Агресивност

Muhammed je Allahov poslanik, a njegovi sljedbenici su strogi prema nevjernicima, a samilosni medu sobom; vidiš ih kako se klanjaju i licem na tle padaju želeci Allahovu nagradu i zadovoljstvo - na licima su im znaci, tragovi od padanja licem na tle. Tako su opisani u Tevratu. A u Indžilu: oni su kao biljka kad izdanak svoj izbaci pa ga onda ucvrsti, i on ojaca, i ispravi se na svojoj stabljici izazivajuci divljenje sijaca - da bi On s vjernicima najedio nevjernike. A onima koji vjeruju i dobra djela cine Allah obecava oprost i nagradu veliku.Surah 48:29

Kada produ sveti mjeseci, ubijajte nevernike gdje god ih nadete, zarobljavajte ih, opsjedajte i na svakome prolazu docekujte! Pa ako se pokaju i budu molitvu obavljali i zekat davali, ostavite ih na miru, jer Allah zaista prašta i samilostan je.Surah 9:5

Borite se protiv onih kojima je data Knjiga, a koji ne vjeruju ni u Allaha ni u onaj svijet, ne smatraju zabranjenim ono što Allah i Njegov Posalnik zabranjuju i ne ispovijedaju istinsku vjeru - sve dok ne daju glavarinu poslušno i smjerno.Surah 9:29

Jevreji govore: "Uzejr je - Allahov sin", a kršcani kažu: "Mesih je - Allahov sin."* To su rijeci njihove, iz usta njihovih, oponašaju rijeci nevjernika prijašnjih - ubio ih Allah! Kuda se odmecu?Surah 9:30

Ovaa se izvadoci od k*ranot dali nekoj bi sakal da mi gi objasni???Se izvinuvam sto se na srpski - no sepak se razbiraat neli??

Dali mozhe da ja objasnite 9:5 po konkretno... vaka zvuchi dosta neprijatelski...

Ајде еве јас ќе ви пренесам едно прашање и еден одговор по истава тема на Босански јазик,(немам доволно време да преведувам,но се надевам дека суштината ќе ја разберете)

Zamolio bih Vas da date komentar na sljedece ajete iz k*r ana:
Druga sura, 191. i 216. ajet
Cetvrta sura, 89. ajet
Osma sura, 12. ajet
Deveta sura, 5. i 41. ajet
Naime, rijec je o ajetima koji su vrlo aktualni, pogotovo u pokusajima uspostavljanja mostova razumijevanja medu pripadnicima razlicitih religija. Licno sam vrlo cesto konfrontiran sa navedenim ajetima, na nacin da nemuslimani zele njihovo znacenje.

Odgovor:
Općenito govoreći ovi ajeti su u kontekstu ratnog stanja i borbe kada su ugrožene slobode vjere, časti, života i kada važe drugi zakoni i pravila, za razliku od stanja mira i slobode. Muslimanima nije dozvoljeno uzimati i primjenjivati neke ajete, a neke zanemarivati. Vrlo važno je ajete promatrati i tumačiti u kontekstu drugih ajeta. Mora se voditi računa i o povodima objave ajeta. Naznačeni ajeti su ajeti o džihadu i u njima se vjernici stimuliraju na borbu protiv onih koji ih ubijaju i napadaju samo zato što žele slobodno ispovijedati svoju vjeru i njene poruke slobodno dostaviti i drugima koji mogu da ih prihvate ili odbiju. Kada muslimani imaju potpisane mirovne ugovore sa nemuslimanima, onda ti ugovori ne smiju biti prekršeni od strane muslimana. Najbolji uzor i primjer u tome imamo u odnosu Allahovog Poslanika, s.a.v.s., prema ugovorima koje je sklopio sa mušricima, jevrejima i drugima, kao na primjer Ugovor na Hudejbiji kojeg se Allahov Poslanik, s.a.v.s., pridržavao sve dok ga druga strana nije jednostrano prekršila.
U drugoj k*r'anskoj suri (El-Bekare) u 190.i 191. ajetu Allah, dž.š., kaže: „I borite se na Allahovom putu protiv onih koji se protiv vas bore, ali ne prelazite granice. I napadajte takve gdje god ih sretnete i progonite ih odande odakle su oni vas prognali.A smutnja je teža od ubijanja! I ne borite se protiv njih kod Časnog hrama dok vas oni tu ne napadnu. Ako vas tu napadnu, onda ih ubijajte! Takva je kazna za nevjernike.“ „Ovo je prvi ajet (190.) koji je objavljen u Medini u vezi s borbom.“ Značenje Allahovih riječi: „...ne prelazite granice!“ je: 'To se odnosi na svaki zabranjeni čin: zlostavljanje, osveta, ubijanje žena, djece, starih osoba, onih koji nemaju nikakav poseban stav niti mogućnost borbe, svećenika, monaha, zatim paljenje drveća, ubijanje životinja bez posebnog razloga.' Iz ovog dijela ajeta vidimo da islam i u vremenu rata i ratnih operacija zabranjuje navedena djela što je vrhunac humanosti i zaštite života i časti civilnog stanovništa, pa čak i drugih živih bića.
U 216. ajetu sure El-Bekare se govori o obavezi muslimana da ide u borbu kako bi odbili zlo neprijatelja. Dalje se u ajetu govori da je to obaveza koja nosi sa sobom poteškoće, ali čovjek nekada smatra da je nešto za njega loše, a to je dobro za njega, a opet nekada smatra da je nešto dobro za njega, a to je zlo po njega. Allah najbolje zna posljedice stvari. I ovaj ajet se ne odnosi na mirnodopsko stanje i odnose između muslimana i nemuslimana u miru, već se muslimanu ukazuje na njegovu vjersku dužnost da stane u odbranu vjere, časti, života, imetka i drugih vrijednosti kada su one ugrožene od strane neprijatelja.
U suri En-Nisa' u 89. ajetu se govori o munaficima (licemjerima) koji su tvrdili da su muslimani, a u njihovim srcima je bila zloba i neprijateljstvo prema Allahovom Poslaniku, s.a.v.s., i vjernicima. Napustili su redove vjernika i otišli u Mekku mušricima i sa njima kovali zavjere i spletke protiv muslimana. Za njih Allah, dž.š. kaže: „Oni bi jedva čekali da i vi nevjerujete kao što i oni nevjeruju, pa da budete jednaki. Zato između njih ne uzimajte prijatelje dok se na Allahovom Putu ne isele! A ako okrenu leđa, onda ih hvatajte i ubijajte gdje god ih nađete (zbog zla i spletki koje čine) i između njih prijatelje niti pomagače ne uzimajte!“ Na kraju sljedećeg ajeta Allah Uzvišeni kaže: „...Ako vas oni ostave na miru i ne bore se protiv vas, nego vam ponude mir, onda vam Allah ne daje put (da se borite) protiv njih.“   
U suri El-Enfal (12. ajet) se govori o Bici na Bedru koja se odigrala 2. godine po hidžri u kojoj je Allah, dž.š., vjernicima pomogao spustivši vojsku meleka koji su se borili zajedno sa njima. Allah, dž.š., je obećao da će u srca neprijatelja spustiti strah, poniženje i kukavičluk. Obzirom na presudan značaj ove bitke, te neravnopravan odnos snaga i svu nemilosrdnost neprijatelja, muslimanima je tada naređeno da se žestoko suprostave neprijatelju. U komentarima se spominje da udaranje po vratovima znači nanošenje smrtnih rana, dok udaranje po prstima znači onesposobljavanje neprijatelja za nastavak borbe. Također se u komentarima navodi da su muslimani na Dan Bedra prepoznavali mušrike koje su meleki ubili po ranama na njihovim vratovima i po sprženim prstima, na kojima se vidio trag vatre. Znači u petnaestak ajeta na početku ove sure se konkretno govori o Bici na Bedru i Allahovoj pomoći koju je poslao vjernicima na čelu sa Allahovim Poslanikom, s.a.v.s.
Sura Et-Tevbe je objavljena u tri perioda: uoči vojne na Tebuk, u toku vojne na Tebuk i nakon vojne na Tebuk. U njoj se govori o konačnom definiranju odnosa muslimana sa politeistima na Arabijskom poluostrvu. Ajete iz ove sure ispravno možemo razumjeti samo u kontekstu historijskih događaja i realnosti. Povod objave ovih ajeta je taj što su mušrici prekršili potpisani ugovor sa Poslanikom, s.a.v.s., o zabrani neprijateljstava i nenapadanju u periodu od 10 godina. To je bio povod da Uzvišeni Allah naredi Poslaniku, s.a.v.s., da raskine potpisane ugovore sa njima i da prekine sve veze i odnose. Nakon isteka perioda od četiri mjeseca, muslimanima je bilo dozvoljeno da se na svaki način suprostave onima čiji su opisi: koji ako im se pruži prilika, „sporazum ni srodstvo ne poštivaju“, „od Allahova puta odvraćaju“, „sve granice zla prekoračuju“, „krše zakletve“, „vjeru vašu vrijeđaju“, „nastojali su da protjeraju Poslanika, s.a.v.s.“, „prvi su napadali“ i.t.d.
Svakako da se ovi ajeti mogu i podrobnije protumačiti, ali zbog ograničenosti prostora zadovoljit ćemo se sa navedenim.

.Би сакал да ги прокоментирам и следниве ајети

9:38.Кажи им на оние кои не веруваат дека ако престанат да не веруваат ќе им биде простено она што поминало, а ако, пак, се вратат... та, искуството на одамнешните поколенија е пожнато.
9:39.И борете се против нив се додека го снема сплеткарењето и додека верата Аллахова не биде присутна. А ако престанат... та, Аллах го гледа она што го работат,
9:40.А ако ги свртат плеќите, жнајте дека Аллах, навистина, е Жаштитник ваш. Е, само колку добар Жаштитник е Он и само колку добар Поддржник е Он!

Возвишениот Аллах на својот пратеник Мухаммед с.а.в.с. му кажува: “Кажи им на оние кои не веруваат дека ако престанат да не веруваат” односно ако престанат и се оттргнат од неверството во кое се наоѓаат и ако го прифатат Исламот и покорноста, “..ќе им биде простено она што поминало”, односно нивното неверување и гревови. Во таа смисла Ел-Бухари во својот Сахих наведува од Ибн-Месуд р.а. дека Аллаховиот пратеник рекол: /384/ “Оној кој ќе биде добар муслиман нема да биде казнет за оно што го правел во џахилијетот (периодот пред да биде муслиман), а кој ќе биде лош муслиман ќе биде казнет и за претходното и за она што ке го прави потоа.” Исто така во Сахихот на Бухари се наведува дека Посланикот с.а.в.с. рекол: “Покајувањето го бриши она што било пред тоа.”
Потоа Возвишениот Аллах кажува: “… а ако, пак се вратат”, односно ако продолжат во она што го правеле,
“…искуството на одамнешните поколенија е познато.” Односно се знае што направивме со одамнешните поколенија: ако тие ја порекнеја односно одбиеја вистината, Ние ќе им ја забрзавме казната. Така се случило и со к*рејшите на Бедр и со останатите народи.
“И борете се против нив се додека го снема сплеткарењето и додека верата Аллахова не биде присутна.”
Ел-Бухари од Сеид ибн Џубејра пренесува: /386/
“Еден ден кај нас дојде Ибн-Омер и не праша: “Што мислиш за борбата против сплеткарењето?” Потоа додаде: “Знаес ли ти што е сплеткарење? Мухаммед с.а.в.с. се бореше против мушриците (многубошците) и борбата против нив беше борба против сплеткарењето, а вашата борба за власт не е борба против сплеткарењето.” После тоа, од Нафи се пренесуве дека еден човек дошол кај Ибн-Омер и му рекол: /387/ “… Па Аллах кажува:
“И борете се против нив се додека го снема сплеткарењето.” А Ибн-Омер одговорил: “Во времето кога бројот на муслиманите беше мал, човекот би бил искушен во својата вера, па ќе го убиеја или уапсеја. Така беше се додека бројот на муслиманите не се зголеми и не исчезна сплеткарењето.,,”
Ебу-Аване пренесува од Ел-Амеша, а тој од Ибрахим ет-Тими: “Зу Ел-Бетин рече: “Никогаш нема да се борам против човек којшто изговорил шехадет.” На тоа Сад ибн Малик рекол: “Жими Бога, ниту јас нема да се борам против таков човек.” Тогаш еден човек прашал: “Зарем Аллах не вели:
“И борете се против нив се додека го снема сплеткарењето и додека верата Аллахова не биде присутна.” А на нив двајца им одговорил: “Ние веќе се боревме се додека не го снема сплеткарењет.” (Од претходниот хадис се гледа дека првата борба била за одбрана на Исламот, како искрено би верувале во Аллах, Кој нема содружник, и како би се напуштило неверството односно многубоштвото, додека овде се работи за борба меѓу самите муслимани. А ако поново дојде до заробување на муслиманите од страна на немуслиманите, тогаш повторно треба да се бориме се додека не се ослободат тие од нивна окупација и не исчезне неверството.
Потоа Возвишениот Аллах кажува: “А ако престанат”, односно ако поради вашата борба престанат во неверувањето, престанете и вие да се борите против нив, макар и да знаете што кријат во нивните души.
“Аллах го гледа она што го работат”. Во таа смисла Аллах кажува:
“Па ако се покајат и ако извршуваат намаз, оставете ги на мира.” (9:5). Покрај тоа, во Сахихот на Бухари се бележи: /389/ “Кога Ел-Бетин го подигна својот меч над еден човек, тој изговорил шехадет, а Ел-Бетин го усмрти. Тоа му беше пренесено на посланикот с.а.в.с. па рекол: “Зар го уби и покрај тоа што изговорил шехадет? Што ќе правиш со тој шехадет на Судниот ден?” Аллахов посланику, тој тоа го рече само да се спаси” – рекол Ел Бетин, а посланикот му рече: “Дали го отвори неговото срце? Кој ќе ти помогне на Судниот ден?”
Затоа Возвишениот Аллах кажува:
“…а ако ги свртат плеќите, знајте дека Аллах, навистина, е Заштитник ваш. Е, само колку добар Заштитник е Он и само колку добар Поддржник е Он! “ односно ако продолжат да се противат и да се борат против вас, знајте дека Аллах е заштитник и Господар и дека вас Он ви помага против непријателите. И добар заштитник е Он и добар помагач.

Ubavo objasneto efendija, kako i sekogash.

Onoa sto mene ne mi se dopagja vo seto toa e sto se e taka isprepleteno, sto mi lichi kako onaa igra od ispresecheni parchinja na edna golema slika, sto treba da ja sostavish za da vidish kako izgleda.

Ne mozham da prifatam religija ili filozofija i da bidam niven vernik ili pobornik koga nikogash nemam edna jasna i ednoznachna slika, tuku moram sekogash da gi sostavuvam delovite onaka kako sto toa ke idgovara na sekoj poedinechen sluchaj. Toa dava shansa i sloboda sekoj da si sostavuva svoja verzija na slikata. Nekoj ke potegne po onoj ajet, nekoj po drug, nekoj nema da gi fati nitu dvata, nekoj ke se se drzhi samo za eden, drug ke sostavi cela kniga od ajeti i t.n.

Taa kompleksnost mene mi pokazhuva deka, iako mozhebi nekogash taa vera i nachin na zhiveenje mozhebi bila vo red vo nekoj del na svetot, so vremeto zabeguvala se poveke i poveke, stanuvajki se poveke arhaichna i se obiduvala da se adaptira so dodavanje se poveke i poveke "amandmani" i interpretacii.

Toa nedvosmisleno pokazhuva deka ne bila sovrshena i kristalizirana , kako sto se saka da se prezentira, za da mozhe da ima vechna ednostavnost, ednoznachnost, nepromenlivost i univerzalnost.

Ne sakam sega da sozdavam antagonizam, no muabetov samiot me tera na sporedbi i neodbeglivo mi e kako primer da go stavam Isus. Toj uspeal samo so edna-dve preporaki da go sintetizira seta univerzlana mudrost i da go napravi svoeto uchenje potpolno nezavisno od vremeto i prostorot. Za mene toa e vistinskata alfa i omega. So eden zbor da izbrishi se sto bilo pred nego i da ne ostavi potreba da se pojavi nishto posle nego.

E, toa e vistinsko sovrshenstvo.

Ubavo objasneto efendija, kako i sekogash.

Onoa sto mene ne mi se dopagja vo seto toa e sto se e taka isprepleteno, sto mi lichi kako onaa igra od ispresecheni parchinja na edna golema slika, sto treba da ja sostavish za da vidish kako izgleda.

Ne mozham da prifatam religija ili filozofija i da bidam niven vernik ili pobornik koga nikogash nemam edna jasna i ednoznachna slika, tuku moram sekogash da gi sostavuvam delovite onaka kako sto toa ke idgovara na sekoj poedinechen sluchaj. Toa dava shansa i sloboda sekoj da si sostavuva svoja verzija na slikata. Nekoj ke potegne po onoj ajet, nekoj po drug, nekoj nema da gi fati nitu dvata, nekoj ke se se drzhi samo za eden, drug ke sostavi cela kniga od ajeti i t.n.

Taa kompleksnost mene mi pokazhuva deka, iako mozhebi nekogash taa vera i nachin na zhiveenje mozhebi bila vo red vo nekoj del na svetot, so vremeto zabeguvala se poveke i poveke, stanuvajki se poveke arhaichna i se obiduvala da se adaptira so dodavanje se poveke i poveke "amandmani" i interpretacii.

Toa nedvosmisleno pokazhuva deka ne bila sovrshena i kristalizirana , kako sto se saka da se prezentira, za da mozhe da ima vechna ednostavnost, ednoznachnost, nepromenlivost i univerzalnost.

Ne sakam sega da sozdavam antagonizam, no muabetov samiot me tera na sporedbi i neodbeglivo mi e kako primer da go stavam Isus. Toj uspeal samo so edna-dve preporaki da go sintetizira seta univerzlana mudrost i da go napravi svoeto uchenje potpolno nezavisno od vremeto i prostorot. Za mene toa e vistinskata alfa i omega. So eden zbor da izbrishi se sto bilo pred nego i da ne ostavi potreba da se pojavi nishto posle nego.

E, toa e vistinsko sovrshenstvo.
 
 
I ce mi kazes deka izigravas ne forumov kako da ne si vrzan za nekoja religija i go izbiras nejdobroto od site??? Ti si bataka so srce antiislamista, nemora covek da te poznava licno za da ti go procita toa od celo, i od tvoite zborovi moze da go konstatira toa.
 Mesi ti nikogas nema da go razbesres islam zatoa sto ti toa ne go sakas, sekoe tvoe novo znae od islam go koristes kako argument protiv islam i tuka e tvojata nebuloza..  Prodolzi da plivas po vodite kade sto plivas, se nekogas ce razberes dali bile matni ili ne


Изменето од Pustinski-Lav - 21.Февруари.2008 во 16:50

Messenger напиша: Pustinski, ajde govori so argumenti i ne napagjaj lichno drugi lugje koga nivnoto mislenje ne ti se dopagja. Inaku, jas sum moderator, no istovremeno i ramnopraven chlen so site vas i imam svoi pogledi na rabotite. Milion pati sum rekol deka ne sum nichij vernik, a toa ne znachi deka sum bilo kakov veromrzec. Zapomni go toa veke ednash.