|
|
Ваша песна,состав или што било напишано |
Внеси реплика 
|
страница <1 104105106107108 138> |
| Автор | |
majstorce62 
Сениор 
... Регистриран: 23.Декември.2007 Статус: Офлајн Поени: 4251 |
 Опции за коментарот
 Благодарам(0)
 Цитирај Одговор
 Испратена: 05.Август.2009 во 10:33 |
|
СЕПАК
Си ја затворив раната со прав од столчени чувства - да не се позмијчиш Опстојувам подолго од сам себе и свртничар сум на секоја станица на времето - можеби ќе слезеш на некој перон... Од невекаде за никаде ги испраќам и пречекувам сите возови со песната на изморените пустолови, што личи на пцовка - те нема во ниеден од нив... Никој не води сметка кај го фрла срцето и на чија рана ќе стапне - во раните змии, најчесто, се котат... Змија сум, и змиите храна ми се - од твојата рана се испилив... Си ја затворив раната со прав од столчени чувства - да не се позмијчиш Изменето од majstorce62 - 05.Август.2009 во 10:34 |
|
|
БИДИ СИ ГОСПОДАР НА СОПСТВЕНИОТ УМ
|
|
 |
|
|
bijonse1
Сениор
bella Madonna Регистриран: 14.Јануари.2009 Локација: Macedonia Статус: Офлајн Поени: 16521 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 05.Август.2009 во 12:44 |
 VO ISCEKUVANJE Vo iscekuvanje na nevreme ....... koga zemjata i neboto ke se spoi so dodzdovna sprega ........ so isputanje na iljada kristalcinja jas razmisluvam tolku lezerno ...... i sveedno mi e dali kristalcinjata kako grad ke go unisti plodot na zemja ... taa moja ramnodusnost proizleguva od tvojot od kako senka koja ne me primetuva....... ti cekoris so sigurni cekori a jas sum izguben vo minatoto ........ se prasuvam od kade ja imas taa sila kako lavica razjarena ....... iskonska ubavina polna so ljubov a sepak tugja ...... Изменето од bijonse1 - 05.Август.2009 во 19:36 |
|
|
|
|
majstorce62
Сениор
... Регистриран: 23.Декември.2007 Статус: Офлајн Поени: 4251 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 05.Август.2009 во 21:37 |
|
ЖИВЕЕМЕ
На син ми Во твоите очи сонцето и црно грее, а танцот на дождот и танцот на солзите со ист број чекори го обележуваат растојанието од болката до надежта. По сенките на среќата чекорам но патот познат ми е, не се плашам - ништо не светли посветло од твојата насмевка и ништо не боли поболно од твојата воздишка... Заморот го спакував како приказна меѓу кориците на едни други времиња - одата на животот не мами да го пронајдеме во совршената мудрост клучот за новиот ден... Живееме... |
|
|
БИДИ СИ ГОСПОДАР НА СОПСТВЕНИОТ УМ
|
|
|
|
|
zbunet
Сениор
Претседник Зеленковски Регистриран: 24.Февруари.2007 Статус: Офлајн Поени: 15549 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 06.Август.2009 во 14:33 |
|
Мислиш не знам
знам колку високо ми лебдиш само малку се извишив обидувајќи се да те докачам да те достигнам не можам малечок бев и останав. Она исто уплашено дете мрсулаво и со тажни очи седнато во прашина ги нема ни мама ни тато отсекогаш само тебе те имав не можам сам иако понекогаш се перчам колку јунак сум јас. Ми дозволуваш многу блага си како шеќер балон сум јас врвката ја имаш да се загубам знам да дозволиш нема. |
|
|
|
|
bijonse1
Сениор
bella Madonna Регистриран: 14.Јануари.2009 Локација: Macedonia Статус: Офлајн Поени: 16521 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 07.Август.2009 во 00:13 |
 KAMEN Kako mozes da bides taka laden kamen ne ti e raven........ gi razbranuvas moite custva pokraj ezero vo nokta crna sega begam kako raneta srna......... mislam deka zagubeno se e zdivot zabivtan mi e....... nasekade okolu mene temno e zarem krajot tuka e taka ke da e ......... naednas patot moj se osvetluva poglednuvam nagore zvezda e....... zarem kamenot vo zvezda pretvoren e kamen blisku laden e daleku sjajen ke da e........ Изменето од bijonse1 - 07.Август.2009 во 00:15 |
|
|
|
|
majstorce62
Сениор
... Регистриран: 23.Декември.2007 Статус: Офлајн Поени: 4251 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 07.Август.2009 во 23:44 |
|
ОДИ
На син ми Тесен е овој пат и никој не оставил место за свртување назад... Оди: зад секој свиок ќе бидам пред тебе: доволно близу да ти бидам светлина и доволно далеку да не видиш кај ги носам одронетите камења од последните порои на болката... Оди: секој чекор ти го чусвувам ненаситно кога мислата прелетува над темните дубрави на стравот со крилја на кои им ја дадов нежноста на утринското будење и суровоста на последната бессоница... Оди: над долината на бесмртните копнежи сонцето свети со твоите насмевки, исполирани со глеќта на секое ново утро... Изменето од majstorce62 - 08.Август.2009 во 09:53 |
|
|
БИДИ СИ ГОСПОДАР НА СОПСТВЕНИОТ УМ
|
|
|
|
|
zbunet
Сениор
Претседник Зеленковски Регистриран: 24.Февруари.2007 Статус: Офлајн Поени: 15549 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 08.Август.2009 во 01:28 |
|
Како по борба
како изгасени искри со пепелот заедно околу нашите нозе кога се креваат раце зад грб во канџи претворени додека поглед кој заминува тивко убива вилици стиснати наместо солзи треперат во некоја тишина кога светот престанува да постои, да се живее со себе не успева но принудува. Она што ќе биде никогаш не е она што беше иако е слично како лага повторена со други зборови искажана заради намера од ненамерна желба предизвикана. |
|
|
|
|
majstorce62
Сениор
... Регистриран: 23.Декември.2007 Статус: Офлајн Поени: 4251 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 08.Август.2009 во 23:46 |
|
НЕ КРАДИ МИ ГИ НАСМЕВКИТЕ
Не кради ми ги насмевките со вкус на исушени трнинки во брчките... не кради ги и тогаш кога, наизглед, ти ги нудам со нив мрешкавите огледала на лакомите очи, како со слатко од капинки... оти: зборовите претекле дури дотекле, и не се нашле сами со себе со убост од срце да те добросат да те миросаат, тебе, кралицата на грешничките, од темните сокаци на Содома и Гомора што доаѓаш наизменично во наметка од врел бессрам и рутинска грациозност на ѕвездена заводничка од прашината... не кради ми ги насмевките - насмевкитe што ти ги спакував за разделба... |
|
|
БИДИ СИ ГОСПОДАР НА СОПСТВЕНИОТ УМ
|
|
|
|
|
bijonse1
Сениор
bella Madonna Регистриран: 14.Јануари.2009 Локација: Macedonia Статус: Офлајн Поени: 16521 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 09.Август.2009 во 02:53 |
 Негде после полноќ Веке е касно...... во глава мисла ми трешти...... you are my love you are my day and night you will be my tonight..... чаршавот го превртив..... веќе сто пати креветот жедно.............. само се клати прстот...............насмевот го прати мој а тебе те нема ............. ухх пак си свој и пак ке речам по кој знае кој пат во толку f u c k i n g касен саат дека преоѓам секоја граница луда за твоја наивна f u c k i n g авантура онака.....апсолутно без цензура се прашувам дали сум луда ??? Изменето од bijonse1 - 09.Август.2009 во 02:57 |
|
|
|
|
zbunet
Сениор
Претседник Зеленковски Регистриран: 24.Февруари.2007 Статус: Офлајн Поени: 15549 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 09.Август.2009 во 21:03 |
|
За тебе
ништо не знаев ризикував никогаш да не дознаам не знаев дека отворена беше не како за гостин ниту како за просјак не го гледав црвениот тепих кој за мене го посла во тебе гледав се обидував да дознам а цело време сум знаел што треба да ти кажам кога требаше да ти кажам но ти го слушаше она што не знаев да ти го кажам го гледаше она што требаше да го направам како за утеха знам дека го чувствуваш она што најпосле го дознав она што од мене ти требаше нема да дозволам повеќе во следните животи тоа да го заборавам. Изменето од zbunet - 09.Август.2009 во 21:10 |
|
|
|
|
fragola
Сениор
Регистриран: 02.Февруари.2008 Статус: Офлајн Поени: 3829 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 09.Август.2009 во 21:28 |
|
Preubavi,iskreni poraki vo stihovi,prekrasno!
  
|
|
|
I get enough exercise...just pushing my luck.
|
|
|
|
|
bijonse1
Сениор
bella Madonna Регистриран: 14.Јануари.2009 Локација: Macedonia Статус: Офлајн Поени: 16521 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 10.Август.2009 во 01:34 |
PORAKA VO SISE Sekogas si poseben...... sekogas si neobicen..... sekogas si neodoliv.... sekogas si nezaboraven.... Sekogas sakas neobicni raboti... sekogas sakas tainstveni baknezi.... sekogas sakas tainstven dopir..... sekogas sakas vo srce da me dopres..... sekogas ko plamen se pojavuvas... sekogas do ludilo me vozbuduvas..... sekogas se gubis ko zalez..... sekogas ostanuvam zrno pesok.... sekogas sakas senka da bides.... sekogas sakas na pust ostrov da si.... sekogas se vozdignuvam kako svetilnik.... sekogas na breg me ostavas ti.... Sekogas me zbunuvas..... sekogas sise so ljuboven eliksir mi spomnuvas.... sekogas te svakjam vistinski..... sekogas zelbi ti ispolnuvam..... Porakata ja imas vo sise.... TOA SUM JAS.... Изменето од bijonse1 - 10.Август.2009 во 09:21 |
|
|
|
|
La Ninja
Сениор
She Hulk Регистриран: 13.Јуни.2006 Статус: Офлајн Поени: 1605 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 10.Август.2009 во 21:45 |
|
Некогаш многу сонував. О да, сонував. Некогаш го живеев сонот ко
јаве, колку само тоа реално беше. Некогаш се имаше смисла, некогаш
секоја смисла се губеше. Во секоја мисла, во секој збор...во секое
прашање, во секоја игра. Застанував само за да проверам дали сум на
сигурен пат, ме погледнуваа како качена на висок коњ. Ах колку ниско се
чуствував..... само тие така помислуваа и од завист позеленуваа.
Некогаш бев многу срекна...мислам дека сеуште сум. Но некогаш не
постоеше тоа сега...не постоеше зависта и лошите погледи. Не постоеја
навредите од злите усти....Сега постои срека, но таа срека повредува.
Таа срека знае до срж да боли. Некогаш среката е позлобна од тагата.
Зашто газиме на толку убави цветови?! Зашто штетиме без корист на
нештата кои не заслужуваат!? Зашто плукаме по тоа што ни е свето!?
Зашто на некои прашања нема одговор, а сепак јако болат иако не смееме
на глас да ги кажеме!? Зашто !?
|
|
|
Ne sum pijan, samo lezam na zemja i se raduvam....
|
|
|
|
|
La Ninja
Сениор
She Hulk Регистриран: 13.Јуни.2006 Статус: Офлајн Поени: 1605 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 10.Август.2009 во 22:25 |
|
Осетив рака на моето свиткано рамо. Во тишината, да бев повеке при
себе, можеби и ке ме исплашеше. Но не ме исплаши. Можеби зашто немав
намера да се грижам за иднината, а можеби и зашто беше тоа топол,
смирувачки допир кој како да шепотеше-јас сум тука за тебе. И додека 4
часа се запрашував која е смислата на моето постоење, таа рака за пар
секунди ми докажа дека сеуште има смисла. Дека мпжеби, сепак
сеуште...постои негде пријателство....или можеби...сепак
сеуште...постои негде љубов. Братска, пријателска, брачна....Можеби
постои. Но во истиот момент кога ми влеа надеж, си помислив-Не
повторно. Не сакам да патам! Премногу боли! И само изустив-Остави ме.
Тивко како ветрот да го прошепоте тоа низ нотите на кои дрвјата свиреа.
Како добро наштимана виолина а само звездите се публика. Толку многу, а
сепак толку немо. Тоа беше најболниот одговор за мене. -Ако е тишина,
не значи дека никој не те прати. Го свртев најспоро што можев погледот
кон моето лево рамо на кое сеуште лежеше таа непозната рака и уште
еднаш си го потврдив тоа што го помислив, а во карпестите шпицеви ја
гледав таа непозната сенка која не сакаше да замине. Остана зад мене
уште некое време. Не знам дали минути..или пак часови....се трудеше со
тишината да ми помогне. Кога реши да замине само тивко прошепоти-Јас
сум само патник, пустинец во нокта, само те подисправив иако ти не
примети. И како магла што се крева над планините, замина во молк. Се
погледнав и сватив.....несвесно ме подисправи...ме поткрена...никој
....и ништо.................ЧОВЕК....
|
|
|
Ne sum pijan, samo lezam na zemja i se raduvam....
|
|
|
|
|
Внеси реплика
|
страница <1 104105106107108 138> |
Tweet
|
| Скок до | Овластувања Вие не може да внесувате нови теми на форумот Вие не може да одговарате на теми на форумот Вие не може да ги бришете вашите пораки од форумот Вие не може да ги менувате вашите пораки од форумот Вие не може да креирате анкета на форумот Вие не може да гласате на форумот |
Опции за темата