Тодор Александров и Ванчо Михајлов

Тоа последното го немам читано, ако имаш целото, постираj го;уште поубаво ако е оригинал.
А во истиот Меморандум Александров jасно пишува односно етническиот состав на македонското население:
Г-н претседателе,   
Македонија во своите природни географски граници - на исток р. Места и Родопите; на север Рилскиот масив, Осоговските планини, Скопска Црна Гора и Шар планина; на запад Албанските планини и р. Црн Дрим; на југ р. Бистрица и Бело Море - има население 2 301 767 души. Таа е населена со разни народности, како што следи: Бугари - 1 095 355 или 48 % од целото население, Турци - 541 615 или 23 %, Грци - 253 366 или 11 %, Албанци - 184 315 или 8 %, Власи - 77 365 или 3.4 %, Цигани - 43 370 или 1.6 % и Евреи /со разни други/ - 106 360 или 5 %....
Македонија, октомври 1922 г.   Централен комитет на тајната револуционерна организација: Т. Александар А. Протогеров П. Чаулев

Александров е за автономна Македониjа, нема спор тука.Види што пишува во Меморандум на ВМРО до Големите сили, испратен во 1922 година:
...По промовирањето на договорите за заштита на малцинствата Македонците ја имаа надежта, дека општеството на народите ќе ги принуди Грција и Србија да ги применат предвидените права и слободи во овие договори, затоа што споменатите две држави доброволно тоа никогаш нема да го сторат: тие не признаваат да има Бугари, Власи и Албанци во Македонија.
Никаде нема споменато за Бугариja,туку само Грциjа и Србиjа!

Тоа за потписот го знам, ама кога прочел на што е ставен потписот,Александров разбрал дека не е тоа, што очекувал.

...И самиот Александров набргу ќе сфати каква голема грешка направил со тоа што го потпишал манифестот. Затоа ќе прави сè текстот на Манифестот да не дојде до јавноста. Во една пригода на својот истомисленик Александар Протогеров ќе му се исповеда:
Кога ги читав, се накострешив. Големи пакости ќе се направат со нивното публикување, не само на борбена Македонија, но и на целото бугарско племе... Ќе помислиме како да ја поправиме таа наша грешка.

Jас ништо не негирам-ти постирам документ одговор на Маjскиот манифест,коj го подпишале П.Чаулев и Протогеров,без Александров.И потоа излегува оваа декларациjа.А ако некоj е против владата или царот тоа не значи што последниот не се чуства дел од истиот народ.Ти ако не се со денешната влада на Груевски нели си оставаш пак македонец?

И понатаму продолжува:. Што се однесува до Бугарија, Централниот комитет, кога изјавува дека не е работа на ВМРО да се меша во внатрешниот и политичкиот живот, но дека ќе се бори со сите сили и средства против непријателите и злоупотребителите со нејзиното име и престиж, кои и да се и каде и да се наоѓаат тие, смета, дека е време, сите политички партии и фактори да разберат дека ВМРО е единствена компетентна да ја насочува својата дејност во преследувањето на својот идеал - слободна и независна Македонија. Тоа се налага особено од условите, што најголемо учество во ослободителното дело земаат македонските Бугари, поради простата причина, што тие се најпритеснетите и најмногубројните во поделената и поробена земја. Не е само долг на хуманост, туку е и национален долг, сите Бугари, без разлика на партија, да сочуствуваат со македонското дело, или најпосле, во никој случај да не му пакостат заради свои партиски интереси.   Тоа било, тоа е и денес становиштето на Централниот комитет. Сите други манифести, декларации и др., коишто се појавуваат или би се појавиле од негово име, ги ангажираат само нивните автори и никого друг.        Од Централниот комитет на ВМРО              /п/ Тод. Александров    /п/ А. Протогеров

Точно така јасен е и гласен дека сака Македонија на Македонците - слободна,обединета и независна Македонија на почетокот а подоцна кога видел колкави непријатели му се и Бугарите барал Балканска федерација - памтиш Мајскиот манифест

Изменето од Boogie - 05.Ноември.2008 во 13:46

Една од најспорните личности во македонската историја е токму Тодор Александров... и тоа не затоа што бил спорна личност самиот, а заради интерпретациите од страна на двете окупаторски сили - Србија и Бугарија.
Дали има негативни работи врзани со него? Да, се разбира - извршил доста убиства во тоа време, исчистил доста од тогашното раководство... но - тоа било редовна практика во ВМРО и претходно во ТМОРО (не го оправдувам, само констатирам). Негативните критики кон него пред се се правдаат со убиството на Ѓорче Петров, но таканаречените историчари во Бивша Југославија забораваат да споменат дека самиот Ѓорче е виновен за многу поголеми чистки во организацијата во претходниот период.
Во врска со завземањето на Ќустендил и воопшто неговиот став кон царот и власта во Бугарија...
Пред договорот во Бук*решт, веднаш по Лондонскиот договор, бугарската власт ги убедува тогашните лидери на ВМРО да застанат на страна на Бугарија, со ветување дека тоа што го прави е со цел автономија на Македонија и евентуална идна независност. За жал, тогашното раководство поверува во таа приказна. Не е само Александров - туку и Сандански, Ѓорче, Протуѓеров и уште неколкумина...
Веднаш по Бук*решт се разбира дека тоа не се случува така како што било договорено... Но - почнува уште една војна, во која повторно - лажни ветувања. Но - тоа биле единствените ветувања врзани со автономна Македонија. Србија и Грција дури не ни даваат такви ветувања.
Кога се гледа дека тоа не се случува повторно - тогаш стапува на сила доста непријателско настроение кон тогашната власт. Пиринска Македонија била целосно под нивна контрола и власт. Бугарската држава немала никаква улога во тој дел, се до 1924-та година. Не само, ами се осудуваат да го нападнат и Ќустендил, кој не се наоѓа на територијата на Македонија.
Во почетокот на 20-тите години се случува најголемиот пресврт во полза на организацијата. Бегалскиот бран од Грција, кој следува по потпишувањето на договорот за размена на население, налага илјадници македонци да се населат во Бугарија. Поголемиот дел од нив се населуваат во предградие на Софија (денес, кажи-речи во центарот на градот се наоѓа тој кварт). Одеднаш - во центарот на царството - Александров има моќна армија, илјадници луѓе предани само нему и на никој друг и не само, ами плаќаат данок само и единствено на организацијата, а не на државата. Тоа предизвикува сериозна криза во Софија, заради неможноста да се контролира таа ситуација, како и постојаните атентати врз бугарски политичари од страна на организацијата.
За да ја намали моќта на Александров во Софија, Царот дава одлука да се иссели голем број од доселените македонци и да се раселат низ Бугарија. Се надеваат дека на тој начин ќе ослаби силата на Организацијата. Носат стотици и илјадници луѓе во Варна, Русе, Бургас, Велико Трново, Стара Загора...
Што се случува потоа... расселените, наместо да се претопат и адаптираат на бугарското население и услови, тие повторно се групираат во македонски маала. Наместо да се ослаби моќта на организацијата во Софија, одеднаш таа моќ и влијание се шири низ цела Бугарија. Голем дел од тие луѓе се занимаваат со занаети и трговија и се доволно финансиски моќни.
Оттаму и зголемената моќ на организацијата и оттаму идејата дека повторно може да се врати на сцената преку политички декларации и меѓународно влијание (да не забораваме - речиси целото раководство на ВМРО од тоа време членува во масонската ложа). Тогаш и во тие услови се случува Виенскиот Конгрес. Кога тоа се случува - Бугарија разбира дека нејзината игра на заведување на организацијата не успева и решава да го отстрани најопасниот човек - Тодор Александров.
Грешката на Александров е тоа што премногу долго е на чело на организацијата и не остава зад себе наследници. Со силна финансиска и воена помош, на чело на организацијата е поставен Ванчо Михајлов, кој е влав (некој спомна дали во Штип има власи - да има, ги викаат куцо-власи, проверете). Михајлов има само желба за превласт и не бира средства. Разбира дека единствено слободно ќе може да работи ако е приврзаник на Бугарија и сосема слободно се препушта на таа идеја. Тој е првиот лидер на Вмро кој не е со левичарска ориентација, напротив - тој е крајна десница и како економски и како политички погледи.
Веднаш по елиминирањето на Александров, Бугарија почнува масовна кампања за конвертирање на македонското население, особено доселениците. Се случува интересен феномен - родителите се со крајно про-македонска ориентација, а децата се со про-бугарска, затоа што училиштата и специјалните детско-образовни кампови кои се измислуваат за целта, буквално им ги мијат мозоците. Самиот познавам доста семејства во Бугарија (7 години живеев таму), кои сеуште се поделени во однос на идејата за Македонија - до таква степен што брат со сестра не зборуваат затоа што едниот вика Македонија на Македонците, другиот вели - Македонија е бугарска.
Тоа се поддржува од соц системот и се стигнува до ситуација во која македонците во Бугарија се сметаат за бугари, македонците во Македонија се сметаат за југословени или во најмала рака про-српски ориентирани, македонците во Грција, делумно се конвертираат во грци, поголем дел се протерани, а останатите остануваат и ден денес да се борат за својата правда, затоа што никој друг не го прави тоа за нив.
Сите тврдења дека Бугарија е на страната на Македонија и на Македонците и дека Македонија е Бугарска паѓаат во вода, со самиот факт што Бугарите кога зборуваат за Македонија - зборуваат само за Вардарскиот дел. Се тепаат за права на "бугарите" во Вардарска Македонија, се искршија да градат споменици во Велес и Охрид, да донираат книги во Пустец и Мала Преспа...
Ниеднаш не слушнав ниеден бугарски политичар или заблуден македонец во Бугарија да каже нешто за правата на македонците во Грција! Ниеднаш не слушнав ниеден од нив да се бори за имотите на македонците таму! Ниеднаш не слушнав некој да бара учење на мајчин јазик во Грција или да гради споменик на Сандански во Солун на пример! А зошто е тоа така? Затоа што има официјален договор меѓу Бугарија и Грција во врска со тоа прашање уште од 20-тите години. И никој не го отворил оттогаш. Ако е Македонија бугарска земја - тогаш 51% од таа земја во моментов се наоѓа под туѓа окупација и тоа од земја со која се во иста меѓународна унија - ЕУ. Зошто толку грижа за оние 38-9% територија, а ниту збор за 51%?!
Секогаш кога ќе почнеа да ми објаснуваат дека сум бугар, само што србите ме научиле дека сум македонец, јас им велев - кога Бугарија ќе застане цврсто зад Македонците во Грција и ќе се избори за нивните права, ќе се избори за враќање на исселените и за враќање на нивните имоти - јас ќе бидам прв што ќе се пише бугарин...
До ден денес, како што реков - ниеден бугарски политичар не се осудил да го направи тоа!