Бугари - 100% ТуркоМонголи

Пак тврдоглавост - абе Тјуркски зборувале,со хордата на монголските племиња дошле од Азија како може сите тие да се Тјурки и Монголи а само Бугарите да бидат Фини,а сите други викаат Вулгари,Прљави ТуркоМонголи

Kroraina не те поддржува - тие ја поддржуваат ТуркоМонголската Бугарија и Тјуркскиот јаэик на Аспарух и Кубер

Уште пред почетокот на 19-иот век бугарите си останале бугари-дури во страшните години на Османлиското владеење-видите го букварот на Марко Теодоровиќ Везов, коj се нарекува БУЛГАРА РОДОМ ИЗ РАЗЛОГА:

Дали го излажал некоj русин?

Несамо што е на руска граѓанска азбука туку и јазикот на кој е напишан букварот наликува на некоја српско руска мешавина.

Дали тоа јас приметувам падежни форми?!

Буквар МАРКА ТОДОРОВИЧА с многими полезними и потревними

НАСТАВЛЕНИАМИ по которима возможно в кратком времени отрока не токмо црковниа но и гражданскиа Славенскога језика писаниа


Ццццц бугарина родом из Разлога!!!!

Ќе да е од оние вторите, мислам политичките!






Изменето од Platenik - 11.Септември.2009 во 11:27

Да напишано е но како - според кој е напишано и каков е јаэикот

Се е јасно

cercetator напиша: Platenik напиша: Несамо што е на руска граѓанска азбука туку и јазикот на кој е напишан букварот наликува на некоја српско руска мешавина. Дали тоа јас приметувам падежни форми?! Не е на руската гражданска азбука, а си е на старата црковнословенска азбука. Не ти текна дека јазикот може да е црковнословенски?

Туф, се изрезилив, како само можеше да не ми текне?!

Ајде нека е и така (макар што мислам дека има и некој спонзор), ама каде вие пак видовте дека тоа е бугарски? Рецки невидов. Мора да е заради тоа што пишува Бугарин из Разлога?

Тоа што Каравелов пишувал на српски не е битно. Ајде ќе го заборавам тоа.

Черчертатор,

И јас велам дека имало Бугари и сеуште има, но претежно во севороистична Бугарија каде вушност се населиле. Некои од нив си ги задржале своите јазик и култура, а некои се словенизирале и мигрирале по други реони на денешна Бугарија. Овие луѓе сепак се малцинство во вашата држава.

Јас зборувам за мнозинството кое нема бугарски етнички корен, а се декларира како бугарско, јас зборувам за населението кое зборува словенкси јазик, а тој јазик го нарекува бугарски. Дали можеш да видиш каде е разликата?!

Према тоа остануваат отворени прашањата:

Кој е тој одреден вид на словенски Бугари?
Какви Бугари сте вие?
Како го стекнавте името? (според правите Бугари, според реката Волга, според кралот Болг, според погрдниот збор вулгар или византиската терминологија)

Знај дека само едно од овие е етноним.

Така, на пример, во 1987 година (значи во времето на тодорживковистичкото едноумие] во Софија е објавен седмиот том од патеписите што странските патеписци ги пишувале за време на нивната посета во Бугарија.


Конкретно овој том носи наслов Англиските патеписци за Бугарија, и истиот е посветен на извештаите дадени од страна на англиските патеписци (вкупно 31 на број], кои, почнувајќи од 16., па се до почетокот на 19. век, престојувале во Бугарија. Преведувачот на оваа книга и нејзин приредувач, бугарскиот историчар Марија Тодорова и самата тврди дека во стотиците страници што ги оставиле овие публицисти за Бугарија, термините Бугарија и Бугари мошне малку или воопшто не се спомнуваат.


Напротив, во неколку патеписи, авторите, како резултат на своите разговори со месните етнички Бугари, сосема јасно запишале дека во Бугарија живеат Срби, па дури и Грци!
Што се однесува до некаква развиена бугарска култура од овој период, патеписците таква речиси и не споменуваат, или ако споменуваат, тогаш не многу пофално (па дури и навредливо] се изразуваат за неа. Инаку, овие патеписци територијата на Бугарија сосема јасно ја лоцирале во обласите помеѓу Стара Планина, Дунав, Тимок и Црно Mope (значи никаде не станува збор за Македонија како за некаква бугарска земја).
Низ бројни историски документи од Средниот век (но и подоцна] за Бугарите се среќаваат најмалку 15 различни етнички детерминирања.

Од ова недвосмислено може да се заклучи дека, во колку Бугарите отсекогаш биле свесни за своето бугарско етничко потекло (како што се на пример Англичаните и други], не би постоел волкав број на странски документи и сведоштва од тоа време, во кои Бугарите биле третирани, не само како Срби и како Грци, туку и како: Власи, Илири, Готи, Хуни, Мизи, Панонци, Мирмидонци, Трибали, Турци, Гагаузи, Скити, Буржари, па дури и како Хрвати!
Посебно значајни се сведоштвата за доброволното инакво себедекларирање на Бугарите, и тоа дури во 19. век!

Во контекст на ова да ги споменеме и различните детерминирања на територијата на Бугарија на старите географски карти (од кои некои се и од 19. век], во кои територијата на денешна Бугарија била означена како: Тракија, Романија и сл.


Понатаму:

Што се однесува до тврдењето за наводната вековна старобугарска книжевност, на која наводно припаѓа и македонската, бројни податоци од тоа време зборуваат дека дури и во почетокот на 19. век, најголемиот дел од Бугарите, не само што биле неписмени луѓе, туку тие немале ниту свој книжевен бугарски јазик (кој јазик, како што е познато, е создаден дури во средината на 19. век).


Така на пример, Роберт Волш, во патеписот од неговата посета на Бугарија во 1827 година, мошне сликовито ја опишал оваа состојба:Таму кадешто не се користи грчкиот јазик во богослужбите се користи древниот писмен јазик, но бидејќи Бугарите не го разбираат ниту едниот, ниту другиот, тоа значи дека тие практично богослужбата ја слушаат на, за нив, непознати јазици.

Во оние малку училишта што ги има по градовите сите учебници се напишани на грчки, иако тој јазик народот не го познава. Како резултат на сето ова најголемиот дел од луѓето се неписмени. Јазикот со кој се користат е само усмен и овој јазик никогаш не бил литературен.
Дури неодамна биле отпечатени неколку книшки на овој јазик, но јас не успеав да видам ниту една од нив...

Во многу места нема ниту училиште, ниту црква, ниту пак книги... Низ сите села низ кои поминав не сретнав ниту еден човек кој знаеше да чита и да пишува.

Во ова сведоштво е многу значајно тврдењето дека Бугарите воопшто не го разбирале ниту т. н. црковнословенски јазик (што своевремено Турко-Бугарите го примиле од Македонците], па нејасно е зошто некои денес и понатаму, тврдоглаво и вон секаква логика, тврдат дека овој јазик наводно бил старобугарски.

Впрочем, за непостоењето на каква и да е бугарска литаратура дури и во првите децении од 19. век, сведочеле и бројни национално осознаени бугарски преродбеници од четириесеттите до седумдесеттите години на 19. век.


Ќе повторам уште еднаш, ако си од словенксите Бугари тогаш ти немаш ништо со правите Бугари, а вашата национална одреденост ќе можеш да ја бараш од 19 век па наваму, а не во некакво кумановлашка или туркомонголска држава.