Бугари - 100% ТуркоМонголи

чоли напиша: macedon_alex напиша: чоли напиша: Ако трудно се чете, има го и превод на современен македонски: http://mk.wikibooks.org/wiki/Македонското_прашање_-_Петар_Рачев_Славејков Не се чита тешко, го имам и порано читано тоа. Целта ми е да кажам дека и порано луѓето си се чувствувале како Македонци- за тоа говори и Петко Славејков. Е сега ти што малку ги мешаш работите , тоа е друга работа. Погледни убаво. Зошто би пишувал Славејков, ако станува збор за 10 души кои си веруваат дека се некои потомци? Пишувал бидејќи станува збор за повеќе луѓе, многу повеќе и за нешто кон кое се приклучувало се поголем број луѓе. Може да са били и повеке од 10 човека - например 20 или 30, но не повеке. (цитат: "...Сме чуле за него уште од пред десетина години од некои од Македонија... Денес ова прашање излезе веќе на пазарот благодарение на непретпазливоста на еден од нашите собраќа и сега, сакале или не, веќе сме принудени да го кажеме нашето мислење."). Мислим што овоj непретпазлив другар е бил Кузман Шапкарев.

Кузман Шапкарев на почетокот ја подржувал идејата за посебноста на македонската нација, но подоцна ( откако во Бугарија нашол средства за издавање на своите книги) веднаш преминал на другата страна. Барем тоа е мој заклучок.
Имало и повеќе, ама треба малку повеќе да истражуваш.

macedon_alex напиша: Имало и повеќе, ама треба малку повеќе да истражуваш.

Трсил сум... ама не наjдов повеке. Знаеш щто не сум професионал историчар и този вопрос за мене не е од првостепено значение. Мислех и на Георги Баласчев, ама веке не сум много сигурен. (Георги Баласчев е бил член на "Младатата македонска дружина" и е виден Лозар)

lav4eto напиша: Од саjтот погоре излегува и таа мапа: Дали да и веруваме како доказ?

И?! Која ти е поентата? Дека некој туркомонголин тука се прошетал, па ти се сметаш за негов потомок?

Човече, Туцрите го доминирале тој простор 5 века. По таа логика ти ќе имаат најголемо право да речат дека цел Балкан е турски.


Туркомонголи на теритроијата на етнографска Македонија никогаш не се населиле перманентно!

Туркомонголите се населиле на територијата на Добруџа, каде и ја формирале својата држава.

Изменето од Platenik - 08.Јануари.2009 во 16:48

СТЕФАН ЗАХАРИЕВ, МАКЕДОНСКО ПИРУВАЊЕ
Извадоци од статијата на Стефан Захариев:
…Но толку сега што говоревме за свадбата на богатиот Македонец Каран, сега да го оставиме споменатиот Атинеј да докажува дека Римјаните ја прифатиле раскошноста во гозбите од Македонците, и да ги видиме оние од сегашните Македонци, кои заслепени од подзатворениот блесок на елинските мудрувања прифаќаат да се презираат и да се откажуваат од својата народност. Затоа по опишувањето на Карановите гозби ми се виде времето поволно да извикам и оф: навистина колку сме одалечени од времето кога од сите денес наречена Елада (Грција) беше потчинета од Македонската власт, и се одалечуваше од нивната јунаштина, на нивните богати пирови, и робски ги обожаваше…
…Според тоа, ако ни беше целта да ги опишеме зачуваните од грчки книги ”свадбарски обичаи и гозби на древните Македонци”, причината на одалечување од предметот се состои да ја докажеме цивилизацијата на Македонците славјани, во што таа се состоела во времето на Александар и до каде стигнувало нивното образование, за да ги употребуваат елините за подбив и сегашната нивна заблуда и незнаење, во кое ги фрлиле гркофенерските владици и да ги поканиме нашите родољубиви сонародници да им помогнат и морално и материјално…
На 25 март 1870. Во Т. Пазарџик, Стефан Захариев Читалиште (Цариград) I/7 (1871, стр. 214-216)

--------------------------------------------------------------------------------





П. Драганов во својот „Македонско-славјанскиј сборник“, од 1894,
„Как ни странно, но те Македонские Славяне, которых оплакивает в своей политической елегии почтеннейший г. Пулевский, если разматривает их в целости, отнюд не единаково смотрят на свою родословию. Одни считают себя потомством Темистокла и Демостена (славяногласние елины, грекомань). Другие, напр. воденские Пуливаки, ведут свое происхождение од класических Македонях именно од врагов Демостена, Филипа и Александра македонских, котрых родили-де наши, славянския баби, по выражению Пулевскаго. Прилеп и Велеские же Брзаки, если верит Ст. И. Верковичу, происходят од короля Марка, которы, как известно, был Серб. Пеянци, если верит болгарину Г. Динкову, произошли од Юговичей, которы како известно тоже были Серби. Мыяки же все ведут свое происхождение од своего "славного паше Скендер-бега бана" и назмвают-то себя албанцами, хотя они по язикы не албанци а Славяне, шкьяи.“

--------------------------------------------------------------------------------

Ова настапување на македонските патриоти во одбрана на посебниот, македонски народен и национален индивидуалитет, ги погоди особено бугарските националисти и големобугарските државни планови. Затоа ним им сметаа не само овие македонски настапувања, туку и свесните Македонци, носителите на македонските национални идеи, нарекувајќи ги „незнајковци“ и „глупави луѓе“, како на пример бугарскиот намесник и агент во Македонија, Петко Рачев Славејков.

Со оглед на тоа што реалната состојба во Македонија со националноста на Македонците беше повеќе од деликатна за големобугарските државни планови, бугарската политика повеќе години избегнуваше да се впушти во директни расправии со македонските патриоти и национално освестените Македонци.

Така редакцијата на бугарскиот Право (весник) пишува како своја забелешка кон статијата "Една вистина":


Редакција на бугарскиот весник Право
„И втор пат слушнавме од патниците за некои учители по Македонија, за г-дин Шапкарев кој се труди, да ги убеди нашите македонски браќа, како било друго Бугарин и бугарски јазик, а друго Македонец и македонски јазик. Но не верувавме, прво поради тоа што мислевме дека тоа е грчко лукаво средство за разделување на нашата народност во овие деликатни времиња при обновата на нашата народна хиерархија, а второ зошто лично го познавав г-дин Шапкарев и неговото во книжевен однос благорасположение... Овој допис, испратен со писмо до еден нaш пријател на нашиот дописник, го потврдува сето она што сме го слушале, а ние не можевме да направиме друго, туку да му дадеме место во нашиот весник и да го поканиме г-дин Шапкарев да ни го објасни тоа поведение што му е препишано.“
(Редакција на весникот Право од 30 ноември 1870 год. Цариград.)

--------------------------------------------------------------------------------

Бугарската држава сметаше дека овие факти за Македонците треба едноставно да се премолчуваат и никако да се изнесува во јавноста, туку тајно и неприметно за европската, но и самата бугарска јавност, внатре во Македонија да води непоштедна борба против македонското национално чувство, кое ги доведуваше во прашање сите големобугарски планови за бугаризација на Македонците и проширување на бугарската држава на територијата на Македонија. Така самиот П. Славејков пишува:

„Не се решивме да зборуваме во печатот, затоа што нашата работа изгледаше доста деликатна, а особено за условите во кои се наоѓавме“.
(Петко Р. Славейков, Македонският въпрос. „Македония“, Цариград, V, 18.1.1871),

--------------------------------------------------------------------------------

Но четири години подоцна Славејков ќе признае:


Петко Рачев Славејков, в. „Македония“ 1874 година
„...Најпосле, македонското прашање излезе во јавноста и се појави во печатот. Ние велиме најпосле, зашто ова прашање не е нова работа. Ние уште пред десет години слушавме од некои луѓе во Македонија дека тие не се Бугари туку Македонци, потомци на старите Македонци, дека Македонците се Словени, а Бугарите Татари и не знам што друго. Во почетокот зборовите на овие патриоти ги земавме на шега и за паѓање во оган на нашите нетолку сериози спорови. Така ние мислевме до едно две-три години, кога новите разговори со некои Македонци ни покажаа дека работата не е само голи зборови, туку и во мислите, кои мнозинството сака да ги спроведе во дело. И жално и тешко ни беше нам да слушаме такви зборови, но не се осмелувавме за ова прашање да говориме во печатот, бидејќи таа работа ни изгледаше доста деликатна, а посебно во ситуација во која се наоѓавме. Денеска тоа прашање излезе на пазарот, благодарејќи на невниманието на еден од нашите бугарски собраќа, па сакале ние сега или не, принудени сме јавно да истапиме...“
(Петко Р. Славейков, в. „Македония“ 1874 година)

Platenik напиша: Петко Рачев Славејков, в. „Македония“ 1874 година „...Најпосле, македонското прашање излезе во јавноста и се појави во печатот. Ние велиме најпосле, зашто ова прашање не е нова работа. Ние уште пред десет години слушавме од некои луѓе во Македонија дека тие не се Бугари туку Македонци, потомци на старите Македонци, дека Македонците се Словени, а Бугарите Татари и не знам што друго. Во почетокот зборовите на овие патриоти ги земавме на шега и за паѓање во оган на нашите нетолку сериози спорови. Така ние мислевме до едно две-три години, кога новите разговори со некои Македонци ни покажаа дека работата не е само голи зборови, туку и во мислите, кои мнозинството сака да ги спроведе во дело. И жално и тешко ни беше нам да слушаме такви зборови, но не се осмелувавме за ова прашање да говориме во печатот, бидејќи таа работа ни изгледаше доста деликатна, а посебно во ситуација во која се наоѓавме. Денеска тоа прашање излезе на пазарот, благодарејќи на невниманието на еден од нашите бугарски собраќа, па сакале ние сега или не, принудени сме јавно да истапиме...“ (Петко Р. Славейков, в. „Македония“ 1874 година)

Платеник е писател, Платеник не е читател ... зоштото ако бе прочел линкот коj го бев дал преди еден саат ке разбереше што ништо не се случило во 1874 година... Се што е било писано принадлежи на 1871 година:
http://mk.wikibooks.org/wiki/Македонското_прашање_-_Петар_Рачев_Славејков
Ама коj да чете - лесно е да правиш копи-пеjст без да вникнеш во нештата...

Platenik напиша: Петко Рачев Славејков, в. „Македония“ 1874 година „...Најпосле, македонското прашање излезе во јавноста и се појави во печатот. Ние велиме најпосле, зашто ова прашање не е нова работа. Ние уште пред десет години слушавме од некои луѓе во Македонија дека тие не се Бугари туку Македонци, потомци на старите Македонци, дека Македонците се Словени, а Бугарите Татари и не знам што друго. Во почетокот зборовите на овие патриоти ги земавме на шега и за паѓање во оган на нашите нетолку сериози спорови. Така ние мислевме до едно две-три години, кога новите разговори со некои Македонци ни покажаа дека работата не е само голи зборови, туку и во мислите, кои мнозинството сака да ги спроведе во дело. И жално и тешко ни беше нам да слушаме такви зборови, но не се осмелувавме за ова прашање да говориме во печатот, бидејќи таа работа ни изгледаше доста деликатна, а посебно во ситуација во која се наоѓавме. Денеска тоа прашање излезе на пазарот, благодарејќи на невниманието на еден од нашите бугарски собраќа, па сакале ние сега или не, принудени сме јавно да истапиме...“ (Петко Р. Славейков, в. „Македония“ 1874 година) За да може некој да биде писател, сигурно претходно морал да има многу нешта прочитано. Инспирација сте ми вие туркомонголизрианите. Патем, јас досега невидов ништо од тебе лично напишано. Се досега што си постирал е само плагијат од бугарската лабараторија за пропаганда и историски ескперименти. Дали ти воопшто знаеш кој бил Славејков и каква функција обавувал?

Пич .. ти веке ме jадоса.. дали си толкова елементарен ? или си ... (аjде да не кажа обидна дума). Прочети уште веднаж:

Македонското прашање

Петко Рачев Славејков

Објавено на 18-ти јануари 1871 во весникот „Македонија“ во Цариград.
Македонското прашање најпосле излезе на јаве и се појави во печатот. Велиме најпосле зашто ова прашање не е нова работа. Сме чуле за него уште од пред десетина години од некои од Македонија. Отпрво ги зeмавме зборовите на тие млади патриоти како на шега и не многу сериозна закана во горештината на нашите не толку сериозни препирки. Така си мислевме се’ до пред една-две години кога од новите разговори со неколку Македонци ни стана јасно дека проблемот не е само голи зборови, туку е идеја што мнозина сакаат да ја спроведат во живот. И жално и тешко ни беше да слушаме такви зборови, но не се решивме да говориме за нив преку печатот, зашто работата ни се гледаше многу деликатна, особено за услови во какви сега се наоѓаме. Денес ова прашање излезе веќе на пазарот благодарение на непретпазливоста на еден од нашите собраќа и сега, сакале или не, веќе сме принудени да го кажеме нашето мислење...
http://mk.wikibooks.org/wiki/Македонското_прашање_-_Петар_Рачев_Славејков

??????