Македонскиот јазик и македонската азбука

Денешниот глас кој ние го означуваме со буквата Ъ има различен произход. Во едни случаи е од големиот јус Ѫ а во други е од големиот ер Ъ.

Види во Уставот - ВѪТРЕШНА.


Изменето од cercetator - 14.Август.2009 во 21:24

Еве што најдов во Википедија:

Phonetically, Little Yus represents a nasalized front vowel, possibly IPA: [ɛ̃], while Big Yus represents a nasalized back vowel, such as IPA [ɔ̃].


There are some Bulgarian or Macedonian dialects around Thessaloniki and Kastoria in Northern Greece which still keep nasal pronunciation: КъНде греНдеш, мило чеНдо?
http://en.wikipedia.org/wiki/Yus



Логично е! Гласот Н спаѓа во групата на ликвиди, заедно со вториот назал М и со Р. Во некои егејски дијалекти се вели и „ронка“ наместо „рака“, додека во Галичник се вели “рока“ ако не се лажам, во охридско „ръка“, додека во централните говори „рака“, а во северните „рука“. Аналогно на тоа- „вълк“, малешевски „вък“, централно наречје „волк“, северни наречја „вук“...

Изменето од Владо - 14.Август.2009 во 22:07

Boogie напиша: Македонскиот јазик спаѓа во источната група на јужнословенски јазици, и е службен јазик во Република Македонија. Македонскиот јазик е исто така службен во реонот на Корча во Албанија каде што живее бројно македонско население. Македонски се зборува и во Австралија, Албанија, Бугарија, Грција, Канада, САД, Србија, Црна Гора, Турција и во некои земји−членки на Европската Унија. Вкупниот број на македонски говорници е околу 2,5 до 3 милиони луѓе.Според респектираниот лингвистички извор Etnologue, македонски се зборува и во југоисточниот дел на Бугарија, но нема податоци за бројот на луѓето. Сличен став имаат и BBC, Britannica и UNESCO.Кога се зборува за Македонците како етничка група и македонскиот јазик, треба да се има предвид дека јазикот (т.е. потекло или класификација на јазикот) не соодветствува секогаш со етничкото потекло на еден народ. Македонскиот јазик спаѓа во групата на словенските јазици, а потеклото на Македонците како народ не е целосно словенско     Дијалекти на македонскиот јазик.Дијалектите на македонскиот јазик се вариации на стандардниот литературен јазик. Македонскиот јазик брои околу 27 дијалекти поделени во три главни групи. Главната граница помеѓу двата блока источните и западните дијалекти е планината Скопска Црна Гора, продолжува со реката Вардар па се до Егејското Море (или Бело Море). Главна особина за западните дијалекти е поспориот тоналитет на дијалектите, користење на тројниот член и акцентот паѓа на третиот слог од крајот на зборот. Заедничка особина за источните дијалекти е побрзиот тоналитет на зборење, кратење на зборови и променлива позиција на акцентот. Дијалектите се зборуваат на цела територија на Република Македонија, Пиринска Македонија, Егејска Македонија (Беломорска Македонија), Мала Преспа и Голо Брдо и Јужна Србија. Македонскиот јазик, со сите негови дијалекти Има над 3 милиони говорници.    Правопис на македонскиот јазик.Залагањето за создавање на македонски литературен јазик датира уште од почетокот на XIX век, со појавата на Просветителите. Тие се застапувале за употреба на македонски народен јазик, на кој и ги пишувале своите книги и текстови, а првите книги се со религиска содржина за да ја приближат верата до народот. Од големо значење се залагањата на Јоаким Крчовски, Кирил Пејчиновиќ, и Теодосиј Синаитски, а посебно се истакнуваат Ѓорѓија Пулевски и Крсте Петков Мисирков, кој во својата книга „За македонцките работи“ одвојува статија во која ги изјавува своите ставови за начинот на формирање на македонски литературен јазик. На Првото заседание на АСНОМ, 2 август 1944, е донесен решение за воведување на македонскиот јазик како службен јазик во македонската држава. Комисијата за азбука и правопис своите ставови ги формулирала во Резолуција, донесена на 3 мај, а усвоена на 5 мај 1945 година. Заслугата на Блаже Конески за кодификацијата на македонскиот литературен јазик е во тоа што создал „Граматика на македонскиот литературен јазик“, „Речник на македонскиот литературен јазик“, како и „Правопис на македонскиот литературен јазик“, подготвен заедно со Крум Тошев, кој е озаконет на 7 јуни 1945.Македонскиот јазик во пописната регулатива Во инструкциите за попишувачите во САД се наведува македонскиот јазик во различен контекст. Така на пример:    * Во пописните инструкции од 1910 година, во секцијата "ABILITY TO SPEAK ENGLISH" став 137. стоело "Do not write "Macedonian," but write Bulgarian, Turkish, Greek, Servian, or Roumanian, as the case may be.", - „Не пишувајте македонски, пишувајте бугарски, турски, грчки, српски или романски, според случајот.“[3]    * Во пописните инструкции од 1920 година, македонскиот јазик е додаден на листата со странски јазици како посебен јазик.[4]    * Во пописните инструкции од 1930 година македонскиот јазик повтроно е на листата со странски јазици како посебен јазик.[5]Со анализа на овие пописни инструкции може да се заклучи дека до 1910 година постоело едно гледиште во американското опшество во врска со македонскиот јазик, а од 1920 година администрацијата го подржува гледиштето дека македонскиот јазик е засебен јазик кој го говорат некои од емигрантите од Европа. Подоцна во листата "C2SS Language Codes" на македонскиот јазик му е придружен кодот 2630.

Да се повторам тогаш и јас

Сепак Мисирков ја раэрешил таа дилема со формирање на централно говорно подрачје што подоцна станува Македонски литературен јаэик.Така денес такво нешто во литературниот како ъ не постои - Т Р Н си е трн и така натаму.

Владо напиша: Platenik напиша: Да се вратам на прашањето за јазикот. Воопшто не е битно кој начин на пишување мене ми се допаѓа. Македонскиот литературен јазик е современ јазик кој во основа ги има надминато нелогичностите кои произлегуваат од бројните македонски дијалекти. Со други зборови ги зближува дијалектите, излегувајќи им во пресрет на потребите за современо комуницирање. Платеник, до кога ќе се расфрламе со вакви памфлетски изјави кои немаат никаква врска со реалноста? гевгелиски- път, зъб (пат, заб) малешевски- вък, въна (волк, волна) Осоговие-кумановско- кът, тъг, дън, слънце (кога, тогаш, ден, сонце) гостиварско- събота, јъже, сънце (сабота, јаже, сонце) охридско зъш, къј, шъшърдисан, ръка, мъка, се къпам (зошто, кај, шашардисан, рака, мака, се капам) А што да кажеме за егејските и за пиринските дијалекти? И секаде во Македонија се вели цървено, църно, кърв, а не цррвено, цррно, кррв итн. А поназад во темата јасно се виде дека отстранувањето на буквата ъ од нашата азбука е од политички причини, а не лингвистички. И како ти би му објаснил на некој гевгеличанец, на кого што и дедо му и прадедо му зборувале на тој истиот дијалект, дека говорот му е нелогичен само затоа што Блаже Конески „не можел да го следи...гевгелискиот дијалект“ па затоа во Крагуевац со своите соученици од Македонија комуницирал на српски?! Разговори со Конески (разговори, 1991, стр 79) Андреевски, Цане

Веќе подолго време те пратам и навистина не ми е јасно која е твојата цел, што ти всушност сакаш да постигнеш?!


Секоја една држава која во својот состав има мноштво на дијалекти за да ги надмине разликите создава стандарден, односно литературен јазик. Јазик кој ќе биде во употреба во образовните и научните институции, во адмистрацијата, органите за управување и раководење, во војската, полицијата, јавните гласила и електронски медиуми.....
На индивидуално или регионално ниво секој еден има право да зборува онака како што му налага неговата совест или на начин кој му е најлесен.

Сепак компетентноста, елокветноста и нивото на образование на било кој поединец ќе се суди според тоа како тој истиот умее да го користи литературниот јазик.

Нема ниту една земја на светов која тоа не го има сторено. Ниту една!

Дури и една Бугарија ја стандрадизира (читај финализира) својата азбука во 1946 година. Дури и една Грција го стандардизира својот јазик во средината на седумдесетите години на минатиот век.

Дали според тебе, секој едне дијалект треба да се издигне на ниво литературен јазик за соодветниот регион?!

Затоа пријателе, пред да почнеш да се расфрлаш со тешки зборови, како памфлетски изјави кои немаат никаква врска со реалноста, би ти препорачал да размислиш убвао. Да ги преиспиташ своите ставови, да ги изнајдеш мотивите или изнајдеш што е тоа што те инспирира да го пишуваш она што го пишуваш. Се разбира, ако не е тајна, не би било лошо доколку ни го пренесеш твоите мотиви.

Јас лично сум презадоволен и горд од успесите што нашите лингвисти ги постигнаа во текот на сите овие изминати години. Јазикот кој се изучува на многу универзитети ширум светот треба да биде нешто на кое секој еден Македонец мора да биде горд.

Не се откажува никој од дијалектите - едноставно ти мешаш дијалекти со литературен јазик,пак ке повторам дијалектите се Македонското богатство но литературен јазик си е литературен јазик и тоа е така во секоја земја не само во Македонија

Да да но писмото се заснова на литературниот јазик а не на наречјата - тука ти правиш проблем сам на себе,некако неможеш да разбереш дека литературниот јазик е направен да има потреба од Ќ и Ѓ но не од политички побуди туку по концепт кој е основан многу и пред Мисирков,Синаитски или Пејчиновиќ.Тоа е многу јасно само ти мешаш политика тука од незнам какви побуди