IDIVIDI forum Веб сајт
почетна страница почетна страница > Стил на живот > Уметност , култура и традиција
  Активни теми Активни теми RSS - СТИХОВИ КОИ ВЕ ДОПРЕЛЕ
  најчести прашања најчести прашања  Пребарувај форум   Настани   Регистрирајте се Регистрирајте се  Влез Влез

СТИХОВИ КОИ ВЕ ДОПРЕЛЕ

 Внеси реплика Внеси реплика страница  <1 6263646566 67>
Автор
Порака
SVOJA Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 28.Мај.2013
Статус: Офлајн
Поени: 2159
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај SVOJA Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 09.Септември.2014 во 14:19
"На таа што никогаш не ми веруваше дека ја сакам повеќе од светов и од себе си - кажете и!"
На таа што никогаш не ми веруваше дека ја сакам повеќе од светов и од себе си
На онаа која стално и каснев и и се понашав ко за се К*р да ме боли
На таа што за првиот роденден откога бевме заедно не и се појавив зашто немав пари за поклон оти три дена од радост не се отрезнив
На таа што и се смеев и и велев де де де кога и е тешко оти знаев дека ме има мене и никогаш и за било што нема да ме изгуби
На таа што и држев лутина ко на душман и крвник, а сакав само кришем на полноќ на врата да ми заѕвони и да ме стега во прегратки ко со канџи.
https://m.youtube.com/watch?v=mcYu5Vg_YH8
Да ме стега само и да се насмее и цела ноќ да не ме отпушти.
На таа што знаеше да ми каже оти претерувам и оти не знам за почит
На онаа која од вонземска љубов се исплаши
На онаа која сакаше сериозни ама романтични
Немојте никогаш да и кажете!
Ве молам немојте никогаш да и кажете еве ви кажувам ако ја сретнете нејзе некогаш немојте никогаш да и кажете ви кажувам за да не ви се испушти!
Дека Петар Пан е мртов.
Дека Петар Пан е всушност ангел кој по небото до Рајот ги придружува детските душички.
Оставете ја да верува дека ќе ме заборави и дека времето се лечи!
Како Венди.
Како Венди.
Оставете ја да мисли дека е лесно со толкава љубов и тежок мрак во себеси несериозен да си.
Таа многу ја сакаше Венди.
Јас знаев дека Петар Пан е мртов и дека е тој ангелот кој починати дечиња да не се изгубат по небото до Рајот ги носи.
Го знаев тоа од шест години ама го криев.
Го криев од нејзе и никогаш не го изустив.
Никогаш.
Само кога ќе ми кажеше дека сум несериозен и недораснат и ќе пораснеш ли еднаш и се дерев :прекини !
прекини !
со солзите на очи.
Оти не сакав никогаш да ме поистоветува со некој си Петар Пан.
Оти тоа значеше дека таа е Венди, а нејзе најмалку сакав нешто такво да и се случи!
На таа што никогаш не ми веруваше дека ја сакам повеќе од светов и од себе си кажете и дека времето се ама баш се лечи!
Нека верува во тоа и нека е среќна!
Нека биде среќна!
Спокојно нека остари.
На таа која никогаш не ми веруваше дека ја сакам повеќе од себе си никогаш не и кажав зашто хистерично и викав Прекини Прекини кога мене со Петар Пан синдром знаеше да ме накити.
На таа која никогаш не ми веруваше дека ја сакам повеќе од себе си никогаш не и кажав колку е тешко со толкав мрак на плеќи и толкава љубов во гради - несериозен да си!
Ама вие кажете и!
Кажете те и!
RODENA SREDE PURPURNI VODOPADI,DETE NA ZVEZDITE,GOSPODARKA NA ZELBITE,RATNIK,TRAGAC TAINSTVEN OSAMENIK.
Кон врв
zamislena Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 03.Јануари.2010
Статус: Офлајн
Поени: 14566
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај zamislena Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 17.Октомври.2014 во 22:57
Раѓањето на пеперутките

Велат пепрутки имам во стомакот
кога љубовта се раѓа…
Растреперени пеперутки ми се раѓаа
при секој твој тон на музички ноти
завиен во својата стутулена форма
откривајќи го светот…Велат пеперутките носат
среќа и растрепереност…
Се раѓаат со пролетта,
умираат на зајдисонце,
а пак растреперени во крилата…
Метафорички слободни,
а заробени во времето на својот век,
заробени во своето постоење,
заробени во своето времетраење…
Метафорички слободни
и што имаат од метаморфозата
на создавањето кога траењето им е
доволно кратко,
но шарено и уникатно
да се впијат во природата…
Растреперени пеперутки ми се раѓаа…
Сега растреперено умираат...
С.Б.
Кон врв
zamislena Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 03.Јануари.2010
Статус: Офлајн
Поени: 14566
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај zamislena Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 24.Ноември.2014 во 20:56
Ја доби како на лотарија уште кога и спомна „кафе“. 
Скопско мангупче. 
Таквите секогаш знаеле како. 
Експлодираше како ненадеен електрицитет, 
се` она што стоеше меѓу нивните секојдневни ѕиркања. 
И го пиеше погледот 
И на секој случаен допир и ја вознемирваше кожата. 
Копнееше за него. 
Знаеше дека беше негова уште од првиот ден. 
Глумеше по малку незаинтересирана. 
Глумеше недостапна. 
Ама се топеше во неговите прегратки. 
Слатка и мала со него. 
Сјаеше до него. 
Беше негова, ама никогаш не му припаѓаше.
Општеството не им даде.
Прости предрасуди.
Тој си остана мангуп.
Таа си остана „недостапна“.
А очите и` светкаа.
Нему секоја вечер му одеше да ја бара во некоја друга.
Од инат.
За да си докаже дека е мангуп.
Ама ни пијанствата не му ја бришеа желбата да биде само негова.
Секој ден ја посакуваше.
Се` повеќе и се` повеќе.
И стануваше се` пожеден.
Се` побесен, а неговиот поглед се` побурен.
Си го мразеше скопскиот фраерлук и уште толку повеќе ја збунуваше.
Таа играјќи некоја игра не му ги сфати сигналите.
Фати погрешна фреквенција и се разочара.
И повторно секоја вечер му ги сонуваше допирите.
Ама повеќе никогаш не се надеваше.

И беше еднашка.
Ја доби како на лотарија.
Отсекогаш беше негова.
Ама никогаш не му припаѓаше.
И прости предрасуди.
Останаа на пол приказна недовршена.
Ради фраерлукот.
Ради погрешните фреквенции.
Ради стравот.
Ради инатот.
Тој си остана мангуп.
Таа „недостапна“......

M.J
Кон врв
mrzla Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)
натурална девојка

Регистриран: 14.Мај.2008
Статус: Офлајн
Поени: 13330
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај mrzla Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 10.Декември.2014 во 03:32
Мамо ти си втора најубава жена на светот
А која е првата?
Исто ти само кога се смееш.
И бричот падна на колена пред зборот:

Те преколкувам кажи како да се наострам како тебе,сакам да колам без да пуштам крв
Кон врв
SVOJA Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 28.Мај.2013
Статус: Офлајн
Поени: 2159
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај SVOJA Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 16.Декември.2014 во 13:41
ПЛЕМЕ ОД ДВАЈЦА

не е само тој мирис што ме распаметува:
во секоја пора од телото имам по зрно
од твојата суштина – лесно се навлеков
на тебе, на сите твои чудесни магии
кои низ мене прскаат секој еден ден.
зашто ти си: именувана и доживеана
потполно инстинктивно и совршено
точно – во некој само насетен ритуал
ние ја скокнавме иницијацијата
на сите познати племиња.
ние сме племе од двајца,
огнена моја, моја шумо
во која ловам и нè сокривам.
ти ловиш со мене и пред мене:
слушаш подобро, душкаш подобро;
кога ми се приспива, ти ми ја ставаш
главата во скутот. и им шепкаш
на птиците дека твојот љубен спие...
сето тоа го знам. јас сето тоа го знам.
ти го земам телото под своето
и долго, долго те топлам, за врела
да се разбудиш, полна сила
полна сокови од кои ќе се напиеме.
обилно и во тишина, додека птиците
над нашите намирисани тела упорно
нè повикуваат на игра.
RODENA SREDE PURPURNI VODOPADI,DETE NA ZVEZDITE,GOSPODARKA NA ZELBITE,RATNIK,TRAGAC TAINSTVEN OSAMENIK.
Кон врв
zamislena Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 03.Јануари.2010
Статус: Офлајн
Поени: 14566
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај zamislena Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 16.Декември.2014 во 22:30

ДОВИКУВАЊЕ, НАМАМУВАЊЕ

ела, усните ми се испукани
прстите ми треперат, во градите
ми татни небаре година има
откако те видов; ела, дојди
да те мириснам – те душкам
во сите долги километри,
над реки и под мостови,
во облаци и под крилја,
тебе те мирисам. и кога
сум на автопат, ширум отворам
за да ти го најдам здивот
во километрите што тркалајќи се
секогаш мирисаат не само на копнеж
туку на ламтеж и оган во вените
мирисаат: сакам кога се враќам
кон тебе. сакам кога те вкусувам,
во секој залак на пат, во секој
касај дома: ти си мојата храна,
ти си онаа што ќе ме пренесе
преку прагот – земи ме за рака,
или крени ме и внеси ме, таму.
ти верувам, безгранично.

25.11.2014, 04:19

Игор Исаковски

Кон врв
zverka_ Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 11.Декември.2008
Статус: Офлајн
Поени: 6604
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај zverka_ Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 16.Декември.2014 во 22:44
Сергеј Јесењин: ДАЛЕКА ВЕСЕЛА ПЕСМА

Неко песму весело певуши,
Далеко је, далеко од мене.
И ја хоћу ту песму у души,
Ал' не дају груди разбијене.

Узалудно душа за њом жуди,
У грудима тражи сличне звуке,
Зато што су и снагу и груди
Изнуриле невоља и муке.

Одвећ рано мисли ми полећу
Ка сновима земље идеала.
Рано почех да ропћем на срећу
И мислим шта прошлост ми је дала.

Рано душом, страсно, узаврело,
Тражих себе у дане суморне,
Па не могу да певам весело,
Немам снаге, груди су уморне
Јас сум 99% сигурна дека луѓето ме озборуваат,но 100% сум сигурна дека баш "ме заболи" за тоа!!!
Кон врв
SVOJA Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 28.Мај.2013
Статус: Офлајн
Поени: 2159
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај SVOJA Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 18.Декември.2014 во 19:02
ПОНЕКОГАШ, ПОСТОЈАНО ПОНЕКОГАШ
понекогаш ти доаѓа
во денот да проживееш
три дена и три ноќи
во здивови забрзани
како локомотива, со полна сила
да протатниш низ времето.
понекогаш ти доаѓа
денот да го одлебдиш
со душата скокоткана
од пердуви и топли
насмевки кои полни сила
ѕунат низ просторот.
понекогаш, навистина,
понекогаш, силата е пикната
под топол превез од тишина
која лебди меѓу денот и ноќта,
која забрзано дише, насмевната,
постојано во своето понекогаш.
И.И
RODENA SREDE PURPURNI VODOPADI,DETE NA ZVEZDITE,GOSPODARKA NA ZELBITE,RATNIK,TRAGAC TAINSTVEN OSAMENIK.
Кон врв
alexa_1 Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 07.Април.2012
Статус: Офлајн
Поени: 1378
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај alexa_1 Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 04.Април.2015 во 19:25
KO SAM, ŠTA SAM

Ko sam? Šta sam? Samo sanjalica
kojoj oko ispi magle let.
I svoj život uzgred, tužna lica,
ja proživeh uz ostali svet.

I s tobom se ljubim po navici -
mnogo puta već se ljubih s drugom,
k'o da kresem vatru po šibici,
nežne reči šapucem ti dugo.

"Draga moja", "mila", "znaj, doveka" -
duša hladna ostaje u svemu,
kad se darnu strasti kod čoveka,
nema više istine u njemu.

Zato moja duša i ne preza
od ljubavi ledom zalivene,
ti si moja lutalica breza
sazdana za druge i za mene.

Ali uvek, tražeć' srodnu sebi,
mučeći se bez nežnosti pune,
nimalo se ne ljutim na tebe,
nimalo te i nikad ne kunem.

Ko sam? Šta sam? Samo sanjalica
kojoj oko ispi magle let,
i voleh te uzgred, tužna lica,
isto tako k'o ostali svet.

Sergej Jesenjin
Човек гледа добро само со срцето, најсуштественото е невидливо за очите.
Кон врв
alexa_1 Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 07.Април.2012
Статус: Офлајн
Поени: 1378
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај alexa_1 Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 08.Април.2015 во 19:34
Euridika

Dušo, reci, koliko patnje možeš podnijeti?


A
ti, drug mog duha, zbog koga sam se
gazeci tvrdu koru zemlje
survala
tri puta dole u duboku dubinu -
zbog mene koliko patnje
možeš podnijeti?

Izbljuvana iz grotla sramote
iz beznadnog,
užarenog pijeska
tvoga bespuca, srušila sam se
u gorko-slani vir
uzburkanog mora


tvoja patnja me je poput mora preplavila


i
bol i smrt su do kosti prodrli.
Nježna pjesma, tihi potok frule da
l' ce
povratak donijeti? Jer tebe je moja
tamna smrt poput mora
preplavila.


Da l' ceš me nazad dovesti? Živ do dna
pakla
si tonuo da bi me snagom
tihe pjesme izbavio, mene, koja
je u
tebi živjela, umrla i potonula


zbog mene koliko patnje možeš
podnijeti?

Beney Zsuzsa
Човек гледа добро само со срцето, најсуштественото е невидливо за очите.
Кон врв
Omar Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)
Too young to die...

Регистриран: 22.Февруари.2009
Статус: Офлајн
Поени: 12633
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај Omar Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 08.Април.2015 во 23:25
Секогаш кога ќе ги прочитам овие стихови ми се ежи кожава:

Do not stand at my grave and weep;
I am not there. I do not sleep.
I am a thousand winds that blow.
I am the diamond glints on snow.
I am the sunlight on ripened grain.
I am the gentle autumn rain.
When you awaken in the morning's hush
I am the swift uplifting rush
Of quiet birds in circled flight.
I am the soft stars that shine at night.
Do not stand at my grave and cry;
I am not there. I did not die...
Кон врв
alexa_1 Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 07.Април.2012
Статус: Офлајн
Поени: 1378
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај alexa_1 Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 10.Април.2015 во 20:52
Liši me vida: gledaću tvoj lik,
zapuši uši moje: slušaću te,
onemi me: al' zvaću te kroz krik,
bez nogu još ću k tebi naći pute.
Slomi mi ruke: hvataću te srcem;
zaustaviš li srce meni, sam
moj mozak tad će kucati i bdeti;
a ako mi i mozgom užgaš plam -
na krvi svojoj ja ću te poneti.

Rilke
Човек гледа добро само со срцето, најсуштественото е невидливо за очите.
Кон врв
alexa_1 Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 07.Април.2012
Статус: Офлајн
Поени: 1378
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај alexa_1 Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 09.Мај.2015 во 13:13
Oprostajno pismo G.G.Markesa

Zaljubljen u ljubav

Kad bih imao jedan komadic zivota,
dokazivao bih ljudima koliko grese
kad misle da prestaju da se zaljubljuju kad ostare
a ne znaju da su ostarili kad prestaju da se
zaljubljuju.

Kad bi Bog za trenutak zaboravio da sam ja
samo krpena marioneta,
i podario mi komadic zivota,
moguce je da ja ne bih kazivao sve sta mislim,
ali nesumnjivo bih mislio sve sto kazem.

Stvari bih cenio ne po onome sto vrede,
vec po onome sto znace,
spavao bih manje, sanjao vise,
shvatio sam da svaki minut koji provedemo
zatvrenih ociju,
gubimo sezdeset sekundi svetlosti.

Hodao bih kad drugi zastanu,
budio se dok ostali spavaju.
Slusao bih druge kad govore,
i kako bih uzivao u sladoledu od cokolade.

Kad bi mi Bog poklonio komadic zivota,
oblacio bih se jednostavno,
izlagao potrbuske suncu,
ostavljajuci otkrivenim ne samo telo,
vec i dusu.

Boze moj, kad bih imao srce,
ispisivao bih svoju mrznju na ledu
i cekao da izgreje sunce.

Slikao bih Van Gogovim snom na zvezdama
jednu Beneditijevu poemu,
a Seratovu pesmu bih poklanjao kao serenadu
u casu svitanja.

Zalivao bih ruze suzama,
da bih osetio bol od njihovih bodlji
i strastveni poljubac njihovih latica.

Boze moj, kad bih imao jedan komadic zivota...
Ne bih pustio da prode nijedan jedini dan
a da ne kazem ljudima koje volim da ih volim.

Uveravao bih svaku zenu i svakog muskarca
da su mi najblizi
i ziveo bih zaljubljen u ljubav.

Dokazivao bih ljudima koliko grese kad misle
da prestaju da se zaljubljuju kad ostare,
a ne znaju da su ostarili kad prestanu da se
zaljubljuju.

Deci bih darovao krila,
ali bih im prepustio da sama nauce da lete.
Stare bih poucavao da smrt ne dolazi sa
staroscu
vec sa zaboravom.

Toliko sam stvari naucio od vas, ljudi...
Naucio sam da citav svet zeli da zivi
na vrhu planine,
a da ne zna da je istinska sreca u nacinu
savladavanja litica.

Shvatio sam da kad tek rodeno dete
stegne svojom malom sakom,
po prvi put, prst svog oca,
da ga je uhvatilo zauvek.

Naucio sam da covek ima pravo
da gleda drugog odozgo
jedino kad treba da mu pomogne da se uspravi.

Toliko sam toga mogao da naucim od vas,
premda mi to nece biti od vece koristi,
jer kad me budu spakovali u onaj sanduk,
ja cu na zalost poceti da umirem.
Човек гледа добро само со срцето, најсуштественото е невидливо за очите.
Кон врв
SVOJA Кликни и види ги опциите
Сениор
Сениор
Лик (аватар)

Регистриран: 28.Мај.2013
Статус: Офлајн
Поени: 2159
Опции за коментарот Опции за коментарот   Благодарам (0) Благодарам(0)   Цитирај SVOJA Цитирај  Внеси репликаОдговор Директен линк до овој коментар Испратена: 30.Мај.2015 во 20:51
.....И ќе го забранам имeто твое да се спомнува околу мене.
А ќе те сакам.
Дур сум жив ќе те сакам.
И нема никогаш да ти кажам пак.
Да чуеш од моја уста или глас.
А ќе ме гледаш.
Ќе ме гледаш...
D.L
RODENA SREDE PURPURNI VODOPADI,DETE NA ZVEZDITE,GOSPODARKA NA ZELBITE,RATNIK,TRAGAC TAINSTVEN OSAMENIK.
Кон врв
 Внеси реплика Внеси реплика страница  <1 6263646566 67>
  Сподели тема   

Скок до Овластувања Кликни и види ги опциите

Forum Software by Web Wiz Forums® version 10.03
Copyright ©2001-2011 Web Wiz Ltd.

Страницата е генерирана за 0,297 секунди.