Правила за Велигденски Пост

mudzahid напиша: A kako treba da postat vistinskite hristijani ostana enigma, bidejki evangelos e uporen i ne saka da kaze, ili neznae!? ili se strami!? ili ke vidime tuka nesto islamsko

Ава Јустин го вели тоа или Исус Христос?
 
"Зашто, каква полза ќе има човек ако го придобие целиот свет, а на својата душа и напакости?"
(Исус во Матеј 16:26)

Messenger напиша: Zarem e vazhno toa ? Dali ke veruvash vo onoa sto go prochita ako ti recham deka e izlezeno od Isusovata usta ? Dali ke veruvash ako e izlezeno od ustata na nekoj monah ? Dali ke veruvash vo toa ako ti recham deka ovie zborovi se od mene ? Dali ke veruvash ako gi razbirash i si kazhesh deka toa e samoevidentna vistina ? Zoshto ochekuvash nechija potvrda nadvor od tebe, zoshto barash potpora od nekakov avtoritet za da si veruvash sebe si? Zoshto ne mu se obratish direktno na Boga i da go prashash dali ovie zborovi se tochni?

A STO AKO POCITUVAJKI GI OVIE PRAVILA SE OGRESHAM KON BOGA???

ako moze da mi pojasnis od kade se proizlezeni ovie pravila

Ne mudzahid - ama ova ti go kazhuvam spored moe lichno mislenje - Bog kje gi izbere onie koi iskreno toa go pravat. Poiskreno mi e chovek da mrsi, otkolku da posti, a da go pravi "zatoa shto taka treba", bez da ima duhovno prechistuvanje pri toa.
Tuka e i edna ogromna razlika megju islamot i hristijanstvoto koja postojano ja istaknuvam - vie samite barate detalno upatstvo za toa kako treba da se postapuva (kako shto e vprochem i k*ranot napishan), dodeka nie veruvame vo slobodnata volja koja e dadena na sekoj chovek i deka vo zavisnost od toa kako ja primenuvame taa slobodna volja kje bideme nagradeni i kazneti. Imame soodvetni pravila, no se mnogu pomalku i se mnogu poopshti, za razlika od kaj vas. Ne go kazhuvam ova so losho ili "ova e podobro, ona ne", tuku samo istaknuvam razlika. Ottamu poteknuvaat i sushtinskite razliki koi gi imame vo razbiranjeto na verata na drugiot - zatoa shto nie trgame od pojdovna tochka na taa sloboda, vie trgate od pojdovna tochka na tie pravila i ochekuvame vo nash*te sopstveni ramki da ja razbereme tugjata vera... Zatoa forumov e interesno mesto - mozhe mnogu da se nauchi tokmu za toa kako e razmisluvanjeto na drugite i da se obideme da go razbereme.

Од “Премин“

Постот е востановен од Бога со заповедта дадена на првите луѓе во земниот рај - да не јадат од дрвото за познавање на доброто и злото (1. Мој. 2,17). Преку неа Бог сакал уште на самиот почеток да ги научи луѓето на послушност и воздржување.

"Постот е оружје во духовната борба против поднебесните сили" (лукавиот и неговите црни ангели) (Матеј 17, 21; Ефес. 6,12), неопходно средство за стремеж на човекот кон духовно совршенство, надежна сила за давање отпор во духовната немоќ и благодатна ризница за постигнување на крајната и врвна цел на христијанскиот живот - светост и спасение во Господа.

Во Стариот Завет имаме многу примери за пост: светиот пророк Мојсеј Боговидец постел 40 дена и 40 ноќи (2. Мој. 34, 28) за да се подготви да ги прими Десетте Божји заповеди; светиот пророк Илија со строг пост, духовна чистота и голема ревност за Господа се удостои да ја види Божјата слава (3. Цар. 16, 4-13), а, пак, светиот Јован Крстител е познат како најголем и најстрог испосник. Воопшто, сите праведници постот го запазувале во помала или поголема мерка.

Самиот Господ Исус Христос се подготвил за сеопшто служење и за искупителниот подвиг преку 40-дневен пост (Матеј 4, 2). Во проповедта на планината Он ги учел своите последователи каков треба да биде вистинскиот пост: "Кога постите, не бидете жалосни како лицемерите; зашто тие си ги прават лицата мрачни, за да се покажат пред луѓето дека постат. Вистина ви велам, оти тие ја добиле веќе својата награда. А ти, кога постиш, помажи ја главата своја и измиј го лицето свое, па да се покажеш дека постиш не пред луѓето, туку пред твојот Отец, Кој е во тајност; и твојот Отец, Кој гледа тајно, ќе те награди јавно" (Матеј 6,16-18).

Оние кои поверувале во Христа започнале да постат уште во времето на апостолите. Првите христијани постеле строго, често и продолжително, за да се подготват подобро за богоугодни подвизи. Во првите векови христијаните постеле не во определено време, туку кога сакале и колку сакале.
Во четвртиот век наоѓаме правила и одредби не само за постоечките, Велигденскиот и Петровденскиот пост, туку и за Божикниот и Богородичниот пост. Четирите поста биле прилагодени кон четирите годишни времиња.

Суштината на христијанскиот пост не е умртвување на телото, како што погрешно се мисли, туку умртвување на гревот во нас, зашто гревот предизвикува пропаѓање и смрт. Закрепнувајќи ја волјата, постот му дава можност на духот да владее со телото.
Кога христијанинот пости треба да се откаже од секакви светски веселби и задоволства, од посетување на места каде што е возможно да згреши со помисла, збор или со поглед. Воопшто, треба да се стремиме, колку е можно повеќе, поголем дел од мислите да Му ги посветиме на Бога и на тајната умносрдечна молитва.

Преподобен Гаврил Светогорец, епископ Велички

apce напиша: odsekogas mi bilo jasno sto sakase dedomi da mi kaze a vie samo mi go potvrduvate toa   site vie bez razlika dali ste risjani ili muslimani dzabe vi e sekoj telesen post ako imate rasipani dusi i iskreno se nadevam deka gospod ke vi prosti a ako vi prosti toa sigurno nema da bide za toa sto ne ste jadele   kon boga

Така е апче...токму Исусовите зборови ги цитирал твојот дедо околу постот, а кои некои членови со својот однос кон истите само ги потврдија.