Поуки од Светите Отци

Nekoj mu rekol na Starec Josif Optinski:
-Ete pak nastapi nerodna godina!
-Da potvrdil starecot- Mal e prinosot nerodna godina,Bog kaznuva zasto lugeto sosema prestanaa da gi zapazuvaat postite, ta duri i prostodushnosta.



Starec Leonid :
- Osuduvanjeto e toa koga ti go gledas grevot ili go gledas porokot na svojot sobrat i govoris od celoto svoe srce: ...po moe mislenje toj zasluzuva ili maki ili bolest ili kazna...
Togash ti stanuvash sudija na blizniot i sakas da sednes na prestolot na Edinstveniot sudija HRISTOS.
Za tvoeto gordo bezumie ti se prisoedinuvash kon antihristot..







Изменето од Messenger - 11.Март.2010 во 18:33

св. Теофан Затворник

Треба со сигурност да се знае дека оној што прави добродетели без напор, или оној кој што се подвизува со леснотија и без болно принудување, се наоѓа на лажен пат.


Zarem toa ne e znak na duhovnoto usovrshuvanje? Zarem doblestite koi se pravat so lesnotija od srce i ljubov se lazhni? Zarem dobrodetelite napraveni kon decata, roditelite, bliskite i nepoznatite se lazhni ako se napraveni so bozhjovdahnovena lesnotija? Zarem samo ako so bolno prinudivanje pravime doblesti tie se od praviot pat?

Messenger напиша: A jas mislev deka ova e definicija za sueta, voobrazenost, narcisoidnost... deka tokmu toa ne e doblest i deka treba da se borime so postovi i molitvi protiv toa...

Мислам дека ова погрешно го имаш протолкувано(меѓу другото како и за све остало на оваа тема ...)

Токму тоа и го кажува аввата. Тој убаво вели – оној кој има добро мислење за себе, има чест таквото мислење да го има само од себе, но не и од околината, затоа што таквиот е горд и суетен, а луѓето околу не ги ценат таквите карактеристики. Со еден збор – самобендисан.

Изменето од ahmar1 - 12.Март.2010 во 12:26

ahmar1 напиша: Messenger напиша: A jas mislev deka ova e definicija za sueta, voobrazenost, narcisoidnost... deka tokmu toa ne e doblest i deka treba da se borime so postovi i molitvi protiv toa... Мислам дека ова погрешно го имаш протолкувано(меѓу другото како и за све остало на оваа тема ...) Токму тоа и го кажува аввата. Тој убаво вели – оној кој има добро мислење за себе, има чест таквото мислење да го има само од себе, но не и од околината, затоа што таквиот е горд и суетен, а луѓето околу не ги ценат таквите карактеристики. Со еден збор – самобендисан.

Se slozhuvam. Sega, otkako povtorno go prochitav celiot tekst, ja vidov poentata so koja sekako deka potpolno se slozhuvam.






Изменето од Messenger - 12.Март.2010 во 14:46

Messenger напиша: Da se posochi deka patot kon prosvetluvanjeto ne e lesen e edna rabota, no da se tvrdi so sigurnost deka site dobrodeteli napraveni bez napor pokazhuvaat oti chovekot se naogja na lazhen pat e neshto sosem drugo.

Редно беше да го кажам јас православното толкување на таа изрека ,а дали се сложуваш ти со тоа или не, е сосема друго прашање(и право на избор на крај краева).

Messenger напиша: Dali go davash toa tolkuvanje kako posteritet ili si ubeden vo nego?

ПОСТЕРИТЕТ?!! не го разбирам овој збор.
(А башка и не ми текнува дека сум го чул овој збор)

Messenger напиша: ahmar1 напиша: Messenger напиша: Zarem toa ne e znak na duhovnoto usovrshuvanje? Zarem doblestite koi se pravat so lesnotija od srce i ljubov se lazhni? Zarem dobrodetelite napraveni kon decata, roditelite, bliskite i nepoznatite se lazhni ako se napraveni so bozhjovdahnovena lesnotija? Zarem samo ako so bolno prinudivanje pravime doblesti tie se od praviot pat? Но Месинџер светиот апостол Павле убаво рекол Римјаните: 7:25 ...И така, јас самиот со умот свој му служам на Божјиот закон, а со телото - на гревовниот закон. А и во евангелието по Матеј самиот Христос ни вели: Матеј: 11:12А од деновите на Јован Крстител па до сега, царството небесно насила се зема и силните го грабаат, Во смисол дека со без труд и принудување т.с со духовна борба никој нема да велзе во Царството небесно. И исто и ова: Римјаните: 15:1 Ние, силните, должни сме да ги поднесуваме слабостите на немоќните, и да не си угодуваме на себеси. Значи од овој цитат јасно се гледа дека има духовно послаби и посилни Секој на почетокот е слаб и му е тешко да прави добродетели,но ако се усоврши тогаш тие потешкотии не идат од самиот човек туку од други луѓе,а во крајниот степен на духовен раст непосредно и од самите демони. Blagodaram za objasnuvanjeto, no za mene toa ne drzhi voda. Povekje mi izgleda kako opravduvanje po sekoja cena na kazhanoto. Posochenite citati od drugite avtori ne pravat nikakvo argumentiranje na krilaticata: Треба со сигурност да се знае дека оној што прави добродетели без напор, или оној кој што се подвизува со леснотија и без болно принудување, се наоѓа на лажен пат. Da se posochi deka patot kon prosvetluvanjeto ne e lesen e edna rabota, no da se tvrdi so sigurnost deka site dobrodeteli napraveni bez napor pokazhuvaat oti chovekot se naogja na lazhen pat e neshto sosem drugo.

Тоа што го вели Ахмар е од опитот на православните отци на Црквата и држи вода во согласност со цитатите од Светото Писмо.

Факт е дека човекот е егоцентрично и суетно битие, состојба што ја стекнал после падот на Адам и Ева, и дека за да го стекне рајското блаженство, треба да дава напор кој е спротивен на похота на телото, желбите на очите и суетата на светот. Тој напор особено може да се види кога некој треба да му помогне на својот непријател. Чиста добродетел е онаа добродетел која е направена од љубов, без побуди на искористување на таквото дело за свое прославување т.е. без гордо самофалење, туку смирено, за доброто на другиот. Дури и помислите треба да се чисти кога се прави некое добро дело...

Со смирување на своето срце и искоренување на страстите, тие добродетели кои ги прави човекот стануваат разумни и веќе со леснотија од внатре се извршуваат. Кога човекот ќе се освети себе си, тогаш тешкотиите во вршењето на добродетели доаѓаат од надвор, од другите луѓе поттикнувани од ѓаволот.

Значи, тешкотиите при извршување на добродетелите, зависно од духовниот степен на човекот, доаѓаат или од неговата похот и страсти, или од надвор, од други луѓе.