UTOPIJSKIOT IDEALIZAM ZA ARHAICHNIOT ISLAM

Od dosegashnite soznanija koi gi dobiv vo diskusii so muslimanskite chlenovi razbrav deka tie veruvaat oti najchistoto i najdobroto opshtestvo bi bilo onoa koe se bazira na temelite na Islamot, onaka kako sto toa go ima preneseno Muhamed i isto onaka kako sto ovoj profet go ima realizirano vo svoeto vreme. Ako ne se lazham, spored niv site problemi vo modernite muslimanski zemji vodat koren od nedoslednoto sproveduvanje na  originalnite preporaki i zakoni definirani vo K*ranot.

Iako vo osnova ne se slozhuvam so propozicijata deka onoa sto e osoznaeno ednash i sto e determinirano kako nekoja momentalna vistina, e nepromenlivo i zamrznato vo prostorot i vremeto, se obidov da gi razberam ovie zhelbi i razmisluvanja. Onoa sto prvo mi padna vo ochi e deka ima eden element koj vo startot ja potkopuva vakvata ideja. Toa e faktot deka ednash takvoto opshtestvo veke postoelo i toa ne bilo bilo koga, tuku tokmu vo vremeto koga zhivel Muhamed i bilo organizirano i establirano tokmu od nego. Toj togash bil vo sostojba so svojot avtoritet da gi postavi rabotite kako sto treba i da im pomogne na lugjeto da gi minat problemite so koi se srekjavale vo vtemeluvanjeto na novite religisko/opshtetveni normi. 

Onoa sto neodbeglivo mi pagja vo ochi e promenata koja e sluchuva vednash posle Muhamedovata smrt. Interesno e deka ako nekogash Islamot bil najsilen bilo tokmu vo tie periodi i chovek bi ochekuval, koga veke ednash e vtemeleno edno sovrsheno  opshtestvo, togash toa da bilo samoevidentno na site lugje so shto avtomatski bi otpadnala sekakva mozhnost za bilo kakva bezplodna intelektualizacija dali toa opshtetvo  e idalno ili ne, dali mozhe da se ostvari ili ne, dali treba da se posakuva i da se neguva ili ne. Istoriskite fakti koi velat deka toa opshtestvo pochnalo da se menuva i modificira so vremeto dokazhuva deka stavot za negovata idealnost, bezgreshnost i sovrshenost koja nemozhe da rezultira so nishto drugo osven so bezrezervno sakanje i prifakjanje od lugjeto ednostavno ne odgovara na vistinata. Od istoriskite pokazateli koi vodat do deneshni veminja gledame deka lugjeto go menuvale toa socijalno zhiveenje na eden ili drug nachin za da dojdeme do deneshnata realnost kade sto imame sharenilo na islamsko zhivenje. Onoa sto mi e mene najinteresno e deka nitu eden deneshen primer ne ja reprezentira originalnata forma ustolichena od Muhamed.

Vakvata evolucija na opshtestvoto naveduva kon dva zakluchoci: ili originalnata ideja ne e sovrshena, pa zatoa morala da se modificira spored potrebite na lugjeto, evoluirajki  vo neshto drugo, ili lugjeto ne se sozdadeni da zhiveat vo edni taka pretpostaveni “sovrsheni” uslovi (ova veke me potsetuva na marksisitichkichkite opravduvanja zoshto komunizmot ne mozhel da se realizira i da opstane kako takov).

Bilo koj obid za objasnuvanje na ovoj fenomen da bide zemen vo obzir, se nametnuva posledichnoto prashanje za validnosta na propoziciite deka sistemot e sovrshen vo realnosta na negovata praktichna implikacija i deka lugjeto se vo sostojba da ja vidat, validiraat i prifatat ponudenata sovrshenost. Proizlaga deka najmalu edna od ovie dve pretpostavki, koi vo religijskoto veruvanje se zemeni kako samoeivdentni vistini,  ne e tochna. Stom toa e taka, togash se potkopuvaat samite temeli nad koi se potpira seta nadgradba.

Jas im pozheluvam se najdobro na onie koi zhiveat so idealite za povtorno sozdavanje edno takvo opshtestvo, no moeto razbiranje e oti tie , kako i mnogumina pred niv,  koi  smetaat deka prifakjanjeto na idealistichkite frazi “ednakvost za site, edna nacija i eden narod, edno veruvanje i edna religija, od sekoj spored mozhnostite i na sekomu spored potrebite, edinstvo vo veruvanjeto i zhiveenjeto, edna cel za site…”, ke dovede do idealno, pravedno i srekno opshtestvo, enostavno ne mozhat da sogledaat deka toa ne vodi kon eden taka posakuvan rezultat. 

Takvi iskustva do sega vo nashata istorija sme imale dovolno za da nauchime deka forsiranjeto na bilo koe ednoumie ne vodi kon posrekna idnina.

Na krajot nemozham, a da ne go iskazham chuvstvoto koe nesopirlivo mi doagja vo ovoj mig. Vakvite razmisluvanja, koi velat “ako napravime onoa sto bilo nekogash, ke imame ist rezultat kako i togash”, ne se nishto poveke od utopiski idealizam vo koj lugjeto gledaat izlez od deneshnite stradanja i nezadovolstva od nivniot zhivot. No toa e isto kako, na primer,  da se pomisli deka so implementiranjeto na religisko/opshtestvenoto ureduvanje na nekogashniot Egipet ke bide vratena negovata zlatna imperija ili so kopiranjeto na Rimskoto ureduvanje ke se reinkarnira negovata impozantnost i bleskavost.

Изменето од Messenger - 14.Февруари.2010 во 15:17

Внеси реплика	страница 12 3 4 >
Tweet