СТИХОВИ КОИ ВЕ ДОПРЕЛЕ

Budim se sretna

U one sate, tihe i snene
koji ostaju samo za nas
uvijek si blizu,
uvijek uz mene,
sigurnost moja, utjeha i spas.

U one sate kad vrijeme stane,
kad se shutnjom kazuje sve,
ti si moj zalog za sretne dane,
moj put u srecu i mirne sne.

Budim se sretna svakoga jutra,
isti ce dani doci i sutra,
u tebi imam sve, sve shto mi treba
vode i sunca, zemlje i neba.

Budim se sretna zbog nashih sati
ti cesh mi uvijek najvishe dati
u tebi imam sve, sve shto mi treba
vode i sunca, zemlje i neba.

Margit Antauer

И тука беше крајот.
Кога би постоеле краевите.
Кога би постоел момент кога веќе нема копнеж,
а приказната се замрзнува и стивне,
над жалоста и разочарувањето,
над страста и смртта.
Но важен е заплетот, а не крајот.
Дури и најзамрсениот заплет,
најлудата среќа и најчудната случајност
се вклопуваат како одмерени запци на големиот запченик
...на се што постои.

... God?

 

 

 

 

Welcome

Human

 

 

 

 

Are you God?...

 

 

 

 

I am

 

The Idea

 

 

The desired God

 

The Idea of Evil

 

 

 

 

God...

This, God? This huge... lump of flesh?...

 

 

What you are seeing is a part of me

My core

Look around you

 

 

 

 

What's this?!...

 

 

 

An ocean of feelings all humans have deep in their souls

A common consciousness that transcends individuality

Their collective consciousness

Its dark side is this swelling ocean

I was born from these swells

As the ego of this world

 

 

This world itself is I

The darkness that dwells in every human heart

The Idea of Evil

This is God

 

 

 

 

God... This...

Does that mean that...

Does that mean that it was humans who created God?

Does that mean that it was humans who desired this?

This terrifying thing?

This... This looks like...

 

 

Hell

 

Some call it that

 

 

 

Hell...

 

 

This is just the surface of multiple layers of a whole consciousness

But you know

You know that this place is terribly human

 

Violence and loneliness

This place is filled with all kinds of blurred negative feelings

It is truly the will that defines human nature

 

 

 

 

 

... Yes

it's true

This is... in me

I can feel it

But why?

Why were you born?

Why did humans give birth to this will called God?

 

 

 

Humans

Desired reasons

 

Reasons for pain

Reasons for sadness

Reasons for life

Reasons for death

Reason why their lives were filled with suffering

Reasons why their deaths were absurd

They wanted reasons for the destiny that kept transcending their knowledge

 

 

 

 

 

And that was

God...

 

 

And I produce those

As it is what I've been brought into existence for

I control fate

 

Obeying the essence of humankind

I weave every man's destiny

 

 

 

 

 

... Does that mean

that you're the one who controls my destiny?...

that you're the one... who arranged everything so that it would be this way?!

 

 

 

 

 

It was established that you would be here since a distant past

By influencing the lower levels of human consciousness

And merging blood with blood

I created the lineage that would give birth to the man you are

To pave the way for the times you would be born in

I manipulated History

And created an appropriate context for you

All the encounters you have had so far

Were all a part of the destiny that led you here as well

 

 

 

 

 

... The destiny...

My...

God! What do you want from me?!

 

 

 

Be

As you will

 

 

I dwell deep in your heart

I am a part of you

You are a part of your kind's consciousness

 A part of me

Your desire is my desire as well

Your actions themselves shall prove to be suitable for your kind as a whole

May those actions bring pain or salvation to the men

 

 

Do

As you will

 

Chosen One

 

 

 

 

... If so

I want wings

 

 

 

Take within you

The power of feelings this inner world is filled with

And change the physical field that is your body

Into a suitable shape

Умор ми паѓа од трепките
се фаќа на аглите од чаршафите.
Ти ме повикуваш
сонливо
и ѕвонливо
Каде си, мачкеста?
А јас се смеам
протната
меѓу сонот
и радоста.
Клопче љубов се одмотува
од овде до вечноста.
Одмор ми паѓа од усните
да те најде
Во приказнава.

 odam., dale e toa toa
 baram., dali znam shto
 naogjam., dali e toa vistinskoto
 naednash porta
 vleguvam., no dali
 kafeana prazna ., a dali e
 jas sam vo nea
 sednat na masa., charshavot skinat
 cigarata dogoruva a nema kade
 pepelnikot poln.,
 dali so pikavci ili delovi od mojata dusha
 sproti mene dva stola
 a pomegju niv
 i taa gola  ko avet
 pruzham raka .,no toa e veke drug svet
 dali da prodolzham
 se prashuvam shto
 kako i sekoe drugo nedokazhano

Копнежот на душата

На што се радуваш око мое?
Кон што твојот поглед бега?

-На се што овој живот дава!
-На се што е убаво овде и сега!

Кон што посегнуваш рако моја?
Што сакаш најмногу ти да допреш?

-Убавите дуњалучки украси и нешта!
-Немоќна си, неможеш да ме сопреш!

Каде иташ и брзаш чекору мој?
Кон кој пат ти ме водиш?

-Животот е краток, да го зграпчам!
-После ова нема кај да одиш!

Кон што копнееш душо моја?
Што најмногу те радува тебе?

-Оној што ме створил, што ме создал!
-И еден ден ќе ме земе повторно кај Себе!

Тебе ќе те послушам душо моја!
Кон твојата радост и јас идам!

Ако си чиста, покорна, мирна!
Ликот Негов јас ќе го видам!

А вие очи, раце, чекори!
Ве лаже дуњалукот со убавините свои!

Скротете се бидете, мирни!
На Денот ќе бидете сведоци мои!