Исусова молитва - исцелител

    †Sega znam deka Gospod go spasuva Svojot pomazanik,
go slusa od svetite Svoi nebesa;
spasenieto e vo silata na Negovata desnica;
Edni so koli, drugi - so konji,
a nie so imeto na Gospoda,
nasiot Bog, se falime.„
(Ps. 19, 6 - 7)
    

Seto ona sto Bogocovekot Isus Hristos
preku Svojot Domostroj za naseto
spasenie ni go ostavi vo Crkvata, odnosno
Svetite Tajni, Svetite dobrodeteli,
Svetoto Predanie, pisano i usno,
ima za cel da ni pomogne da izgradime, da ostvarime
vistinski, konkreten licnosen odnos so
Boga. No molitvata kako Sveta dobrodetel, a
osobeno umnosrdecnata molitva, ima tolku posebno
mesto vo gradenjeto na licnosniot odnos so
Boga, sto bez nea toj odnos ne bi mozel nitu da
se zamisli.

Molitvata, najednostavno kazano, e dijalog
kojsto covekot go vodi so Boga. Gospod ni
ja dade zapovedta da Go ljubime Boga so seto srce,
so siot um, so seta dusa. Mozno li e da Go ljubime
bez molitvata?... Onoj sto go ljubis na
nego mislis, za nego zboruvas, so nego sakas da
bides. 1)

Kolku poveke covekot se trudi da bide
so Boga preku eden vakov molitven podvig tolku
poveke Bog mu dava toj molitven dijalog da bide
pokvaliteten i popostojan. Znaeme za poveke nivoa
na kvalitet vo molitvata - vo koja ako podviz
nikot se trudi, postojano raste - i tie se
tocno zabelezani i preneseni od Otcite. Ona
sto Bog na krajot mu go dava na podviznikot vo
molitvata, a sto e mnogu redok dar, e neprestajnata
umnosrdecna molitva, koga se slucuva i pokraj
toa sto podviznikot zboruva, cita, razmisluva,
jade, raboti, spie, molitvata vo negovoto
srce neprestajno da tece.

Sekoj slovesen covek moze da kaze ne-
sto za umnosrdecnata molitva vrz osnova na
svojot sopstven opit. Sekoj slovesen covek se
plasi da objasnuva nesto za umnosrdecnata molitva
ako toa licno ne go doziveal. I sekoj slovesen
covek odbegnuva da zboruva za umnosrdec-
nata molitva pred onie sto ne mu veruvaat i
pred onie koisto ne se podgotveni da go slus-
nat toa slovo. Zatoa, najbezbedno e, sto se odnesuva
do ucenjeto za molitvata, da go sledime
Predanieto na Svetite otci. Zasega bi go podvlekle
samo slednovo: Dostignuvanjeto na bestrastie,
osvetuvanje ili - sto e isto - na hristijanskoto
sovrsenstvo, bez steknuvanjeto
na umnosrdecnata molitva e nevozmozno; vo
sto se soglasuvaat site Otci. Celta na monas
koto ziveenje ne e samo dostignuvanjeto na
spasenieto, tuku pred s¢ postignuvanjeto na
hristijanskoto sovrsenstvo.2)

1) Starec Siluan, Tagovna radost - radosna taga,
str. 53

2) Sveti Ignatij Brjan~aninov, Temeli na duhovniot
zivot, str. 30

Митрополит Наум, од книгата Школа за исихазам

опитен...
еве една убава беседа од митрополитот на ум за духовниот живот, правилниот однос со Бога и Исусовата молит ва

Не, оти некои луѓе бараат други нешта (30.12.2007)      
Денес, на денот на Светиот пророк Даниил и тројцата младенци Ананиј, Азариј и Мисаил, Митрополитот струмички г. Наум отслужи Божествена Литургија во манастирот на свети Максим Исповедник и свети Григориј Палама во Стар Дојран.........



Беседава, ми ја исполни душава со РАДОСТ

многу ти благодарам, опитен... можам само да замислам, каква РАДОСТ било за тие, кои дирекно ги слушале зборовите од дедо Наум   

Изменето од bob - 27.Јануари.2009 во 08:29

A zarem imaat vreme za bezmolvna molitva pri tolku zborenje "za molitvata"? Vprochem, drvoto se poznava po plodot!

Изменето од Asya - 27.Јануари.2009 во 08:26

Asya напиша: A zarem imaat vreme za bezmolvna molitva pri tolku zborenje "za molitvata"? Vprochem, drvoto se poznava po plodot!

Повторно ќе прашам - од каде знаеш дека не се молат?! Или брзаш да осудиш?!

Непоравославен, јас ти реков, зошто не прочиташ од претходните страници, и ќе видиш дека многумина Отци кои живееле вистински православен живот зборуваат за степени на молитвата во духовниот развој.

Што се однесува до Асја - зидарски, таа само дава „критика на човечки постапки“. Не, никако не осудува личности. А исто така пак ги употребува термините „вие“ и „јас“.

Асја миличка, во секоја реченица имаш утка.

Макариос - воздржи се од лични коментари!

За молитвата и блаженото безмолвие, тихување, исихија

Молитвата според својот квалитет е заедница (и учество) на човекот со Бога, а според дејствијата таа е непрестаен пдвиг и помирување со Бога. Преку молитвата срцето се чисти од страстите и гревовите, а со тоа се прекратува и внатрешната борба, а умот се просветлува. Молитвата, на човека му ја открива целата внатрешна сосотојба и степен на духовниот раст.

Исихијата, тихувањенто, или безмолвието е непрестајно служење на Бога со телото и со душата, и трезвено пребивање пред Него. Безмолвието на телото е познание и благоустроение на движењата и чувствата, а безмолвието на душата е контрола на (по)мислите и нерасеаност на мислата, како кај скитскиот презвитер и кога се вратил го прашале браќата: “Во каква сосотојба е градот”, а тој одговорил “Вистина браќа, не видов ниедно друго лице, освен лицето на архиепископот”.
   

Изменето од Опитен - 29.Јануари.2009 во 08:21