Смртна казна-да или не?

Јас лично не сум за смртната казна, туку за нанесената болка да се врати со болка...Двојно поголема и посилна, која што ќе остава вечни лузни врз осуденикот т.е сторителот на кривичното дело... Чисто колку да му се пренесе каква болка тој нанел. 

ништо....само парична казна и затворче...
Рече Зајцеф , ќе страдаат тие најмалку што треба...
ни да ги мачиш, ни под нокти железа да му ставаш, ни в гз врели шипки... ништо... нека си тера вака

volkswagen напиша: ништо....само парична казна и затворче...Рече Зајцеф , ќе страдаат тие најмалку што треба...ни да ги мачиш, ни под нокти железа да му ставаш, ни в гз врели шипки... ништо... нека си тера вака

Кај нас постојат пет вида казни, кои се изрекуваат на физички лица, од кои паричната казна и затворската се главни видови казни. Токму доживотниот затвор кај нас е замена за смртната казна, која согласно Уставот не може да се изрече, но тука има еден превид. Истата не може да се изрече, но може да се пропише, иако ќе биде само "мртов текст на хартија".

Изменето од Македон - 07.Мај.2010 во 00:44

Messenger напиша: Ako opshtestvoto se izjasnilo protiv ubistvoto, togash ubistvoto kako kazna ne mozhe da bide sankcija za istoto.

Општеството се изјаснило и против ограничување на слободата и другите човекови права, но казната затвор е главна казна во сите општества. Општеството се изјаснува и против насилството, но во одредени случаи полицијата има право да примени сила. Општеството и поединецот не се еднакви. Државата сепак настапува и од позиција на власт.

dodeka ne pochnat da pagjaat glavi ( i toa bukvalno!),...nema da mu svetne na ovoj narod!

Македон напиша: Messenger напиша: Samoto toa dokazhuva deka Pravoto ne e Pravdina. Правото постои за да се постигне правдата, не случајно треба да се почитува и справедливоста при одмерување на казната.

Tokmu za toa govorime, za - одмерување на казната.

Pravdata ne se postiga so forsiranje na nepravda. Ako ubistvoto e nepravda, togash ne mozhe neubivanjeto da bide forsirano so ubivanje. Da beshe rabotata samo do filozofiranje, kje rekovme deka se raboti za demagogija, no bidejki vo prashanje e chovekoviot zhivot mozheme da kazheme deka se raboti za opshetstveno ubistvo. Tokmu onakvo protiv koe se bori samoto opshestvo.

Takvata Pravda ne e Pravda... Potochno, toa ne samo shto nema vrska so Pravda, tuku nema nikakva vrska nitu so osnovnata logika.


Zamislete da se donese vakov zakon:

"Siluvanjeto e zabraneto i koj kje bide obvinet za takov zlochin kje bide kaznet so siluvanje".







Изменето од Messenger - 09.Мај.2010 во 06:18

Messenger напиша: Македон напиша: Messenger напиша: Samoto toa dokazhuva deka Pravoto ne e Pravdina. Правото постои за да се постигне правдата, не случајно треба да се почитува и справедливоста при одмерување на казната. Tokmu za toa govorime, za - одмерување на казната. Pravdata ne se postiga so forsiranje na nepravda. Ako ubistvoto e nepravda, togash ne mozhe neubivanjeto da bide forsirano so ubivanje. Da beshe rabotata samo do filozofiranje, kje rekovme deka se raboti za demagogija, no bidejki vo prashanje e chovekoviot zhivot mozheme da kazheme deka se raboti za opshetstveno ubistvo. Tokmu onakvo protiv koe se bori samoto opshestvo. Takvata Pravda ne e Pravda... Potochno, toa ne samo shto nema vrska so Pravda, tuku nema nikakva vrska nitu so osnovnata logika. Zamislete da se donese vakov zakon: "Siluvanjeto e zabraneto i koj kje bide obvinet za takov zlochin kje bide kaznet so siluvanje".

Увиството претставува напад на едно заштитено правно добро- животот и телото на жртвата. Со самото убиство не значи дека и престанува да постои таа заштита во правниот систем.
Суштината на казната е лишување на сторителот од некое право. Ако биде осуден на казна затвор, тогаш лишен е од правото на слободно движење, ако судот пресуди одредена парична казна, тоа треба да доведе до намалување на имотот, а со тоа и намалена можност за задоволување на сопствените потреби. Казната не значи буквална имплеметација на поговорката око за око-заб за заб. Казната значи постигнување правда преку лишување на сторителот од некое право, па во одредени случаи, во одредени земји тоа може да биде и правото на живот. Не се поаѓа од поговорката која ја кажав погоре, туку од казна базирана на лишување од некое право. Ако тргнеме од твоето толкување, тогаш ниту казната затвор или пак паричната казна, па дури и да ги земеме казните како забрана за извршување професија, дејност или должност или забраната за управување со моторно возило, не претставуваат казна која треба да се применува. Затоа што некој ќе се праша за смислата и праведноста на казната затвор дури и за некој кој ограбил книжарница. Во таквиот случај, тргнувајќи од твоето толкување, треба и општеството да пропише казна- одземање на книгите од книжарницата на сторителот на делото. А ако сторителот нема книжарница? Некој сигурно ќе каже, книгите од дома. А ако и дома нема книги, што ќе пресуди судот? А правото на слободно движење и задоволување на стекнување сопственост, односно имот за задоволување на своите потреби е право кое го поседуваат сите, па затоа не постои можност сторителот да ги нема тие права. Ако ги немал тие права, не би можел да го изврши делото, зар не?