Што би направиле на моето место??

Zoka16 напиша: ... И на крај да се потпишам нормално. Имам стравови дека може да ме прати кај директор или психолог, но не верувам, не е таков човекот...

не верувам ни јас, белки не е толку мутав да се бламира и пред нив. јас мислам дека попрво тој и жена му (со која е несреќно оженет) ќе те однесат на сладолед. ќе поразговарате, ти ќе се разладиш, облажиш и „оладиш“.

nesrekno ozenet.vidi zaklucok.po toa li sto imal svalerka?!

И ти баш во таков се затреска на 16 години?
Или ти е досадно на школо па си бараш забава?

Девојче,  ова ти е веројатно минлива фаза на идеализирање на професорот. Ќе ти помине верувај, треба само да внимаваш да не направиш некоја фатална грешка во меѓувреме.
Да не навлегувам во психологија, твоето емотивно врзување со професорот (кој има двапати и кусур како твоите години) најверојатно има потсвесна врска со улогата на татковската фигура во твојот живот.

Дружи се повеќе со твои врсници, професорот остај го на жена му и швалерките, освен ако не сакаш и ти да му бидеш само рецка во тефтерот.
Пробај на часовите да се сконцентрираш на предметот, а професорот ако веќе ти е опсесија, замислувај си го во не толку идеални секојдневни ситуации со жена му или швалерките, веројатно ќе ти се одмили постепено...




Изменето од Анастеа - 27.Февруари.2010 во 12:20

Стварно имаш проблем...За почеток повеќе време минувај на другата страна на windows-от лесно фантазиите стануваат лаги на кои почнуваме да веруваме.Тргни од фактот дека ти меиловите ги праќаш со лажен идентитет зашто веруваш дека тој не лаже околу несреќниот брак.Тоа што почнуваш да размислуваш за љубовта не значи дека се за неа знаеш.Грешките што ќе ги направиме не се бришат како меил кој не сакаме да го читаме на delete...но остануваат

Zoka16 напиша: Анастеа напиша: И ти баш во таков се затреска на 16 години?Или ти е досадно на школо па си бараш забава? Moja greska e sto sum dosla tuka da baram sovet :) Posto, ocigledno od site ke dobijam predrasudi i osudi, a nikoj ne probal da se stavi na moe mesto i da si pomisli deka mozebi ne se samo hormoni vo prasanje. Nema vrska... Ke pravam sto znam :)

Еве ме и мене...
16 имам и јас


да сум на твое место (т.е. да се затрескам во некоја професорка) знам дека ќе го претрпам тоа и дека никогаш нема да и кажам пошто со тоа ќе се доведам во ептен неубава ситуација...

Знам дека си во грозна ситуација и дека се чувствуваш крајно глупаво и безизлезно, ама пробај да го издржиш ова и да остане само на пишување по меил БЕЗ ДА МУ КАЖЕШ КОЈА СИ, пошто ќе се доведиш во многу грозна ситуација во која (верувај) не сакаш да се најдеш
важи срцке... ај послушај ме


Изменето од volkswagen - 28.Февруари.2010 во 12:49

и да и кажам и да не и кажам нема да имам фајде, барем вака нема да ме озборуваат...

а од друга страна, во професори верба да се нема