Власи

Во антиката на балканот имаме -  траки, илири, македонци, пеонци. Сите сборуват слични jазици, но са неписмени. Елитата користи грчкиот во писмените односи и вероjатно го сборува.  Со доагането на Римjаните, како втори писмен  се поjавува и латинскиот. Домородните народи стават дел от Империjта. Христиjанство и варварските напагjаниа (на готи, хуни, авари) спомагат ова население да се спои и напално да се хелинизира или латинизира.

Доколку хеленизираните домоселци се вливат во грчкиот народ, тиа не са интересни. Што става со латинизираните? До 7 век има многу податоци, дека латинскиа се користи из целио Балкан.  Со идването на словените на овие простори хеленизираните домоселци поетапно се изтеглят во границите на Византиската империа, а овде остануват само латиноезичните - веке власи.

При кнезот Борис во првата Бугарска држава (во коjа влиза и цела Македониа) населението е смесено: малоброjна елита (протобугари и анти), много повеке словени и наj-многоброjни са домоселците власи. Заради ова, наj многоброjно население изпрво Борис сака бугарската црква да припагjа кам римскиот папа, а за црковен език да се избере латинскиот. Ова решение има силен отпор от Византиската дипломатиа и накраj се зема компромис – за црковен език се приема езикот на второто по многоброjност население – словенскиот. 

Што става понатаму со власите. Поради политички причини (конк*ренциа мугу Рим и Константинопол), Византиа непрекаснато негира власите (не сака троjански кон во овие простори). Бугариа исто негира власите, зашто веке е станала словенска држава. Затоа и Власите поетапно се словенизират и се вливат во бугарскиа и македонскиа народ.  Друг немалак дел, кои са во Византиа са хеленизирани. Един малечок дел зачуват своjа jазик и до ден денес. Во истото време многоброjните миграции от jуг на север спомагат, кога веке нема да има влиjанието на Бугариа, а Византиа е ослабена да се поjават и първите влашки држави, но веке на север от Дунав.