СКОПЈЕ 2014 или ЛУНА ПАРК '14

СЕ ШТО НИ Е ВРЕДНО Е ПОД ЗЕМЈА но сега треба да се инвестира над земја....Скопје 2014 год..!!!

и тоа само приоритетно Скопје 2014 год .......
Кога ќе го прочитате овој текст и кога ќе размислите подобро....
дали новиот бетон, постамент да не речам споменик ќе има вредност?? кога нема да се зачува веќе постоечкото движно и недвижно  археолошко богаство да не речам споменици , манастири икони и слично........
Проследете ги коментарите..............

Во последните две три години, „откриени се“ и се отворени над 3.000 гробници. Само во Охридско, Паско Кузман откри над 2.000 гробници, кои според неговите зборови, „треба да пополнат некои темни места во македонската историја“. За несреќата да биде поголема, често се манипулира и со хронологијата на пронајдените артефакти.
Неодамна откопаната гробница на „Славе Македонски“ на локалитетот Грнчарица во близина на Штип, што нашите археолози го прогласија за најстар жител во Југоисточна Европа.

Како врв на мегаломанско и комично доживување на археологијата беше наводното откритие дека во една од некрополите се појави дури и митската фигура на славниот уметник Дедал од грчката митологија (таткото на Икар). Домашните археолози веднаш изразија сомнеж.

Згора на се', во тек е ископување на гробницата кај местото Старо Бонче, најавено како „новооткриена гробница од ‘македонски тип’“. Инаку, не станува збор за никакво епохално откритие, затоа што оваа гробница е откриена уште во далечната 1938 година од страна на познатиот професор Никола Вулиќ. Претпоставките се дека уште тогаш била ограбена, па освен самата монументална градба, во неа не останало ништо друго од можниот репрезентативен археолошки материјал.
Но откаде оваа засилена потреба да се занимаваме само со гробници и некрополи? Дали некрополите се единствениот „доказ“ за постоењето на македонската историја и цивилизација? Копајќи по гробниците, ние пред светот оддаваме впечаток дека сме „компир нација“, на којашто се' што е вредно се наоѓа под земја. Дали со ова се потврдува тезата дека во Македонија веќе подолг период е на сцена политичка археологија, и зошто создаваме исфорсирани „митови“ со коишто даваме повод за потсмев кај меѓународната научна јавност?
Гледано строго научно, нема ништо чудно и спорно некрополите да бидат предзивик за секој археолог. Професорот Виктор Лилчиќ, објаснува дека преку гробните прилози најдобро се изучува хронологијата, социјалната, статусната - хиерархиска, професионална и етничка определеност , индивидуалните афинитети, брачната, половата и старосната припадност. Некрополите се важни за осознавање на естетските, духовните и религиските норми на носителите на цела една култура.
Меѓутоа, кога од некрополите се прави идеологија и митологија, тогаш наместо археологија се случува политика. Васил Иљов од Националниот конзерваторски центар, неодамна во „Нова Македонија“, јавно изрази сомнеж дека се работи за проекти кои се конципирани во „апсолутистички административно-финансиски центри на моќта, кои создават услови за дејствување на невидена и бескрупулозна „културна мафија“ која врти голем дел од осумте милиони евра одвоени за археолошките истражувања“.
Самите археолози кои работат на сиве овие ископувања, а особено оние кои се дел од проектите за откривање на некрополите, се согласуваат дека целиот владин проект, кој го менаџира и финансира Управата за заштита на културно наследство поддржана од Министерството за култура има за цел „откривање на корените“. Некои, пак, цинично велат дека всушност е во тек „откопување на корените“.
Овој проект практично започна со откритието на спорната маска од Охрид, која археологот Паско Кузман ја презентираше во јавноста како нешто епохално. На тој начин, се побиваше важечката теза дека древниот Лихнидос бил илирски град. „Ова откритие покажува“, изјави тогаш Паско Кузман, „дека се работи за старомакедонски аристократски град, а со златната маска, охридската археологија ќе се најде на врвот на европската и на светската наука“.
Тоа беше јавна презентација за отпочнување на откривањето на корените на древните Македонци. Како ќе тече ова археолошка треска, зависи од тоа која опција за идентитетот ќе победи - дали се поважни (домородните) антички македонски корени, или (доселеничките) словенски гени. Ако победи втората опција, оценуваат археолозите, во тој случај, веќе догодина можеме да очекуваме експанзија на „сесловенски“ истражувања, а античките Македонци ќе загубат на значење.

Благоја Стефановски, поранешен министер за култура, вели: „Во културата секогаш треба да се направи баланс помеѓу она што се вика мртва и жива култура. Најбитно е чувството за мерка за се' што ни се случува. Имам впечаток дека во целиот проект се изманипулирани и се навлечени луѓе од самото Министерство коишто не можат да се спротивстават на еуфоријата, туку, едноставно, ги следат слепо наредбите на повиските партиски структури. И од сето тоа се креира еден огромен кич. Со ваквото однесување, наликуваме на исфрустриран народ кој живее со сопствените заблуди. Се раскопа цела Македонија, се откопаа голем број артефакти, но како и дали се управува и се раководи со сите овие ископини? Втора забелешка што ја имам е начинот на којшто се конзервираат откриените археолошки наоди, па и пошироко. Во Македонија има недостиг од компетентни луѓе коишто ќе извршат конзервација. Така, со самото „обновување“ на црквите (тука пред се', мислам на црквата „Св. Софија“ во Охрид) прават поголема штета, отколку корист. Ова не го зборувам паушално, туку само ги пренесувам забелешките што УНЕСКО ги изнесе за начинот на којшто се извршени поголемиот дел од конзерваторските работи во државава“.

Климе Коробар, претседател на асоцијацијата за култура „Икон“, смета дека археолошката еуфорија е пренагласено ставена во функција на антиквизацијата. „ Многу пари вложуваме во антиката, а ги запоставуваме другите периоди од историјата, кои може*и, во овој момент се многу побитни за нас. Јас лично сметам дека како нација треба да се свртиме кон словенските корени, коишто во овој момент кога го детерминираме јазикот, се многу побитни за да се претставиме на светот како словенски народ, кој им ја дал писменоста на сите останати Словени“, вели Коробар.
„Живееме на територија во која постојано имало мешање на народите. Не можеме да кажеме дека имаме чисто античко потекло, ниту пак можеме да тврдиме дека сме чисти Словени. Секако, не можеме да кажеме дека сме автохтоно население, зашто сме производ од таквото мешање на народите. Ние носиме нешто и од античката култура, но тоа во овој момент е пренагласено. Акцентот треба да се даде на писменоста, на афирмација на јазикот, на тоа што сме земја на словенската писменост. Исто така, сметам дека енергијата треба да ја трошиме и да ја насочиме кон поновата историја, зашто имаме голем број на нерешени прашања со соседите“, додава Коробар. 

Според проектите и програмата за работа на Националниот конзерваторски центар за заштита на недвижното културно наследство, тие од Владата побарале 87 милиони денари, а Министертство им одобрило само 18 милиони што не е ни четвртина од потребните средства за заштита на културното наследство..........
Колку беше износот за инвестицијата Скопје2014  год???