Дали верувате во БОГ?

Pozdrav do tebe brate Anakine, pisuvajte si na temata kolku sto sakate, jas samo sakam da te pozdravam, odamna ne sum pisuval na forumot i ne mi se veruva do kade stignale diskusiite.
Jas ne diskutiram nitu poveke komentiram na ovaa tema, zatoa sto e apsurdna za mene, ne deka mi e neprijatno.

Toa e isto kako nekoj da me prasa dali jas postojam i jas sega da dokazuvam nekomu deka postojam. Ne znam dali me razbiras, pozdrav!

Se citame na drugite temi a vie barajte crni dupki i elektroni.

Дали постои бог или не?
Нели би било подобро прво да расчистиме што подразбираме под поимот бог?
Сигурен сум дека сите ќе се согласиме во едно - сите сакаме да знаеме кога, како и од што настанало се познато и непознато околу нас, без да завлегуваме во филозофското - зошто е сето тоа направено.

За објаснување на ова, тука треба да разграничиме две работи, две прашања:

1.  Која „креација“ (како, кога, од што ...) го создал светов (вселената и се во неа)?

2.  Како се создала самата „креација“? Од што „таа“ настанала и во кој простор таа „егзистирала“ пред и после создавањето на вселенава?

Кај првото прашање, едни (теистите) велат: бог создал и - толку! Точка. А други (атеистите и научниците) велат: сето ова настанало од еден праатом, кој имал огромна маса, огромна енергија, па експлозија ... бла, бла, бла ... = биг бенг!
Значи, и во двата случаја имало некаква „креација“!
Јас лично признавам дека не ми се јасни и двете работи (а има ли некој на светов на кого му е јасно сето ова?). Но, за кратко да го оставиме „атомот“. Тоа што повеќе ме оттргнува од теолошкото објаснување е фактот што на бог му се даваат одлики на некакво живо (интелигентно) суштество, суштество кое размислува, кое разговара со луѓето (теистите му се обраќаат, а богами има и такви на кои и тој ним им се обраќа), суштество со свој карактер, со емоции од кои зависи „неговото“ расположение и однесеување во одреден момент ... суштество кое е лика и прилика на човекот. Или ако сакате обратно, суштество кое го создало човекот по свој лик! Суштество кое си прави друштво околу него (ангели и сл.), меѓу другото си прави и негов син, суштество кое се претставува на слики (фрески, икони...),  и.т.н. Некој ќе рече дека тоа „претставување“ на бог како суштесто со човечки лик и особини морало да биде такво за да можеле простите народни маси пред многу илјади години да го сфатат и прифатат. Но, ако тогаш морало така да се претставува бог, тогаш зошто денес сеуште се користи истиот начин? Дали сеуште масите се прости, па мора на тој начин (со приказни) да им се објаснува? Од претходно реченово, дали денес  може да се рече дека сеуште бог навистина е суштество или е некаква енергија? Некои од теистите на форумов, во повеќе наврати спомнаа дека бог всушност е енергија! Ако е така, нема ли да се потврди теоријата на научниците за праатомот кој имал енергија ...?

За мене многу позначајно и многу понеобјасниво е второто прашање т.е. од каде и како се создал тој праатом, од каде таа огрома (пра)маса, од каде таа (пра)енергија и, од каде тој „бог“? Да, лесно е да се каже: „бог од секогаш постоел ...“, но токму тоа е поентата, да се осознае како тој бог или тој праатом настанал. И каде настанал. Во кој простор опстојувал(е)? Овде јас (како што реков претходно) ја согледувам разликата меѓу теистите од една и атеистите и научниците од друга страна. Првите прифаќаат здраво за готово, бог е вечен, тој од секогаш постои, тој создал се ... тоа е така и точка. Нема што повеќе да се мисли. За разлика од нив, вторите не се задоволуваат со понуденото, па макар така тоа било и  „свето“. Секој ден се обидуваат да откријат нови и нови работи. Затоа се дојде до ова ниво на човеково живеење. Ако човекот слепо се придржуваше на теолошкото учење, тешко дека денес ќе ги имавме сите овие придобивки на „современово“ живеење. Дали научниците и атеистите не се во право во тврдењето дека бог (онака како што го претставуваат сите теолошки учења) не постои, поради тоа што сеуште неможат да докажат како сето ова настанало? Дали теистите се во право во тврдењето дека бог (онаков како што тие го поимаат и прифаќаат) постои, а за тоа немаат никаков опиплив доказ (во кој секако не спаѓа „докажувањето“ со наведување на сето ова што е околу нас или со синтагмата: „така пишува таму и таму...“?!

EvAngelos напиша: ... најсмешната атеистичка догма: Бог не постои затоа што не го гледаме.

А каде ја имаш сретнато таа „атеистичка догма“? Дали ако еден атеист (Атеист) рече такво нешто, тоа за тебе би претставувало и „официјално“ прифатено гледиште на сите атеисти? Ако е така (ако се базираш само на едно мислење), тогаш зошто не го презентираш мојот став како „официјален“ на атеистите?
Оваа твоја изјава е тенденциозна, бидејќи во најмала рака сакаш атеистите да ги прикажеш како тотални „тупаци“ кои немаат врска што зборуваат и затоа трескаат овакви работи.

препотентноста не е воопшто добра особина!


Инаку, бог не постои !

, ама не затоа што не се гледа туку затоа што не може секој да го почувствува ( без разлика дали веруваш или не!) , за разлика од , на пример, струјата т.е електроните, коишто итекако ке ги почувствува апсолутно  секој !!!

EvAngelos напиша: Ateist, јас никаде не реков дека се што не се гледа постои, туку велам дека не само тоа што се гледа постои за да ја побијам најсмешната атеистичка догма: Бог не постои затоа што не го гледаме.

Те молам да цитираш каде јас таков став сум изнесол.

Za zhal, religijata ja pretochija vo dogma.

Od beskompromisen, dosleden i temelen princip za otkrivanje na vistinata, religijata so vreme ja napravija beskompromisen branitel na dogmata.

Златник,сметам дека идејта дека треба првин да се разграничи што се подразбира под поимот Бог е неопходна за понатамошна дискусија за ваква или слична тема.
Реално гледано под овој термин има многу разновидни сфаќања.
Од деистичкиот творец кој се повлекол таму некаде уџум,па послем како безлична енергија до Христијанското сфаќање како Личност.
Не би го Бог нарекол едноставно суштество зашто тоа алудира,барем според за мене на творение,т.с на несвесен жив облик нешто како трева или свесен но неразумен облик на творение,на пример коњ.
Деистичкиот бог многу убаво се уклопува во "религиозното толкување"на биг бенот теоријата.
Овој деистички бог пак на овој или оној начин се смета за некаква си свесна личност но истотака популарен е и теоријта за богот-енергија.
Овој бог е пак безличен,така ако е таков навистина станува дискутабилно дали воопшто има потреба да се почитува таков бог?!
Но како што вели псалмопеецот Еден е Бог,а сите други богови на безбожниците се бесови.Дури и псалмопеецот ги удостојува тоа другите богови со личност(каква таква но сепак личност) додека модерниот атеист и тие ги обезличува.Така да нашите земни и рационални шпекулации за Бог воопшто не го намалуваат постоењето на Бог како Личност.
Е сега логички доаѓа прашањето од каде пак сега вие христијаните сте толку убедени во ова?
Епа христијанството(на старозаветниот израил и на новозаветниот народ божји)е вера на ОТКРОВЕНИЕТО.
Значи не седнале некои чичковци таму во палестина пред незнам колку милениуми и си дале задача ај сега да си направиме Бог,туку тој исто невидлив и неспознатлив БОГ МУ СЕ ОТКРИЛ НА СВОЈОТ ИЗБРАН НАРОД.Затоа и велиме дека нашата вера е верата на откровението.Значи Тој Бог ни има кажано се што ние треба и можеме да сфатиме и разбереме со начиот ограничен ум.
Веруја златник и ние цел живот се трудиме и учиме како да го разбереме Бог и неговото откровение.Навистина им е лесно на хиндусите кои ќе си земат камен ,ќе го исклесаат и ете им бог!
Првиот дел од твоето второ прашање е ок само ако се земе во предвид дека постои богот на деистите или неличносниот бог-енергија.
Сепак ние христијаните не признаваме две вистини така да според нас НЕМА ТАКВИ БОГОВИ.И следствено дискусијата за нив би била од типот што би било кога би било.(А никад тоа/тие не биле и нема ни да бидат).
Сега што да праиме ние христијаните такви сме:нетолерантни за други вистини и богови.
Сепак за воља на вистинат не би ги ставил научниците во исти кош со атеистите и антитеистите.И мислам дека реално гледано научниците како фела никогаш не може да се стават во едниот или другиот "табор" зашто и кај нив има верници и неверници.Додека докажувањето не е желба на верниците туку на атеистите.Ја како верник не се чуствувам никава желба да ги убедувам луѓето дека Бог постои.Тоа што некои од атеистите горат од желба да нема Бог е нивна работа и нивно право да ВЕРУВААТ во тоа.
Како беше она....кој многу се труди некој да убеди во нешто значи дека се сомнева во тоа или во случај на атеистите би било да се осигурат дека Бог не постои,не за друго туку за секој случај.


Изменето од ahmar1 - 02.Јуни.2009 во 10:52