Ваша песна,состав или што било напишано

Се мачам да напишам стих
се маткам со мисли
немирни,несредени
и никако не успевам
да најдам крај
да ги средам.
И пак одново
и одново,но...
без успех.
Ништо не ми успеа
од тоа,оти
единствено успеав
без престан
да мислам на тебе.



Изменето од butterflyM55 - 25.Февруари.2009 во 07:51

Солза од око паѓа,се лизга
Поточе на образ прави
По неа друга и друга...
Се редат една по една.
Сакам да ја исплачам тагава
силно гради што ми стега.
Сакам да исплачам река
со солзиве мали бисерни.
Бистра река од солзи солени.
Силна како болкава моја.
Да однесе се лошо со себе.
Да ги измие очиве плачни.
Да го излечи телово од болка.
Да ја прочисти душава од тага.
Да отвори пат нов пред мене.
Патеката да ја обележи.
до местото свето,чисто.
Каде душите се среќни.
Очите се насмеани,весели.
А телото е силно,полно со елан.
Оти сaмо така ќе можам
да те чувам крај себе.
Без тага и болка
од времето минато
кое душава ја оскрнави
ја уништи до темел.
Ја остави пуста,празна,
полна со црнила.
Огништа одамна изгаснати
само чад оставаат.
А сонцето одамна заборавило
да ѕирне тука
длабоко во мене
каде некогаш ноќ не постоеше.
Врати ми го сонцето
ти мрачна сестро.
Оди си!Замини по својот пат!
Врати ми го сонот.
Врати ми ја среќата.
Врати ми го животот.


Изменето од butterflyM55 - 25.Февруари.2009 во 13:00

Se sopnuvam na tvoite zborovi,

Pagam,

Kolena raskrvareni,

teçat solzi po vrelite obrazi,

da se ispravam , no mi tezat zborovi teski

Se boram sama so sebe

se boram so tezinata,

teska znae da bide vistinata

da si……prozirna….nevidliva , beznaçajna,

Glasna tajna

Daleçna svetlina,

i pruzeni race i pak taga

i taa svetlina

daleçna ,nedostapa.

Расположена доаѓаш
предосеќам
ќе дадеш.


Изменето од zbunet - 26.Февруари.2009 во 20:52

Како ли само ти успева
да ме држиш на врвка
и да се сладиш од страна
на мојата мака.
Како ли само знаеш
да ме ставиш пред свршен чин
да ме натераш да признаам
се што не треба.
Како ли само душа ти дава
да ме оставаш вака
и да гледаш како се кинам
од желба за тебе.
Или послатко е после
кога ќе дојдеш одненадеж
а јас те чекам ко водица слатка
па неможам да се изнапијам
од изворот твој сладок.
Послатко е кога ме држиш гладна
па после ко понадица ми идеш
во ноќта глува и ми се нудиш
а јас и не гледам што нудиш
само знам дека си ти
и со сласт те голтам.
Помило ти е кога ме ладиш
за да ме изгориш после
со твоите допири врели
и да ме жариш
со тие усни слатки
и да ме гледаш
како се топам под рацете твои
Како сладолед на сонце.
Како лед на врело тело.
Како јас во твоите раце.


Изменето од butterflyM55 - 26.Февруари.2009 во 22:13

Знам ова ми е казна
враќаш мило за драго
ама ако,не ти се лутам
ќе издржам сега.
Што не поминало
па и ова сега.
Не ми е мака
оти си заслужив.
А знам дека те копка
и знам дека не ти е сеедно
ама исто така
знам дека ке истраеш и ти
за да знам како е
како изгледа.
Ако ми е.
Нека ми е.
Си заслужив.