Прекуглавиште и прибежеште –
Мрестилиште...

Како слика на премногусакана свршеница
Во медалјон на прекапнат војник -
Кога грбот му го вртиш,
И роиште на стршлени настршени
Штом коренот подлабоко во него го пуштиш...

Те брка од себе, и во себе те вика
Носталгијата мисли ако ти свитка...

Гледај: утрото лице светнало
Од солзи на блажена роса -
Ерген стамен за бендисување,
Бисерот   седеф од школките слекол -
Грганале реки од светлини силни...

Со мирис на пролет се полни
Мрестилиштето твое,
Мое,
Наше,
Каво и да е -
Само нека трае, трае, трае...

Сал еден е оти, до крајот на векот...
БИДИ СИ ГОСПОДАР НА СОПСТВЕНИОТ УМ
Кон врв
majstorce62 Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)
...

Регистриран: 23.Декември.2007
Статус: Офлајн
Поени: 4251
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај majstorce62 Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 23.Декември.2010 во 21:34
ЗБОР ДВА ЗА ЗБОРОТ


Не можеш зборот со метро да го измериш,
Ни тежината в килограми да му ја збереш,
Зборовите се долги со километри,
А тежат толку, колку в душа бол ќе сетиш...

Запознај го зборот, со срцето првин допри го,
Пронајди му облека, руво што за мигот прилега,
Научи го да пее - славеј над славеи ќе биде...

Зборот е оган, пред ништо што не запира,
Брзоплето дете, сред опасност што влетува,
Зборот е мост и над два непријателски брега
Но и бумеранг што го убива и тој што го фрла.
БИДИ СИ ГОСПОДАР НА СОПСТВЕНИОТ УМ
Кон врв
majstorce62 Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)
...

Регистриран: 23.Декември.2007
Статус: Офлајн
Поени: 4251
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај majstorce62 Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 23.Декември.2010 во 21:35
СРЕДБА

Го сретнав збунет
На интернет
И ми рече,
- Остај ме чоече
Ми ги нема чевлите,
- Како ти ги нема,
Што ти е тоа на рацете?
- Тоа се очила,
А зошто не ти се на очите?
- Оти ми останаа на главата
- Па кај ти е главата?
- Не сака да се дели од умот
- Море чоече,а умот, кај ти е тој?
- Го оставив крај срцето.
- А срцето
- Ми го згази една со новите чевли
- Па земи и ги чевлите
И ќе имаш нови чевли!
-Што ќе ми се чевли,
Ми смрзнаа ушите...
БИДИ СИ ГОСПОДАР НА СОПСТВЕНИОТ УМ
Кон врв
majstorce62 Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)
...

Регистриран: 23.Декември.2007
Статус: Офлајн
Поени: 4251
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај majstorce62 Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 23.Декември.2010 во 21:37
АКо


АКо, ќе се роди ден,
ќе дочекаш
да бидеш горе,погоре од сите
да судиш, та да пресудиш,
без да обвиниш,     
без да иследиш,
оти обвинението е старо
а сепак незастарено.

АКо, ќе се роди ден,
ќе дочекаш,
ќе прозбори се што не зборело,
ќе прогледа се што не гледало,
доказите никој не ќе ги бара
никој во срцето нема да ти ѕирне,
оти во очите ти пишува се,
сите темнини и сите светлини
се пресликани на емулзијата
на нивната неизменетост.

АКо, ќе се роди ден,
ќе дочекаш,
и меч ќе искалиш од солзите на гордоста,
за сите презрени по пат што ги сретна
за сите отфрлени и сите заборавени...
Но ќе имаш ли сили
да го пресечеш јазолот на крвта
сметките да си ги наплатиш?
БИДИ СИ ГОСПОДАР НА СОПСТВЕНИОТ УМ
Кон врв
majstorce62 Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)
...

Регистриран: 23.Декември.2007
Статус: Офлајн
Поени: 4251
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај majstorce62 Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 23.Декември.2010 во 21:38
ОСТАЈ МИ ГИ КУЛИТЕ


Остај ги кулите на мојата светост
Во нивните ѕидини и мојот живот е вѕидан;..
Внимавај стапалото кај го ставаш
Кога по ѕидот стамен се качуваш,
Камењата се лизгави од солзите
На неистребените - нескршените
Што ги победија вековите – оковите
со оружје од вреки сол што јаде;
внимај и на длапките ,што така личат саде,
очи се тоа угасени, сониште недосонети
во небото над нас истечени;
усти зинати, ветрот на маката им да го соберат
за да ни го завештат како откровение за себеси...
Не мавтај возгорден со барјакот на срамот
Дури високо го креваш мечот на поробувачот
истиот што главата на прадедоти ја спастри
и ги обесчести сите наши прамајки
сите наши прасестри и нашите праќерки...
тргни го превезот од очите на заблудата
опул фрли на кулите силни, надвременски
див пркос на времето невремено
што не сотрува од памтивек до недоглед,
од недотекот до неистекот...
БИДИ СИ ГОСПОДАР НА СОПСТВЕНИОТ УМ
Кон врв
majstorce62 Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)
...

Регистриран: 23.Декември.2007
Статус: Офлајн
Поени: 4251
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај majstorce62 Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 23.Декември.2010 во 21:39
НОВ ДЕН
На А.К.

Зад ридот сив е, највисокиот,ОНОЈ,
со оган течен небото што му бакнува чело
кога ноќта со чекор свечен ја пречекува
и рапорт и дава за водишките недоцелени
моите, што стана твои и пак ми се вратија,

Опулот талкач го пратив да бара,
да се катера и пентри
по патеки стрмни, минати веќе,
во дамнешнини дамно прегазени,
дур елените млади ми скокаа гневно
во бликотот на крвта - колено бунтовничко.

Писмо виде во каменот што гори
Сред светата гора на неразбудените утра
Згрчени во сонот како риби без вода
Писмо, ред еден, со крв светла што го напишав,
„НЕ СИ САМ ДУР СЕ ИМАШ СЕБЕ“.
БИДИ СИ ГОСПОДАР НА СОПСТВЕНИОТ УМ
Кон врв
majstorce62 Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)
...

Регистриран: 23.Декември.2007
Статус: Офлајн
Поени: 4251
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај majstorce62 Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 23.Декември.2010 во 21:41
СОСЕМА НЕРАЗЛИЧНО ОД ТЕБЕ


Те милував принцезо моја недостижна
Од скритите пенџери на копнежот тивок
Те милував со поглед ист таков,
Неразличен во ништо од твојот,
Со кој ти ги милуваше кукличките
Во колекцијата на мојата себична сестра,
додека во очите таложеше воздишки
што не си родена под нашата стреа...

Ти ги милував елегијо на младоста моја
Воздишките кротки што течеа ко нектар
Низ тажните реки на твоите очи,
Неразлични во ништо од моите –
Претесни летишта за пчелите на копнежот
што се роеја во мирисот на косите твои .

Ги милував принцезо непреболена моја
Коприните меки со боја на костен
И лачите немирни, златести во нив
што сонцето божем случајно ги забораваше
како пастир стар излапавен пред смрачка
по некое јагне од стадото бело што изумува
Кога со твоето име, шепот стивнат на усните ми,
Розите на сонот ги мамев во примка.

Ги милував розо моја напрецветана
Сите рози во името твое,
Со истиот жар и истата љубов
Со кои ги носеше на наставничкта в пролет
Што ја љубев неразлично од тебе
Затоа што знаев дека ја љубиш и ти...


БИДИ СИ ГОСПОДАР НА СОПСТВЕНИОТ УМ
Кон врв
majstorce62 Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)
...

Регистриран: 23.Декември.2007
Статус: Офлајн
Поени: 4251
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај majstorce62 Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 23.Декември.2010 во 21:45
ДОЖДОВИ
Исушен,
опустошен,
извор натлачен -
Корито зинато во недогледот...
Дождови:
Кисели
Благи
Солени...
Дождови од тага
Од пелин
Од медовина –
Било какви...
               Има ли небо да ги најдам
Да ги истурам -
Изворот да го надрочам
Реките да ги разгргам,
Коритото да се наполни
Да се слеам во езерото -
Повтор да се прелијам .
БИДИ СИ ГОСПОДАР НА СОПСТВЕНИОТ УМ
Кон врв
 Внеси реплика Внеси реплика страница  <12345 23>
  Сподели тема   

Скок до Овластувања Кликни и види ги опциите

Forum Software by Web Wiz Forums® version 10.03
Copyright ©2001-2011 Web Wiz Ltd.

Страницата е генерирана за 0,172 секунди.