неверникот ќе постане ли верник?

Не сум сигурна дека таму станува збор за бонтон........

Теист е човек што верува во Бога и целосно се предава во Неговите раце.

Атеист е човек што не верува во Бога (безбожник - тој Го нема Бога за свој сопатник и чувар).

Антитеист е човек кој Му пркоси на Бога (непријател Му е на Бога - се бори против Бога - богоборец).

ahmar1 напиша: ...душата се одвојува од телото и сега што...

Грешката (се разбира според мене) е што вие верниците погрешно го поставувате  постулатот дека има тело и има душа како засебни целини. И по нив после се полемизира (каде одат, што прават)! Нешто слично на схоластичкото учење, поточно схоластичкото дебатирање - колку ангели можат да застанат на врвот од една игла. Као, ангелите по дефиниција се разбира дека постојат, ама сега прашање е колку од нив можат да застанат! Така и овде, по дефиниција „се подразбира“ дека постои душа и натаму се дискутира што со неа!
Значи, според мене, душа, како нешто засебно, како нешто „опипливо“ или еден вид „материјално“, одделно од човековото тело не постои. „Душата“ е само резултат од себеспознавањето на свеста кај човекот, која пак е производ на материјалното, односно мозокот на човекот.
Полжавче, јас го кажав моето. Ти како сакаш сфати го. Само, пак ќе речам, ти верувај си во што сакаш, но притоа - анализирај. Запрашај се малку еве, за благословите. Анализирај ги нив: блажени се бедните по дух, блажени се кротките, тие кои тагуваат, тие кои страдаат, тие кои очекуваат награда таму горе, на небото ...
Јас би додал, блажени се тие кои го прифаќаат сево ова, бидејќи си наоѓаат оправдување, помирување и утеха за се што им се случува овде долу, на земјава. Народот треба да се држи покорен, да верува во бог, да прифаќа се што бог (читај: човек) им нуди како замена (награда) за нивната покорност!

abe ako ne znajte sami da se cuvate ni gospod ni dzaolot ne ve cuva

Дали неверникот ќе постане верник?

Еден патник раскажува: „Мои сопатници беа еден професор, кој беше неверник, и еден водач - Арап. Арапот често се молеше на Бога. Тоа го дразнеше професорот. Еднаш тој го праша Арапот:

- Дали ти си Го видел Бога?

- Не! - бил одговорот.

- Си го слушнал ли Неговиот глас, си зборувал ли со Него?

- Не, никогаш!

- Како тогаш можеш да бидеш толку глупав, та да веруваш во постоењето на Бога штом никогаш не си Го видел и не си Го слушнал?

Арапот ништо не одговорил. Следното утро професорот излегол од својот шатор, и откако разгледал наоколу, рекол:

Ноќва кај мојот шатор доаѓала камила.

- А ти ја виде ли? - прашал Арапот.

- Не! - одговорил професорот.

- Можеби го слушна нејзиниот глас?

- Не, не го слушнав!

- Како можеш да зборуваш дека таа била овде?

- Зар не ги гледаш трагите од камилските стапки врз песокот? Или си мислиш дека тие траги изникнале сами од себе? - рекол возбудено професорот.

- Не, јас тоа не го мислам; но јас, исто така, ги гледам трагите на божествената сила и слава на тој свет - рекол Арапот, покажувајќи со рака на Сонцето што изгревало, или си мислиш дека Сонцето изникнало само од себе?

Сега професорот молчел“

Mnogu interesni slucki, brate Miki P, mozebi e dobro i da gi stavis vo temata Poucni slucki, zatoa sto se navistina poucni.

Sekoja cest!

jas bev golem nevernik koj stalno hulese protiv boga kako bog da e kriv za se ona sto ne go dobivav vo zivotot,i ne samo toa sto bev ateist nego stanav i antiteist ,pa se do onoj moment dodeka bozjata milost ne se izlea na mene, pa da svatam deka bog e ziv i deka se grizi za ljujgeto .
slava na boga sega i vo vecni vekovi amin!!!