Поларната светлина ќе се гледа ширум светот

Жителите ширум планетата во наредните неколку дена може во текот на ноќта да ја видат поларната светлина.

Причината за ваквата појава се двете мали бури на Сонцето кои блеснаа во неделата, праќајќи илјадници тони сончева плазма право кон земјата.

Научниците велат дека жителите на американските држави од Мејн до Мичиген и кон северот може да забележат необична ноќна светлина на северниот дел на небото.

Географската ширина на Мејн е 44 степени северна ширина, а на Мичиген е 43 степени.

Географската ширина на Македонија е меѓу 40º 50' и 42º 20'.

Обично поларната светлина Aurora Borealis се гледа само во пределите во близина на Северниот пол, а изгледа како брзо променливи снопови со црвена и зелена боја како минуваат низ небото.

Сепак, бурите на Сонцето може да ги пратат и појужно. Американскиот центар за прогноза на времето во Вселената во Колорадо вели дека плазмата ќе стигне на Земјата веројатно вечерва или во среда пред зората.

Помалите бури на Сонцето, какви што беа забележани во неделата не претставуваат закана за сателитите и за електро-мрежата.

РОБОТ ЌЕ ГИ РЕШАВА МИСТЕРИИТЕ НА КЕОПСОВАТА ПИРАМИДА

По 4.500 години постоење на Големата пирамида во Гиза, се уште не е познато што се крие зад двете камени врати што се наоѓаат длабоко во нејзината внатрешност.

Долга низа години Големата пирамида, поточно пирамидата на фараонот Кеопс, со својата мистериозност ги привлекуваше, фасцинираше и фрустрираше многумината кои сакаа да ги откријат нејзините тајни.    

Пирамидата е изградена по наредба на фараонот Кеопс, пред 2.500 години п.н.е. Во срцето на пирамидата се наоѓаат две простории што претставуваат одаи на фараонот и неговата кралица.

 

Тим од универзитетот во Лидс, што соработува со египетскиот Врховен совет за антиквитети, подготвува робот што ќе треба да ја реши една од најстафрите мистерии во светот.

 

Двата тунела, што под агол од 45 степени се издигаат над одајата на фараонот водат надвор од пирамидата и за нив се верува дека се направени за да може душата на фараонот да стигне до ѕвездите.

Тунелите што се наоѓаат во одаите на кралицата се откриени во 1872 година и тие не водат надвор од пирамидата туку во нејзината внатрешност, До денеска не се дозна зошто служат овие тунели.

 

Во 1992 година истражувачите се обидоа да провлечат камера низ тунелите, но по 60 метри камерата беше блокирана од камена врата со две бакарни рачки. Со натамошни истражувања и бушења, во 2002 година, е откриена уште една врата, 20-тина сантиметри оддалечена од првата.

Ферми откри енергетски светлински сигнал


Светлинскиот сигнал 3C 454.3, сјаен извор на гама зраци од галаксија која е 7 милијарди светлински години далеку од нас, неодамна стана уште посјаен. Набљудувањата направени со телескопот за гама зраци Ферми потврдија дека од 15 септември 2009 година кај овој светлински објект значително е зголемено емитувањето на гама зраци (за околку 10 пати повеќе од претходните мерења), со што овој објект стана најсветол извор на гама зраци на небото.




Споредба на сликите од Ферми, направени на 3 ноември и 2 декември 2009 година, на кои се забележува осветлувањето на објектот 3C 454.3


Споредба на сликите од Ферми, направени на 3 ноември и 2 декември 2009 година, на кои се забележува осветлувањето на објектот 3C 454.3

3C 454.3 е светлински сигнал, објект т.н. блејзер (анг. blazer - не како палтото, туку како објект кој зрачи со интензивна светлина и се наоѓа во центарот на активни галаксии), кој всушност претставува млаз од енергетски честички кои се создадени од супермасивната црна дупка во центарот на галаксијата. Се смета дека повеќето галаксии во својот центар имаат супермасивни црни дупки, кои како што ја впиваат материјата од акрециониот диск кој ги опкружува може да создадат млазеви светлина и енергија во фантастични количини. Во случајот на 3C 454.3, еден од овие млазеви е насочен кон Земјата, па затоа може да го видиме и проучуваме.

Овој објект почнал да сјае и повеќе од пулсарот Вела (Vela) кој, со оглед на тоа што од нас е оддалечен само 1.000 светлински години, е најсветлиот извор на гама зраци на небото. Но, сега 3C 454.3 е скоро два пати посјаен од Вела во спектарот на гама зраците, иако е дури 7 милиони пати подалеку од Земјата. Исто така, 3C 454.3 значително сјае и во спектарот на инфрацрвените зраци, рентген зраците, радио зраците и видливата светлина.

Ова не е прв пат светлинскиот сигнал да покаже зголемување во интензитетот на светлината - забележан е скок во сјајот во мај 2005 и повторно во јули и август 2007.

Д-р Ерин Велс Бонинг (Dr. Erin Wells Bonning) од Центарот за астрономија и астрофизика при Јејл (Yale Center for Astronomy and Astrophysics) за ова вели: „Во 2005 објектот достигна 12-та магнитуда преку црвен филтер (R-band). Најголемата магнитуда која ја регистриравме сега е 13,83, што значи дека сè уште не е достигната сјајноста од 2005 година (помал сјај за фактор околу 5). На 19 јули 2007 достигна R-band магнитуда 13, повторно не толку сјаен како во 2005 година, но сепак посјаен од сега. Во 2005 не постоеа инструменти за гама зраци за набљудување на 3C 454.3, но блесокот во 2007 година беше набљудуван од AGILE со променливост над 100 MeV од 3+- 1 * 10^-6 cts/s/cm^s. Мерењата на Ферми и AGILE од 2 и 3 декември 2009 се за 6 до 9 пати повисоки. Интересно е тоа што, иако оптички објектот не е сјаен како во 2007, доста е посјаен во спектарот на гама зраците.“

Телескопот за гама зраци ФЕРМИ (претходно познат под називот GLAST) следи повеќе извори на гама зраци на небото. 3C 454.3 е само еден од десетте најсјајни извори на гама зраци кои се видливи за сателитот.

Иако објектот 3C 454.3 не е најсјајниот извор на гама зраци набљудуван од телескопите Свифт и Ферми, сепак во моментов е најпостојан сјаен извор на небото. Бонинг вели дека „и покрај тоа што изливите на гама зраци (Gamma Ray Bursts) и блејзерите се енергетски сигнали насочени кон нас, Лоренцовиот фактор (брзината на честичките во млазот) кај изливите на гама зраци е многу повисок од оној кај блејзерите, заради што тие изгледаат посјајни како резултат на специјалните релативистички ефекти“.

Набљудувањата на 3C 454.3 продолжуваат во сите бранови должини со цел да се регистрира светлинската крива на настанот и подобро се разберат периодичните блесоци во сјајот. Бонинг вели: „Изворот е релативно пасивен откако се појави од зад Сонцето и почна да го зголемува сјајот околу крајот на јули 2009. Потоа навлезе во сјаен период со доста брза варијабилност на сјајот и достигнување на врвот на секои 20 дена. Најскорешниот интензивен блесок започна кон крајот на ноември. Од 21 ноември 3C 454.3 го зголеми сјајот за фактор 3 и во оптичкиот и во инфрацрвениот дел од спектарот. Слично, и флуксот на гама зраците се зголеми за фактор 3 во опсегот 0,1-300 GeV во истиот период“.

Причината за наизменичните блесоци во сјајот на 3C 454.3 и другите слични објекти на небото сè уште е мистерија, но овој најнов настан ќе им даде на астрономите подобри податоци за откривање на можната причина.

За потенцијалната причина Бонинг вели: „Ова е поле на интензивни истражувања. Постојат бројни модели и можно е некои честички во определени региони на млазот да се возбудени или млазот можеби поминува во близина на нашето видно поле. Или, пак, постои друго објаснување.“

Повеќе телескопи во светот веќе се насочени кон овој блесок. Овие објекти зрачат во повеќе бранови должини, па 3C 454.3 е набљудуван од повеќе различни телескопи: покрај Ферми, и италијанскиот сателит AGILE го набљудува објектот во спектарот на гама зраците, телескопот Swift започна со набљудување на почетокот на декември, а мониторинг групата од Универзитетот во Бостон на чело со Алан Маршер (Alan Marscher) го набљудува објектот со VLBA (радио; 13GHz). Исто така, постои и радиоастрономска група во Мичиген, која набљудува со VLBA, како и група предводена од Јури Ковалев (Yuri Kovalev) од Институтот „Макс Планк“ во Германија.

Зошто има живот на Земјата?

Атмосферата на Венера е премногу топла и тешка за да може да се створи и одржи живот, додека пак атмосферата на Марс е премногу тенка и ладна.   Тоа ја остава Земјата избалансирана помеѓу двата соседни екстреми. Кои се карактеристиките што ја прават Земјата совршена за создавање и одржување на живот? Правите состојки: На планетата и треба вода, извор на енергија и хемиски градливи елементи како јаглерод, кислород, водород и хидроген, за да можат нам познатите живи форми да успеат. Правата кора: Гасовитите џинови и растопените светови не се сметаат. За среќа, Земјата поседува соодветна дистрибуција на елементите за да обезбеди загреано јадро и карпеста ‘прекривка’. Правата температура: Потребата за вода во течна состојба исто така значи дека температурата на планетата треба да и овозможи на водата да остане во течна состојба. Правата месечина: Нашата голема месечина ја обезбедува стабилноста на климата намалувајќи го влијанието на промените од планетарниот нагиб. Доколку нашата планета нема нагиб, тогаш нема да има ни годишни времиња, и спротивно, доколку има поголем нагиб тогаш би се соочиле со екстремни годишни времиња. Правата ѕвезда: Сонцето и ја обезбедува на Земјата потребната енергија за живот, и можеме да кажеме дека таа енергија е доста стабилна. Замислете како би било да печете нешто во рерна која во секој момент може да качи температура или да експлодира. Правото јадро: Земјиното цврсто внатрешно јадро и течното надворешно јадро играат клучна улога во заштита од смртоносна соларна радијација. Разликите во температурата и составот на овие две јадра го создаваат заштитното електромагнетно поле на Земјата. Правите соседи: Јупитер ја штити Земјата од постојаните ѕвездени бомбардирања. Научниците предвидуваат дека без овој гасовит џин, Земјата ќе биде изложена на 10.000 повеќе напади од астероиди и комети. Па затоа, бидејќи немаме каде на друго место да одиме, време е да се посветиме на заштита на околината во која живееме и да создадеме поубав живот за нас и за идните генерации!

Откриен нов астероид околу Нептун


Астрономите открија нов објект во регионот на орбитата на Нептун. Објектот, кој ја носи ознаката 2008 LC 18 е тројански астероид, што значи дека ја дели орбитата на некоја планета, во овој случај Нептун, и е лоциран во една од двете Лагранжови точки на стабилност долж орбитата. Кај Нептун, веќе беа познати шест астероиди во регионот на точката L4, но овој објект е првиот астероид откриен во регионот на Нептуновата L5 точка.



Новооткриениот астероид е означен со зелената стрелка. Другите светли точки на оваа фотографија се ѕвезди од позадината

Астероидот е откриен од тим од Институтот Карнеги, предводен од Скот Шепард (Scott Sheppard), кој при набљудувањата користел нова техника со која се блокира заднинската светлина што потекнува од галактичката рамнина и на тој начин полесно се набљудуваат помалите објекти во околината на надворешните планети од Сончевиот систем. Според проценките, новооткриениот астероид има дијаметар од околу 100 километри, а во Нептуновиот L5 регион може да има и до 150 други објекти со слични димензии. Досега се откриени толку мал број од овие тела затоа што тие се многу бледи и многу далеку од Земјата.


Шематски приказ на Лагранжовите точки на Нептун

Регионите L4 и L5 се области во орбитата на некоја планета на растојание од 60° пред и зад планетата, соодветно. За разлика од другите три Лагранжови точки, овие две се значително постабилни, па правта и другите објекти кои може да ја следат планетата се собираат во тие два региони. L5 регионот на Нептун е доста тежок за набљудување, затоа што се наоѓа во линијата на погледот во близина на галактичкиот центар.

За сега, Јупитер има најголем број на познати Тројанци – 4.076 (од февруари 2010).

Откриена најстарата галаксија

 Астрономите ја забележаа најстарата галаксија видена досега, создадена 600 милиони години по Биг бенг. Во нивниот извештај објавен во списанието "Нејчр" потврдуваат дека далечната заматена дамка која прв пат била забележана со вселенскиот телескоп "Хабл" е најоддалечената и според тоа најстарата галаксија фотографирана до сега. Галаксијата носи прилично негламурозно име УДФу-38135539, изјави тимот европски научници.
"Пишуваме извештај за забележувањето на фотони кои биле испуштени нешто помалку од 600 милиони години по Биг бен", пишуваат астрономите.
Светлината патува со брзина од 300.000 километри во секунда или околу 10 илјади километри годишно. Астрономите ја користат брзината на светлината како еден вид временска машина и забележувањето на светлина која била испуштена од објекти што се многу оддалечени им дава слика за тоа какви биле во минатото.
Во овој случај, галаксијата прв пат почнала да се движи пред 13 милијарди години, непосредно по Биг бенг. Оддалеченоста се мери со таканаречената "црвена промена", нешто слично како Доплеровиот ефект, само со светлина. Како што звукот на сирената на возот се менува во висина кога возот се приближува и се оддалечува, така се менува и бојата на светлината. Галаксијата има црвена промена со вредност 8,5 што значи дека е најоддалечената и најстарата видена до сега.

Пронајден можеби најстариот модерен човек

ako ovoj nema nekoj gen od segashnive makedonci...ustvari obratno....si go secham!

...arno vika ...prvion komentator!