Кој е најисправниот календар?

TUKA SE ZBORUVA ZA KALENDAROT
NE ZA RODENJETO
KJE MORAS DA ODIS NA DRUGA TEMA TAMU
ZA VERODOSTOJNOSTA TA VERONAUTICKITE TVRDENJA

Messenger напиша: Опитен напиша: РОЖДЕСТВО ХРИСТОВО Во Евангелието не е укажан точниот датум на раѓањето на Исуса Христа. Не е укажано дури ни времето на годината, и судејќи по тоа, што во евангелските раскази се говори за пастирите кои ноќе го пасат стадото, може да се помисли дека овој настан се случил во лето. Оттука се јавува прашањето: од каде и како се појавил христијанскиот датум на Рождество - 25 декември? Ова прашање - не е бескорисно љубопитство. Одговарајќи на него, ние дознаваме нешто и за суштината на христијанската вера, поточно - за сфаќањето на христијаните на својот однос кон надворешното, т. е. кон Христа Кого светот се уште не го познавал, во Него се уште не верувал. Всушност, истовремено со распространувањето на христијанството, на почетокот на нашата ера, во грчко-римскиот свет се случило многу брзо распространување на последната поголема незнабожечка религија: култот кон сонцето. Во седумдесетите години од III-от век римскиот император Аврелијан дури оваа религија на сонцето ја прогласил за официјална религија на целата Римска империја. Таа го прославувала сонцето како извор на животот и затоа - како повозвишена божествена сила. Како и целото незнабоштво, тоа било обожавање на природата, природните животворни сили. Главен празник кај религијата на сонцето биле деновите на таканаречната зимна краткодневница, т.е. последните денови од декември, кога по најголемото оддалечување на земјата од сонцето повторно започнува нашето приближување кон него, и според тоа - зголемување на топлината и светлината, приближување кон пролетното оживување на природата и торжество на животот над умирањето. Астрономските закони на вртење на земјата околу сонцето, се разбира, се уште не ги знаеле луѓето од таа епоха. За нив оваа победа на светлината над темнината, тоа оживување на природата - било божествено чудо. А во центарот на чудото е - сонцето - изворот на светлината, изворот на животот. Култот кон сонцето и постанал последна голема религија на веќе осуденото на смрт незнабоштво, а празникот на зимната краткодневница во декември - последен поголем незнабожечки празник. Затоа овој култ за христијаните бил главен противник и соперник, имено со него христијанството ја водело последната битка. На почетокот на IV-от век римскиот император Константин, кој самиот на почеток бил поклоник на сонцето, се обрнал во христијанство. Се завршила епохата на гонењето, на христијанската црква и било овозможено отворено и без пречки да го устројува својот живот, да гради храмови и, главно, слободно да ја проповеда својата вера. Според пресметките на историчарите, во моментот на обрнувањето на Константин во христијанство христијаните составувале не повеќе од 10% од целокупното население на империјата, при што тие, речиси целосно, припаѓале на градското население. Земјоделскиот слој речиси воопшто не бил допрен од христијанството. И станала неопходна проповедта за Христа како за Спасител да се донесе до оние 90%, тие да се обрнат во новата вера. А за ова требало да се победи незнабоштвото, и тоа не со надворешни, принудни мерки, а одвнатре, т.е. јавувајќи му ја на човекот не само предноста на христијанството над незнабоштвото, но и универзалната и спасителна вистина која во него се содржи. Главен метод на обрнување и станало ползување на христијаните со незнабожечките верувања, еден вид на нивна “сублимација”: нивно очистување и исполнување со христијанска смисла. Во декември незнабожците го празнувале раѓањето, раѓањето на сонцето. И ете, во овој ден христијаните започнале да го празнуваат рождеството на Исуса Христа, да го празнуваат како раѓање на вистинското, духовно сонце, влегување во светот на вистинската, духовна светлина... Бидејќи ете, дури и денес на денот на Рождеството Христово, главното песнопеење на овој празник кое го слушаме е: “Рождеството Твое Христе, Боже наш, му засветлило на светот со светлината на разумот... не научило да Ти се поклонуваме на Тебе, Сонцето на правдата...” Како што гледаме, христијанството ја примило вообичаената тема за незнабожците и сите дохристијански култури, тема на сонцето како светлина и живот и преку неа ја разоткривало својата вера во Христа. “Вие верувате во сонцето - како да му кажувала Црквата на светот - но тоа природно, физичко сонце е - символ, одблесок, орудие на друго, возвишено, духовно сонце. Божественото Сонце - и во него е животот, светлината, победата... Вие го прославувате раѓањето на физичкото сонце, ние ве повикуваме да го прославите доаѓањето во светот на Божественото Сонце, ве повикуваме од физичкото, видливото да го воздигнете вашиот ум кон духовното и невидливото”. Така празникот на Рождество Христово станал еден вид на исполнување на она што го празнувало незнабоштвото: празник на настаните кои го завршувале, исполнувале чекањето, очекувањето, верувањата на сите луѓе. Се она што човекот го сместувал во своето поклонување на сонцето: верата на човекот во смислата на светот, во неговата светлоносност, во неговата разумност и божественост - на се тоа христијанството како да му дало име - Христос. Така се појавил празникот на Рождество Христово и како увенчување на сите човечки претчувства и очекувања, целата неискоренлива жед по смисла и добро на човекот, и во исто време - како почеток на нова религиозна епоха. Епоха која повеќе не ја обожавала природата и нејзините слепи сили, а се поклонувала на Оној Кој е над природата, иако и одразен во неа. Оној Кој - самиот е извор на целиот живот, негова содржина и цел. Така одвнатре било надвладеано незнабоштвото, то ест поклонувањето на творбата, а не на Творецот, така бил ослободен човекот од ропството на светот и природата со примањето на “светлината на разумот” од Христа. Ovoj tekst otkriva mnogu povekje za Hristijanskata teologija otkolku sto mislite. Tuka jasno i glasno se kazhuva deka faktite se menuvale spored potrebite i potencijalnata korist vo dadenite momenti. I ako veruvate deka samo ova bilo smeneto, zatoa sto javno se priznava, togash navistina ste naivni... Promeni "za arno na lugjeto" se praveni ushte od pochetokot, koga religijata od Hrista se pretochi vo religija za Hrista.

Се чудам од каде толку одбивност кон Православието и зошто?

Ќе речам од незнаење.

Да го познаваше Светото Писмо доволно и неговиот Дух не ќе мислеше така. Тогаш ќе знаеше дека Господ ја созаде Саботата за човекот, а не човекот за Саботата и дека еден ден пред Господа е како илјада години и илјада години како еден ден.

Ќе знаеше дека со воплотувањето и раѓањето Христово, времето за христијаните застана, а пак на Педесетницата со слегувањето на Светиот Дух во Црквата, вечноста влезе во историја, та секој кој верува, живее, и учествува во светотаинскиот живот во Црквата уште сега и овде го живее животот вечен.

Ќе знаше и дека, според тоа и времето(дата)на споменот на раѓањето на Спасителот е релативна работа.

И ние не го празнуваме раѓањето на обичен човек, та да се држиме толку до земната дата туку го празнуваме раѓањето на Богочовекот Исус Христос Кој пред вековите е роден, без мајка од Оца и во времето, без татко од Марија Дева, Богородица.

Со споменот на секој Негов овоземен настан и ние мистично, благодаттно и светотаински учествуваме во него.

Можеби ова ќе ти изгледа повторно сама како теолошко избегнување на реалноста, но за оние кои го живеет вечниот живот во Црквата е реална вистина и непобитен факт. Да се свати ова тајна може само одвнатре, преку животот во Црквата, тогаш Исус Христос ќе биде начиот Бог Кој дојде да ги спаси и загубениоте а ние ќе му бидеме негови синови. Во спротивно ке изгледа само една убава изнакитена божиќна приказна за мали деца, затворена и запечатен тајна далеку од умот и срцето на оној кој не верува.

Понатаму, кој како сака нека прима.






Изменето од Опитен - 29.Декември.2008 во 02:07

Опитен , zarem se ushte se somnevash vo moite chuvstva kon Isus? Zarem seushte ne razbra deka jas nemam odbivnost kon nikoja religija i deka nemam osobeno vrednuvanje za nikoja teologija? I deka neslozhuvanjeto so teologiite ne go sfakjam kako neshto eretichko, tuku kako neshto normalno za sekoj chovek koj samiot si go bara svojot pat kon prosvetluvanjeto?

I zoshto te trevozhi tugjoto mislenje i tugjiot religijski sentiment? Mene voopshto ne me trevozhi tvojot. Naprotiv, sekogash sakam da go slushnam isto onaka kako sto sakam da gi slushnam i drugite.

Apsolutno. I sto e najvazhno, nagradata ja dobivaat site chlenovi koi so vzameno pochituvanje se druzhat na ovoj podforum.

Ednostavno, site uchime eden od drug.

P.S. Ne znam kako e so drugite, no jas nikogash ne sum sakal nekogo da nadmudram ili da ubedam, tuku da imam konverzacija so koja zaednichki bi doshle do nekoe soznanie, bez razlika dali toa ke ne odnese poblizu ili podaleku od bilo bilo koe ubeduvanje ili pretpostavka. Ponekogash, za da isprovociram iskren i potemelen komentar od sogovornikot, se postavuvam kako neinformiran ili krivo informiran vo nekoj pogled, no toa ne go smetam za "nechista" igra, tuku kako strategija vo konverzacijata koja pomaga da se spushti odbrambeniot gard na sogovornikot, zatoa sto koga toj e krenat voopshto ne pomaga vo iskrenosta i plodnosta na dijalogot.

Oti zborovite so nivnata sodrzhina se primaat samo koga barikadite se rastrgnati i koga nie sme go raschistile patot do nas.

KINGDAVID напиша: Prasaj gi i Sinodot i nasiot dedo Stefan , pa ke vidis istoto ke ti go kazat. Vo 4 vek crkvata pocnuva go praznuva Hristovoto ragjanje na 25 dekemvri, kako datum na koj ke se sekavame na ragjanjeto na Isus. Po stariot kalendar toa na naski doaga na 7 Januari. Moe mislenje e deka sekoj den treba da se sekavame na Isus, negovoto ragjanje i zivot, i na na negovata smrt, a ne samo na Bozik.

pa toa go zboruvame , ako se znae deka e roden na 25 dekemvri, a cel svet vklucuvajki ja i nasata Maledonija go smeta vremeto po toj kalendar , togas glupavo e nie se uste da smetame po star kalendar.
Toa ti e isto kako denes cenata da ja kazuvas vo marki koga markata poveke ne postoi kako platezno sredstvo.
zatoa ete i ti i jas sme mislele deka e roden na 7 januari. i decata koi denes ucat veronauka ke mislat isto se dodeka ne porasnat pa sami dojdat do podatokot deka vsusnost 7 januari nekogas po nekoj star kalendar bil 25 dekemvri.

Опитен напиша: ... Форумот е тоа. Го сфакам како една игра за возрасни. Натпревар кој кого ќе надмудри и убеди, во која има и „нечисти“ удари, како и кај секој спорт и игра, кои ги применуваш за да го победиш непријателот. Но има и награда за фер плеј нели?

Forumite pred se, se skromen medium za bilo kakvi poseriozni debati od prichina shto sekoj mozhe da 'uleta' i da go poremeti tekot na diskusijata. Ponatamu, koga velam 'skromen medium' mislam isto i na nivnata posetenost od lugje koi navistina imaat shto da kazhat i se volni da napishat neshto, potoa neveruvam deka golem e brojot i na onie koi doagjaat da prochitaat i da nauchat neshto tuku ednostavno da 'istresat po nekoja zelena'.... no normalno e, forumite pred se', se mesto za 'lesni muabeti', za zabava na mladive kade se sheguvaat, sklopuvaat poznanstva, se dokzhuvaat, se natprevaruvaat, se provociraat i sl.
Seriozni debati se znae kade se vodat i, kako i sekogash, ne se shiroko popularni...
Taka da, Opiten, izlishni se sekakvi nervozi i slichno....a zabelezhuvam, nekoi chlenovi ne pishuvaat od prosta prichina demek se uvredeni, ili ne se slozhuvaat so nechii stavovi i mislenja, ili pak nezadovolni od nesoodvetniot tretman na moderatorite.....i koga velish deka e igra, da, vo najshirok smisol na zborot forumite se edna prostorija, kade doagjame i sekoj na svojata masa saka da kazhe neshto , da pojasni, da se iskazhe , da se nadmudriva ( da go ima toa) da se nametnuva, nekoj da provocira, nekoj pak ednostavno sedi i guvee i kje grkne neshto odvreme navreme, gi ima od site sorti i podsorti....tuku neznam, zashto na sekoj post so koj ne se sl*game moralo da se replicira do besvest....za mene toa nema tezhina, kako priemrot so topicot za monasite ili za svekjite, isto beshe smeshno koga na 10-20 strani se objasnuvashe dali trebalo koga se posti da se doteruva frizurata ili ne, pa citati i tolkuvanja na biblijata...i se edno isto, ednite tvrdat edno i go verglat do besvest, a pravoslavnive pak vleguvaat vo nivna shema i nesvesno( ili svesno) i tie verglaat drugo beskonechno...ajde kje gi opravdam pravoslavnieve, zashto i jas sum del od taa ekumena, nie sme ispravnite....
Tuku , daj nie ovoj podforum da go napravime prijatno mesto kade mozhe da se razmeni misla, stav, kritika i sl., bez inflacija od postovi... ne se plashi, verata ne ja gubime ako nekoj napishe neshto kontra...tuku odi na topicon za raskolon i daj objasni malku povekje, ne tolku za problemot na MPC i SPC, tuku voopshto za problemite na pravoslavnite crkvi koje e eden od fundamentalnite, eve i RPC ne dava avtokefalnost, i dali voopshto nekoja crkva- majka nekomu dala aftokefalnost, osven Konstantinopolskata....i netreba da se molchi za toj problem, zashto samo so otvereni debati ( iako, kje povtoram, forumov e skropmen medium) se dokazhuva silinata i ispravnosta na pravoslavieto...mislam deka me razbirash pravilno...?

PS> iako topicov e nadvor od temata smetav deka e potreben eden vakov komentar !

Изменето од Marko sk - 29.Декември.2008 во 10:42

Pozdrav i do tebe, da dopolnam, go pozdravuvam sekoe interveniranje koga se zabelezhuva deka nekoj uporno greshi ili pak ukazhuva na neshto sprotivno... ok, a za temata za avtokefalnostite, namerata mi beshe, koga vekje odvojuvame vreme za forumov, barem pogolemiot del da se potroshi na temi koi zasluzhuvaat vnimenie t.e. na temi kade ima 'materijal' za diskusija... barem jas taka mislam.

Изменето од Marko sk - 29.Декември.2008 во 12:02