Исполнетото Исусово пророштво за Мухамед

1.           Mojsej imal tatko i majka. Muhamed isto ta­ka imal tatko i majka. No Isus imal samo maj­ka, a NEMAL TATKO – ЧOVEK.

2.           Mojsej i Muhamed bile rodeni na nor­ma­len, priroden na~in, t.e. kako rezultat na fi­zi­чko­to zdru`uvawe na ma`ot i na `enata, a Isus bil SOZDADEN SO POSEBNO ^UDO. Vo Evangelieto spored sv. Matej, 1:18, ni e ka`ano: „...U{te pred da se sostanat, (drvodelecot Josif i Marija) se vide deka e te{ka od svetiot duh“.  Sv. Luka ni ka`uva de­­ka koga dobrata vest za ra|aweto na svetiot sin &  bila objavena nejze, Marija rasuduvala: ‚...Kako }e bide toa, koga jas ne znam za ma`? Angelot &  odgovori i re~e: Sve­ti­ot duh }e sleze na tebe i silata na se­vi­шniot }e te zaseni...‘ (Luka 1:34-35)

3.           Mojsej i Muhamed se `enele i za~nale de­ca, no Isus celiot svoj `ivot ostanal NE­ЖE­NET.

4.           Mojsej i Muhamed bile prifateni kako pro­roci od nivnite narodi za vreme na svojot `i­vot. Nema somnenie deka Evreite mu priчi­ni­le bezbroj gri`i na Mojsej i deka ne­goduvale vo pustinata, no ka­ko narod, tie priznale deka Mojsej bil Ve­ro­ves­nik na Boga, ispraten za niv. Arapite, isto ta­ka, mu go napravile `ivotot na Muhamed ne­vo­zmo­жen. Toj mnogu stradal od niv. Po 13 godini propovedawe vo Meka, toj moral da emi­grira od rodeniot grad. No pred da poчi­ne, arapskiot narod vo celost go pri­fa­ti­l kako Verovesnik na Boga. Spored Bi­bli­ja­ta: ‚(Isus) dojde pri svoite i svoite ne go primija.‘ (Jovan 1:11). I duri i denes, po­ dve iljadi godini, negoviot narod – Ev­re­i­te, ka­ko celost, GO ODBIVAAT NEGO.

5.           Mojsej i Muhamed bile proroci, a isto ta­ka i kralevi. Prorok zna~i ~ovek koj go prima Bo­жanskoto otkrovenie kako Upatstvo za lu|eto i ova Upatstvo toj im go prenesuva na Bo`jite so­zdanija onaka kako {to go primil, bez nikakvo do­da­vawe ili odzemawe. Kralot e li~nost koja ja ima mo}ta nad `ivotot i nad smrtta na negovite po­da­nici. Nebitno e dali li~nosta nosi ili ne nosi kruna i dali mu se obra}ale kako na kral, ili monarh: ako ~ovekot ima is­klu­чi­tel­no pravo za izrekuvawe smrtna ka­zna – toj e kral. Mojsej poseduval takva mo}. Da­li se se}avate na Izraelitot koj bil najden ka­ko so­bira drvja za ogrev vo sabotniot den, a Moj­sej na­redil da bide kamenuvan do smrt? (Bro­evi, 15:32). Ima drugi zlostorstva, isto ta­ka, spom­na­ti vo Biblijata za koi smrtnata ka­zna im bi­la odredena na Evreite, po nalog na Mojsej. Muhamed, isto taka, imal mo} nad `i­vo­tot i nad smrtta na svoite lu|e. Ima slu~ai vo Bi­bli­ja­ta za lu|e koi bile obdareni samo so pro­roшtvo, no tie ne bile vo polo`ba da gi spro­ve­dat nivnite naredbi. Nekoi od ovie bo­жji svet­ci koi bile bespomo{ni vo odnos na tvrdokornoto odbivawe na niv­na­ta poraka, bile prorocite Lot, Jona, Daniil, Ezdra, i Ivan Krstitelot. Tie samo mo­жe­le da ja prenesat porakata, no ne mo`ele da go sprovedat Zakonot so sila. Svetiot Pro­rok Isus, isto taka, &  pripa|al na ovaa kategorija. Hristijanskoto evangelie ja­sno go potvrduva ova: koga Isus bil doveden pred Rimskiot prok*rator, Pontij Pilat, ob­vi­net za bunt, Isus vo svoja odbrana dal ube­dli­va podrobnost za da go pobie la`noto ob­vi­ne­nie: Isus odgovori: ‚Moeto carstvo ne e od ovoj svet; ako be{e carstvoto moe od onoj svet, toga{ moite slugi bi me branele, za da ne im bidam pro­da­den na Judejcite; no i carstvoto moe sega ne e ovde.‘ Ova go ubedilo Pi­la­t (paganinot) deka Isus, mo`ebi, ne e opasen za negovoto vladeewe. Isus ba­ral samo duhovno Carstvo. So drugi zbo­ro­vi, TOJ SAMO BARAL DA BIDE PROROK.