Југоносталгичар сум...признавам

ZoraNaSlobodata напиша:

nelson напиша:

ne seci vene zbog mene.

Necu rezati moje vene zbog tebe,ali odjebi iz ovog foruma i iz mojoj zemlji.

-- pise se: i iz moje zemlje

Zeleo bih da te, vezanih ociju, prepoznajem u hiljadama.Ala bih se napipao!

добро само за царевич, повеќе не ти се обраќам така одсега си геџо за мене и за сите,вени немам што да сечам јас сум во моја држава,слободно со тој на сликата ако сакате и кожата дерете си ја,јас само ти реков дека имате големи неправди направено, посебно твоите предци и толку.
Инаку моира што се однесува до мене можеш сто пати да ја заклучуваш темата,но немој да мислиш дека со тоа ќе постигнеш разумност и конструктивност, понекогаш ваквите изливи на емоции се предизвикани од вистински случувања ,а не само од испадите на овие геџовци.

ВОЈНАТА Е МИР
СЛОБОДАТА Е РОПСТВО
НЕЗНАЕЊЕТО Е СИЛА
ОД ЗЕЛКА ТОРТА И ОД СЕЉАК ГРАЃАНИН НЕ БИДУВА

moze, nemam nisto protiv.gedzo ne e navredlivo za toj koj znae.nepravdi nemame napraveno nisto pogolemi od drugite, a ispadi nepraet samo gedzovci.
jas sum titoist ako veke sakas

Zeleo bih da te, vezanih ociju, prepoznajem u hiljadama.Ala bih se napipao!

Роден во с. Дражевац, Обреновац - Србија на 28.XI.1909 год.

Александар Ранковиќ, творецот на ОЗН-а и УДБ-а

Нај познат е како идеен творец на ОЗН-а и УДБ-а, но Ранковиќ е и револуционер, државник и политичар на комунистичка Југославија - Потпретседател на СФРЈ, резервен Генерал - полковник на ЈНА.

- 1924 год. е член на Сојузот на работничката младина на Југославија и член на независните работнички синдикати а 1926 год. е секретар на Белградската секција на абаџиските работници. 1927 год. секретар на Извшниот одбор од кројачките и текстилни работници на Белград.

- 1927 год. Ранковиќ е секретар на Месниот комитет на СКОЈ за Белград и за првпат уапсен, затворен, а по излежувањето на казната протеран од Белград.

- 1928 год. е член на КПЈ и секретар на ПК на СКОЈ за Србија. Организира успешни митинзи како на Звездара од 02.IX.1928 год. по повод Меѓународниот ден на борбата против милитаризмот и војната, заради што е апсен и затваран на двапати.

- По воведувањето на 6-то јануарската диктатура, Ранковиќ е на удар од кралската Ју-полиција, зашто во меѓувреме токму тој разви една од најсилните комунистички пропаганди со ширење летоци од илегалната штампарија и повици кон сите против диктатурата.

- Конечно е пронајден и уапсен на 20.I.1929 год. и ставен на најтешки измачувања за да ја каже целокупната комунистичка инфраструктура, но неизвлекувајќи ништо, осуден е на 6 години тешка робија која ја издржува во затворите на Сремска Митровица и Лепоглава.

- По робијата, оди на отслужување воен рок на 02.III.1935 год. во Скопје. По отслужувањето се враќа во Белград каде уште пожестоко работи на партиските активности од КПЈ. Во 1937 год. е избран за секретар на ПК КПЈ за Србија а 1938 год за член на Политбирото на ЦК КПЈ кое го формира новиот Генерале секретар на КПЈ Јосип Броз Тито.

- Од тогаш Ранковиќ ќе е еден од најблиските и најприврзани соработници на Тито, а во добар дел од нивната партиско - државничка идна работа можеби единствениот најдоверлив. Организатор е на најважните илегални акции и активности (целосната илегализација од летото 1939 год., Земските тајни советувања на активот од КПЈ и сл.)

- Покрај тајните Покраински конференции и советувања од Словенија до Србија, во октомври 1940 год. тој ја организира и подготвува 5-та Земска конференција на КПЈ, а за што властите и покрај настојувањата, ништо не можеа да дознаат. На оваа конференција Ранковиќ е избран за член на ЦК КПЈ, член на Политборото и член на неговиот Секретаријат.

- По одлука на Политборото на ЦК КПЈ, Ранковиќ оди на привремена партиска работа во Хрватска, а од таму во Србија доаѓа Раде Кончар - секретар на ЦК КПХ.

- 17.IX.1941 год. по одлука на Политбирото на ЦК КПЈ, Ранковиќ се враќа во Белград за да работи на подготовките за вооружената борба против фашистичката агресија. Забрзано организра повеќе седници на кои се одлучува за оружено востание.

Првиот човек на Гестапо Химлер, службата која го уапси идниот прв човек на Југословенското комунистичко „Гестапо“ (ОЗН-а) Александар Ранковиќ

- 27.VII.1941 год. Ранковиќ паѓа во рацете на “Гестапо”, каде е свирепо мачен и со тешки повреди во бесвесна положба е пренесен во затвореничкото одделение на болницата во Видинска улица, од каде по Титова наредба со “смела” вооружена акција на група Белградски герилци, ослободен е на 29 јули 1941 год.

- (З.Н - иако ова вака стои во исторските документи на СФРЈ, сепак навистина не јасно како може среде Белград во 1941 год., на Гестапо некој со герилски удари да му одзема најважни затвореници, за кои никогаш ништо не дознава?! Денес се шпекулира и дека Тито преку свои масонски линии или размена на важни шпионско - разузнавачки информации со Гестапо ова го уредува така да се случи. Уште повеќе ова се дозира што и самиот Тито живее и печати илегални весници во иста улица и речиси преку пат на Гестапо, а никогаш Тито не е уапсен до напуштањето на Белград подоцна ?!)

- По закрепнувањето, Ранковиќ пак работи на вооружувањето и организацијата на востание. Со Тито се главни основачи на Главниот штаб на НОВ и ПОЈ и веќе во септември 1941 год. заминуваат на слободната територија. Постојано е со Тито како еден од највисоките воено - политички раководители на НОВ и ПОЈ.

- Ранковиќ е грижливиот создавач на целокупната политичко - воена раководечка структура по единиците на НОВ и ПОЈ со комесарско - моралистичкиот концепт на постојан надзор врз командниот кадар по единиците.

- Тој е и организатор на полит - одделите по бригадите, дивизиите и другите покрупни единици на НОВ и ПОЈ со висока и брза мрежа на известувања за состојбите и евентуалните проблеми и застранувања од к*рсот. А брза е и ликвидацијата т.е отстранувањето на елементите кои застраниле.

- Александар Ранковиќ непосредно го организира и осмислува формирањето на ОЗН-а. Така на 23 мај 1944 год. Тито ја донесува Наредбата за основање на “Оделението за заштита на народот” – ОЗН-а чиј прв раководител ќе биде Ранковиќ. Тој е и идејниот создавач на УДБ-а нешто подоцна.

- Ранковиќ е еден од најистакнатите и директни учесници на АВНОЈ каде е член на Претседателството. Воопшто тој е во највисоките тела “само” член без раководни улоги, но е постојано во нив заради надзор и влијание. Дури со формирањето на ОЗН-а и УДБ-а тој е прв човек.

- Покрај воените највисоки тела, тој “само” членува во многу повоени институции:

• член е на Претседателството на Привременото собрание на ДФ Југославија (1945 год.).
• член е на Претседателството на Уставотворното собрание (1945-1946 год.),
• член е на Президиумот на народното собрание на ФНР Југославија (1946 – 1953 год.),
• член е на Полтичкото биро на ЦК КПЈ,
• член е на Сојузниот одбор од Народниот фрон на Југославија,
• член е на Претседателството од Сојузниот одброр на ССРНЈ од 1953 год.
• член е на Советот на федерацијата од 1963 год. до повлекувањето и.т.н.

- Биран е и за пратеник во Сојузното собрание во сите избори од 1945 год (V, VI, VII, VIII конгрес на КПЈ, 1948,1952,1958,1964 год.).

- Кога пак е на чело на некоја институција таа е од посебен безбедносно-стратегиски важен аспект на новата социјалистичка држава. Така покрај ОЗН-а и УДБ-а, Ранковиќ е и Министер за внатрешни работи но истовремено и Потпретседател на Сојузниот извршен совет во најкритичниот и не случаен период од 1948 – 1953 год. Значи ова точно по судирот на Тито со Сталин и точно до смртта на Сталин, Тито тогаш најважните и надоверливи позиции му ги препушта на Ранковиќ. Така тој е и Потпретседател на Сојузниот извршен совет од 1953 – 1963 год., а истовремено е и Претседател на Сојузната комисија за нуклеарна енергија од 1955 – 1962 год.

- Се разбира Ранковиќ извршува и други важни функции во меѓувреме. Така тој е секретар на ЦК СКЈ од VII конгрес, а од V конгрес (1960 год.) и Генерален секретар на ССРНЈ до 1963 год. Од I конгрес на Сојузот на борците (1947 год.) Ранковиќ е избран за секретар на Главниот одбор од Сојузот на борците на НОБЈ а од II и III конгрес (1951 и 1955 год.) за Претседател на Централниот одбор и Извршниот одбор на Централниот одбор од Сојузот на борци од НОВЈ. Од 1961 год. Ранковиќ е Претседател на Сојузниот одбор на Сојузот од здруженијата на борци од НОВЈ.

Ранковиќ од времето на НОВ како постојан Титов сопатник задолжен за личната негова безбедност

- Ранковиќ е одликуван со многу тогашни Југословенски но и странски одликувања (ореден на народен херој, орден на јунак на социјалистичката работа, орден за општонародна одбрана, оредн за заслуги...). Но по 1966 год. Ранковиќ паѓа во немилост на Тито од необјасниви причини(?!).

Се претпоставува меѓу другото дека тоа е и поради неговата наводна неподносливост кон албанските и муслиманските елементи на тогашната СФРЈ. Албанците на пример и денес спомнуваат фантастична бројка од некакви „50 000 исчезнати“ Албанци во периодот на Ранковиќ иако тука ги сметаат и дел од Турците кои масовно до 60-тите ја напуштаат СФРЈ и заминуваат за Турција.

Тој остана до крај верен на политиката на која и го посвети животот и никогаш ништо не објави за она што го има работено во минатото до смртта живее повлечено.

- Во однос македонскиот народ, Ранковиќ игра дволична и неодминлива роља во најсудбоносниот миг по конституирањето на Македонија како засебна република во состав на новата СФРЈ.

- Од една страна Ранковиќ е “помагател” преку “чистењето” на западна Македонија од екстремистичките и балистички банди задоени со големоалбански идеи од нацистите, а од друга ќе го убива секој македонски пројавен (пријавен!) национализам.

- Од една страна, агентури, оружје и помош ќе испраќа од неговите служби кон Егејска Македонија помагајќи ја борбата на Македонците, а од друга страна ќе се ништи секоја македонска национално обединителна мисла.

- Оваа дволична игра ја игра неговата дволична личност, во координација со мајсторот на дволичноста -Тито.Математиката е едноставна, ем се чисти теренот од непожелни албански екстремисти ем тоа изгледа како помош на македонскиот народ кој се придобива со тоа, ем се демонстрира сила и енергичност пред сите (Албанци, Македонци, меѓународна заедница..)

- Кога е Егејска Македонија во прашање, Титовата политика е јасна.Тој и навистина се надева на држава со излез на две важни мориња – Јадранско и Егејско па и потајно го разгорува огнот во Егејска Македонија желна за конечно обединување на насилно распокинатата матица – Македонија.

- Затоа и глуми пред меѓународната јавност беспомошност нешто повеќе да направи за да го запри огнот во Егејска Македонија а за што подобро криење токму Ранковиќ и службите максимално го одработуваат својот дел.

- Но кога Големите сили го предупредуваат со одземање на територии како оние од Јадранот - Задар, Истра и други (зони А, Б,..) со што јасно му ставија до знаење дека нема да му дозволат контрола на две мориња, Тито одма се согласи. Се разбира неговиот матичен хрватски дел си го зачува, но го даде македонскиот – Егејска целата.

Ранковиќ е „орудие“ на титовата политика за излез на ФНРЈ на Егеј и едновременото преговарање со Бугарија за враќање на Пиринска Македонија, а најмалку за вистинските македонски национални стремежи кои подоцна жестоко ќе ги гуши

- Останаа само страдањата и неостварените надежи на македонскиот народ за обединување. И дури сега Ранковиќ стапува на сила, токму кај оние на кои до вчера им се помагаше и им се “разбираше” националната желба за обединување, сега жестоко се гонеа и затвараа тие сега беа опасност и непотребен терет.

- ОЗН-а и УДБ-а имаа полни раце работа, се што беше и малку понапредно и малку со попатритски македонско чувство се затвараше и по Идризово, Голи оток и слични воспитни затвори со години чмаеше. И токму Александар Лека Ранковиќ наречен Марко, беше во најклучниот период од некои 21-22 години по ослободувањето на Македонија, главниот нејзин “проценител на подобноста”,судија и егзекутор. Фактички се до неговата политичка егзекуција.

(Извор- “ Vojna enciklopedija” – Beograd 1965 god. “Rankovik Leka Marko”, str.26)

Борбата продолжува,поробениот за слобода а слободниот за совршенство

Само пример за тоа колку тито ни дал(земал),да не биде сме биле во неверојтен благодет да не речам транс а тито бил вториот христ на балканот голема%20насмевка

Не е се толку бело како титовата униформа намигнување

Борбата продолжува,поробениот за слобода а слободниот за совршенство

Само восхит и секаков поздрав за Бооки ,алал да ти е на верата ,тоа се вика модератор, само со прикажување на вистината не толку за геџовците колку за нашите Македонци многу повеќе да се осознаат и своја глава гордо да кренат,да знаат што е нивно и дека никој не дава ништо за џабе,сам мораш да се избориш и тоа ти се молам за сопственото парче земја.

ВОЈНАТА Е МИР
СЛОБОДАТА Е РОПСТВО
НЕЗНАЕЊЕТО Е СИЛА
ОД ЗЕЛКА ТОРТА И ОД СЕЉАК ГРАЃАНИН НЕ БИДУВА

Gorazd777 напиша:

Само восхит и секаков поздрав за Бооки ,алал да ти е на верата ,тоа се вика модератор, само со прикажување на вистината не толку за геџовците колку за нашите Македонци многу повеќе да се осознаат и своја глава гордо да кренат,да знаат што е нивно и дека никој не дава ништо за џабе,сам мораш да се избориш и тоа ти се молам за сопственото парче земја.

Tито ти е Хрват и не се викаше Србославија па се што се случувало во неа да не кривиш нас.

Внеси реплика	страница <1 71 727374 75 213 >
Tweet