Окупација од Бугарската војска 1941

Каснакоски напиша: Тоа за „Мак. глас“ го пишува на Википедија, не во некоја книга. Книгата се` пак е подпишана од автор, кој нема да дава грешни цитати. Ако е до оценка некоја како и да е, ама цитатот си е цитат. Ете што пишува Палешутски за Шарло К.Палешутски напиша: ] „П`рвоначално Методи Шаторов не заема с`всем јасно становиште по в`проса за положението, в което се оказва Македонија. От една страна, тој пише, че „Македонија е окупирана от немските, италианските и б`лгарските војски”, а от друга — добавја: „Јасно е като бјал ден, че македонците не се борјат само за това да имат свои попове и учители, били те б`лгарски (к. м. — К. П.), шиптарски или влашки. Македонците се борјат за својата национална и политическа свобода.” [132] От трета страна, Шаторов апелира за с`вместна борба на „македонците с б`лгарите, х`рватите, с`рбите, г`рците и черногорците”, заштото с`дбата им е еднаква.“ 132. Историјски архив КПЈ. Т. 7, с. 17; Извори за ослободителната војна и револуција во Македонија 1941–1945. Т. 1, кн. 1, с. 14.

Што не е јасно во цитатот. Како што гледам, Шаторов истотака говори за окупација. Каква е таа национална слобода за која тежнееле Македонците, ако тие имале бугарско национално чувство и веќе биле обединети со Бугарија? Не може да се биде окупиран од сопствениот народ, зар не?

I Vanco Mihajlov togas se borel za Nezavisna Makedonija. Sakal kako Pavelic da si ima NMD.

Apostolski mnogu lazhel



Arno, ama lugjeto na Apostolski vlegle na gotovo vo gradot Shtip, tochno po pobegnuvanjeto na Germancite pod napor na citiranata od nego 5 divizija.
Imam gi tocno chas po chas site srazhenija na 5 peh.divizija, 18 i 33 peh. polkovi.




Изменето од Каснакоски - 25.Јуни.2010 во 12:58

Четвртата армија (командувана првично од генерал-мајор Бојан Урумов, а потоа од генерал-мајор Асен Сираков) дејствува на Горноџумајско-Велешко оперативно направление, каде што бугарската армија нанесува својот потпомагашт удар. Таму таа одржува од 15 октомври до 14 ноември Брегалнишко-Струмичката настапателна операција. Задачата на армијата е да се овладее регионот на Штип и да блокира направлениjата Струмица-Пехчево и од Штип за Кратово и да се обезбеди левото крило на бугарската армија. Првично Четвртата армија има во составот само 5-а пешадиска дивизија, но во текот на воените дејствија кон неjа се додава 7-а пешадиска дивизија и 2-ра конна бригада. Предвидена е помош и од југословенскиот Брегалнишко-Струмички корпус.

Настаплението на армијата започнува на 15 октомври. Како што го кршат последователно противничкиот отпор, војниците ослободуваат Кочани, а на 8-ми ноември овладеват регионот на Штип. Ова им овозможува да преминат во гонење на противникот кој се повлекува се кон долината на Вардар. На 10 ноември е овладен Велес, а три дена подоцна се окажува помош на Прва армија за ослободување на Скопје. Со тоа завршува Брегалнишко-Струмичката операција.
Воена историjа

Изменето од Македон - 26.Јуни.2010 во 13:04

Каснакоски напиша: I Vanco Mihajlov togas se borel za Nezavisna Makedonija. Sakal kako Pavelic da si ima NMD.

Како се борел во тој период, објасни ми те молам. Ако се борел за окупирање на Македонија од Бугарија, тогаш, да, се согласувам дека се борел некако.

Каснакоски напиша: Македон напиша: Каснакоски напиша: Apostolski mnogu lazhel Arno, ama lugjeto na Apostolski vlegle na gotovo vo gradot Shtip, tochno po pobegnuvanjeto na Germancite pod napor na citiranata od nego 5 divizija. Imam gi tocno chas po chas site srazhenija na 5 peh.divizija, 18 i 33 peh. polkovi. Согласно вашите кажувања, вие истотака бугарските војски влегле секаде први, па и не само тоа, туку и со радост биле дочекани, што секако веднаш поставува сомнеж како ќе биде дочекан некој со радост, особено во Прилеп,Велес и Скопје, места каде и порано имало штрајкови, стрелања,интернирања. Нема такви кажувања, партизаните влегувале први кога Германците веќе не биле таму. А за радоста не се чуди, а се замисли дали тоа што ви го кажувале било баш така.

Пак ќе кажам, нема што да се замислувам, биле дочекани како што е покажано на сликите, независно дали тоа некому одговара или не.

Во однос на борбите, ако некој е учесник во борбите, секако дека ќе се потпрам на неговото сведоштво.

П.С. Ти замисли се дали тоа што ви кажувале дека од 1941 до 1944 година станува збор за "ослоободување" е вистина или не, јас нема зошто да се замислам, ако "слободните" ми велат дека биле окупирани, не сум јас тој што треба да се замисли.

чоли напиша: Кажували са ми дека во 1948 година низ цела Македонија по патиштата се чекало повторното идване на Бугарија . Чул сум како луѓето од Куманово, Скопје чекали со букети повторно бугарските војници во сообраќајот, како очекувале дека ќе живеели повторно заедно. Но судбината повторно не изневери. Всушност, јас лично никогаш не сум му верувал на Тито. Подоцна тој и неговите блиски, си дозволуваат да ja нарекуваат другарката Цола Драгоjчева, к*рва. Се сеќавам и еден друг момент. Есента 1948 година бев на гости на другарот Пело Пеловски. Тој тогаш живееше на ул Московска № 8. Доjдов во гости и тој ме дочекува усмихнат со зборовите: "Еј, види таму еден Македонец". Се свртив и видов едно познато лице. Ова беше другарот Петар Траjков (Пецо Траjков). Тој ме запраша: Од каде си ти? Одговорив му дека сум од село Вруток, Гостиварско. "- А-АА, да те прашувам тогаш. Ај кажи ми право, како се попиша на пописот - Македонец или Бугарин? "Одговорив му: "- Другар Траjков јас сум чист Бугарин. Подеднакво сакам и Бугарија и Македонија! " Спомени на Траjко Сергиев Божков

Значи, согласно пишаното, во 1948 година, кога човек бил затворан за една погрешна изјава кажана само пред најблиските, граѓаните од цела Македонија по патиштата ги чекале повторно да дојдат Бугарите?!
Кој и да му го кажувал ова на авторот, можам, да заклучам дека имал бујна фантазија или дека се мајтапел со авторот.
Во однос на тоа за пописот, може и да било така, тоа не го оспорувам, немам докази, ама во 1948 година, кога за мала работа се одело во затвор, некој да говори дека народ излегол со цвеќе во рацете да ја чека бугарската војска би било трагично, да не е смешно.