ИСЛАМСКАТА РЕЛИГИЈА

Koga ko{arkarskata super-yvezda Hakim Olajxuvan posaka da nau~i pove}e za Islamot, toj gi nadmina stereotipite i gi prostudira negovite vistinski pou~uvawa. Ona {to toj go najde e eden nov pogled kon `ivotot i delot koj{to mu be{e potreben za da stane eden od najgolemite igra~i na ovoj sport.

„Vo sportot se sre}ava{ so razli~ni lu|e, koi }e se obidat da te zapla{at na razli~ni na~ini. Dodeka jas edinstveno sakam da igram, i dokolku tie }e se obidat da me zapla{at, na na~in na koj igrata ne treba da se igra, jas }e se obidam da go zajaknam i da go vospostavam mojot stav, taka {to }e imam dobra volja. Ova, vsu{nost, e ubavinata na Islamot, bidej}i sega imam trpenie, imam podobro razbirawe, se oddale~uvam od takvite raboti, taka {to igram poopu{teno, pove}e se zadovoluvam so igrata i sekoja rabota ja stavam vo perspektiva.“           

Nikade vo Biblijata nema da najdete pasus vo koj Bog im veli na lu|eto na prorokot Moj­sej, ili na negovite naslednici, deka nivnata re­ligija e judaizmot, nitu pak na sled­be­ni­cite na Hristos deka nivnata religija e hri­sti­janstvoto. Vsu{nost, „Hristos“ ne e ni ne­govo ime, nitu bilo Isus. Imeto „Hristos“ do­a|a od gr~kiot zbor „Hristos“, {to zna~i „po­ma­zaniot“. Odnosno, „Hristos“ e gr~ki pre­vod od evrejskiot naslov „Mesiah“. Od druga stra­na, pak, imeto „Isus“ e latinizirana verzija od evrejskoto ime „Isau“ (Esau). Poradi po­le­sno razbirawe, }e prodol`am da go imenuvam pro­rokot Isau, mir nad nego, kako Isus. [to se odnesuva na negovata religija, toa e ona na {to gi povikuva{e svoite sledbenici. Isto ka­ko i pratenicite pred nego, i toj gi po­vi­ku­val lu|eto da & se pokorat na voljata na Bog, i gi predupredil da ostanat podaleku od la­`ni­te bogovi na ~ove~kata imaginacija.

Spored Noviot Zavet, toj gi podu~uval svo­ite sledbenici da se molat na sledniov na­~in: „O~e na{, Koj si na nebesata, da se sveti ime­to Tvoe; da dojde carstvoto Tvoe, da bide voljata tvoja, kao na neboto, taka i na zemjata...“ (Luka 11:2)

Ислам – најстара религија

Исламот не е нова религија. Напротив, тоа е истата религија објавувана на сите поранешни Божји пратеници, како што се Авраам, Мојсеј, Исус или Мухамед. Можеби постои мала промена во нивното именување (Авраам = Ибрахим, Мојсеј = Муса, Исус = Иса), но се работи за истите истканати личности како и во христијанството. Кога муслиманот говори за некоја од овие личности, од почит кон нив додава „алејхис-селам“ или „мир над него“. Исто така, муслиманите се поздравуваат со универзално прифатениот исламски поздрав употребен во к*ранот на арапски „Селам алејкум“ што во превод значи „мир со вас“. Истиот овој поздрав го употребувал Пратеникот Исус (мир над него) како и неговите апостоли.

Поими
Ислам = потчинување, предавање, покорување, послушност (кон Бога)

Муслиман = тој што е потчинет, послушен, покорен (само кон Бога)

к*ран = Божја Реч, Божјето последно откровение на Законикот за луѓето

Намаз = клањање, посебна дневна молитва кон Бога

Погрешни преводи?

Големата лингвистична збрка која имала катастрофални последици за целиот свет можеби се сведува во 2 главни грешки кои од почетокот не требало да се толерираат. Тоа се преводите на зборовите син (чедо) и Бог (Господар). Во прв поглед зборовите во загради делуваат како синоними, но кога се зборува за Бог, тогаш мало лексичко преиначување може да доведе до катастрофален заклучок дека дека Бог има син, што за Бог е апсолутно неприфатливо. Ќе ви прикажеме една паралела на зборовите на Исусовиот јазик:

Арамејскиот термин РАББ = Господар (англиски=LORD), кој во арапскиот би бил еднаков на РАББ се однесува на Бог, но не стриктно нему. Така на пример, РАББУЛ-БЕЈТ = господар на куќата. Значи, прифатливо би било Исус да се нарече господар, во смисол господин, но не во смисол - Бог. Прифатливо би било Исус, како и сите ние да се наречеме чеда Божји, во смисол – слуги Божји, тие за кои Бог се грижи, и ги сака, но не биолошки синови! Во Библијата во врска со ова има многу пасуси кои велат дека Сите луѓе се Божји синови, па дури и сатаната (пример: Матеј 5:45; Јов 1:6).

Во к*ранот е поинаку. Во него луѓето се нарекуваат слуги Божји, но никаде не се вели дека се синови или чеда, за да не се измешаат поимите, па потоа и верувањето.

Главната причина за до ден-денешното неизјаснување на овие поими стои во тоа што денешната Библија не е во оригиналниот јазик на кој говорел Исус – арамејскиот (или дијалект на хебрејскиот). Овие се главните причини кои доведоа до потребата на религиското освежување што Бог одлучи да го направи со Мухамед (нека е Божјиот мир над него) како последен пратеник, објавувајќи му го к*ранот, Последното Откровение за целото Човештво. Исламот не е затворена религија, наменета за одреден народ или средина, туку последен отворен повик на Бог за секое човечко суштество за да Му се покори само Нему. Исламот го потврди тоа што го кажаа пратениците пред него, но исто така го филтрира од грешките што настанале во меѓувреме и го зајакна со потврда од самиот Бог:

Ние, навистина, ја објавивме Опомената (к*ранот) и Ние, навистина, ќе ја чуваме. (к*ран, 15:9)

Koi se muslimanite?

Edna i pol milijarda lu|e od {irok domet na rasi, nacionalnosti i kulturi {irum svetot od ju`nite Filipini do Nigerija se soedineti vo nivnata zaedni~ka vera - islamot. Okolu 18% `iveat vo Arapskiot svet; najgolemata muslimanska zaednica se nao|a vo Indonezija; nekoi delovi od Azija i pove}eto vo Afrika se muslimanski, dodeka signifi~ni malcinstva se nao|aat vo zemjite na porane{niot Sovetski Sojuz, Kina, Ju`na i Severna Amerika i Evropa.