КРШТЕВАЊЕ НА БЕБИЊА-ДА ИЛИ НЕ?

Originally posted by Реакт

Еве библиска поткрепа ЗА крштевањето на децата.

Ајде и тоа чудо да го видиме

Е па чудо или не, ти напишав!

1. Велиш дека е потребно примање на Словото. Точно! И каде е тука забраната за крштевање на деца?

Па зарем бебињата можат да го примат Словото?

Можат да ја примат благодатта Божја или не? Тоа е одговорено во текстот, ама ти си вадел работи од контекст, како и во целиот твој одговор, па си одговарал како си сакал. Епа, браво! Таму е спомнат примерот со Јован Крстител и пророк Еремија. Овие два библиски примери покажуваат дека дури и неродени деца се повикуваат од Господа. И на нив може да слезе Божјата благодат. И децата се способни да примат таа благодат! Останува и истото прашање - каде е овде забраната за крштевање деца?

Но и друго е точно - пораката Христова до апостолите е да ги крштеваат сите, па исклучок за децата не е направен.

Пораката Христова до апостолите е да ги крштеваат оние кои ќе поверуваат..

"Одете по целиот свет и проповедајте го Евангелието на секое создание! Кој поверува и се крсти ќе биде спасен, а кој не поверува ќе биде осуден" Марко 16:16

Бебето за жал, не може да поверува во Христос.

Не може да верува. Да. Ама што пишува овде - да се проповеда, па да се поверува. Па дали на детето може да му се проповеда? И кој понатаму ќе се грижи за тоа дете? Но очигледно е следново - протестантското сфаќање за крштевањето (општо) е поинакво од православното. Е, тоа би требало да биде темата - за крштевањето - па тогаш да ги видевме вашите т.н. аргументи за или против. Од вистинското сфаќање на крштението произлегува одговорот на ова прашање. А за верата на детето, како и за се останато, одговараат родителите. Па затоа и крштевањето е според нивната вера. А видовме дека верата на другиот и Христос ја прима. Погледни ги цитатите (Матеј 8, 9, 15 глава и многу други).

Христос ги повика децата при Него и ги искара оние кои пречеа тие да доаѓаат при Него (Матеј 19 гл.)

"Оставете ги децата и не бранете им да дојдат кај Мене, зашто на таквите им припаѓа Царството Небесно. И откако ги стави рацете на нив, си замина." Матеј 19:14

Реакт, каде читаш ти тука дека Христос ги крстил децата? А ако не читаш такво нешто, тогаш кој ти дава за право да го поврзуваш овој стих со крштевањето на бебињата?

Давеник и за сламка се фаќа, ама за жал и со неа потонува.

Па каде пишува дека Христос било кого крстил??? Христос самиот, директно ги повикува децата, а останатите ги повикуваат апостолите, според Неговата заповед! Христос ја кажува суштината - дека децата се СПОСОБНИ да влезат во царството небесно, за кое основен услов е крштевањето!

Има и други библиски примери каде децата се повикуваат да бидат Божји следбеници- повикот кон пророк Јеремија во Стариот завет (Јерем. 1, 5) каде Бог го посветил - еден од старозаветните термини за крштевање

Прво Еремија не бил бебе, второ неговиот повик нема врска со крштевањето. Едно си се баби, а друго си се жаби. Бабите озборуваат низ дворовите, а жабите крекаат по барите

Па не биди ни баба, ни жаба! Читај! Претходно ти го објаснив ова.

- примање во верата - станување Негов следбеник, или како и да се нарече тоа. Исто е и во Новиот завет за св. Јован Крстител (Лука 1, 5).

Кажи ми еден стих каде Јован Крстителот крстил бебе?

А ако нема, тогаш зошто го спомнуваш како пример?

Јован вршеше покајничко крштевање за оние кои се каеја, за оние кои носеа плодови достојни за покајание. Каква врска има тоа со бебиња?

А каква врска има ова! Па не реков дека св. Јован крстил дете! Не измислувај! Ова е еден библиски пример, на кој многу инсистираш, дека и деца можат да бидат повикани од Бога и да ја имаат Неговата благодат. Ако за нив може, може и за сите други деца. Таа благодат ја добиваат сите, па и децата, кога се крштеваат. Зошто децата би биле лишени од таа можност? Но, затоа реков дека основниот прооблем е разбирањето на оваа голема тајна!

Овде не само што нема забрана, туку има и повик! Во сихот кој го спомнуваш не се искажува услов, туку се дава констатација!

Каде има повик за крштевање бебиња?

Кој стих го наведувам? Ај цитирај ми го...

Цитатот за Филип.

2. Покајание! Велиш дека децата немаат грев па не треба да се крштеваат.

Јас не реков дека бебињата немаат грев, туку дека наследуваат мртов грев, грев немоќен да ги осуди за во огнениот пекол.

Тие наследуваат смртно и грешно тело, но ако ненадејно починат, нивниот дух си се враќа кај нивниот Небесниот Татко!

За првородниот грев имаш и библиски цитати. Тој грев е наследен од Адама. Или, пак, не! Тогаш тоа би значело дека до одредена возраст тој адамов грев нема никаква важност, а потоа важи??? Не е јасен терминот - мртов грев! Децата немаат свои лични гревови, ама го имаат првородниот, адамовиот (Рим. 5, 12).

Еве нешто библиски "Како што гревот влезе во светот преку еден човек, а преку гревот - смртта, по таков начин и смртта премина на сите луѓе преку еден човек, оти сите згрешија" (Рим. 5, 12).

Сите! Тоа е прародителскиот грев.

Оној кој ќе згреши, тој и ќе умре.
Синот нема да го носи татковиот грев, ни таткото синовиот грев. Врз праведникот ќе биде неговата правда, а врз безбожникот, неговата безбожност." Езекиел 18:20

Научи ја прво разликата меѓу Стариот и Новиот завет. Дали не можеме едни на други да си помагаме? Дали не можеме едни за други да се молиме? Секој одговара за својот грев, ама и со овој стих си ја промашил темата (види во наслов која е и продолжи за неа). И пак велам - со што овде ја гледаш забраната, или само цитираш некој стих кој нема некоја посебна врска со темата?

Во Стариот заврет цар Давид вели дека во беззаконие е зачнат и во ГРЕВ го родила мајката негова (Псалм 50, 5). Тој бил роден во сосема законит брак, а ова се однесува на прародителскиот грев кој со крштевањето се оттргнува.

Јас пак мислев дека Христовата жртва го отстранува гревот.

Каде пишува дека едно вонредно бањање на едно бебе (кое вие го нарекувате крштевање) го чисти прародителскиот грев кај бебето?

А ако го чисти, тогаш бебето треба да е безгрешно, свето итн. Но дали е така? Дали бебето не продолжува да греши и потоа? Да не наследува некој нов прародителски грев по крштевањето?

Тогаш колку пати треба да го крштеваме бебето за да го направиме сосема чисто од прародителскиот грев?

Ете ти! Колку си контрадикторен самиот со себе, само за да одиш против! Крштевањето го нарекуваш вонредно бањање? Така ли го разбираш? Затоа велам дека основната разлика е во прифаќањето и разбирањето на крштевањето? Прародителскиот грев постои или не! Библијата вели - да! А крштевањето не значи просто опростување на тој грев, туку давање на Божја сила, благодат, енергија од Бога, за тој корен на гревот не биде посилен. Но, понатаму се зависи од слободната волја. Ова не е насилство.

Затоа покајанието е нешто што треба да го правиме постојано а не само еднаш - пред да се крстиме и толку!

Темата не е покајание, ајде да видиме библиски аргументи за крштевање на бебињата...

Па цел одговор е на библиска основа! А покајанието и ти го спомнуваш.

Овде има и историска причина зошто тоа е така кажано. Имено, апостолите прво морале да ги крстат возрасните - родителите, па потоа тие да побараат да бидат крстени нивните деца. Затоа и ова кога е пишувано е дадено за возрасните како нивна подготовка. Отпосле апостолите проповедале па и крштевале. Но тоа е историја и хронологија на настаните.

Ме потсетуваш на гоор и на неговите неосновани претпоставки

Наведи ми еден библиски аргумент каде некое семејство ги замолило апостолите да им ги крстат децата?

Нема? Епа нема

Има! Напишани се! Но во овој дел малку говорев за историскиот контекст на темава. А историјата не можеме да ја промениме.

И друг библиски пример е од Стариот завет, т.е. за старозаветното крштевање - обрезанието. Во Стариот завет имало ЗАПОВЕД кога ДЕЦАТА да бидат обрезани (на осмиот ден од раѓањето). И Христос како ДЕТЕ бил обрезан.

Обрезанието нема врска со крштевањето!

Христос бил обрезан на 8-от ден, но бил крстен на 30 години!

Обрезанието претходи на крштевањето. Христос не дојде да го поништи Стариот завет, ако ти текнува на цитатот. Зошто Христос се обреза 8 дена а се крсти на 30 години - е тоа е малку историја. На секој човек, според Еврејската традиција, му било забрането било што да прави пред 30-та година од животот. Тоа била границата за полнолетство. како споредба - до 18 г. кај нас човек не може да гласа на избори, но дали тоа значи дека тоа дете ги нема сите карактеристики на граѓанин на оваа држава? А Христос не се крсти за Себе, туку за нас.

3. Вера. Исто така точно! Секој што се крстил изразил желба да стане христијанин. Детето не може да ја искаже својата вера, но можат родителите.

Сосема погрешна и еретичка теологија. Христијанството е индивудиална вера, а не вера на колективитет.

Сите индивидуално ќе се појавиме пред Божјиот Суд и сите индивидуално ќе одговараме за своите дела.

Жал ми е ако те разочарав, ама таму нема да ти помогнат мама и тато

Христовиот повик е: Секој кој ќе поверува и се крсти ќе биде спасен.... веруваш ли?...Оној кој верува во мене не се појавува на суд....ако веруваш од се срце, можеш да се крстиш (оваа реченица Филип му ја упатил на етиопјанецот, а не на неговите родители)

Никој не спори дека секој индивидуално ќе одговара. Како децата ќе одговараат? Дали се индивидуалци? Ако да - тогаш е неспорна и потребата од нивно крштевање. Ако не - тогаш дали родителите можат да одлучат во нивно име? Ако да - тогаш што е проблемот ако се грижат за нив и сакаат да ги крстат? Ако не - како тоа да можат да одлучуваат за се, само не за нивното крштевање? Ама ова е за Судот. До таму треба и многу друго да се направи, а започнува од крштевањето.

Па нели капетанот од Капернаум се молеше за својот слуга (Матеј 8 гл.) и слугата оздраве по верата на друг, ќерката на Хананејката по верата на својата мајка (Матеј 15 гл), ќерката на Јаир воскресна според верата на своите родители, а никој не ја праша дали сака (Матеј 9 гл.) и многу други вакви примери.

Никој од овие примери што ги наведе не бил крстен по воља на своите родители, ниту пак наследил вечен живот по воља на своите родители. Ние можеме и сме повикани да се молиме за другите, но крајната одлука за прифаќање на верата и крштевање останува до нив. Тоа е слободната воља на човекот, за жал, Бог е верен и не ја злоупотребува таа слободна воља на поединецот.

Па кој спома злоупотреба на слободната волја!? Па дури насилно да те крстат - твое е дали ќе веруваш и постапуваш според верата или не! И овие примери не се за крштевање на децата, туку за тоа дека по молитвата на другиот можеме и ние да добиеме од Бога она што ни треба. Па ако родителот го моли Бога за своето дете, а секој родител знае што значи да се моли за детето, дали Бог ќе ја отфрли таа молитва и нема да го испрати Својот благослов врз тоа дете??? И ако некој грешел и по смртта бил осуден, дали по молитвите на живите таа состојба не може да биде променета???

Па зарем Бог ќе биде против волјата на родителите да го крстат своето дете????

Не, туку Бог ќе биде против тоа бебето да биде небиблиски крстено. Бог сака вистинско и суштинско крштевање, а не само обредуално и формално бањање на бебето.

Бог сака на крштевањето на му предходи вера и покајание, а не мекции и шише ракија со комшиите.

Не вулгаризирај! Какви мекици и ракија? Па и да има мекици, а тоа нема врска со верувањето, што е тука лошо? И одговори ми какво е , според тебе, тоа вистинско и суштинско крштевање???

Еве, на пример, некој кој е глувонем, а има многу такви, тој не може ниту да ја чуе проповеддта за Бога ниту да ја потврди. Па дали да остане некрстен?

За нас се дадени и заповедани правилата, а исклучоците остави му ги на Бог.

Зошто да се водиме по исклучоците, кога јасно ни се дадени правилата?

Сакаме да го прејдеме Бог? Сакаме да му вадиме карти од ракав на Бог?

Ајде нека ти биде. Ама ти или некој од твоите да поставеше вакво или слично прашање, а да не добиеше одговор...

Затоа и се вели дела словото убива а Духот дава живот (2 Кор. 3, 6). Духот на Библијата не сречува крештевање на деца!

Стихот не ти е на место, Библијата забранува небиблиско крштевање на бебиња!

КАДЕ! Духот на Библијата, или попросто кажано - нејзината содржине не го спречуваат тоа!

4. Примери за крштевање на деца. Има! Апостолите прво ги запишале своите списи, потоа проповедале на возрасни - нормално - затоа што тоа е почеток на христијанството, па потоа крштевале. Павле ја крстил Лидија и нејзиниот дом (Дела 16, 14), семејството на Стефанин (1. Кор. 1, 16), семејството на стражарот во Филипи (Дела 16, 30).

Каде пишива таму дека апостолите крстиле бебе?

Повторно старото "добро" оружје - аргумент на молк

Волкав текст, а ти велиш - молк! Зарем во овие запишани настани во семејствата немало ни едно дете??? Како тоа да налетувале само на бездетни семејства???

Зарем во овие запишани настани во семејствата немало ни едно дете??? Како тоа да налетувале само на бездетни семејства???

Дозволи да ти поставам едно контра прашање...

Дали едно бебе може да силува маж?

Тоа, според твоето толкување на Светото Писмо, ние го читаме во 1 Мојсеева (Битие) 19:4 каде се вели дека сите жители, стари и млади, од сите краишта на градот Содом се собрале околу куѓата на Лот за сексуално да ги злоупотребат гостите.

Епа, ако стихот вели "сите жители, стари и млади, од сите краишта на градот Содотм", согласно со твојот критериум за толкување на Библијата, следува дека меѓу нив имало и бебиња кои дошле да ги силуваат овие двајца мажи

Кажи ми, каде е поголема веројатноста да најдеме бебе, во 4 фамилии или во целиот град Содом?

Дали со ова ти помогнав да ти се отвори една нова перспектива при толкувањето на Светото Писмо? Искрено се надевам да.

Да те разочарам дека не ми помогна. Ако сакаш така - еве ти еден контра пример. Христос, кога ги испратил апостолите да проповедаат им рекој дека Тој е со нив во сите денови до свршетокот на светот. Така? Е ако е така, дали тоа значи дека нема да биде со нив потоа??? Тоа е така ако Библијата се толкува своеволно. Има контекст на настаните. Го спомнав духот на Библијата и тој треба да се запази при вакви своеволни толкувања. И демек сега најде цитат кој е некаков аргумент, па со толкави букви го напиша?

Не за пишано конкретно дека биле деца крштевани, но тоа не значи и декла ни едно дете не било крстено! А за тоа ни сведочат и најстарите христијански списи на Тертулијан (околу 150 г), Ориген и Иринеј.

И како и секоја дискусија на православните, кога нема да најдат згодно место во Писмото, одма се префрлуваат (бегаат) во нивните стари "отци" иако и самите тие "отци" неколку пати ги предупредиле да останат во канонот на Светото Писмо.

Не! Овде станува збор за историски сведоштва дека крштевањето на децата било познато уште во апостолскиот и постапостолскиот период. Ова протестантско ваше тврдење е од кој период? Пред 100-200 години? Кога, историски, бил формиран каконот на Светото писмо? Затоа треба и малку познавање на историјата

Значи оваа пракса постоела од најстаро време.
Затоа крштевањето е како садење - благодатта на Светиот Дух се дава, но не дејствува насилно! Таа ни помага да растеме духовно, освен ако не мислиме дека сами, без Бога, тоа можеме да го направиме!

Убава песничка, но ја нема во Библијата

Не е песна! Ова е смислата на крштевањето!

Внеси реплика	страница <1 24 252627 28 72 >
Tweet