Драг ИДИВИДИ

Dragi!

Ne go slushaj........sekogas ke ima optimisti-pozitivci.....A onie koi mislat ko onoj pogore..........maani gi........makedonska rabota

Драг Идивиди... Ај да го споделам моментов со тебе...

Веќе 2 недели се дружам со него...
Не е тоа што го барам луксуз од кола. Чиста компарација би била ако го наречам летна шемачица спрема вистинска љубов.... генерално , така ја доживеав.


Малку се размислував дали да оди во автомобили постов, но сепак дојдов до заклучок дека , некако, повеќе овде го личи...

Согледав мала непрактичност околу паркирањето, но која летна шемачица би сакала лесно да паркира со некој што го познава 10 дена Има и такви, не велам не, ама повеќето преферираат да се заучат на тебе и ти на нив...

Шала на страна. Кога седнав прв пат малку се осеќав клаустрофобично... сакав да скокнам низ прозорец, да ја искршам пластиката на вратата, стаклото...
По првиот дождлив ден сватив дека не е штркот крив што во првата половина кочницата слабо реагира, дека воланот е непрецизен и тоа треба да го навикнам. Следниот ден си се фатив озбилно за работа. На паркингот додека го чекав инструкторот мораше да се направат неколку зафати за да се чувствувам свој. Средување на откачените кедери , навлаките мора да бидат соврчено наместени, патосниците чисти и шофершајбната гланц.

Немав толку слобода за да проверувам ниво на течности и масло , па морав малку понежно да се однесувам со неа. Не одеше тешко. Освен чувството на страв дека ќе ја скршам педалата за гас од притискање , другото почна „да се навикнува на мене“.
Глупавите седишта само не се навикнуваат на мојов грб, ама нема везе...

Од ден на ден ламелата е се полоша , чувствувам како нешто одоздола попушта се повеќе и повеќе. Можеби е носач на лонец, или пак нешто страшно како оштетен десен зглоб. Повторно-безразлика!
Најиритирачки е полетот кој го снемува негде после 2500-600 вртежи, и инструкторот кој упорно зборува само за избегнување дупки. Ма све то прочиче...  Еден ден фолку ќе ужива на улициве со полна педала со лично своја кола. Пајси рече - ти си се мачел да ја спремаш, твоите раце ќе го држат воланот ... тогаш задоволството е комплетно

Сега сум сигурен.... и инструкторот ќе го снема од предното седиште, и комисијата (мојата моќна мора кога ми велат: 51 негативен, се враќаме пред  „Солидност“) од задното седиште... и нив бре ќе ги снема.. Ќе остани фолки во 101, со Швалерска дозвола, Возачка дозвола и сообраќајна дозвола... е тогаш никој ништо не му може

Драг Идивиди... те сакам

Не ти велам ни драг ни мил (додуша незнам ни дали си машко или женско) оти те отворија машките (а тие по природа се шовинисти). Можеше да бидеш и форумка Идивиди
Но нејсе. Не ми е тоа поентата. Друго ми беше муабетот. Ме потикнаа неколкуте прашања од некогашните активни членови-Што направивте со форумот?Што е ваков форумот?
И сега се прашувам-што ти аправивме ние кои се трудиме да те одржиме во живот? Ние кои врти сучи наминуваме ако не секој ден или на некој ден.
Ова бре со тебе ми личи ко она -болен ама не се знае дали ќе умри или ќе се излечи. Дијагноза никој не дава. Си легнал на постела, нит умираш нит стануваш.Едните твои чеда доаѓаат, те посетуваат-катадневно ти носат по некоја понада (пишуваат по неекој ред на некоја тема-и се покажува активност).
Други - Од време навреме доаѓаат од врата, те прашуваат што ти е, ама не кажуваат чаре како  да се излечиш!
Трети-ѕиркаат на некој месец дена од врата, незнае човек дали чекаат побрзо да липсаш или да станеш на нозе?
Четврти дигнаа раце од тебе. Се омажија, оженија, отидоа на функции кои не им дава ронка време за форумишење, некои и те заборавија.
Петти, си им терет. Зедоа аманет да те чуваат ама не можат-тежок си бре за чување.
И так си лежиш ти во постела- си чекаш или да се дигниш на нозе или да липсаш. Тестамент дали ќе оставиш незнам.

mamamd напиша: Не ти велам ни драг ни мил (додуша незнам ни дали си машко или женско) оти те отворија машките (а тие по природа се шовинисти). Можеше да бидеш и форумка ИдивидиНо нејсе. Не ми е тоа поентата. Друго ми беше муабетот. Ме потикнаа неколкуте прашања од некогашните активни членови-Што направивте со форумот?Што е ваков форумот?И сега се прашувам-што ти аправивме ние кои се трудиме да те одржиме во живот? Ние кои врти сучи наминуваме ако не секој ден или на некој ден.Ова бре со тебе ми личи ко она -болен ама не се знае дали ќе умри или ќе се излечи. Дијагноза никој не дава. Си легнал на постела, нит умираш нит стануваш.Едните твои чеда доаѓаат, те посетуваат-катадневно ти носат по некоја понада (пишуваат по неекој ред на некоја тема-и се покажува активност). Други - Од време навреме доаѓаат од врата, те прашуваат што ти е, ама не кажуваат чаре како  да се излечиш!Трети-ѕиркаат на некој месец дена од врата, незнае човек дали чекаат побрзо да липсаш или да станеш на нозе?Четврти дигнаа раце од тебе. Се омажија, оженија, отидоа на функции кои не им дава ронка време за форумишење, некои и те заборавија.Петти, си им терет. Зедоа аманет да те чуваат ама не можат-тежок си бре за чување.И так си лежиш ти во постела- си чекаш или да се дигниш на нозе или да липсаш. Тестамент дали ќе оставиш незнам.

третти се прекрстија по сто пати,па не ги бива...дури и пол сменија...
други се свршија(преженија) по којзнае кој пат ..и пак исто..
ама се е пролазно,еве ќе окрљавиме еден ден,само да пазиме на името..тоа да не го мењаме.

drag idividi....neli mu e vreme na zagor za spienje

Драг иди па и види...изгуравме жешко лето,сум заслужил троа одмор ја од тебе ти од мене

Се знае по закон како оди де 20 работни денови во годината