Ваша песна,состав или што било напишано

Не сум оној
што сакаш да бидам
ниту ќе бидам
ниту бев
а ти леткај си со паметот
до небо
и по него
барај си принц
на коњ што лета
ко гулаб бел
па раскажи ми
грешката кај ми беше
на бастун потпрена
може и ќе сватам
може и ќе се кајам
коњ што немам
па уште и да лета
иако велиш
дека коњ сум
и со памет летам.


Изменето од zbunet - 07.Февруари.2009 во 15:34

На месечина
човекот беше прв
на Марс
пак ќе биде
човечки е
да се биде прв,
втор
е нечовечки
бездушно и себично.
Кој се радува
на сребро
само нечовек се прави
извитоперени гримаси
на нешто
што насмевка би требало да биде
со сила
во човечко да го вметне
епитети демек
разбрано да биде
нешто што е грдо
нешто што е жално.

Разиграни крилца талкаат низ просторот
леткаат наоколу до рана зора.
Секој миг да го искористи
до последен здив да живее
да се почувствува жива.
Да биде запаметено,
иако е само еден ден.
За некого безначаен,за неа свет.
Почувствува допир на нежните крилца,
нешто ја стресе,
ја разигра уште толку.
Убав збор,мил,од срце...
Не му придаде голема важност
но,утредента....
Кога повторно се роди,
чувството пак беше тука.
Нешто има во зборот негов.
Но...Што?Неможе да свати.
Сепак ја прифакја,
за неа интересна,играта.
Игра на зборот,игра на емоции.
Лета,прелетува и пак се вракја.
Крилцата назад ја водат до него.
Ги шири,ги отвара до крај,
без срам,без страв...
Чувствува дека смее,
одобрение од него има.
Продолжува...
Допири од неговите,погруби крила,
на кревките крилца оставаат трага.
Се плете мрежата полека,тивко.
Се стегнува цврсто,ко јазол морнарски.
Ги врзува крилцата,
со крилјата негови.
Сепак се нежни.И годи.
Ја исполнува секој допир.
и одеднаш....
Мрежата е цврста,ја стега...
Нема каде да бега.
Само се предава во прегратка топла.
Тоа и треба.Допири,внимание,љубов...
Тоа и добива.Среќна е.
Иако криљата жто ја влечат
се погруби од нејзините.
Иако се еднобојни,сиви,темни...
Сепак....Тој ја исполнува,тука е.
Милува нежно со поглед,со збор
Тој....Гавранот.

Fala Maco

Да те гушнам само еднаш
мислам сега
доволно ќе ми биде
иако знам 
дека малку ќе ми биде
во тебе гледам големо море
а за мене само капка има
си мислам така
оти алчен сум
и гладен по тебе
дај уште
и секунда без тебе
вечност е
во тебе да влезам
никогаш да не излезам
знам
сигурен сум
дека доволно ќе биде,
жими се
не лажам.

По тебе ја трчам
со лабав
од тренерки ластик
велам силно
- Ма врати се !
А некои таму недомаќинки
со чизмички и колкови мешани
велат да чујам само ја
- Ма остај ја
при нас ти елај си !
Држам тренерки смкнати
во раце згрчено
да ми опраат ластик не давам
гласно велам
- Аааа, како не !
А ти брзо чекориш
не ме гледаш
ко мачка фрчиш
- Ама што сторив, па сега !
Од тренерки смкнати
се сопнав долу
со тресок силен
не ме слушаш
тепам по раце пружени
со нокти налакирани
да ме закачаат неќам
само одиш
не се вртиш
како за тебе се борам ја.


Изменето од zbunet - 09.Февруари.2009 во 14:49

Сон ли е ,јаве ли е
кој ќе знае да каже?
Тивко тропање на врата
очиве изгледа ме лажат!
Го гледам пред мене стои
Мигов што ли сака да ми скрои?
Стојам ко скаменета цела
а на образ твојата дланка врела.
Ти ли си тоа?
Не се лажам?
Штипни ме силно,да се осигурам
дали ова си ти,или халуцинирам.
Го допирам,го гушкам,го стискам како мече
а тој само “ДОЈДОВ МИЛО;ЈАС СУМ“-рече.
Па ти си тука!ДОЈДЕ!
Ах денов само да не пројде.
Нека потрае долго,вечно...
Исчекувањето нека остане минато далечно.