СТИХОВИ КОИ ВЕ ДОПРЕЛЕ

....Ефе Дујан ....

zamislena напиша:

...Она што недостасува.....

Кој ли го избра овој мебел на нашиот живот?
Ајде сè да исфрлиме.
Во овој дом, твоето тело ми е доволно.

Дрвјата во Скопје
Се преплетуваат во нашите бакнежи.

Немаме заедничка фотографија
и никој не може да нè види –
но јас и ти, ние се гледаме.

Музиката не ја паметам, ниту пак себеси.
На колку дела и да ја делам толпата,
пак ти преостануваш.

Ниеден град не е предалеку од друг –
Зарем тоа не се неколку милиметри од картата на светот?
Нека оној чие сонце изгрее прво
го разбуди другиот.

Те бакнав еднаш.
Траеше со денови.
Ако не си на моите усни, не си хоризонт.
Го бараш она што во твојот дом недостасува.
Дали сум тоа јас?

aaaaaaaaaaaa...... сди немаме со преправање..........
преубава е стварно
а мене оваа ми е јака
----------------------------------------------------------------------------

Детето

Иноватори, нобелови зависници, лица со очила,
кој ли од вас би можел да го измисли одењето?

....Милувам прашинка да си

тих повеј да ми те донесе...

Прашинка љубов,прашинка ништотна,

прашинка невидена,

но сепак љубов,сепак љубов...

Никогаш не научив дали е подобро да носиш патики или штикли кога ќе тргнеш во потрага по делот од душата кој ти недостасува

Jel znas... za onaj trenutak u životu kad
ti se po ko zna koji put sve sruši, a znaš da ceš ujutru morati da
iscrpiš snagu za novi pocetak? Jel znaš za onaj osecaj kada si razocaran
u sve, a opet moraš dalje? Jel znaš kako je kad se nadaš i raduješ,
onako iz sveg srca, misliš da se sreca i tebi osmehnula, a onda ti neko
sve sruši u trenu? Ne znaš?? E, ja znam…

И бричот падна на колена пред зборот:

Те преколкувам кажи како да се наострам како тебе,сакам да колам без да пуштам крв

butterflyM55 напиша:

Мило сонце

мило сонце,
ќе ме затечеш пак тука
меѓу пијаници, клошари
и пропаднати коцкари

пак ќе ме огрееш
божествено рамнодушно
полно себе, полно светлина
која убива во поим

мило сонце, ќе ме затечеш
меѓу тетки и малолетнички
никаде ја нема жена ми
(можеби зашто спие со нашите деца...)

пак ќе ме огрееш
болно до непрепознавање
како лик разурнат
во парчиња огледало

http://www.blesok.com.mk/tekst.asp?lang=mac&tekst=1186

Патишта безгрешни
тешко видливи
измешани со грешните
по нив чекорам јас
не успевам да ги погодам како ти
имаш сенс
јас ни нос немам
кај што смрди одам
и оти не ми смета
те нервира.
Секогаш си невина
секогаш со тебе ми е прв пат
бела или прозрачна
а јас со бетонски плочи
душа кои ми притискаат
остана ли нешто
бар како сол да се посоли
на твојата путер душа
во уста што ми се топи.

http://jazbunet.blogspot.com/

sanja-a напиша:

солзите не оставаат лузни на лицето
подобро е, да оставаа таму
многу подобро...

Браво, Санче!!! среќа

Внеси реплика	страница <1 32 333435 36 67 >
Tweet