Божиќно писмо од Исус

Boziknoto pismo od ISUS ja otslikuva realnata slika za praznuvanje na Bozik, vo pogolemiot del na svetot.

Namesto na toj den site da ja citaat Biblijata i da se molat za beriket na semejstvoto, drzavata i planetata i da blagodarat za ragjanjeto na Spasitelot, imeto ISUS ne se ni spomnuva, se kitat elki, se davaat podaroci i se lumpuva...

Jas ja prifakam pokanata dragi ISUSE, Ti da bides domakin a nie da bideme tvoi gosti i da uzivame vo tvoeto prisustvo

                   AMIN!

spiros напиша:  ... Одеднаж и тие почнаа длабоко да сочувствуваат

Реков, од приложеното секој може да заклучи дека Спирос има прекрасни деца!
btw. Спиросе, може ли да дознаеме на која возраст се? Еве кај мене се ќерката 16, а синот 13 .

Може една ироночна (во никој случај злонамерна) забелешка на твоја сметка Спиросе?

spiros напиша:  ... Мојата жена сеуште спиеше , но дури и нејзиното лице не беше толку мрачно колку предтоа...

Веројатно ова е последица на тоа што таа почнала да сонува како е на забава(та) со роднините!

spiros напиша: Минатиот Божиќ мојата единствена сестра (по тело) - кај која сум бил поканет другите години - ме одопокани и и кажа на женами дека премногу зборувам за ИСУС и тоа им го расипува расположението на гостите. Мојата жена и двете дечиња тагуваа со неопшива болка. Мојата болка ја знаеше само ЕДЕН! На таа света ноќ - кога сите со своите најмили се веселат, јадат, пијат, менуваат подароци итн - мојата малечка фамилија беше како згасната. ... Моите дечиња храбро го поднесуваа “поразот“. Тие се трудеа во ниеден момент да не ми префрлат за тоа што тие вечерва се останати без Божиќна забава.

Спиросе, многу убаво ја отслика целата ситуација. Пред се искрено. Навистина е жално што сите сте се чувствувале „отфрлени“ во дадената ситуација. Но тука не се криви ниту сестра ти, ниту зет ти, ниту било кој друг. Прости ми, но ќе речам дека до тебе е вината.
Како што ти не сакаш да слушаш „мрсни вицови“, посебно не на тој ден, така има некои други луѓе кои не сакаат да слушаат „проповеди“ од твоја страна, луѓе кои сакаат на свој сопствен начин да празнуваат. Така како што тие самите оценуваат дека е најдобро. Исто како што сакаш и ти, нели?
Никој не те тера да кажуваш и ти „мрсни вицови“, но сепак треба да ги почитуваш желбите, потребите и во крајна рака убедувањето на другите. Секако, тука спаѓаат и твоите најблиски - семејството. Да, верувам дека твоите дечиња се добро воспитани и нема јавно да го изразат своето незадоволство, својата тага од скратувањето на една забава, прилика да бидат со своите роднини. Тие се ќе сторат за да ти угодат тебе. А ти? Зошто ти, како татко кој треба да даде пример, „херојски“ не ги прифати нивните желби? Или ти мислиш дека тоа за нив не е добро?
Уште еднаш ќе речам, прости ми што завлегувам односно коментирам за во твојот приватен живот и што ти кажувам како треба ти да се однесуваш. Но сепак, штом ти го изнесе ова јавно, сигурно си бил свесен за фактот дека тоа ќе наиде на секакви коментари, позитивни и критички.

VasilK напиша: Како што знаете, одново се приближува Мојот роденден. До сега било обичај да се приредуваат прослави по повод Мојот роденден, па веројатно ќе бида така и оваа година. Убаво е кога луѓето макар еднаш годишно се сеќаваат на Мене. Ете, се сеќавам на минатогодишната прослава. Трпезите беа раскошни, се јадеше, се пиеше, а и подароци се разменуваа. Но, знаете што? Јас не бев поканет на прославата! Сакав да присуствувам, но пред нос ми ја затворија вратата и не ме пуштија внатре. Не бев посебно изненаден; ова се повторува веќе многу години по ред. Сепак, јас влегов на прославата тајно, како невидлив, седнав во едно ќоше и ги набљудував славениците. Луѓето јадеа, пиеја, играа и се веселеа. Кога дојде полноќ, почнаа да си честитаат и да се прегрнуваат. Се надевав дека некој и Мене ќе ме прегрне, но никој не ми пријде. Потоа почнаа да отвораат подароци и да си ги подаруваат еден на друг. Се понадевав дека можеби и за Мене ќе има некој подарок, но немаше. Како би се чувствувал ти, ако токму на твојот роденден сите присутни си разменат подароци, а за тебе нема!? Во тој момент сфатив дека воопшто не сум пожелен на забавата, па тивко си заминав. Сакав само да се сетат на Мене, дека пред 2000 години Јас дојдов за да им го спасувам животот на сите луѓе и таа мисија ја платив со сопствениот живот. Но, попусто. И овојпат, место за Мене немаше. Затоа сакам да ве известам за следново: Јас решив да си приредам Своја прослава: величествена, раскошна, весела - каква што никој никогаш не видел! Денес испраќам покани; поканет си и ти - да, токму ти! Ако сакаш да дојдеш на Мојата прослава, ќе ти резервирам место, но треба да ми одговориш; во Мојот список со имињата на гостите ќе го напишам и твоето име, со златни букви! На Мојата прослава ќе присуствуваат само оние кои ќе одговорат на Мојата покана и ќе си направат резервација кај Мене. Ако планираш да дојдеш на Мојата прослава, би те замолил да ми помогнеш, така што ќе ја умножиш Мојата покана и ќе им ја дадеш лично на сите твои роднини, пријатели и други познаници. Сакам да имам многу гости! Те очекувам на Мојата прослава! Очекувам со себе да донесеш голем број твои роднини и пријатели! Се гледаме! Те сака, Исус Христос Имануел ‡ секогаш со тебе!--Превземено од непознат писател со веќе добро познат Автор ;)

Прекрасно напишано.

Минатиот Божиќ мојата единствена сестра (по тело) - кај која сум бил поканет другите години - ме одопокани и и кажа на женами дека премногу зборувам за ИСУС и тоа им го расипува расположението на гостите.

Мојата жена и двете дечиња тагуваа со неопшива болка. Мојата болка ја знаеше само ЕДЕН!
На таа света ноќ - кога сите со своите најмили се веселат, јадат, пијат, менуваат подароци итн - мојата малечка фамилија беше како згасната.
Мојата жена - потполно разочарана од мене, зошто не ја допирам устата и не се аранжирам со оние кои и “мрсни вицови“ знаат да кажуваат дури и на таа света ноќ - уште рано вечерта, легна како мртва в кревет.

Јас неможев повеќе да им ги гледам нивните тажни очиња. Им предложив да излеземе во ноќта, да се искачиме до ближното ридче од кое се гледа целото село и околните села и одтаму со нашите срца да им посакаме на сите Среќен Божиќ.
Додек одевме низ селото како би се искачиле на ридчето, низ прозорите се гледаа топло запалените светилки, многу разиграни и раззборени силуети, детски радосни крици итн.
Моите дечиња храбро го поднесуваа “поразот“. Тие се трудеа во ниеден момент да не ми префрлат за тоа што тие вечерва се останати без Божиќна забава.

Искачувањето на ридчето ми се чинеше како искачување на монт еверест. Мислев дека целата темнина од безкрајниот универзум се натоварила надмене и мојата малечка фамилија. Но баш тогаш - како никогаш дотогаш - почнав на еден чудесен начин да сочувствувам со Марија и Јосиф и сите осамени и одбиени луѓе на светов! Тоа сочувство ми даде една Светлина и Снага по која ќе го паметам Божиќот 2007! Се вратив со децата дома и им раскажав за осаменоста на Марија и Јосиф. Одеднаж и тие почнаа длабоко да сочувствуваат и СВЕТЛИНАТА почна да ги грее нивните лица. Мојата жена сеуште спиеше , но дури и нејзиното лице не беше толку мрачно колку предтоа. Светлината почна да се шири!

Да ИСУСЕ јас одсрце би дошол на твојата голема забава! Но те молам причекај додека се облечам пристојно и изнајдам добар начин на моите најмили и на сите луѓе да ги поканам и поттикнам да го сторат истото.

АМИН

п.с. Ти благодарам што лани ја допушти оваа случка и те молам потполно да и простиш на мојата сестра, мојот зет и сите нивни пријатели!      

Изменето од spiros - 23.Декември.2008 во 01:45

Како што знаете, одново се приближува Мојот роденден. До сега било обичај да се приредуваат прослави по повод Мојот роденден, па веројатно ќе бида така и оваа година. Убаво е кога луѓето макар еднаш годишно се сеќаваат на Мене.

Ете, се сеќавам на минатогодишната прослава. Трпезите беа раскошни, се јадеше, се пиеше, а и подароци се разменуваа. Но, знаете што? Јас не бев поканет на прославата!

Сакав да присуствувам, но пред нос ми ја затворија вратата и не ме пуштија внатре. Не бев посебно изненаден; ова се повторува веќе многу години по ред. Сепак, јас влегов на прославата тајно, како невидлив, седнав во едно ќоше и ги набљудував славениците. Луѓето јадеа, пиеја, играа и се веселеа. Кога дојде полноќ, почнаа да си честитаат и да се прегрнуваат. Се надевав дека некој и Мене ќе ме прегрне, но никој не ми пријде. Потоа почнаа да отвораат подароци и да си ги подаруваат еден на друг. Се понадевав дека можеби и за Мене ќе има некој подарок, но немаше. Како би се чувствувал ти, ако токму на твојот роденден сите присутни си разменат подароци, а за тебе нема!? Во тој момент сфатив дека воопшто не сум пожелен на забавата, па тивко си заминав.

Сакав само да се сетат на Мене, дека пред 2000 години Јас дојдов за да им го спасувам животот на сите луѓе и таа мисија ја платив со сопствениот живот. Но, попусто. И овојпат, место за Мене немаше.

Затоа сакам да ве известам за следново: Јас решив да си приредам Своја прослава: величествена, раскошна, весела - каква што никој никогаш не видел! Денес испраќам покани; поканет си и ти - да, токму ти! Ако сакаш да дојдеш на Мојата прослава, ќе ти резервирам место, но треба да ми одговориш; во Мојот список со имињата на гостите ќе го напишам и твоето име, со златни букви!

На Мојата прослава ќе присуствуваат само оние кои ќе одговорат на Мојата покана и ќе си направат резервација кај Мене. Ако планираш да дојдеш на Мојата прослава, би те замолил да ми помогнеш, така што ќе ја умножиш Мојата покана и ќе им ја дадеш лично на сите твои роднини, пријатели и други познаници. Сакам да имам многу гости!

Те очекувам на Мојата прослава! Очекувам со себе да донесеш голем број твои роднини и пријатели!

Се гледаме!

Те сака,
Исус Христос Имануел ‡ секогаш со тебе!

--
Превземено од непознат писател со веќе добро познат Автор ;)