Српска пропаганда и окупација на Македони

Еве како размислувале некои наши историски личности во врска со дејствијата на „нашите браќа од север“. Но не, секако не станува збор за Соколовиќ и Бабунски

„...Целта ни беше: по завршувањето на учењето да си се прибереме сите внатре во Македонија, во која имаше голема потреба од сили на интелигенцијата. Сред тој наш тесен, интимен круг веќе се беше родила идејата да се издигне револуционерна организација во Македонија. Бидејќи српската пропаганда веќе беше почнала да дејствува во Македонија,и ние поради тоа се наштрекнавме и дојдовме на мислата дека треба да се побрза да се постави на дневен ред идејата за ослободување на Македонија, пред да успее српската пропаганда да се зајакне и да го расцепи народот. Ние самите го испитавме врз себеси дејството на таа пропаганда. Во Скопје и во Солун истовремено имаше агитатори. Ни ветија стипендија и ни ја дадоа. И тогаш јас со уште неколку Македончиња отидовме во Белград. Тука можевме да ги согледаме српските намери од тоа што мошне се трудеа да ни влејат српска идеја, и да ни го натурат српскиот јазик, што уште повеќен не разгневуваше....“

(СПОМЕНИ- Даме Груев)



„...„Од 1888/89 училишна година српската пропаганда во Македонија се засили мошне многу и атакуваше не само села и градови, туку почна да ја атакува силно и солунската гимназија. Со големи ветувања и со многу пари сакаа да ги „преземат“ сите ученици од гимназијата и успеаја да заблудат и спечалат околу 40 ученици од неа и да ги испратат во Белград, но тие веќе следната година побегнаа во Софија од Белград. Во провинцијата Србите секој ден печалеа успеси. Секој ден слушавме дека тука или таму се отворило српско училиште, па макар и со еден или двајца ученици или само со таблицата закачена на вратата од некоја одаја. Овој српски успех што се должеше на комбинираната дејност на руските конзули, на грчката Патријаршија (патријаршијата решила сите гркомани во средна и северна Македонија да стануваат србомани), на српските пари и на турската влада - многу ме огорчи. Јас не можев да се помирам со положбата Србите да проникнуваат и да се настануваат во Македонија, кога во неа нема ниту еден Србин! И, во барањето на средства за противдејство спрема Србите, и, откако видов дека ниту Егзархијата, ниту бугарската влада на Стамболов, што водеше туркофилска политика, не можат да направат ништо против Србите, се запрев на Револуционерната организација и си реков: „Само таа ќе постави сe на свое место и ќе ги истера Србите од Македонија“!...“

(СПОМЕНИ-Иван Хаџи Николов)

DelijaSkopje напиша: Tuku jas baram nesto drugo... Ima miliom dokazi deka lugeto od "IC" gi menuvale preziminjata vo "SKI" ili "OV",    A NEMAM VIDENO NITU EDNO kade sto se menuvale od "SKI" na "IC"... Eve konkreten primer e onoj so slikata pogore t.e. so dokumentite na SATOROV... Ima dokaz deka si go smenil prezimeto od "IC" na "OV"...   No koj ke dokaze deka pred "IC" bil nesto dugo...???

Ова ми се виде како интересна тема за размислување, и следното што ќе го изложам е нормално, само мое лично видување на нештата.
Македонските презимиња во минатото најчесто завршувале на -ов кога имаат генетивско презиме односно кога тоа презиме произлегува од посвојна придавка како на пример- Даме Груев, т.е. Даме на Грујо, Иван Хаџи Николов (Иван на Хаџи Никола), Петар Поп Арсов (Петар на поп Арсо), Пере Тошев, Никола Карев , Гоце Делчев, Никола Вапцаров, Дуке Бојаџиев, Игор Џамбазов итн. и кога на пример презимето произлегува од име на место, т.е. како прекар на -ски. Иљо Малешевски, Димитрија Поп Георгиев- Беровски, Јане Сандански, еве и Бабунски. Ова е во најголемиот број на случаи, исклучоци би било нормално да постојат. По втората светска војна поголемиот број на Македонци, а понекогаш и Срби ги менуваат презимињата на -ски, доброволно, т.е. поради сообразување, од оваа или онаа причина. Јас знам за еден пример кога една фамилија си го смени презимето од -ов на -вски за време на владата на Љубчо Георгиевски.

Ајде сега да видиме накратко за српските презимиња.

На пример има презимиња како Караџич, Бјелогрлич, но има и Верков-ич, Станков-ич, Миленков-ич итн. Како и да е, суфиксот -ич (или -иќ, не знам како да го напишам бидејќи нашето ќ не е исто како српското) е многу ретко кај нас и ако не грешам, тоа е деминутив, т.е. означува нешто мало. На пример ножић- ноже, ношче, коњић- коњче, дечачић- момченце, кучићи, мачићи- кученца, маченца итн. Значи тој суфикс во нивниот јазик најверојатно ја има функцијата на пример на junior во англискиот јазик, значи помалиот, помладиот. И сега ДелијаСкопје, по која логика презимињата на -ич би биле чести во Македонија? Единствено презиме кое ми наликува на деминутив е Ѓурчин Кокале(спореди детуле), кое што е поскоро прекар, неговото вистинско полно име е Ѓурчин Илиов Кокалески.

Значи ова си беше само мое размислување по повод тврдењето на ДелијаСкопје дека во минатото повеќето се презивале на -иќ, што мене според особеностите на нашиот јазик ми се чини доста нелогично.

Изменето од Владо - 27.Јули.2009 во 22:40

Да. На пр Петар Алексеевиќ Шолохов,одма се знае дека татко му се вика Алексеј.



Назад на темата ,имало пропаганда секако ко и секој друг окупатор што бил во Македонија.Но сепак,мое мислење е дека денес од сите други соседи што ни се ,србите ни се најблиски од ред причини.
           

macedon_alex напиша: macedon_alex напиша: Еве документи за српската колонизација на Македонија по Првата Светска војна. Ако погледнете внимателно ќе видите дека Македонците се обележани како Срби, меѓутоа доколку биле Срби, која е потребата за колонизација. Колонизација прават само освојувачите.Еве и легенда на истиот документ. Хммм....домородно население....какво ли е тоа? Па уште и најбројно. DelijaSkopje, некако ми молчиш за документов. Каде е сега борбата за вистината? Некако исчезна...

Neznam sto sakas da kazam vo vrska so ova...? Gledam i jas nekoja mapa i nekoj dokument, ama nisto pveke...   Tuka ne pisuva za niedna naicija ili narod... Sto da se kaze???

Изменето од DelijaSkopje - 28.Јули.2009 во 12:12

Објаснување

- На мапата се гледа од каде се земени луѓе и каде се населувани
- На документот се гледа како е извршено колонизирање во Македонија - таканаречена Јужна Бановина 

Изменето од mamamd - 28.Јули.2009 во 12:30

DelijaSkopje напиша: Владо напиша: DelijaSkopje напиша: Tuku jas baram nesto drugo... Ima miliom dokazi deka lugeto od "IC" gi menuvale preziminjata vo "SKI" ili "OV",    A NEMAM VIDENO NITU EDNO kade sto se menuvale od "SKI" na "IC"... Eve konkreten primer e onoj so slikata pogore t.e. so dokumentite na SATOROV... Ima dokaz deka si go smenil prezimeto od "IC" na "OV"...   No koj ke dokaze deka pred "IC" bil nesto dugo...??? Ова ми се виде како интересна тема за размислување, и следното што ќе го изложам е нормално, само мое лично видување на нештата. Македонските презимиња во минатото најчесто завршувале на -ов кога имаат генетивско презиме односно кога тоа презиме произлегува од посвојна придавка како на пример- Даме Груев, т.е. Даме на Грујо, Иван Хаџи Николов (Иван на Хаџи Никола), Петар Поп Арсов (Петар на поп Арсо), Пере Тошев, Никола Карев , Гоце Делчев, Никола Вапцаров, Дуке Бојаџиев, Игор Џамбазов итн. и кога на пример презимето произлегува од име на место, т.е. како прекар на -ски. Иљо Малешевски, Димитрија Поп Георгиев- Беровски, Јане Сандански, еве и Бабунски. Ова е во најголемиот број на случаи, исклучоци би било нормално да постојат. По втората светска војна поголемиот број на Македонци, а понекогаш и Срби ги менуваат презимињата на -ски, доброволно, т.е. поради сообразување, од оваа или онаа причина. Јас знам за еден пример кога една фамилија си го смени презимето од -ов на -вски за време на владата на Љубчо Георгиевски. Ајде сега да видиме накратко за српските презимиња. На пример има презимиња како Караџич, Бјелогрлич, но има и Верков-ич, Станков-ич, Миленков-ич итн. Како и да е, суфиксот -ич (или -иќ, не знам како да го напишам бидејќи нашето ќ не е исто како српското) е многу ретко кај нас и ако не грешам, тоа е деминутив, т.е. означува нешто мало. На пример ножић- ноже, ношче, коњић- коњче, дечачић- момченце, кучићи, мачићи- кученца, маченца итн. Значи тој суфикс во нивниот јазик најверојатно ја има функцијата на пример на junior во англискиот јазик, значи помалиот, помладиот. И сега ДелијаСкопје, по која логика презимињата на -ич би биле чести во Македонија? Единствено презиме кое ми наликува на деминутив е Ѓурчин Кокале(спореди детуле), кое што е поскоро прекар, неговото вистинско полно име е Ѓурчин Илиов Кокалески. Значи ова си беше само мое размислување по повод тврдењето на ДелијаСкопје дека во минатото повеќето се презивале на -иќ, што мене според особеностите на нашиот јазик ми се чини доста нелогично.      VLADO... Se e vo red sto kazuvas... taka e... Ama jas drugo prasuvav... Ima nekoj koi se zalat i kazuvaat deka ovie "Srpskive dusmani" im go menuvale prezimeto od "SKI" vo "IC"...   Jas samo pobarav takov dokaz (koj nikade go nema)...   Dodeka ima mali milion kade sami nekoi si go menuvaat prezimeto od "IC" ,voglavno vo "OV" i toa od koga ke prebegale vo Sofija...     Dali me svakas sto sakam da kazam...???

Како нема докази?
 А сите оние документи, оние на Шарлов, кои се презентираа, потоа Страшо Пинџур и неговото семејство и уште мал милион други кои се изјаснувале дека се Македонци, а и ако виде во документот, Шарлов и во Русија, во документи од Коминтерната си кажувал дека е Шаторов, а не Шаторовиќ.
За Ченто ништо не кажа, иако тој е осудуван од српскиот кралски суд на стреалње затоа што не зборувал српски, не се чувствувал Србин и слично. Зошто секаде тој пишува дека е Андонов?

Како не си Србин кога нели си Словен 100% а 100% Словени се Србите на Милошевиќ по школо на Стаљин креаторот на Словенската нациј.


Каде гледаш мрак од 2000 год. кој тоа те научи дека има мрак или а снема некој Српски вожд одма мрак на очи ти иде

И ако прв пат Македонски се учи во НР Македонија тогаш на каков јазик учеле св.Солунски просветители - сепак Солун во нивно време е главен град на Македонија