Што е Адвентистичката црква?

Deset Bozji zapovedi    

                        I

Jas sum Gospod, Bog tvoj, koj te izvedov od zemjata egipetska, od domot na ropstvoto. Nemoj da imas drugi bogovi osven mene!
                        II

Ne pravi si idol, nitu kakva i da e slika od ona sto e gore na neboto, ili dolu na zemjata, ili vo vodite pod zemjata! Nemoj da im se klanjas nitu da im sluzi{! Zasto jas, Gospod, Bog tvoj, sum Bog ljubomoren, koj gi kaznuvam grevovite na tatkovcite - grevovite na onie koi me mrazat - kaj decata do treto i cetvrto koleno, a pokazuvam milost kon iljadnici koi me sakaat i gi drzat moite zapovedi.                        

                      III

Ne izgovaraj go naprazno imeto na svojot Gospod Bog, zasto Gospod nema da go ostavi bez kazna onoj sto go izgovara negovoto ime naprazno!

                         IV

Pomni si da go praznuvas sabotniot den! Sest dena raboti i svrsi gi site svoi raboti! A sedmi den e sabota, odmor posveten na tvojot Gospod Bog. Togas nemoj da rabotis nikakva rabota: ni ti, ni tvojot sin, ni tvojata kerka, ni tvojot sluga, ni tvojata sluginka, ni tvojot vol, ni tvoeto magare, nitu pridojdeniot sto ke se najde vo tvojot dom! Zasto Gospod za sest dena gi sozdade neboto, zemjata, moreto i se sto e vo niv, a vo sedmiot den se odmori. Zatoa Gospod go blagoslovi i go posveti sabotniot den.

                            V

Pocituvaj go svojot tatko i svojata majka za da zivee{ dolgo na zemjata sto ke ti ja dade tvojot Gospod Bog!

                          VI                     

                   Ne ubivaj!

                          VII                     

             Ne vrsi prequba!

                          VIII                     

                     Ne kradi!

                         IX              
Ne svedoci lazno protiv svojot blizen!                          

                          X

Ne posakuvaj ja kukata na svojot blizen! Ne posakuvaj ja zenata na svojot blizen; nitu negoviot sluga, ni negovata sluginka, ni negoviot vol, ni negovoto magare, nitu sto i da e od ona sto mu pripaga na tvojot blizen!

(2. Mojseeva 20,1-17).

Otkako gi izgovoril Bog Desette zapovedi, usledilo nesto mnogu, mnogu znacajno! Istite zapovedi, kako sto kazavme, gi napisal ne na drveni, ami na dve kameni ploci koi simboliziraat nepromenlivost i cvrstina - trajno da se vreze mislata dlaboko vo sekavanjeto i vo svesta na lugeto vo site vreminja deka toa e Bozji, a ne Mojseev ili covecki zakon.

“Koga Gospod go svrsi razgovorot so Mojseja na Sinajskata gora, mu dade dve ploci na svedostvo, ploci kameni, napisani so prst Bozji.” “I Mojsej bese tamu so Gospoda cetirieset dena i cetirieset noki. Nitu leb jadese nitu voda piese. I Gospod gi napisa na ploci zborovite na sojuzot - Desette zapovedi.” “Togas Mojsej, sleguvajki od gorata, se vrati so dvete ploci na svedostvoto vo svoite race.
Plocite bea ispisani na obete strani; ispisani i od ednata i od drugata strana. Plocite bea delo Bozje; pismoto bese pismo Bozje vrezano na plocite.” “I plocite gi staviv vo kovceg sto go napraviv, i tie ostanaa tamu, kako sto mi zapoveda Gospod.”

Za toj zakon, za tie zapovedi Isus veli: “Navistina, vi velam, dodeka postojat neboto i zemjata, nitu edna jota ili crticka od zakonot nema da se izmeni!” (2. Mojseeva 31,18; 34,28; 32,15.16; 5. Mojseeva 10,5; Matej 5,18). Bo`jiot zakon e sovrsen, sto znaci vo nego ne postoi dupka i moznost za manipulacija kako kaj zemnite zakoni. Slovoto na sestata zapoved kazuva “ne ubivaj”.
No nejziniot duh odi ponatamu i udira vo zarodisot koj se razviva kako misla vo umot na ubiecot i plan koj vodi kon ubistvo.
Zapovedta dejstvuva preventivno taka sto na vreme go predupreduva covekot koj posol na pat da napravi ubistvo, sopirajki go da ne go izodi patot do kraj za da napravi takov tezok grev. Taa uste od pocetok go opomenuva: Sekoj sto se gnevi, sto zaviduva, sto mrazi, sto planira odmazda - pravi ubistvo.
Istoto vazi i za sedmata zapoved za koja citame deka sekoj sto ke pogledne vo tuga zena so zelba, veke napravil prequba vo svoeto srce, so sto Isus udira vo korenot kade sto go sece grevot narecen prequba. Toa vazi i za drugite Bozji zapovedi.
Spored toa, gresnikot ne moze da najde praznina nitu vo edna od Bozjite zapovedi i opravdanie da prekrsuva koja bilo od niv, kako sto naoga, kako sto rekovme, mnogubrojni praznini i dupki vo site covecki zemni zakoni za da gi opravda ili, vo kraen slucaj, da si gi olesni svoite zakonski prestapi pred zemnite sudovi.

Templarius напиша: Blagoj s eve ti kako Pravoslaven Hristijanin sto cuvstvuvash sprema sekoja druga crkva ???

Пред се го почитувам секој човек, без разлчика на која црква припага бидејки е Божјо створенје.

Нема на земјата совшена црква,сите цркви се стремат кон вечноста, зато треба мегусебно да соработуваме за да го најдеме вистинскиот пат.

За мене за ддасе најде тој пат,најмеродавна е Библијата, преку којаБог зборува и не упатува.

А ако ме прасувас која црква најповекесе придрзува натоа нацело , ке ти дадам мое мисленје.


Во светот денес има повеќе од илјада разни религии, од кои повеќето се христијански вери. Само во САД има повеќе од триста разни христијански цркви у групи. Интересно е што секоја од тие тврди дека е ,,вистинската црква”. Секако, тоа не може да биде вистина, бидејќи читаме во Светото Писмо, дека двајца не можат да одат заедно ако не се разберат. (Амос 3,3)

Единствена причина што христијанските цркви и групи се разделени е тоа што тие не се разбираат меѓусебно и не го разбираат толкувањето на Светото писмо. Но сепак, секоја од нив тврди оти е таа ,,вистинската црква”.

Освен Светото Писмо, и самата логика на размислување заклучува дека тоа не може да биде вистина. Сите тие можат да бидат погрешни, но сите не можат да бидат исправни, и во исто време да не се сложуваат во разбирањето и учењето на христијанската вера и наука. Вистината соединува, но заблудата раздвојува. Кога сите христијански цркви би ја имале и би ја учеле целата вистина на Божјата реч, тогаш христијанството би било соединето во едно духовно тело. Но сепак помеѓу расеаните и несогласените христијани, Бог мора и денес да има свој верен народ или своја ,,вистинска црква”, што Тој ја имал во своите минати векови. Затоа Господ во својата Реч не учи, сите да ги испитаме и тоа со помош на Неговиот закон, кој Тој му го дал на човекот како вистинско морално мерило на правдата и правило на животот. (Амос 7,8; Езекил 20,11)

При испитувањето на историјата на Божјата вистинска црква, пророкот Исаија ни советува да го побараме народот кој го почитува Божјиот закон и живее во склад со неговите барања. “Допрашај се до законот и откровението! Ако некои речат дека не е така, тогаш за нив вема светлина.” Исаија 8,20.

Кога Исус бил на Земјата, Тој учел дека постојат два пата, тесен и широк. Тој ги советува своите следбеници да одат по тесниот пат, кој води во вечен живот, бидејќи широкиот пат, рекол Тој, води во вечна пропаст. “А тесни се вратите и тесен е патот што води кон животот, и малцина го наоѓаат.”(Матеј 7,14)

Во старозаветното време постоеле два слоја на религиозен народ. Тоа биле еврејскиот или израелскиот народ кој го обожавал правиот и живиот Бог, и останатите незнабошци кои биле идолопоклоници и ја обожавале природата.

Во тоа време за да се препознае правиот пат или “вистинската црква” било многу полесно. Но денес, кога пред себе го гледаме поделеното и скараното христијанство, човек се прашува: “Кој е вистинскиот пат? Која е вистинската црква?” Луѓето кои барем и малку размислуваат гледаат дека нешто во основа е погрешно кај христијаните наместо љубов и братство, помеѓу христијанските народи владее завист, мрзост, револуција и војни! Затоа денес многумина се прашуваат: “Дали христијанството промашило во своето постоење?” Постои само единствен одговор: Христијанството само по себе не промашило, туку христијаните промашиле да живеат по начелата на христијанската вера и наука. Затоа христијанските водачи се виновни што многубоштвото се раширило на земјата. Кога самите пастири се расипале, што би можело да се очекува од нивното стадо? “Свештениците нејзини го нарушуваат Мојот закон и ги осквернуваат Моите светињи, не одвојуваат свето од несвето и не прават разлика меѓу чисто и нечисто...”(Езекил 22,26;44,23)

Причина за секое зло во светот е што христијаните не живеат по начелата на христијанската наука и вера. Затоа Господ однапред објавил во својата Реч, дека сето тоа ќе биде последица на напуштањето на Неговиот свет закон. Проучувајќи го Светото Писмо дознаваме, дека Бог секогаш имал една мала група на народ на Земјата која му служела верно и предано, додека останатите секогаш му служеле површно, почитувајќи ја традицијата и обичаите. За таквите Господ рекол: “И рече Господ: Бидејќи овој народ се приближува кон Мене со устата своја, и со јазикот свој ме почитува, а срцето негово му останува далеку од Мене, и почитувањето нивно пред Мене е само научено човечко правило.” (Исаија 29,13)

Мора да признаеме дека и денес повеќето христијани се придржуваат на човечките обичаи и преданија, наместо на Божјиот закон, и му оддаваат служба само со својата уста. (Матеј 7,6-8) Службата со уста е залудна служба, рекол нашиот Спасител. Бог бара служба која потекнува од послушно срце. Затоа христијанската вера не е виновна што злото дошло на светот, туку за тоа се виновни христијаните, бидејќи не живеат по Светото Писмо. Христијанската религија не е причината за злото ниту расипаноста во светот, туку тоа го прави отпаѓањето од Бога. Причината за сите неволји во светот е во тоа што човечкото срце се одвоило од Бога. Затоа Бог вели:”... Поради тоа што вашите татковци Ме оставија, вели Господ, и тргнаа по други богови, ним им служеа и ним им се поклонуваа, а Мене ме оставија, и законот Мој не го пазеа.”(Еремија 16,11) “Што повеќе се множеа, повеќе грешеа!” (Осија 4,7) Денеска тоа е права вистина. Колку повеќе има жители на Земјата, толку повеќе има беззаконија, разврати и морална расипаност! Тоа е директна последица на отфрлањето на моралното правило на животот што Бог им го предал на луѓето –- Неговиот свет закон. Додека повеќе народи го престапуваат Божјиот закон, Бог ги има и тие кои го почитуваат и ги држат сите заповеди. Таквите Тој ги смета за свој избран народ и за своја вистинска црква. “И се разлути змевот на жената и отиде да војува со другите од семето нејзино, што ги пазат Божјите заповеди и го имаат сведоштвото на Исуса Христа.” (Откровение 12,17)

Господ на пророкот му покажал во видение дека “остатокот” на наеговиот верен народ ќе постои и во последните денови и ќе го објавува евангелието на сите народи на Земјата. (Откровение 14,6-12) Изразот “остаток” ги означува оние кои ќе останат верни на Бога во времето на христијанскиот отпад. Тоа е таа мала група на христијани кои ги држат сите Божји заповеди, додека онаа поголема група христијани се придржува кон “човечките преданија и обичаи.”(Римјаните 9,27)

Бог имал свој верен “остаток” во секој век и во секоја генерација на Стариот и Новиот завет. Таков остаток Бог има и денес. Многу христијани го држат учењето што на разни начини се вовлекло во нивното верување, а не настанало со Божја заповед. Меѓутоа, Божјата вистина никогаш не е изменета. Бог очекува од луѓето да ја прифатат вистината што ќе ја запознаат. Псалмистот Давид ставот на секој искрен христијанин го опишува вака: “Вистината ќе изникне од земјата, а правдата ќе се појави од небото.” (Псалм 85,11)

Кога се молиме: “Господи, покажи ми го својот пат”, Бог ќе ни ја открие вистината. Меѓутоа, наша должност е светлината што ни ја открил да ја прифатиме и да живееме според неа. Времето на Божјиот часовник истекува. Небесниот суд набргу ќе заврши и Христос ќе дојде своите верни следбеници од сите времиња и од сите краишта на светот да ги поведе во вечниот дом.

Без оглед на тоа дали си стар или млад, образован или не, богат или сиромав, Христос те сака. Во неговите очи имаш неизмерна вредност и затоа Те повикува, во сообразност со твојата вера, да одлучиш и да влезеш под крилото на неговата вистинска Црква.


Изменето од Blagoj_s - 12.Мај.2010 во 12:37

Templarius напиша: Na koja crkovan denominacija i pripadjas ti ?????

   Jas se stremam da pripagam na hristijanskata adventisticka crkva.

Ako imas nekoi prasanja vo vrska taa crkva mozeme da pozboruvame.

Najdobar prijatel mi e na poznat spiker vnuk, adventist-jako dobar covek!

   



      Адвентистите и нивнио живот



     Адвентистичката црква се појавува на сцена прикажана преку библиските пророштва за да ги исполни Исусовите зборови; Одете и научете ги сите народи, крштевајќи ги во името на Отецот и Синот, и Светиот Дух, и учејќи ги да пазат се што сум ви заповедал. (Матеј 28,19) Преку сите претходни векови Бог делувал врз луѓето откривајќи им ја вистината се повеќе и повеќе. Оние кои ги отворија своите срца го прифатија за свој Спасител, а Неговите зборови за свој начин на живеење.

Христовата наука прифатена од адвентистите:

Второто Христово доаѓање е надеж на црквата, како што кажува Божјата книга,на многу места на своите свети страници од почеток до крај. Латинскиот збор адвентус значи доаѓање,а адвентист е оној кој го очекува второто скорашно Христово доаѓање. Тогаш Христос ќе му стави крај на гревот на нашата земја и ќе создаде ново небо и нова земја каде што живее правда.Денот и часот на неговото доаѓање не може да го одреди никој, според Христовите зборови,денес секој може да знае „дека е близу пред врата, и цел свет треба да обрне внимание на знаците кои повикуваат на подготовка за тој величенствен настан.На второто Христово доаѓање му предходи суд на небото.

Светото Писмо-Стариот и Новиот завет (Библијата) е единствен авторитет на Христијанското учење и единствено мерило на верата која еднаш засекогаш им е предадена на светите. Изворната мисла на Библија-та стигнала до нашите денови неизменета како,реч на живиот Бог кој останува довека.

Светото тројство дејствува единствено: Отецот од љубов го дал својот единороден Син за спасение на човечкиот род. Исус Христос,преку кого е создадено се, го положил животот за да го спаси човештвото, воскреснал, сега посредува за нас во небесната светиња и пак ќе дојде.Светиот Дух-Христов заменик на земјата, го обновува Божјиот лик во човекот,помагајќи му да живее според начелата на Христовото учење. Христовото Евангелие-радосна вест која е сила Божја за спасение секому кој верува, во Христа како свој заменик ,зошто Бог толку го милее светот, што го дал и својот единороден Син да умре наместо човекот (Јован 3.16) Грешникот се ослободува од гревот со Христовата милост и добива нова природа со дарот на СветиотДух.

Седмиот ден – Сабота е четвртата Божја заповед одредена како ден за одмор. Секоја Божја заповед е непроменлива како и нејзиниот Законодавец,и затоа Божјото барање да се празнува седмиот ден и денеска важи за сите христијани-според примерот на Исуса Христа,кој редовно присуствувал на богослужение во саботен ден.

Крштевањето се врши со нуркање ( потопување) во вода, сообразно со Христовиот пример, онака како што се правело и во апостолската црква.

Природата на Човекот е таква да тој во суштина е смртно суштество.

Само Бог е бесмртен.

Никој не може да добие вечен живот без Христа, кој единствено може да му даде на човекот бесмртност.

Тоа ќе го стори дури при своето второ доаѓање.

Десетте Заповеди се мерило на правдата на Божјиот суд, а нашата послушност кон моралниот закон е израз на нашата љубов кон Бога, зошто Христос рекол; Ако ме љубите, пазете ги моите заповеди.

Воскресението на праведниците ќе се одигра при второто Христово доаѓање, а воскресението на грешниците илјада години подоцна, како што е напишано : Блажен и свет е оној кој има дел во првото воскресение... А другите мртовци не оживеаја додека на поминаа илјада години.

Оваа црква наликува на силен поток чиј извор е во Исуса Христа и затоа не може никогаш да пресуши. Низ својот тек тој прима нови души и станува се поголем. Откровението ја препознава оваа црква како последна во завршната историја на оваа земја, откривајќи ги нејзините значајни обележја и препознатливост според кои секој може да ја забележи: Тука е трпението на светиите,тука се оние, што ги пазат заповедите Божји и верата во Исуса. ( Откр.14.12 )

Хелен Вајт e teolog, nisto poveke-teologija ne moze da bide religija, ali se ovie edna vrsta hristijani: vazno go izucuvaat Xpuctoc!

Treba pochesto da ni doagjash na veroispoved.