СТИХОВИ КОИ ВЕ ДОПРЕЛЕ

Хм, не бев свесен дека се изгубивме.
Јас, таа, мојата судбина.
И’ реков: Мило ми е!
Но, зарем не знаеше каде се наоѓаат
луѓето без судбина?

А каде беше ти?
Каде се наоѓаaт судбините без луѓето? 

Paѓање___

На непознатиот

по пастелно небо

или контура на сонце

во тмурен ден. ...така те снема.

Каде ли те најдов?

Каде ми те изгубив?

Мој забранет залаку

од највкусното овошје?

Herman Hesse - Biti srećan

U životu ne postoji nikakva dužnost
osim dužnosti: biti srećan.
Samo smo zato na svetu,
a sa svim dužnostima,
svim moralom
i svim zapovijedima
retko činimo jedno drugoga srećnim,
jer i sebe time ne činimo srećnima.
Ako čovek može biti dobar,
može to samo onda
kada je srećan,
kada u sebi ima sklada,
dakle kada voli.
To je bilo učenje,
jedino učenje na svetu.
To je rekao Isus,
To je rekao Buda,
To je rekao Hegel.
Za svakoga je na ovome svetu
jedino važno
njegovo vlastito najunutarnjije,
njegova duša,
njegova sposobnost da voli.
Ako je ona u redu,
onda je svejedno
jede li se proso ili kolači,
nose li se dragulji ili rite;
onda svet zvuči zajedno s dušom,
onda je dobro.

Otici tamo...

Otici tamo gdje je sreca korak,
Tamo gdje se korak srecom zove.

Tamo gdje svako oko
Mojom suzom place,
Tamo gdje iz mog oka
Tvoja suza kaplje.

Tamo gdje laznog savrsenstva nema,
Gdje laz, oholost, pohlepa i strast
Nepoznate su rijeci,
Tamo gdje jedan djeciji osmjeh srecu rodi,
Tamo cu otici ja.
Tamo gdje prljavog savrsenstva nema,
Tamo gdje se i negledajuci sve razumije,
Bez ijedne izgovorene rijeci,
Tamo gdje dvije tuge jednu srecu rode,
Tamo ti odoh ja.

A ti, neduzan i bezgrijesan
Ostani ovdje u carstvu tvoje prljave igre rijeci,
U carstvu tvojih savrsenih koraka,
A kad osjetis nemoc, ravnodusnost i strah,
Ako mi pozelis osmjeh,
Ako mi zatrebas tugu,
Otisla tamo sam ja.