Феномен на клеточно помнење

   Тврдо срце, лошо срце, скршено срце, широко срце..Отсекогаш срцето како орган било поврзувано со емоциите. Во постаро време-на извесен начин и со душата. 

Пред некое време гледав многу убава научна емисија (затоа темава ја поставив овде а не во Мистерии), би сакала да ја споделам со вас, и да видам што мислите.

Направени се многубројни истражувања за да се испита еден чуден феномен: имено, кај лица на кои им е трансплантирано срце, се разбира од жртва на некој немил настан, многу брзо по трансплантацијата добиваат особини на лицето од кое е земено срцето. Тоа беше навистина чудно, на пример, на камионџија, полуписмен на кого му беше трансплантирано срце од починат писател-и самиот почнува да пишува поезија!!! Или некој што не покажувал интерес во некој спорт-одеднаш станува страсен моторџија или параглајдерист. Сите тие беа посетени,  а потоа заедно одеа во посета на роднините на жртвата-донатор на срце, беше многу трогателно.

И сега што, научнициве се најдоа во чудо, и фатија поподробно да го истражуваат срцето, па во самото срцево ткиво најдоа клетки кои замислете !? се идентични на некои мозочни клетки кои се одговорни за помнењето...
Се разбира ова се ви го раскажав во кратки црти, емисијата беше долга, а еве, ви приложувам и еден таков случај што го пронајдов на еден друг форум.

Amerikanac koji je dobio srce muškarca samoubice kasnije je stupio u brak sa njegovom udovicom, a potom se i sam ubio, ostavljajući istu ženu ožalošćenu po drugi put. 

Kako prenosi Dejli mejl, posle obavljene transplatacije srca, Soni Grem oženio je medicinsku sestru Šeril, udovicu Terija Kotla, čoveka čije mu je srce spaslo život. Međutim, dvanaest godina kasnije, Soni je u 69. godini života izvršio samoubistvo na isti način kao i Teri, tako što je pucao sebi u vrat iz pištolja. 

Soni je 1995. godine bio na ivici smrti kada je srce prestalo da mu radi usled zakrčenja krvnih sudova. Doktori su mu tada rekli da će ostati u životu najviše šest meseci, ali srećom, usledio je poziv sa Medicinskog fakulteta iz Južne Karoline, i rečeno mu je da postoji srce koje bi moglo da mu se presadi i spasi mu život. Donator je bio Teri, koji je sa 33 godine izvršio samoubistvo tako što je pucao sebi u glavu. 

Godinu dana posle operacije, Soni je kontaktirao nacionalnu agenciju za transplantaciju organa kako bi se zahvalio porodici muškarca čije mu je srce spaslo život i tako je počeo da se dopisuje sa Šeril, mladom udovicom i majkom četvoro dece. Potom su se upoznali, zaljubili, stupili u brak i preselili se u Džordžiju. Šeril je bila presrećna što je upoznala Sonija i posle venčanja je izjavila da se ipak nešto lepo dogodilo posle samoubistva njenog prvog muža. 

Zanimljivo je da Sonijevi prijatelji tvrde da Soni nikada nije pokazivao znake depresije. Ovaj slučaj izgleda nije jednistven - naučnicima je poznato više od 70 slučajeva pacijenata sa presađenim organima koji su nakon operacije “nasledili” karakterne osobine donatora. Ova promena karaktera primalaca organa poznata je u medicini kao fenomen ćelijskog pamćenja. 

Што мислите за овој феномен, почитувани форумџии?
Поздрав

Изменето од maria_magdalena - 24.Јули.2008 во 22:04

Внеси реплика	страница 12 >
Tweet