ГОЦЕ ДЕЛЧЕВ

Буги ти фали и денешната дата само 

да да......ама си пишал и ден и година кога загинал па и oвој ден да го пишеше ..мож некој не знае од кај знаеш 

Изменето од blueprayer - 04.Февруари.2008 во 16:13

Boogie напиша: Готово

е сега целосно можам да ти дадам едно денов треба да се слави....сепак се работи за наш поранешен херој

One of the most striking figures of the Macedonian revolutionary movement and its chief ideologist, was Goce Delcev. He matured into a real revolutionary , broad-minded and clear-sighted, person who became a synonym for the uncompromising, brave and honest freedom fighter.
Born on 04.02. 1872 in Kukus, he continued his education in Salonika, thus entering the world of science, literature and the first socialist ideas. He showed a wide interest in areas of social science, history, philosophy, socialist, and politics. His formation was influenced by educational ideas from the 18th century, bourgeois revolutions, the Paris Commune, and Russian revolutionary and democratic literature. He read the works of Marks, Engels, Kautsky, Chernyshevsky, Dobrolyubov, Herzen and others; a particularly deep impression was left on him by the views of Pisarev, which helped later to form his own.
Goce Delcev was not only a fearless revolutionary and patriot, devoted to improving the lot of his people, he was also a great visionary. He took a very cosmopolitan view of the world: " I see the world as an arena where the cultures of all nations compete ". This extremely humane message (which is still valid today), was typical of this great revolutionary humanist.
When Goce Delcev was killed on 4 May 1903 in the village of Banica near Stip, news of his death came as a painful blow to the whole of Macedonia.

ОДБЕЛЕЖАНИ 136 ГОДИНИ ОД РАЃАЊЕТО НА ГОЦЕ ДЕЛЧЕВ

По големите луѓе се препознава народ

Со почит кон ликот и делото на Гоце Делчев, свежо цвеќе на неговиот гроб положија премиерот Никола Груевски, делегација од кабинетот на претседателот Бранко Црвенковски, како и претставници на Собранието, Град Скопје, општините и здруженија на граѓани од Скопје, другите делови на Македонија и надвор од границите на државата

Во присуство на голем број граѓани, свештени лица и претставници на Владата и државните институции, вчера во Црквата Св. Спас" во Скопје, беше одбележана 136-годишнината од раѓањето на големиот македонски револуционер Гоце Делчев. Со почит кон ликот и делото на Делчев, свежо цвеќе на неговиот гроб положија премиерот Никола Груевски, делегација од кабинетот на претседателот Бранко Црвенковски, поранешниот претседател на Македонија Киро Глигоров, како и претставници на Собранието, Град Скопје, општините и здруженија на граѓани, од Скопје, но и од другите делови на Македонија и надвор од границите на државата.

-Со најголем пиетет молитвено се поклонуваме пред револуционерниот лик и дело на големиот македонски син и идеолог Гоце Делчев. Гоцевите возвишени визии, идеи и идеали беа најплодородното семе на кое требаше да раснеме за праведен соживот и демократски поредок и живот на нашите етнички македонски простори. Од тие Гоцеви идеи, традиционално негувани и љубоморно чувани, се напојуваме и надахнуваме и во нашето современо живеење и творење. Без големите луѓе и датуми се губи можноста за нашето препознавање меѓу нациите, бидејќи без нивните подвизи, дела и херојства би била празна историјата и културата на нашиот народ. Да ги чевствуваме нивните дела и да ја браниме спечалената државотворната и црковна слобода и по демократски пат да ја градиме иднината на европска Македонија, со цел да бидеме поставени на исто рамниште со сите мирољубиви и трудољубиви народи, кажа вчера митрополитот полошко-кумановски г. Кирил.

Според програмата на Меѓународната манифестација Гоцеви денови", реч за Гоце, корифејот на македонското национално ослободително и револуционерно движење, одржа и проф. д-р Мирјана Пандевска, која говореше за времето во кое тој живееше и дејствуваше.
Инаку, Делчев е роден 1872 година во Кукуш, Егејска Македонија. Како член, а потоа и водач на ТМРО, тој бил голем хуманист, учител и борец. Ја организирал Народноослободителната борба на македонскиот народ, при што ја обиколил цела Македонија. Животот го загубил на 4 мај 1903 година во борба против османлиската војска во селото Баница, Серско.

На гробот на Гоце Делчев вчера се поклонија и претставници од универзитети, политички партии од Егејска и Пиринска Македонија, како и од селото Подгорци, Струшко, каде што се одржуваат Гоцеви денови.

Celebrating Gotse Delchev’s 136th Birthday

136 years have passed since our beloved hero Gotse Delchev was born on February 4th, 1872 in Kukush, a town in Greek occupied Macedonia only 35 kilometers north of Solun.
While celebrating Gotse’s birthday this year let us not forget where he comes from and more importantly let us not forget that after a century and a half from his birth Macedonians living in his town in Greece to this day have no right to call themselves Macedonian and lack even the most basic human rights the civilized world takes for granted.
Gotse gave his life for Macedonia, especially for the freedom of all the Macedonian people wherever they may live.
Let us not forget the Detsa Begaltsi (refugee children), victims of the Greek Civil War who were evicted en masse in 1948 by the tens of thousands under the pretense that it was only going to be a “temporary evacuation” and are still not allowed to return, not even to visit.
Let us also not forget the thousands of Macedonians who are blacklisted by the Greek State for “unknown reasons” and who are still not allowed to return, not even to visit their ailing relatives. Let us also remember the hundreds of thousands of Macedonians assimilated, persecuted, tortured, jailed and evicted from their homes by the Greek State for simply being Macedonian.
So, while we celebrate Gotse’s birthday this year, let us all also say a prayer for all our heroes who were born to suffer because they were born Macedonia.

Happy 136th Gotse

Risto Stefov

Според македонскиот историчар Иван Катарџиев: „Денес веќе нема никави дилеми од формална гледна точка, т.е. спрема Уставот и Правилникот, како во почетокот била именувана, од основачите, Македонската револуционерна организација. Како што соопштуваат Дамјан Груев и д-р Христо Татарчев под влијание на бугарската револуционерна литература таа „била оформена според образот на статутот на Револуционерната организација во Бугарија пред нејзиното ослободување“. Иако ниту Груев ниту Татарчев ниту пак другите спомнуваат како формално била именувана, тоа денес веќе се знае. Постоечките документи говорат дека таа била наречена „Бугарски македоно-одрински револуционерни комитети“. Оваа име Организацијата го добила на својот прв Конгрес одржан во летото (15 август 1894) во Ресен. Меѓутоа, согледувајќи ја целата несоодветност на ова име со македонските услови и битие, од една и појавата на Врховниот комитет 1985 г. во Софија, на конгресот 1896 г. во Солун било решено името на Организацијата да се промени. Таа била наречена „Тајна македоно-одринска револуционерна организација“. Формално своето општо народно и трајно присутно име во свеста на Македонецот, „Внатрешна македоно-одринска револуционерна организација“ (ВМОРO) го добила на Рилскиот конгрес есента 1905 г. ...во првиот Устав и Правилник (од 1894) се вели дека член на БМОРК може да биде секој Бугарин без разлика на пол, кој не е компромитиран“. Тоа значи дека во својата почетна активност појдовните основи на Револуционерната организација биле доста ограничени и националистички насочени. Таа требала да се потпира само на оној дел од македонскиот народ што бил под јурисдикција на Бугарската егзархија, т.е. под влијание на бугарската верска и просветна пропаганда. Македонците кои биле под грчка и српска или некоја друга слична пропаганда немале право на членство во организацијата. Треба да се каже дека брзо по оснивањето на Организацијата и особено по влегувањето на Гоце Делчев во нејзините редови (есента 1894), била согледена сета неподобност, сета штетност за македонските услови и македонското политичко битие крајно ограничувачките националистички основи на Организацијата и во практика биле напуштени. Две години подоцна, по решение на Солунскиот конгрес од 1896 г. во новите документи тие и формално ќе бидат отстранети. Новите цели на Организацијата, тие што трајно останале во меморијата на нејзините активисти, решително се ослободиле од секаков национализам давајќи и општонароден, интернационален карактер, лик што одговарал на народносните прилики во тоа време во Македонија.“ (Иван Катарџиев, Кон спомените на И.Х.Николов... Скопје 1995. 8-9 и 11-12)