СТИХОВИ КОИ ВЕ ДОПРЕЛЕ

ПОСТОЈИ МЕСТО ГДЕ ЉУБАВ ПОЧИЊЕ

Постоји место где љубав почиње
и место где љубав престаје.

Постоји додир две руке
који се опире свим речницима.

Постоји поглед што букти ко велико витлејемско огњиште
ил` мала ацетиленска лампа зеленог сјаја.

Постоје једноставна и безбрижна тепања
чудесна ко велика окука Мисисипија.

Руке, очи, тепања -
помоћу њих се љубав бори и гради.

Постоје ципеле које љубав носи
и њен је долазак тајна.

Постоји упозорење које љубав шаље
и цена његова зна се много касније.

Постоје тумачења љубави на свим језицима
и није нађено ниједно мудрије од овог:

Постоји место где љубав почиње и место
где љубав престаје - а љубав не тражи ништа.

                                                 

                                       Карл Сандберг

Изменето од Andjelina - 28.Ноември.2010 во 02:35

чекам да ми се појавиш во сеќавањата

кои сеуште ги немам

заправо прво чекам да ми се појават сеќавањата

потоа појави се ти

во нив...

.

Изменето од pagane - 03.Март.2011 во 14:38

" Не можеш да го запреш времето,

  не можеш да ја заробиш светлината.

  Можеш само да подигнеш лицето,

  и да оставиш дождот да го кваси"

Анастеа напиша: majstorce62 напиша: ОЧАЈ Ранета птица тропа на прозорецот на мојата душа. Ако и отворам ќе измрзни. Како да и кажам? Неколку кратки стихови, ама допираат до срж.

Честопати кога сме надвор од кафезот, мислиме дека сме внатре, па сакајќи да излеземе од него, всушнот правиме голема грешка и самите се заробуваме. Чудна се тие точки на перцепцијата.
Драго ми е дека влегов во твојата душа со стиховите.

болат зборовите, тие, без букви создадени

VOLIM TE

- Shta se kazhe kada nekoga volish?
- Pa…”VOLIM TE” – reche on.

- A ako se uplashi?
- To znachi da nije spreman da ga volish. – reche on.

- I shta se tada radi?
- Chekash ga. – reche on.

- Kako to?
- Chekash ga dok ne bude spreman. – reche on.

- A ako nikada ne bude spreman.
- “Ako” su tri mala slova koja, postavljena ispred jedne rechenice, menjaju mnogo stvari… – reche on.

- A shta mu onda kazhesh? Lazhesh li ga?
- Ne, nastavljash da ga volish – reche on.

- A shta se radi, kada volish nekoga? Zhenite li se?
- Ne. – rece on.

- A zashto se onda svi zhene?
- Zato shto ne znaju, kako je kada se voli? – reche on.

- Ko zna?
- Ti znash! – reche on.

- Zashto?
- Zato shto nekoga volish… – rece on.

- Zashto mislish tako?
- Inache me ne bi pitala. – reche on.

- A shta radish, kada ti neko kazhe “VOLIM TE”?
- Vjerujesh mu! – reche on.

- Zashto?
- Razumjecesh, kada ti neko kazhe “VOLIM TE”! – reche on.

- Zashto mislish, da mi nisu govorili?
- On ti to nije rekao – reche on.

- A ja, kada sam ga srela?
- Kada su se izlazak i zalazak sunca spojili u jedno… – reche on.

- Kako to?
- Razumjecesh, kada ti neko kazhe “VOLIM TE”! – reche on.

- A shta radish, kada te neko upita “VOLISH LI ME”?
- Nishta. – reche on.

- Zashto?
- Zato shto, ako ga volish, on ce to znati…i nece imati potrebu da te to pita. – reche on.

- A zashto onda svi jedni drugima stalno govore “VOLIM TE”?
- Zato shto nisu sigurni… – rece on.

- U shta?
- U svoju ljubav! – reche on.

- A shta se deshava kada ljubavi nestane?
- Nishta. – reche on.

- Zashto?
- Zato shto ljubavi ne mozhe nestati! – rece on.

- A zashto se onda ljudi razvode?
- Ljubav i brak nemaju nishta zajednichko. – reche on.

- Je li ti znash sve odgovore?
- Ne… – reche on.

- Pa kako mi onda odgovarash?
- Sa velikom zheljom! – reche on.

- Znash shta?
- Shta? – reche on.

- VOLIM TE!
- Znam! – shapnu tiho on.