Реформацијата

Зборот „Реформација“, според лексиконот на Вујаклија, е дефиниран како: "менување кон подобро, престројување, поправка, особено се однесува на црковниот покрет од 16 век...", а иментката „Реформатор“ е дефинирана како: "обновител на црквата во духот на чистото Христово учење; пр.: Лутер, Калвин, Цвингли..."

31 Октомври е светскиот ден на реформацијата и по тој повод, задутре, голем број европски земји ќе го прослават како државен празник Денот на реформацијата.
Воедно оваа година е значајна и по 500 годишнината од раѓањето на еден од најзначајните реформатори во Швајцарија - Жан Калвин.

31 Октомври е одбран како датум за одбележување на реформацијата затоа што на тој ден германскиот реформатор Мартин Лутер ги заковал неговите 95 тези на портата на локалната католичка црква во Витенберг. Во овие тези тој изнел остри критики кон многубројните црковни небиблиски учења и практикувања (корупција во црквата, продавањето индулгенции (потврди за простени гревови), учењата за чистилиштето, трансупстанцијата кај Причеста, наводната непогрешливост на папата итн.) По овој храбар потег на Лутер текот на веќе започнатата реформацијата (од предходните реформатори Виклиф, Хус) експлозивно почнува да се шири низ Германија, но паралелно и низ другите (западно) европски држави.

Инаку празникот на Реформацијата се прославува не само како религиозна, туку и како цивилизациска придобивка. Реформацијата не само што ги обновила универзалните изворни принципи на христијанството, онака како што било проповедано од Христос и Апостолите, туку претставувало и цивилизациско ослободување на масите од едноумието и догмите на црквите. Слободоумноста од секогаш била одлика на вистинските христијани. Но во средните векови официјалната црква завлегла во толкава спрега со државата што намерно го затупувала човекот со забранување на книги, наука, нетолеранција и отворени инквизициски прогонства (и на истокот и на западот) се со цел да ги зачува своите небиблиски догми и полесно да манупулира со непросветлените народни маси.

Реформаторите, иако биле со бројни недостатоци, сепак одиграле голема улога во преведувањето на Библијата на народен разбирлив јазик и во промовирање на изворното христијанство, писменоста, културата, човечките слободи и права, книжевноста, слободоумието, семејниот живот итн. Голем дел од нив платиле скапа цена за своите залагања. На пример чешкиот реформатор Јан Хус, пред да биде спален на клада, за последен пат му било понудено да се откаже од своите "ереси". Тој одговорил: "Ни за полна катедрала со злато не се откажувам од тврдењето дека Библијата е врховен авторитет, а Христос е единствената Глава на Црквата." По ова тој бил јавно спален на клада пеејќи христијански химни. Кога огнот си ја завршил работата, пепелта од изгореното тело на Јан Хус била фрлена во реката Рајна.
Каква пародија, некогашниот чешки еретик денес има споменик во главниот град на Чешка (Прага) и народот кој ја фрли неговата пепел во реката Рајна денес го празнуваат Денот на реформацијата одбележувајќи го и животот и делото на својот реформатор Јан Хус.

Прашања за дискусија:

Што мислите вие за реформацијата? Кои се нејзините придобикви или непогодности?
Дали сметате дека на Македонија и е потребна реформација и зошто?

Изменето од EvAngelos - 29.Октомври.2009 во 03:32

Внеси реплика	страница 12 3 6 >
Tweet