Ваша поезија

Sovladan od zamorot,
mislite kako crvi mi se vlecat,
samo sto ke te pomislam,
brgu isceznuvas
megu licata so maski
vo povorka karnevalska
koja potskoknuva i vreska,
no kako i da e
sreka ti pozeluvam
vo pakovki novi,
a ako slucajno se zamoris
da me najdes znaes kade.

zbunet напиша: Dodeka spies, dodeka si vo son, te gledam i uzivam, baknuvajki go sekoj del kade e mirisot tvoj. A sepak se plasam dali koga ke se razbudis istata ke bides, dali koga oci ke otvoris prvo vo mene ke poglednes ili nekade niz prozorecot daleku onamu kade da dosegnam ne mozam. Sakav svetot da to go podaram, a samo bledi kopii ti nudam i parcinja od srce moe ronlivo. Se nadevam, silno se nadevam deka i denes ke me sakas.

...bravo druze...prva liga...vaka pishuva zaljuben chovek...togash e nepobedliv...go for it...don't even stop a second...you've got it all that it takes...:)

Утро

Утринско сонце ме плиска по лице
со бранови светлина дрска,
разбуди се, стани, борба те чека,
побрзај - зракот ме прска.

Скокнувам смело и полна со елан,
денес е мој ден - се бодрам;
Пижамата паѓа, тренерка се крева
и смело во кујната одам.

Вклучувам рингла, вода си мерам,
најмилиот филџан го земам,
потпевнувам ... и одеднаш, о каков удар -
да му се плукнам - пак кафе нема.



Изменето од filmadzijka - 10.Март.2008 во 10:04

Добро утро, можеби нема кафе,
но ти си тука.
Тоа е добар знак

Е тоа ти се вика другар

Катарза

Филџанот се претвора во подиум
ме маѓепсува течноста врела
мирис на минас, арабика и цимет
контури на извиени тела
се наѕираат низ топлите јазици магла
танчарки егзотични од абонос жив
ме влечат кон себе со погледот див
со првата голтка ќе се стопам со нив.

Изменето од filmadzijka - 10.Март.2008 во 11:18

Ni da zaminam,
ni da se boram,
kako bik
komu rogovi zapletkani se
vo zica bodlikava,
koj susti niz nos
i rika ,
a nikoj nikade nema
i go ceka sudniot cas.