Власи

A ova e toa so trite jabolka sto kazuvase mamamd za plodna da e kukjata




Eve videa od brakata Manaki

http://www.youtube.com/watch?v=UFm7SP9dK7s&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=yWYxuYjHXtA&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=nfiY6wwet7k

‘На самиот почеток Стерју кажува: ‘не сме ниту тајно училиште, но ниту јавно. Државата ФИРОМ не дозволува во земјата да се внесуваат историски книги од Грција и на разни начини успеваме да добиваме по некоја книга за оние кои сакаат да научат грчки во ФИРОМ’. Прво што се забележува е дека Стерју не го признава уставното име на државата во која живее и го користи најчесто името ‘ФИРОМ’, но и името ‘Скопје’, како синоним за Република Македонија. Не е јасно зошто ‘учителот по грчки јазик’ го нарекува своето училиште донекаде ‘тајно’, кога се знае дека во нашата земја постојат голем број училишта за странски јазици, во кои, покрај останатите светски јазици, се изучува и грчкиот. Од друга страна, изненадува фактот за потребата од грчки историски книги и каква би била нивната улога во едно училиште во кое се изучува грчкиот јазик?!

Во продолжение на репортажата, битоланецот Танасис Стерју со своевидна гордост нагласува дека во последните години бројот на неговите ученици постојано расте и дека бил принуден голем број кандидати да одбива. Но и да се пофали, дека досега, во неговото училиште грчки јазик научиле околу 1.000 ученици, и дека оваа година нивниот број изнесувал повеќе од 40 на возраст од 6 до 40 години. Изјаснувањето на Стерју, дека на ден земал по само едно евро од ученик се знае дека таа цена е прениска во споредба со останатите училишта за странски јазици во нашата земја, треба да преставува ‘дело’ за восхит кај секој Грк, а исто така и поттик за помагање на ова ‘национално дело’.

Треба да се потенцира, вели м-р Димитар Љоровски, дека во текот на целото интервју во весникот ‘ Та Неа’ од пред шест месеци , кое го води новинарот Стелиос Враделис, Танасис Стерју неосновано ги напаѓа властите на Република Македонија, меѓу другото и дека не му дозволиле да внесе во државата грчки книги по историја. Исто така, жестоко ја обвинува владата на ‘ФИРОМ и поради недостаток на просторни услови за изведување на наставата, односно дека ‘не ми доделува простор, додека конзулатот во Битола дури последните 3-4 години почна да гледа пореално на работите околу предавањата на грчкиот јазик во Скопје’. Неоснованите обвинувања се јасни, вели м-р Љоровски, а и самиот Стерју добро знае, дека секое приватно училиште или поединец е должен сам да си обезбеди простор, а не тоа да го бара од државата. Сепак, неговото ‘национално дело’ доби поддршка од грчкиот конзулат во Битола, за која, самиот ќе каже, дека ‘на тој начин се реализира пристигнувањето на книги од Грција, кои се однесуваат на јазикот, културата и историјата’.

‘Карактеристично е што Стерју етничките Македонци, по потекло од Егејскиот дел на Македонија, ги идентификува како Грци’ и ги воопштува со терминот ‘политички бегалци’. Добро се знае дека од сите политички бегалци кои ја напуштија Грција по завршувањето на Граѓанската војна, само на етничките Македонци не им беше дозоволено да се вратат на своите огништа, додека на Грците со законот од 1982 година им беше дозоволена репатризација. Новинарот Враделис ги констатирал причините за почетоците на ‘тајното грчко училиште’ во Битола, се разбира така како што му раскажал Стерју, ‘во разговор со други Грци кои се наоѓаат од другата страна на границата (Р. Македонија) и не можеа да се вратат во Грција, сфатил дека многу од нив сакале да ги научат своите деца да говорат грчки јазик, но и самите да се потсетат (на јазикот), но такво нешто беше забрането’. Од ова се гледа дека ‘учителот по грчки јазик’ својата јазична пропаганда ја имал насочено кон Македонци по потекло од Република Грција, со јасна тенденција кај обичниот грчки читател да ги претстави како Грци. Во интервју на веќе погоре споменатата телевизиска емисија, освен етничките Македонци, Стерју како целни групи ги наведува и Власите и Саракачаните. Откако новинарот ќе сублимира дека повеќето негови ученици потекнуваат од семејства кои имаат ‘грчки корени’ и сакаат да го научат ‘јазикот на своите предци’, битолчанецот Стерју за истите ќе потврди дека се ‘Грци’ и дека ‘не се признаени како национално малцинство во Скопје, како на пример Бугарите и Албанците, вели м-р Љо-ровски, анализирајќи ја пропагандата што преку наши ‘лојални’ државјани се води во Грција.

Не е јасно за што служи приложениот текст.
-------------------------------------------------


Прашањето е кој е Танасис Стерју ????
------------------------------------------------------

А, исто така прашањето е, кој и од какво потекло е м-р. Димитар Љороски ????

----------------------------------------------------

Кога ќе ги прибавите точните информации, пожелно би било да ги објавите.

mungos80 напиша: ‘На самиот почеток Стерју кажува: ‘не сме ниту тајно училиште, но ниту јавно. Државата ФИРОМ не дозволува во земјата да се внесуваат историски книги од Грција и на разни начини успеваме да добиваме по некоја книга за оние кои сакаат да научат грчки во ФИРОМ’. Прво што се забележува е дека Стерју не го признава уставното име на државата во која живее и го користи најчесто името ‘ФИРОМ’, но и името ‘Скопје’, како синоним за Република Македонија. Не е јасно зошто ‘учителот по грчки јазик’ го нарекува своето училиште донекаде ‘тајно’, кога се знае дека во нашата земја постојат голем број училишта за странски јазици, во кои, покрај останатите светски јазици, се изучува и грчкиот. Од друга страна, изненадува фактот за потребата од грчки историски книги и каква би била нивната улога во едно училиште во кое се изучува грчкиот јазик?! Во продолжение на репортажата, битоланецот Танасис Стерју со своевидна гордост нагласува дека во последните години бројот на неговите ученици постојано расте и дека бил принуден голем број кандидати да одбива. Но и да се пофали, дека досега, во неговото училиште грчки јазик научиле околу 1.000 ученици, и дека оваа година нивниот број изнесувал повеќе од 40 на возраст од 6 до 40 години. Изјаснувањето на Стерју, дека на ден земал по само едно евро од ученик се знае дека таа цена е прениска во споредба со останатите училишта за странски јазици во нашата земја, треба да преставува ‘дело’ за восхит кај секој Грк, а исто така и поттик за помагање на ова ‘национално дело’. Треба да се потенцира, вели м-р Димитар Љоровски, дека во текот на целото интервју во весникот ‘ Та Неа’ од пред шест месеци , кое го води новинарот Стелиос Враделис, Танасис Стерју неосновано ги напаѓа властите на Република Македонија, меѓу другото и дека не му дозволиле да внесе во државата грчки книги по историја. Исто така, жестоко ја обвинува владата на ‘ФИРОМ и поради недостаток на просторни услови за изведување на наставата, односно дека ‘не ми доделува простор, додека конзулатот во Битола дури последните 3-4 години почна да гледа пореално на работите околу предавањата на грчкиот јазик во Скопје’. Неоснованите обвинувања се јасни, вели м-р Љоровски, а и самиот Стерју добро знае, дека секое приватно училиште или поединец е должен сам да си обезбеди простор, а не тоа да го бара од државата. Сепак, неговото ‘национално дело’ доби поддршка од грчкиот конзулат во Битола, за која, самиот ќе каже, дека ‘на тој начин се реализира пристигнувањето на книги од Грција, кои се однесуваат на јазикот, културата и историјата’. ‘Карактеристично е што Стерју етничките Македонци, по потекло од Егејскиот дел на Македонија, ги идентификува како Грци’ и ги воопштува со терминот ‘политички бегалци’. Добро се знае дека од сите политички бегалци кои ја напуштија Грција по завршувањето на Граѓанската војна, само на етничките Македонци не им беше дозоволено да се вратат на своите огништа, додека на Грците со законот од 1982 година им беше дозоволена репатризација. Новинарот Враделис ги констатирал причините за почетоците на ‘тајното грчко училиште’ во Битола, се разбира така како што му раскажал Стерју, ‘во разговор со други Грци кои се наоѓаат од другата страна на границата (Р. Македонија) и не можеа да се вратат во Грција, сфатил дека многу од нив сакале да ги научат своите деца да говорат грчки јазик, но и самите да се потсетат (на јазикот), но такво нешто беше забрането’. Од ова се гледа дека ‘учителот по грчки јазик’ својата јазична пропаганда ја имал насочено кон Македонци по потекло од Република Грција, со јасна тенденција кај обичниот грчки читател да ги претстави како Грци. Во интервју на веќе погоре споменатата телевизиска емисија, освен етничките Македонци, Стерју како целни групи ги наведува и Власите и Саракачаните. Откако новинарот ќе сублимира дека повеќето негови ученици потекнуваат од семејства кои имаат ‘грчки корени’ и сакаат да го научат ‘јазикот на своите предци’, битолчанецот Стерју за истите ќе потврди дека се ‘Грци’ и дека ‘не се признаени како национално малцинство во Скопје, како на пример Бугарите и Албанците, вели м-р Љо-ровски, анализирајќи ја пропагандата што преку наши ‘лојални’ државјани се води во Грција.

Кога се сака да се направи сензација лесно се толкува нешто како се сака. Во текстот јасно стои дека НЕКОЈ  ( а не Власите да се  прават себеси) ги прави Македонците и Власите  од Егејска Македонија Грци. За последниве 20 тина години плуралузам и транзиција ние тука во Македонија зе изначитавме и изнаслушавме многу нешта од многу луѓе. За среќа цитираниов во овој напис е некој анинимус за кој малкумина чуле. Во македонија се шпекулира со идентитетот на сите од секого. Посебно трагично беше кога читавме написи (а и тука на форумов има многу теми) од еден бивш премиер
Тоа е демократијата- секој може да си каже што сака и може да својата кого сака.

     ...Во неделата рано оркестoрoт засвирва познати мелодии на песни и opa, со што ce оповестaва големиот настан. Во традицијата на село Требишта (во Албаниjа)постојат две сватбени знамиња - машко и женско. Карактерно е тоа што машкиот баjрaк се дигна од братот на таткото на младоженецот, а женското - од братот на мајка му. И двете знамиња се украсени со цвеќе, црвена јаболко и две машки крпи. Знамињата мора да се носат од момчиња ергени, кои по завршување на пехливанските игри јадат целата јаболкa сами, зема една крпа, а другата однесуваат во куќата, од каде е вдигнато знамето. Помеѓу официјално отиване до домовите за двете знамиња, сватбарите посетуваат домот на Кума. И во трите дворот се вият луѓе оркестoрoт свири, луѓето се веселат.

A mene na vlaska svadba

Секој има право да се изјаснува како се чувствува и никој нема право да го осуди.
Кој може да му забрани некому кој е од мешан брак ( македонско/влашки, грчко/влашки, албанско/влашки) да се определи по еден од родителите и да си го земе тоа како свое етничко потекло. Оние кои с еод чисти влашки бракови си знаат кој се и знаат како се изјаснуваат.
Изложбата во грчката амбасада е убав гест на грчката држава ама уште поубаво ке беше да не го нарекуваа јазикот романизиран грчки.
Инаку во Грција едно 30 години наназад во местата каде живеат претежно Власи се одржуваат фантастични манифестации на кој се собираат Власите од цел Балкан и каде ја промовираат својата култура, ( носии, музика,  ора и песни) . По тој урнек неколку години наназад и во Македонија почнаа такви манифестации. Манифестациите се организираат со средства од  донации од успешни Власи -бизнисмени од целиот свет. Ни Грција ни Македонија не одделуваат пари од буџетот за овие културни манифестации секогаш под изовор дека нема средства во буџетот.
Сите тие манифестации се ставени на интернет и секој кој сака може да ги види.