СТИХОВИ КОИ ВЕ ДОПРЕЛЕ

ПОНАДИЦА

Твоите усни – оджед
за сите жедови со кои
ме зажедна горчливиот песок
од пустината на
пресекнатите реки на радоста...

Несмевките што ми ги нудиш,
како мевлем на  завои

од прегратки широки,

прегратки топли,
мелем за раните незалечени
од битките со непобеденото време,
чувај ги за neкои други витези
кон славата сеуште што не јурнале:
моите рани  предлабоки,
мевлем нема да ги зарасне...

Понадица од зборови испрати ми
па  од нив да направам светилник

за темните ходници на мојата душа

- кога низ неа ќе бродиш
да не се раздробиш...

   Sekoja generacija se odbelezuva so nekoi opstestveni promeni i borbi.Mojata generacija vo toa vreme javno pocnuvase za prv pat da se bori protiv drogata koja zemase se pogolem zamav megu mladite a posebno marihuanata.Pravevme razni sredbi,razgovori ,tribini i sl.i na edna tribina eden decko prvo ni podeli na site iscukan tekst i zastana pred site i rece "ova sto ke vi go procitam e otkinato od dusa i vistinito.Toa bese na nivo na bivsa Jy i temata bese dali marihuanata e kako i drogata.Bi sakala da go stavam ovoj teks ovde zosto temata se uste e aktuelna.Na srpskohrvatski e ama ke razberete:


           MARIHUANA

    Mozda je prosao zivot ceo
    od onog dana kad sam nju sreo
    kad prvi put ugledah oci plave
    i kose boje pokosene trave.

    AH pomislih lepa je ona
    i ne cuh zvuk zvona
    sto je i smrt zove polako
    Ooo da sam znao vecno bih plako.

    Ruku prizih ruci sto pita
    volim li ruku,polja i zita
    i pruzih ruku ruci sto drhti
    i pruzih ruku vapaju smrti.

    I tad saznah pred kim stojim
    pred onom sto zivi u snovima mojim
    bleda i ispijena provodi dane
    i noci u dimu MARIHUANE.

    Hteo sam ljubavlju da oteram drogu
    jer sto je ona skrivila Bogu
    zvala je zvezde nocu da joj sude
    htela je da voli i voljena bude.

    Uzalud behu sve molbe moje
    umrese oci plave boje
    proklinjem dolazak onog dana
    i zlo sto donese MARIHUANA.

   A znala je da narkomani dugo ne zive
   i da se kratko snovima dive
   volela je da bode svoje vene
   voljela je mnoge a mozda i mene.

   Na njenom grobu zaplakah prvi
   i reci zapisah kapima krvi
   Umrla je u svitaj dana
   bila je lepa i zvala se ANA.

   ANA djevojka ociju plavih
   ime koje hiljade djevojke nose
   i koje ce jednog dana
   otici tamo gde i moja ANA.


-Prvata bukva od sekoj stih citajki ja po red se cita MARIHUANA ama nemozev da gi napisam pogolemi i Bold ili neznaev kako
     


Изменето од гјувеза - 20.Јуни.2009 во 14:24

сепак до мастилото било... ми се мавта едно книжиле од него, можам да ти го испратам...    

So don't treat me bad just be glad I am strong
I know where I belong
And soon you will see we are blessed and complete
There's a place here for you with me...

pcelka напиша: .......  Сè што е создадено се враќа   Во прегратката зад аголот ќе препознаеш дека некој некаде оди. Секогаш е така. Живеам меѓу две вистини како неонка што се колеба во празен ходник. Моето срце собира сè повеќе луѓе, зашто нив веќе ги нема. Така е секогаш. Четвртина од будноста ја трошиме во трепкање. Нештата ги забораваме уште пред да ги изгубиме - тетратката по краснопис, на пример. Ништо не е ново. Седиштето во автобусот е секогаш топло. Последните зборови се пренесуваат како накосени кофи во вообичаен летен пожар. Утре пак ќе се повтори истото - лицето пред да исчезне од фотографијата првин ќе ги изгуби брчките. Кога некој заминува сè што е создадено се враќа.                                                  Н. Маџиров

Pcelke, sekoja ti cest za izborov!!! Prekrasni stihovi! Silno dopiraat! Uf! Navistina silno me doprea!