Веродостојноста на Библијата

Приметив дека во некои коментари Библијата е омаловажувана како света книга, наводно не е целата веродостојна, има грешки, бла бла... Кои се вашите аргументи?
Таа дефинитивно е најпреведуваната книга во светот, единствената која преживеала толку долго низ историјата, со постојани информации кои не биле менувани низ вековите, тие стандарди и морални принципи објавени во Библијата ден денес не се надградени, и уште многу докази кои упатуваат дека таа е Божјиот Збор... Кој е проблемот?

Verodostojna vo odnos na sto?

Ako sakash da se zaposnaesh so istorijata na Biblijata, pisanijata vo nea, promenite koi se praveni so sobiranjeto na tie pisanija, preveduvanjata, stochnuvanjata na tekstovite, "popravkite" na tekstovite i terminite za da se dade "potochnata" i "pokorektnata" poraka i t.n., treba da izuchuvash Biblijska tekstualna kritika koja redovno se predava na univerzitetite niz svetot kade sto se izuchuvaat religiite. Ako ova go nema vo Makedonija, togash obidi se da najdesh literatura koja ja obrabotuva ovaa problematika.

Vo toa nema nishto "protivbiblijsko", "omalovazhuvachko" ili "bla, bla".

Promenite se dvizhat od ednostavni greshki vo pishuvanje na bukvi, pa do promena na zborovi, izostavuvanje na termini i premestuvanje na celi pasusi. Nekoi od tie promeni ne igraat nikakva povazhna uloga vo pisanijata, no nekoi drastichno ja menuvaat smislata na napishanoto. I toa se pravelo odsekogash, vkluchuvajki gi i modernite vreminja.

Ne bi shirel za sega povekje okolu toa, no za da ti ja zadovolam ljubopitlivosta kje ti dadam eden najsvezh primer koj e povrzan tokmu so makedonskiot prevod na Bibilijata.

Vo Vtora Kniga Mojseeva originalniot tekst veli:

Gospod e chovek od vojna (voin, Onoj koj pravi vojni); imeto mu e Gospod.
2Mojsie 15:3

Vo originalniot hibru tekst tochno se upotrebuva terminot "chovek od vojna" (iish - chovek). Mozhebi nekomu kje mu izgleda chudno kako mozhelo Gospod da se poistoveti so chovek bidejki na drugi mesta jasno e naznacheno oti Bog ne e chovek (Loo iish Eel). Poentata na upotrebeniot antropomorfizam ili figurativnoto izednachuvanje na Boga so chovekot, vo perpektiva na kazhanoto, e da se istakne voinstvenosta na Boga - taa e ista onakva kako sto e i kaj chovekot. Zatoa se veli deka "Gospod e chovek od vojna". Podobra komparacija od taa za slikovito objasnuvanje na ovaa Bozhja karakteristika teshko bi mozhelo da se najde.

Vo makedonskiot prevod ovoj stih ne e preveden kako sto e vo originalot poradi eksplicitnosta na napishanoto deka Gospod gi kreira, gi vodi i deka e nemilosrden vo vojnite, sto e kontradiktorno na podocnezhnata hristijanska doktrina, pa zatoa so blagoslov na G.G.Gavil toa e smeneto vo:

Gospod gi nishti vojnite; imeto mu e Gospod.

So promenata samo na eden zbor smeneta e celata poenta na posocheniot tekst, kako sto e napraven i obid na prikrivanje na eden od najvazhnite Bozhji atributi vo Stariot Zavet.


Lugjeto (vkluchuvajki gi i sveshtenicite) koi vo poslednive stotina godini studiraat religija, znaat za izmenite vo bibijskite tekstovi, no nikoj toa ne go iznesuva pred vernicite. Toj fakt ednostavno se premolchuva i postojano se povtoruva dogmata deka vo Biblijata nikogash ne bil menuvan nitu eden zbor.

Znachi nema nikakov problem so realnosta na Bibijskite pisanija, tuku problemot nastanuva koga se tvrdi neshto sto ne odgovara na vistinata i koga toa se vkovuva vo dogma.

Изменето од Messenger - 20.Август.2009 во 19:17

Зборот "веродостоен" значи дека нешто е достојно за верување т.е. дека може да му се верува. Кога велиме дека Бибијата е веродостојна книга ние христијаните велиме дека тоа е книга на која што може да и се верува.
Шпекулациите дека таа е менувана, поправана, дотерувана итн. едноставно ги сметам за недостојни за коментирање се додека некој не наведе сериозно обвинение кој, кога и каде менувал, поправал, дотерувал, додавал или одземал од Библијата.
Се разбира, кога зборувамe за веродостојноста и боговдахновеноста на Библијата пред се мислиме на библиските текстови кои се зачувани на оригиналните јазици (хебрејскиот, арамејскиот и коине грчкиот јазик, на јазици блиски на овие (денешните еврејски и грчки јазик)или пак на сериозните преводи како што се NIV - New International Version, NKJV - New King James Version, словенскиот превод на Библијата, германскиот, францускиот итн.
Оној македонски превод на Библијата на кој што стои "благословот на г.г. Стефан" содржи еден куп лапсузи, граматички грешки, смешни преводи (како на пример вештерки (Исаија 34:14) ) и затоа спаѓа во несериозните преводи на Библијата.
Ревидираниот превод издаден во декември 2006 е нешто посериозно, поправени се доста грешки, но за жал тоа не е нов превод, туку само ревидирање на стариот. Па затоа доколку некој сака да навлегува во длабочините на Божјото Слово и да се занимава со библиска егзегеза, би му препорачал да користи некој посериозен превод на некој од јазиците кои ги познава.

Сепак, дури и најстарите библиски манускрипти кои се зачувани на оригиналните јазици (или јазици блиски на нив) не се лишени од печатни или правописни грешки.
Книгите на Стариот Завет биле пишувани во периодот од 17 до 4 век пред Христос на пергаментите на кои се пишувало во тоа време, парчиња од Папирус, кои се распаѓале релативно брзо и било неопходно континуирано да се копираат (препишуваат). Ние денес знаеме дека поголемиот дел од Стариот Завет 3000 години се препишувал рачно, додека Новиот Завет уште плус 1400 години, во изолирани заедници, во различни земји и континенти, а сепак сите останале во основа непроменети.

Денес се најдени многу постари манускрипти (ракописи) кои можеме да ги искористиме за да ги потврдиме уште постарите ракописи. (пример Кумранските ракописи за кои што еднаш посветив цела тема: http://forum.idividi.com.mk/forum_posts.asp?TID=8955 ) Фактички ние имаме на располагање огромена колекција на ракописи на кои можеме да се повикаме за да ја потврдиме текстуалната веродостојност на нашиот сегашен документ.
За ракописите на Новиот Завет (ММС) ние имаме 5.300 грчки манускрипти или фрагменти од нив, 10.000 од латинската Вулгата и најмалку 9.300 други рани преводи. Се на се, ние сега имаме повеќе од 24.000 манускрипти или делови од Новиот Завет што можеме да ги користиме! Очигледно ова ни е доволно материјал за да можеме прецртаме некои варијабилни стихови кои евентуално би постоеле. Некој стих, или збор од некој стих, кој се појавува различно во некои манускрипти (пр. 70% го има во манускриптите, а 30% го нема) тоа е забележано во преводот со фуснота, најчесто доле под текстот.
Вакви пропусти на препишувачите има занемарливо малку и ова воопшто не го нарушува угледот на непроменливоста на Библијата.

Христијаните не одрекуваат дека имало печатни грешки во копиите на Стариот и Новиот завет. Тоа е надвор од можностите на секој човек, да не промаши ни една буква или знак при преписот на толкави книги било да се свети или обични.
Сепак можеме да бидеме сигурни дека оригиналните ракописи на Стариот и Новиот завет биле дирекно вдахновени од Бог и не содржеле никакви грешки.
Но за жал, овие оригинали, поради нивната старост и неиздржливоста на материјалот на кој биле напишани, не постојат повеќе.

Препишувачите биле наклонети кон два типа на печатни грешки, добро познати и документирани од експертите по манускриптална анализа. Едните се однесувале на правилното пишување на имињата (особено непознатите странски имиња), а другите се однесувале на броевите. Фактот што во основа биле овие два типа на грешки, го подржува аргументот за грешките на препишувачите. Ако навистина оригиналите биле контрадикторни, ние ќе имавме доказ за тоа во самата нивна содржина.
Важно е да се запомнe дека, како и да е, во Библијата не постои печатна грешка која засегнува некоја доктрина во Библијата. За жал, на нас луѓето, не ни е оставена таква прилика, поради некоја ситна печатна грешка, да имаме слобода да си го толкуваме Божјото Слово на свој начин и да си го приспособуваме кон нашите интереси. Далеку од тоа, Светиот Дух не допуштил таква грешка, и благодарение на Него, ние можеме да бидеме сигурни во веродостојноста и автентичноста на сегашните копии дека ја имаат истата порака од Бог за нас како и оригиналите.

Бидејќи Бог никаде не ветил беспрекорно препишување на Библијата, неопходно е да се признае дека само оригиналите биле вдахновени. Од таа причина, многу е важно ние да имаме еден постојан текстуален критички став, во смисла на детектирање на евентуално проникнатите грешки при процесот на препишувањето. Заклучокот од ова учење е дека Еврејските и Грчките текстови се толку неверојатно добро сочувани, што ние имаме полно право да тврдиме една посебна Божја промисла на ова поле и дека авторитетот на Библијата, во никој случај не е намален, поради тоа што копиите кои денес ги имаме содржат печатни грешки.

Исто така, нема превод кој е, или кој може да биде совршен. Со други зборови, сите преводи се чекор подалеку од оригиналот. Сепак, заклучокот на лингвистичката наука е дека Христијаните кои зборуваат англиски, барем тие, се неизмерно добро снабдени со мноштвото на одлични преводи и немаат причина да се мачат да заклучат дека вистинскиот Божји Збор е во нивниот досег. Навистина, од аспект на постојаните повторувања на главните теми во Библијата, и со постојаното сведочење на Светиот Дух со и низ Словото, ни еден сериозен превод на Библијата нема толку да и го уништи значењето, така да се покаже како некорисен да го направи читателот "мудар за спасението преку вера во Исус Христос" (2 Тимотеј 3:15).

Изменето од EvAngelos - 20.Август.2009 во 22:42

Подетално на оваа тема може да се прочита во:



Библијата е фалсификувана(извадоци на англиски)

Брошурата е инаку достапна и на македонски јазик во издание на Универзален живот.

Изменето од Majkl - 21.Август.2009 во 06:36

EvAngelos напиша: Зборот "веродостоен" значи дека нешто е достојно за верување т.е. дека може да му се верува. Кога велиме дека Бибијата е веродостојна книга ние христијаните велиме дека тоа е книга на која што може да и се верува. Шпекулациите дека таа е менувана, поправана, дотерувана итн. едноставно ги сметам за недостојни за коментирање се додека некој не наведе сериозно обвинение кој, кога и каде менувал, поправал, дотерувал, додавал или одземал од Библијата. Се разбира, кога зборувамe за веродостојноста и боговдахновеноста на Библијата пред се мислиме на библиските текстови кои се зачувани на оригиналните јазици (хебрејскиот, арамејскиот и коине грчкиот јазик, на јазици блиски на овие (денешните еврејски и грчки јазик)или пак на сериозните преводи како што се NIV - New International Version, NKJV - New King James Version, словенскиот превод на Библијата, германскиот, францускиот итн. Оној македонски превод на Библијата на кој што стои "благословот на г.г. Стефан" содржи еден куп лапсузи, граматички грешки, смешни преводи (како на пример вештерки (Исаија 34:14) ) и затоа спаѓа во несериозните преводи на Библијата. Ревидираниот превод издаден во декември 2006 е нешто посериозно, поправени се доста грешки, но за жал тоа не е нов превод, туку само ревидирање на стариот. Па затоа доколку некој сака да навлегува во длабочините на Божјото Слово и да се занимава со библиска егзегеза, би му препорачал да користи некој посериозен превод на некој од јазиците кои ги познава. Сепак, дури и најстарите библиски манускрипти кои се зачувани на оригиналните јазици (или јазици блиски на нив) не се лишени од печатни или правописни грешки. Книгите на Стариот Завет биле пишувани во периодот од 17 до 4 век пред Христос на пергаментите на кои се пишувало во тоа време, парчиња од Папирус, кои се распаѓале релативно брзо и било неопходно континуирано да се копираат (препишуваат). Ние денес знаеме дека поголемиот дел од Стариот Завет 3000 години се препишувал рачно, додека Новиот Завет уште плус 1400 години, во изолирани заедници, во различни земји и континенти, а сепак сите останале во основа непроменети. Денес се најдени многу постари манускрипти (ракописи) кои можеме да ги искористиме за да ги потврдиме уште постарите ракописи. (пример Кумранските ракописи за кои што еднаш посветив цела тема: http://forum.idividi.com.mk/forum_posts.asp?TID=8955 ) Фактички ние имаме на располагање огромена колекција на ракописи на кои можеме да се повикаме за да ја потврдиме текстуалната веродостојност на нашиот сегашен документ. За ракописите на Новиот Завет (ММС) ние имаме 5.300 грчки манускрипти или фрагменти од нив, 10.000 од латинската Вулгата и најмалку 9.300 други рани преводи. Се на се, ние сега имаме повеќе од 24.000 манускрипти или делови од Новиот Завет што можеме да ги користиме! Очигледно ова ни е доволно материјал за да можеме прецртаме некои варијабилни стихови кои евентуално би постоеле. Некој стих, или збор од некој стих, кој се појавува различно во некои манускрипти (пр. 70% го има во манускриптите, а 30% го нема) тоа е забележано во преводот со фуснота, најчесто доле под текстот. Вакви пропусти на препишувачите има занемарливо малку и ова воопшто не го нарушува угледот на непроменливоста на Библијата. Христијаните не одрекуваат дека имало печатни грешки во копиите на Стариот и Новиот завет. Тоа е надвор од можностите на секој човек, да не промаши ни една буква или знак при преписот на толкави книги било да се свети или обични. Сепак можеме да бидеме сигурни дека оригиналните ракописи на Стариот и Новиот завет биле дирекно вдахновени од Бог и не содржеле никакви грешки. Но за жал, овие оригинали, поради нивната старост и неиздржливоста на материјалот на кој биле напишани, не постојат повеќе. Препишувачите биле наклонети кон два типа на печатни грешки, добро познати и документирани од експертите по манускриптална анализа. Едните се однесувале на правилното пишување на имињата (особено непознатите странски имиња), а другите се однесувале на броевите. Фактот што во основа биле овие два типа на грешки, го подржува аргументот за грешките на препишувачите. Ако навистина оригиналите биле контрадикторни, ние ќе имавме доказ за тоа во самата нивна содржина. Важно е да се запомнe дека, како и да е, во Библијата не постои печатна грешка која засегнува некоја доктрина во Библијата. За жал, на нас луѓето, не ни е оставена таква прилика, поради некоја ситна печатна грешка, да имаме слобода да си го толкуваме Божјото Слово на свој начин и да си го приспособуваме кон нашите интереси. Далеку од тоа, Светиот Дух не допуштил таква грешка, и благодарение на Него, ние можеме да бидеме сигурни во веродостојноста и автентичноста на сегашните копии дека ја имаат истата порака од Бог за нас како и оригиналите. Бидејќи Бог никаде не ветил беспрекорно препишување на Библијата, неопходно е да се признае дека само оригиналите биле вдахновени. Од таа причина, многу е важно ние да имаме еден постојан текстуален критички став, во смисла на детектирање на евентуално проникнатите грешки при процесот на препишувањето. Заклучокот од ова учење е дека Еврејските и Грчките текстови се толку неверојатно добро сочувани, што ние имаме полно право да тврдиме една посебна Божја промисла на ова поле и дека авторитетот на Библијата, во никој случај не е намален, поради тоа што копиите кои денес ги имаме содржат печатни грешки. Исто така, нема превод кој е, или кој може да биде совршен. Со други зборови, сите преводи се чекор подалеку од оригиналот. Сепак, заклучокот на лингвистичката наука е дека Христијаните кои зборуваат англиски, барем тие, се неизмерно добро снабдени со мноштвото на одлични преводи и немаат причина да се мачат да заклучат дека вистинскиот Божји Збор е во нивниот досег. Навистина, од аспект на постојаните повторувања на главните теми во Библијата, и со постојаното сведочење на Светиот Дух со и низ Словото, ни еден сериозен превод на Библијата нема толку да и го уништи значењето, така да се покаже како некорисен да го направи читателот "мудар за спасението преку вера во Исус Христос" (2 Тимотеј 3:15).

ЕвАнгелос, според тебе како извонреден познавач на Библијата, кој од македонските преводи на Светото Писмо е најблиску до изворот?

biblijata e ...the biggest lie...na site vreminja!

ova nema da mu se dopadne na 'glavniot'...ama ,barem  ke stoi barem nekoe vreme,...dok ne se pojavi.............ili , ne?

ponekogash,...i prepotentnosta e...vulgarna!